တူမေလးနဲ ့အတူ

ဂ်ာမနီေရာက္ကတည္းက ေဆြမ်ိဳ ဳး အရင္အခ်ာထဲက ပထမဆံုးက်မဆီလာလည္တာက
တူမေလးသူသူပါ။ က်မ ဂ်ာမနီကိုထြက္လာေတာ့သူက ၂ႏွစ္ခြဲသာသာရွိေသးတယ္။
က်မတို ့အိမ္လာလည္တိုင္း ၾကီးၾကီးအိသြား၊ ဒါသမီးအိမ္လို ့ေျပာေလ့ရွိတယ္။
ဘယ္ကိုသြားရမွာလဲလို ့ေမးတိုင္း သြား ေသာမတ္စ္ဆီကိုသြားဆိုၿပီး ေျပာေလ့ရွိတာ
မွတ္မိေသးပါတယ္။ က်မနဲ ့ကိုေသာမတ္စ္တို ့ရန္ကုန္ကို ပထမဆံုးျပန္လာေတာ့
သူသူေလဆိပ္ကိုလာၾကိဳ တယ္။ က်မက သူသူနဲ ့ေတြ ့ရင္ ကိုက္စားလိုက္မယ္လို ့
ေျပာဖို ့ကိုေသာမတ္စ္ကိုသင္ထားတယ္။ ကိုေသာမတစ္ကလည္း ေလဆိပ္မွာ ကေလးကို
ေတြ ့တာနဲ ့ ကိုက္စားပစ္လိုက္မယ္လို ့ေျပာေတာ့ သူသူ ့ခမ်ာ တလမ္းလံုးငိုရွာတယ္။

က်မတို ့ေနာက္ႏွစ္ေတြ ရန္ကုန္ျပန္တိုင္ သူသူနဲ ့ေတြ ့ၾကတယ္။ တေန ့ေရႊတိဂံုဘုရားသြား
ၾကေတာ့ လျပည့္ေန ့လူေတြမ်ားေနေတာ့ ကိုေသာမတ္စ္မွာ သူသူ ့ကို ဂုန္းပိုးၿပီး
ဘုရားပတ္ရတယ္။ ျပန္ေတြးလိုက္ရင္ အမွတ္ရစရာေတြအမ်ားၾကီးပါ။
အခုေတာ့ သူသူ က ၁၈ ႏွစ္ေတာင္ရွိသြားၿပီ။ သူ ၁၈ႏွစ္ေမြးေန ့ကို ဂ်ာမနီမွာ လုပ္ျဖစ္တယ္။

သူသူေရာက္မလာခင္ အမ်ားၾကီးၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားၾကတယ္။ သူလာရင္ ပ်င္းမေနရေအာင္၊
သူ ့အတြက္ လာရတာအက်ိဳ းရွိေအာင္ စဥ္းစားၿပီးျပင္ဆင္ထားၾကတယ္။
သူေရာက္လာေတာ့ က်မအတြက္ တကယ္အေဖၚရပါတယ္။ အမိ်ိဳ းေတြ အေၾကာင္း၊ မိတ္ေဆြ
ေတြ အေၾကာင္း၊ ဟိုအေၾကာင္းဒီအေၾကာင္း ေျပာၾကတာစံုေနေရာ။ ရီစရာေတြေျပာ ရီၾကတာ
လည္း ခဏခဏ၊ စားၾကတာကလည္း ေျပာမေနနဲ ့ေတာ့။ ဟိုဟာခ်က္စာ.၊ဒီဟာ၀ယ္စားနဲ ့။
 က်မလည္း ကိုယ္အေလးခ်ိန္တိုးလာၿပီ။

က်မတို ့စေနတနဂၤေႏြေန ့ေတြမွာ ခရီးထြက္ၾကဖို ့စီစဥ္ထားတယ္။ ၾကားရက္ေတြက က်မ
အလုပ္ရွိေနေတာ့ သူခမ်ာပ်င္းေနရွာမွာ။ ေတာ္ပါေသးရဲ ့က်မကေန ့လည္ဆိုျပန္ေရာက္လို ့။

သူသူကထင္ထားတာထက္လိမၼာတယ္။ သတၱိလည္းရွိတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္နဲ ့လိုက္ေလွ်ာ္စြာ
ေနတတ္တယ္။ ဒီတပတ္ေတာ့ သူသူ က်မတို ့ျမိဳ ့က ေဆးရံုတစ္ရံုမွာ ေလ့လာေရးဆင္းေန
ေလရဲ ့။ သူျပန္လာရင္ တေန ့တာအေတြ ့အၾကံဳေတြေျပာရင္း ရီၾကရတယ္။
ဂ်ာမနီမွာ က်မတို ့မိသားစုအျပင္ တျခား ဂ်ာမန္ ေတြၾကား သူ ့ကို အေတြ ့အၾကံဳရေစခ်င္တယ္။
သူတို ့ေတြဘယ္လို အလုပ္လုပ္ၾကတယ္၊ ဘယ္လို  စနစ္တက်လုပ္ၾကတယ္၊ဘယ္လိုပင္ပန္းတယ္
စသျဖင့္ဂ်ာမန္ေတြရဲ ့ဓေလ့စရိုက္ကို ေလ့လာေစခ်င္တယ္။

ခဏေန သူသူျပန္လာေတာ့မွာ ဆိုေတာ့ က်မ ထမင္းပြဲသြားျပင္လိုက္အံုးမယ္ေနာ္။ေနာက္မွ
ဆက္ေရးပါအံုးမယ္။