မနေ့ညက ကျမတို့မြို့လေးမှာ တနှစ်တခါကျင်းပတဲ့ မီးထွန်းပွဲရှိပါတယ်။ ပန်းခြံထံမှာ မီးပုံးလေးတွေ နေရာအနှံ့ချိတ်ဆွဲထားသလို။ ပန်းခြံထဲမှာဖြတ်စီးနေတဲ့ ချောင်းလေးထဲက ကျောက်တုန်းတွေပေါ်မှာလည်း မီးအိမ်လေးတွေထွန်း။ တချို့နေရာမှာ ဝါးကျည်တောက် ပေါ်မှာဆီမီးခွက်လေးတွေထွန်းကြတယ်။ ကလေးလူငယ်တွေအတွက် ချားရဟတ်တွေလည်းရှိသလို ၊ စားစရာရောင်းတဲ့ ဈေးဆိုင်တွေလည်းရှိပါတယ်။ စင်တင်ဂီတဖေါ်ဖြေပွဲလည်းပါတော့ ကလေးလူငယ်လူကြီးအားလုံး အကြိုက်တွေ့တဲ့ ပွဲပေါ့။
မနေ့ညနေက ကျမအလုပ်မှာ တာဝန်ကျပါတယ်။ အလုပ်ပြီးရင် ကိုသောမတ်ကလာကြိုပြီး မီးထွန်းပွဲသွားကြမယ်ပေါ့။ လူနာတွေကလည်း ပွဲသွားဖို့ ဆေးတွေစောစောလာယူကြတယ်။ မီးထွန်းပွဲသွားမလား ဆိုတဲ့ မေးခွန်းတွေ ခဏခဏကြားရတယ်။
ည ၈နာရီ ၂၀ မိနစ် ကျမ အလုပ်ဆင်းလို့ အပြင်လည်းရောက်ရော မိုးစရွာပါလေရော။ ကျမနဲ့ ကိုသောမတ်စ်လည်း ပွဲမသွားတော့ပဲ အိမ်တန်းပြန်ခဲ့ ရတယ်။ ပန်းခြံကိုဖြတ်ပြန်တော့ မီးပုံးတချို့ကို ကားပေါ်ကလှမ်းမြင်လိုက်ပါတယ်။ သီချင်းသံတွေကြားလိုက်တယ်။ လူတော်တော်စည်နေပြီ။ ကားရပ်စရာမရှိတော့လို့ အဝေးကြီးအထိ ကားတွေးသွားရပ်ထားတာတွေ့ရတယ်။
ကျမတို့ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မိုးကတဖြေးဖြေးသည်းလားတယ်။ လျှပ်စီးတွေလက်၊ မိုတွေချိန်းနဲ့ နောက်ဆုံးတော့ ကျမတို့ မီးထွန်းပွဲလေး ဖျက်လိုက်ရတယ်။
