အပူဒဏ္

ဒီရက္ပိုင္း က်မတို ့ဆီမွာ ေနေတာ္ေတာ္ေလးပူေနတယ္။ အပူခ်ိန္ ၃၅°C
ေလာက္႐ွိတယ္။ က်မက ဒီေလာက္အပူခ်ိန္ ကိုပူတယ္ဆိုရင္ ဒီမွာ႐ွိတဲ့
လူေတြေရာ၊ ရန္ကုန္က လူေတြကပါ နားမလည္ ႏိုင္ၾကဘူး။
က်မလည္း ဒီေရာက္မွ အပူဆိုတာႏွစ္မ်ိဳး႐ွိမွန္း သိလာတယ္။
က်မေနတဲ့ ဂ်ာမနီေတာင္ပိုင္း (ဒီကအေခၚ ႀတိဂံ နယ္ေပါ့။ ဂ်ာမနီ၊ ျပင္သစ္၊
နဲ ့ဆြစ္ဇာလန္ နယ္စပ္) မွာ ေႏြဆိုရင္ တခါတေလ ၄၀°C ေလာက္အထိ
ပူတယ္။ ဒီမွာကေလ ကေျခာက္ၿပီး ေနေရာင္ကအရမ္းစူးတယ္။
ေနတပတ္ေလာင္ဆက္တိုက္ပူတာနဲ ့ ေခ်ာင္းထဲကေရေတြေတာင္
ခန္းကုန္ေရာ။ ေဆာင္းတြင္းတတြင္းလံုး ေမြးထားတဲ့က်မရဲ့အသားလည္း
ေနပူထဲႏွစ္ခါေလာက္ထြက္လိုက္တာနဲ ့ မဲေျပာင္သြားေရာ။
ဒီမွာ သူတို ့က ေနပူရင္ထီးမေဆာင္းၾကဘူးေလ။ ေနပူထဲ ထီးေဆာင္း
သြားရင္ အ႐ူးလိုၾကည့္ၾကေရာ။
အဲဒီေတာ့ေနပူထဲသြားတာနဲ ့ ေခါင္းကိုက္တယ္။ ေရဓါတ္ကုန္တာျမန္
ေတာ့ မူးေနာက္ေနာက္နဲ ့။ က်မေတာ့ေရဘူေလးသယ္သယ္သြားတယ္။
ဒီမွာ Air Con.႐ွိတဲ့ေနရာက သိပ္မ႐ွိဘူး။
ဒီမွာ႐ွိတဲ့ Asianေတြ ဒီကအပူဒဏ္ကိုမခံႏိုင္ၾကဘူး။

ဒါေပမဲ့ သူတို ့ကေတာ့ ေနထြက္လာတာနဲ ့ေနပူစာခံေတာ့တာပဲ။
သူတို ့ကေတာ့ အျဖဴေရာင္အသားကို ညိုေမွာင္ေအာင္ေနေရာင္
ခံၾကတယ္။ က်မကေတာ့ က်မအသားေလး မဲမသြားေအာင္ ေနရိပ္
ကို႐ွာရတယ္။ ဒါေတာင္ က်မရန္ကုန္ျပန္ရင္ ေနမေကာင္းဘူးလား၊
နယ္ေရာက္ေနလို ့လားလို ့ေမးၾကတယ္။ ဒီမွာေတာ့ က်မရဲ ့ညိဳေမွာင္
ေမွာင္အသားေရာင္ကဟုတ္လို ့ေပါ့။
ျဖဴလို ့၊၀လို ့၊လွလို ့ ဆိုတဲ့ က်မတို ့ရဲ ့ စံနဲ ့ေတာ့ မကိုက္တာေသခ်ာတယ္။