Thursday 15 December 2011

သတိရျခင္း

အိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲဆိုေတာ့ တခါတေလလည္းသတိရမိပါတယ္။
သူခရီးမသြားခင္ကေတာ့ တေယာက္ထဲဆိုရင္ ဇိမ္ပဲ၊လြတ္လပ္ၿပီေပါ့။
စားခ်င္တာခ်က္စားမယ္။ လုပ္ခ်င္တာလုပ္မယ္... ေတြးထားေပမဲ့
တကယ္တမ္းၾကေတာ့ ထင္သလိုမဟုတ္ပါ။

သူခရီးသြားေနစဥ္ လမ္းခရီးမွာ အစစ အဆင္ေျပပါေစလို ့ဆုေတာင္းရသလို၊
အဆင္ေျပပါ့မလားလို ့လည္း စိတ္ပူရပါေသးတယ္။

အရင္ကပံုမွန္လုပ္ေနၾက အရာေတြကို တစ္ေယာက္ထဲလုပ္ရတဲ့အခါမွာ တစ္ခုခု
လိုေနသလိုပါပဲ။ သူ ့အတြက္က်မလုပ္ေပးေနၾကအရာေတြ ကိုလုပ္ေပးေနၾက
အခ်ိန္ေတြမွာ မလုပ္ေပးရေတာ့ ဘာလိုေနမွန္းမသိ။
ဒီလိုပဲ သူက်မအတြက္ လုပ္ေပးတတ္တာေလးေတြ ကိုလည္းအခုအခ်ိန္မွာ သတိရပါ
တယ္။
အတူတူရွိေနခ်ိန္မွာ မသိသာတဲ့ အရာ အေသးအဖြဲေလးေတြဟာ အခုလို ေ၀းေနခ်ိန္မွာ
သတိရစရာေတြပါ။

မနက္စာစားရင္ သူေသာက္ေနၾကေကာ္ဖီနံ ့မရတာ၊ က်မအလုပ္ကျပန္လာရင္
စားပြဲေပၚမွာေတြ ့ရေလ့ရွိတဲ့ သူ ဘယ္သြားတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ျပန္လာမယ္။ ဘာေတြ
လုပ္ထားတယ္... ... ... စသျဖင့္ေရးထားတဲ့စာရြက္ေလးကို လည္း မ်က္စိက အက်င့္ပါ
ၿပီးရွာၾကည့္တတ္ေသးတယ္။ ထမင္းစားၿပီးရင္ ပန္းကန္ေတြကူေဆးေပးတဲ့သူ ့ကိုလည္း
သတိရပါတယ္။ အိမ္မွာ ေနရတာ ၾကိဳက္တဲ့က်မကို ညေနေစာင္းရင္ အျပင္တေနရာရာ
အတင္းေခၚၿပီးေလ်ာက္လည္တတ္တာ။ အခု က်မအက်င့္မ်ားပါသြားၿပီလားမသိ။

ညဘက္၈နာရီ သတင္းလာရင္အတူတူ ၾကည့္ၿပီးက်မနားမလည္တာေတြေမးသမွ် ရွင္းျပေပး
ေနၾကဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲသတင္းၾကည့္တဲ့အခါ သိပ္နားမလည္ေတာ့သလားလို ့
ထင္မိတယ္။
ညအိပ္ခါနီး Jataka ထဲက ပံုေတြဖတ္ျပမယ့္သူမရွိမွ ပိုနားေထာင္ခ်င္သလားလို ့။

သူျပန္လာမွ က်မသူ ့ကိုသတိရတဲ့အေၾကာင္းေရးထားတဲ့ဒီစာကို ဘာသာျပန္ျပလိုက္
ပါမယ္။ သူ ရီမလားမသိပါ။

17 comments:

ညီလင္းသစ္ said...

ရယ္မယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ၾကည္ႏူးစြာနဲ႔ ေက်နပ္တဲ့ ရယ္ျခင္းမ်ိဳးပဲ ျဖစ္မွာပါ...။ း)

လၿပည့္ရိပ္ said...

အစ္မ ... သူ႕ကို လြမ္းရင္ စတုဂတ္ကို လာလည္ေလ... :P

Anonymous said...

That's true Nyimalay.He won't laugh,i'm sure,he'll appreciate it.This post has "thein gara ra tha"as NLT's anniversary post.I'm pleased to know that both my little sis couple and little bro's family have wrapped up by unseen silk thread beautifully.
Gyidaw

အိမ္မက္ေစရာ said...

သူပီတိျဖစ္သြားမွာပါ မေရ..
ခင္တဲ့
အိမ္မက္

Myanmar Good Knowledg Co., Ltd said...

သူ.....ပီတိနဲ႕ရယ္မွာေပါ႕။
ရယ္ေနတဲ႔သူ႕ကို ႀကည္႔ျပီး
ရွင္ေလးလည္း အတူ လိုက္ရယ္ရင္ပိုမေကာင္းဘူးလား။

Anonymous said...

က်န္ေနခဲ့ရတဲ့သူကပိုုသတိရစရာျဖစ္တာေတာ့အမွန္ဘဲရွင္ေလးေရ။
ၾကည္ႏူးစြာျဖင့္
အိုုင္အိုုရာ

TZH1985 said...

ဦးေသာမတ္စ္ ရယ္တာေလး... ဖတ္ခ်င္တယ္။ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး... ဦးေသာမတ္စ္ကိုေတာ့ မရွင္ေလး ဘေလာ့ေလးကေန အေတာ္ေလး ခင္မိပါတယ္။ :)

Anonymous said...

I'll come again to read Ko Thomas's comment.Same like Mg Thant.
Gyidaw

Shinlay said...

ကိုညီ၊ လျပည့္၊ Gyidaw၊ အိမ္မက္၊ ေကာင္းမြန္၀င္း၊
အိုုင္အိုုရာ၊Mg Thant... လာလည္ျပီးအားေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အလြမ္းေတာင္နဲနဲ ေျပသြားသလိုပဲ။
သူကေတာ့ စကၤပူေရာက္ေနၿပီး က်မ အမ်ိဳးေတြနဲ ့
ေတြ ့ၾကမွာ။ က်မလည္းလိုက္သြားခ်င္ေပမဲ့ အလုပ္ေတြပိေနပါတယ္။

ဇြန္မိုးစက္ said...

အစ္မရွင္ေလးလည္း စကၤာပူလုိက္လာႏုိင္ခဲ့ရင္ လူခ်င္းဆုံလုိ႔ရတယ္ေနာ္။ း)

အစ္မဘာသာျပန္ၿပီး ဖတ္ျပလုိက္ရင္ ဦးေသာမတ္စ္က အရမ္းကုိ သေဘာက်ေက်နပ္သြားမွာ။ း))

Shinlay said...

ဇြန္...လိုက္လာခ်င္တာေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းေတြအမ်ားၾကီးနဲ ့ေတြ ့
ရမွာ...

kokonaing said...

very sweet ! Cannot read the myanmar font herein singapore, but jezutimbarde, shwe ei ei !
this is kokonaing (Thomas)

Shinlay said...

jezutimbarde to you.

Me said...

((((((သူ ဘယ္သြားတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ျပန္လာမယ္။ ဘာေတြလုပ္ထားတယ္ ... ... ... စသျဖင့္ ေရးထားတဲ့ စာရြက္ေလး))))) ဂရုတစိုက္ရိွပံုေလးေတြ
ဖတ္ရတာ ေႏြးေထြးပါဘိ...

Anonymous said...

ဦးေသာမတ္ေရ ျပန္လာရင္ မုန္႔ေတြ၀ယ္လာခဲ့ပါ။ ဘေလာ့မွာၾကည့္ျပီး မ်က္စိနဲ႔ စားၾကဖုိ႔..

Anonymous said...

လာလည္သြားပါတယ္ အစ္မေရ.. ဒီ post ေလးကို ဖတ္ျပီးၾကည္ႏွဳးႏွစ္သက္ဖြယ္ ခံစားမွုကိုရသြားပါတယ္....ေက်းဇူးပါ..

မယ္႔ကိုး said...

lovely post ... :)