Saturday 28 June 2014

ဆက္သြယ္မႈကြန္ယက္ ေခတ္

က်မတို ့ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ တယ္လီဖုန္းဆိုတာ ရွားပါးပစၥည္းပါ။
အိမ္တိုင္းမွာလည္းမရွိသလို လူတိုင္းလည္းမသံုးၾကပါ။ အေၾကာင္းရွိမွ
သာ နီးစပ္ရာေနရာကေန ဖုန္းဆက္သတင္းေပးၾက၊သတင္းေမးၾကတာပါ။
ဒီလိုနဲ ့တေျဖးေျဖး တယ္လီဖုန္းေလာက တိုးတက္လာလိုက္တာ လူတိုင္း၊
ကေလးတိုင္းမွာ Handy ကိုယ္ဆီနဲ ့။ တယ္လီဖုန္းနဲ ့ေျပာဆိုတာေတြအျပင္
အင္တာနက္လိုင္းေတြပါ ေခတ္မီလာေတာ့ ဆက္သြယ္ေရးနည္းေတြမ်ား
လာျပန္တယ္။
ဒီလိုတိုးတက္မႈရဲ ့ေကာင္းက်ိဳးေတြရွိသလို တဘက္မွာလည္း ဆိုးက်ိဳးေတြ
ရွိလာျပန္ပါတယ္။သူငယ္ခ်င္းေတြေတြ ့ၾကရင္စကားေတြေဖါင္ဖြဲ ့ေျပာၾကမယ္ဆို
ၿပီးအားခဲထားေပမဲ့လည္း ဟိုလူ  ့ဖုန္းက တတီတီ၊ ဒီလူ ့ဖုန္းကတတီတီ၊
ဟိုလူက ေဖ့ဘြတ္ဖြင့္၊ ဒီလူက အီးေမးစစ္၊... သူတို ့ေရွ့မွာ တကယ္ရွိေနတဲ ့
လူကိုေတာ့ ရွိမွန္းေတာင္သိရဲ ့လားမသိေတာ့ပါ။ ေျပာေနတဲ့ စကား၀ိုင္းက
အင္း...အဲ... နဲ ့သာဆက္သြယ္ေနေပမဲ့ တကယ္ေတာ့ ဘာမွ ေသခ်ာနားလည္
ပံုမေပၚပါ။ စိတ္၀င္စားမႈက ဆက္သြယ္ေရးကြန္ယက္ထဲေရာက္ေနေတာ့
ေၾသာ္ ဒုကၡ အဲ့ဒီလိုဆိုလည္းဘာလို ့ ေတြ ့ေနၾကေတာ့မွာလဲ။

ေနာက္တစ္ခုဆိုးတာက အလုပ္ထဲမွာ။ တေယာက္ေသာ လုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္က
ဟန္းဖုန္း စြဲေနသူ။ လစ္ရင္လစ္သလို ဟန္းဖုန္းကိုထုတ္သံုးေနရာက၊ အခ်ိန္
တိုင္းလိုလို ျဖစ္လာတယ္။ ၀င္လာတဲ့ Message ကို တုန္ ့ျပန္ဖို ့သာ စိတ္၀င္စား
ေနတာေၾကာင့္ အလုပ္မွာ လြဲမွားတာေတြအမ်ားၾကီးျဖစ္လာတယ္။ အလုပ္ကို
လာသာလာတယ္၊စိတ္၀င္စားေနတာက သူ ့ရဲ  ့ဟန္းဖုန္း။ အလုပ္မွာ ဘာေတြ
စီစဥ္ေနတယ္၊ ဘယ္သူေတြဘာေတြလုပ္ေနတယ္... ဆိုတာေတြနဲ ့အဆက္ျပတ္
ဟန္ဖုန္းသာ သူ ့ကမၻာဆိုလည္း အလုပ္ကထြက္လိုက္ပါေတာ့လား။
အခုေတာ့ အလုပ္မွာ ဟန္းဖုန္းမသံုးရ ဆိုတဲ့ အမိန္ ့ထုတ္၊  ေစာင့္ၾကည့္ပါအံုး။
ဘယ္လိုမ်ားေျပာင္းလဲမလဲလို ့။

ဟန္းဖုန္းဆက္သြယ္မႈေတြေၾကာင့္ ကေလးေတြ ေက်ာင္းမွာ အာရံုစိုက္မႈအားနည္း
လာရျပန္တယ္။ ဆရာကစာသင္၊စိတ္က ၀င္လာမဲ့ Message ကိုတုန္ ့ျပန္ဖို ့သာ
ေရာက္ေနေတာ့၊ သူတို ့ေလးေတြ စာဘယ္လို မွတ္သားသင္ယူေနၾကပါလိမ့္။
က်မတို ့ငယ္ငယ္ကေတာ့ ဆရာသင္တာကို အာရံုစိုက္နားေထာင္ေနတာေတာင္မွ
အိမ္ေရာက္လို ့စာျပန္ဖတ္ရင္ နားမလည္ေတာ့တာေတြ ရွိေသးတာ။
အင္းေလ ဒီေခတ္ကေလးေတြက ပိုေတာ္လို ့ျဖစ္မွာပါ။

အလုပ္သြား၊အလုပ္ျပန္ လမ္းမွာ အခ်ိန္ရရင္ရသလို စာဖတ္ျဖစ္၊ ဘုရားစာ
ရြတ္ျဖစ္၊ မိတ္ေဆြေတြနဲ ့စကားေျပာျဖစ္ေပမဲ့ တခါတေလ ဖုန္းဖြင့္မိရင္ အျပင္
ေလာကနဲ ့လြတ္သြားျပန္တယ္။  ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတိေပးရင္း သံုးတဲ့အခ်ိန္
တစ္ခုသတ္မွတ္ထားရတယ္။
 တန္ဖိုးရွိတဲ့မိမိရဲ ့ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြကို မသိမသာသိမ္းပိုက္သြားတဲ့ ဆက္သြယ္မႈ
နည္းသစ္ေတြရဲ ့ရန္ကို ကာကြယ္ေတာင့္ခံႏိုင္ဖို ့ကေတာ့ လိုအပ္ေနၿပီလို ့ထင္ပါတယ္။
ဒီအတိုင္းဆက္သြားေနလို ့ကေတာ့....  ...  ...

Tuesday 10 June 2014

ငါဘယ္သူလဲ

တေန ့က က်မနဲ ့ေဆြးမ်ိဳးေတာ္တဲ့သူတေယာက္ က်မဆီလာလည္ပါတယ္။
က်မက အမ်ိဳးဆို သိပ္ခင္တတ္သလို ဘယ္လိုေတာ္စပ္ၾကတယ္ဆိုတာလည္း
အလြန္စိတ္၀င္စားပါတယ္။ တေန ့က်မမွာ သားသမီး ရလာရင္သူတို ့ကိုျပဖို ့
မိသားစု၊ေဆြမ်ိဳ ဳး ဇယားတစ္ခုလုပ္ဖို ့ အလြန္စိတ္အားသန္ခဲ့ပါတယ္။
တေန ့ေတာ့ က်မ အေဒၚ အကူအညီနဲ ့ မိသားစု၊ေဆြးမ်ိဳ ဳး ဇယားတစ္ခု
ကိုလက္လွမ္းမီရာ ေမးျမန္းၿပီးေရးထားျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အျပည့္အစံု
ေတာ့မရဘူးေပါ့ေလ။
ဒီေတာ့ အမ်ိ ဳးေတြနဲ ့ေတြ ့တိုင္းက်မရဲ ့ ဇယားကို ျဖည့္စြက္ဖို ့ ေမးေလ့ရွိပါတယ္။
ေမးရင္းျမန္းရင္းစကားေတြေျပာရင္း အမ်ိ ဳးေတြ အေၾကာင္းပိုသိလာရရင္ က်မ
အလြန္၀မ္းသာရပါတယ္။ ကိုေသာမတ္စ္ကိုလည္း က်မ သိတာေတြျပန္ေျပာရာတာ
သူ ့ခမ်ာ နားျငီးေရာမယ္။
က်မကေတာ့ က်မဘယ္ကလာတယ္။ ဘယ္သူေတြနဲ ့ဘယ္လိုေတာ္စပ္တယ္။
ဘယ္သူေတြဘယ္ေရာက္ေနလဲစသျဖင့္ သိခ်င္တာေတြ သိလာရလို ့ေပ်ာ္ေန
ေပမယ္။ တခိ် ဳ ့ကေတာ့ သူတို ့ဘယ္ကလာသလဲ။ မိဘ အရင္းေတြက ဘယ္သူလဲ၊
ဘယ္လို ပံုစံလဲ၊ ေမာင္ႏွမေတြေရာရွိေသးလား၊ ဘယ္လို ဓေလ့စရိုက္ေတြရွိတာလဲ
စသျဖင့္ အေျဖမရေသးတဲ့ ေမးခြန္းေတြ အခါခါေမးေနေလ့ရွိတဲ့ ေမြးစားခံ ကေလး
ေတြအေၾကာင္းအေတြးေရာက္သြားပါတယ္။
က်မေတာင္ ေဆြမ်ိဳးေတြအေၾကာင္း သိခ်င္ေနေသးတာ၊ သူတို ့ခမ်ာ မိဘအရင္းအေၾကာင္း
ေတာင္မသိေသးေတာ့.... က်မ သူတို ့ရဲ ့စိတ္ထဲက ခံစားမႈ အေတြးေတြကို
နားလည္ခံစားမိလိုက္ပါတယ္။
ဂ်ာမနီ က တီဗီ အစီအစဥ္မွာ တခါတေလ မိဘအရင္းကို လိုက္ရွာေလ့၇ွိတဲ့
ကေလးေတြအေၾကာင္း ျပတာသတိရမိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာေရာ... ... ..
မိဘအရင္းကို ရွာေနသူေတြ အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြရွိႏိုင္ပါသလား
လို ့လည္း ေတြးမိပါတယ္။