ခရီသြားရတာ က်မေပ်ာ္ပါတယ္။ ခရီးမထြက္ခင္ကတည္းက
ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ရတာကလည္း ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။
ခရီးသြားရက္နီးလာေလေလ က်မစိတ္လႈပ္ရွားေလေလေပါ့။
အထူးသျဖင့္ ျမန္မာျပည္ကို
ျပန္ရေတာ့မယ္ဆိုရင္ပိုစိုးပါတယ္။
က်မတို ့ေနတဲ့ ေနရာကေန ေလဆိပ္ရွိတဲ့ ဖရန္ ့ဖြတ္ ကို သြား
ဖို ့
အျမန္ ရထားစီးရတာက ၂ နာရီၾကာ ေတာ့ မနက္အေစာၾကီး
ကတည္းကအိပ္ရာကထ၊ Freiburg ကို သြားဖို ့ရထားအမီ သြားရပါတယ္။
Freiburg ကမွ အျမန္ရထားစီးရမွာ ကို။ ရထားေပၚေရာက္တာနဲ ့ က်မ
အေတြးထဲမွာ
ေျပာမတတ္တဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳး အျမဲခံစားရပါတယ္။ ဂ်ာမနီကိုလြမ္း
သလို လို ၊
ျမန္မာျပည္ သြားဖို ့ေပွ်ာ္သလိုလို၊ ေလယာဥ္စီးရမွာ မို ့
စိတ္လႈပ္ရွားသလိုလို…
ခံစားမႈမ်ိဳးစံုနဲ့ေပါ့။
ေလဆိပ္ေရာက္ရင္ က်မရဲ ့အာရံုမွာ ခရီးတေလွ်ာက္ အဆင္ေျပဖို
့အေတြးပဲ
ရွိပါေတာ့တယ္။ ေလဆိပ္ေတြကို က်မ ၾကိဳက္ပါတယ္။
လူမ်ိဳးစံု၊ အေရာင္မ်ိဳးစံု၊
အားလံုးက တက္ၾကြေနၾကတယ္။ ဂ်ာမနီမွာ
အဂၤလိပ္စကားေျပာလိုအရဆံုး
ေနရာတစ္ခုလို ့က်မထင္ပါတယ္။ ေလယာဥ္ေပၚေရာက္ေတာ့ က်မေဘးမွာ
ဘယ္သူထိုင္မလဲ။ သေဘာေကာင္းပါရဲ့လား၊ စသျဖင့္ အေတြးေတြနဲ
့ေပါ့။
ေလယာဥ္ေပၚ ေကၽြးတာစားၿပီးတာနဲ ့ၾကိဳးစား ၿပီးအိပ္ရတယ္။
ဒါမွ ရန္ကုန္ေရာက္ရင္
လန္းဆန္းေနေအာင္။ အမ်ိဳးေတြနဲ ့
စကားေတြအမ်ားၾကီးေျပာႏိုင္ေအာင္၊
က်မရဲ ပိတ္ထားတဲ့ အိမ္ခန္းေလးကိုရွင္းရေအာင္
အားေတြျပည့္ေနဖို ့လိုတယ္ေလ။
ဒီလိုနဲ ့ေလယာဥ္ဘန္ေကာက္ကိုဆိုက္ေတာ့ အာရွရဲ ့ အေငြ
့အသက္ကို ရပါတယ္။
ပူေႏြးတဲ့ေလ၊ ေအးေနတဲ့ ေလေအးစက္အခန္း၊ ပရုပ္နံ
့သင္းေနတဲ့ ေလဆိပ္ရဲ ့အနံ ့။
ဒါေတြကို ေတြ ့ထိမိတာနဲ ့က်မ အာရွကိုျပန္ေရာက္ၿပီဆိုတာ
သိလိုက္ပါတယ္။
ဘန္ေကာက္ေလဆိပ္ က ဆိုင္ေတြက ၀ယ္ခ်င္စရာ ေတြၾကီးပါပဲ။
မ်ားေသာအားျဖင့္
ဘန္ေကာက္ ေလဆိပ္မွာ အခ်ိန္မရွိပါဘူး။ ရန္ကုန္သြားမဲ့
ေလယာဥ္ ရွိရာ ဂိတ္ကို
ေျပးရပါတယ္။ Departure Gate ကို ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ
ျမန္မာအသံေတြ ၾကားရပါ
ၿပီ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကို ေတြ ့ရပါၿပီ။ က်မ အမိေျမနဲ
့နီးလာၿပီဆိုတဲ့ အသိေၾကာင့္
က်မေပ်ာ္ေနတယ္။
ရန္ကုန္သြားတဲ့ေလယာဥ္က ခဏပဲစီးရတယ္။ လာေကၽြးတာစားလိုက္၊
လာေပးတဲ့ပံုစံ
ျဖည့္ရနဲ ့အခ်ိန္က ခဏေလးကုန္သြားပါတယ္။ ေလယာဥ္ ရန္ကုန္ကို
ေရာက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ က်မ ေလယာဥ္ေပၚကျမင္ေနရတဲ့ျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ရင္း
က်မ ဒီတေခါက္ ေဘးမသီရန္မခ ျပန္လာႏိုင္ၿပီး
အေမ့ကိုျပန္ေတြ ့ခြင့္ရၿပီဆိုတဲ့
အေတြးနဲ ့မ်က္ရည္ အျမဲက်ရပါတယ္။
ေလယာဥ္ဆိုက္တာနဲ ့ အျမန္ဆံုး
ေလယာဥ္ေပၚကေျပးဆင္းခ်င္ပါတယ္။
ရန္ကုန္မွာ ရွိေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို အလကားကုန္သြားမွာ
က်မစိုးရိမ္ပါတယ္။
ေလဆိပ္ကေန အိမ္အသြားလမ္းတေလွ်ာက္ သြားေနတဲ့ကားေတြ၊
လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့သူေတြ၊ အေဆာက္အဦးေတြကုိၾကည့္ရင္း က်မ
ရန္ကုန္ကို ေရာက္ၿပီး၊ လာေတာ့လည္း ခဏေလးပါလားလို
့ေတြးရင္း
ရန္ကုန္ရဲ ့ေျပာင္းလဲမႈေတြ ကို ရွာေနမိပါတယ္။
ဒီႏွစ္ ျမန္မာျပည္ျပန္ရတဲ့ ရက္က တစ္လေလာက္ေနာက္က်ေတာ့
က်မ
အေတြးထဲက ခရီးစဥ္ေလးနဲ ့အလြမ္းေျပ ခရီးႏွင္လိုက္ပါတယ္။
မၾကာခင္ေတာ့ က်မ အေတြးထဲက ခရီးစဥ္ေလး
အေကာင္အထည္ေပၚလာမွာပါ။
