Wednesday 8 June 2011

ေယာကၡမရဲ ့မွတ္တမ္း


တေန ့က ဓါတ္ပံုေတြရွာရင္း Thomasအေမရဲ ့ မွတ္တမ္းစာအုပ္
ေလးေတြ ့လာတယ္။ သူ ့အေမက သားသမီးေတြကိုသိပ္ခ်စ္တတ္တယ္။
အေသးအဖြဲေလးေတြကအစ မွတ္ထားတယ္။ Thomas ဘယ္ေန ့က ဘာစ
လုပ္တတ္တယ္ဆိုတာေတြကအစ ေရးထားတယ္။

ဒီမွတ္တမ္းကို သူ ့အေနနဲ ့အခ်ိန္ယူၿပီး ၂၅ႏွစ္ၾကာေမတၱာအျပည့္နဲ ့ေရးထားေၾကာင္း၊
ဒီမွတ္တမ္းကတဆင့္ သူ ့ရဲ ့ေမတၱာတရားကို ခံစားတတ္ေအာင္ပါ။
သူမွတ္တမ္းမတင္ထားတာေတြဟာ၊ မျဖစ္ခဲ့တဲ့အရာေတြျဖစ္ၿပီး
သူ အမွန္ေတြကိုေရးထားေၾကာင္းလည္းစာတိုေလးတစ္ေစာင္ေရးထားပါေသးတယ္။

Thomas ကို ၂လျပည့္တဲ့ေန ့မွာ ပထမဆံုး လက္သဲညွပ္ေပးတာ။
၂ လ နဲ ၂၆ ရက္မွာ ပထမဆံုး လိေမၼာ္ရည္တိုက္တာ၊ ၄လနဲ ၃ရက္မွာ ပထမဆံုး နာရီ၀က္ၾကာအျပင္ထြက္ေၾကာင္း၊ ၄လနဲ ့၄ရက္မွာ စၿပီးကစားတယ္ဆိုပဲ။
၄လနဲ ့၂၆ရက္မွာ ကေလးေသာမတ္စ္ေခါင္းေထာင္တတ္တယ္တဲ့။
၅လနဲ ့၁ရက္သားမွာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္စေကၽြးတယ္တဲ့။
၇လနဲ ့၆ရက္မွာ ၅မိနစ္ၾကာေအာင္ ထိုင္တယ္။၄ရက္ၾကာေတာ့ေပါင္မုန္ ့စစားတယ္တဲ့။

၈လနဲ ့၆ရက္သားမွာ ကေလးခံုေပၚကက်တယ္။ေတာ္ေတာ္ေဆာ့တယ္။

တစ္ႏွစ္နဲ ့၁၁လမွာ သူ ့ကိုယ္သူ ေသာမတ္စ္ လို ့ေျပာတတ္တယ္တဲ့။
၂ႏွစ္နဲ ့၁၃ရက္သားမွာ ပထမဆံုး သူ ရွဴးရွဴးေပါက္ခ်င္တယ္လို ့ေျပာသတဲ့။
သူငယ္ငယ္က စကားစေျပာေတာ့ ဂ်ာမန္လိုေရာ၊ေဟာ္လန္လိုေရာေရေနတယ္ဆိုပဲ။
စသျဖင့္ေရးထားတဲ့ေယာကၡမရဲ ့မွတ္တမ္းကိုဖတ္ၿပီး မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ ့ေမတၱာ
ကို ပိုၿပီးတန္ဖိုးထားခံစားမိလာပါတယ္။
အခုဆို က်မေယာကၡလည္းေလာကၾကီးမွာမရွိေတာ့ေပမဲ့ သူ ့ရဲ ့ေမတၱာကို က်မတို ့
အမွတ္ရေနေစပါတယ္။

တခ်ိန္ထဲမွာပဲ က်မအေမကို သတိရမိတယ္။ ကံေကာင္းစြာနဲ ့က်မအေမကို က်မေတြ ့ခြင့္
ရွိေနေသးတယ္။ အေမလည္းက်မကိုေမွ်ာ္ေနရွာတယ္။ က်မအခ်ိန္ရွိတုန္း သူ ့ဆီ
ေျပးေတြ ့လိုက္ပါအံုးမယ္။ က်မမွာ ဘယ္လိုအခက္အခဲပဲရွိပါေစအေမ့ဆီက်မ
ျပန္လာေတြ ့ဖို ့ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ ၄ရက္ဆို အေမ့နားက်မေရာက္မွာပါ။

15 comments:

လၿပည့္ရိပ္ said...

အစ္မၿဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵၿပည့္ဝမွာပါ။

မအိမ္သူ said...

အေမနဲ႔ေတြ႔ရေတာ့မယ္ဆိုလို႔ အားက်လိုက္တာ မရွင္ေလးေရ။ မအိမ္သူတို႔ေတာ့ မိဘေတြဆီ မေရာက္ႏိုင္ေသးဘူး။ ေယာကၡမႀကီးရဲ႕ ေမတၱာတရားကိုလဲ မွတ္တမ္းေလးေတြထဲကတဆင့္ ျမင္ေတြ႔ခဲ့မိပါတယ္။ ကိုယ့္ကေလးကိုယ္ အဲဒီလိုမွတ္တမ္းမ်ိဳးေလး မလုပ္ထားခဲ့မိတာ ေနာင္တရတယ္။

Anonymous said...

ေပ်ာ္စရာၾကီးအမ
အေမ့ရင္ခြင္မွာ အျပည့္အ၀နားပါ။

အၿပံဳးပန္း

Anonymous said...

ေပ်ာ္စရာၾကီးသြားရေတာ့မယ္..
စာေတြမပို့ျဖစ္တာ.
သူၾကီးလည္းစိတ္ေတြေလေနတယ္..
အျမဲသတိရေနတာေနာ္...
သူၾကီး

Moe Cho Thinn said...

သားသမီးဆိုတဲ႔ ကေလးေလးတေယာက္ ေမြးလိုက္တာနဲ႔ ေန႔ေတြအားလုံးဟာ အေမေန႔ ျဖစ္သြားေတာ႔တာပဲေနာ္..
ငယ္ငယ္က ဆုံးပါးခဲ႔တဲ႔ အေမ႔ကို ပိုလို႔ လြမ္းဆြတ္သြားတယ္။

Baby taster said...

အမရွင္ေလး
မိခင္တေယာက္ရဲ့ မွတ္တမ္းေလးေတြ ဖတ္ျပီး
ၾကည္ႏူးမိတယ္။ အဆင္ေျပပါေစေနာ္ :)

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ျပံဳးျပီးဖတ္ေနမိတယ္
မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေမတၱာကို နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းေဖာ္ျပေနတာ မို႔ေလ

ညီလင္းသစ္ said...

ေယာကၡမရဲ႕ မွတ္တမ္းေလးမွာ တကယ္ပဲ မိခင္ေမတၱာ ေတြ ေတြ႔ရပါတယ္၊ စိတ္႐ွည္႐ွည္နဲ႔ ျပဳစုခဲ့လို အခုလို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေပမယ့္ ခ်စ္ျခင္းေတြကို ေတြ႔ေနရ တုန္းပဲ ထင္တယ္ေနာ္..၊ အေမ့အနားကို အျမန္ဆံုး ျပန္ေရာက္မယ့္ မ,႐ွင္ေလးလည္း ကံေကာင္းပါတယ္၊ ခရီးမွာ အစစ အဆင္ေျပပါေစဗ်ာ...။

Kyaw Hnin Se Lwin said...

မရွင္ေလးေရ
ကိုေသာမတ္စ္အေမကခ်စ္ဖို႕ေကာင္းလိုက္တာ
မလည္း အေမႏွင္႕အတူ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေၿမ႕ၾကပါေစ
တ၀ၾကီးလည္ခဲ႕ေနာ္
:))

Thinzar said...

အဲလိုမွတ္တမ္းေလးေတြ ေရးႏိုင္တာ ေတာ္ေတာ္စိတ္ရွည္တာဘဲ။ ႏွစ္ေတြအမ်ားၾကီး ၾကာသြားေတာ့ အမွတ္တရ ျဖစ္သြားတာေပါ့ေနာ္။

Have a safe journey a ma!! :)

ေဆာင္း said...

လုိအင္ဆန္ဒ ျပည့္၀ပါေစ

Shinlay said...

သူငယ္ခ်င္းတို ့ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ျပန္လာရင္ျပန္ေတြ ့ၾကမယ္ေနာ္။

Myanmar Good Knowledg Co., Ltd said...

ေန႕ခင္းကလာဖတ္ေသးတယ္။

မရွင္ေလး ရဲ႕ ေယာကၡမက ေစ႔စပ္လုိက္တာေနာ္။ သူ႕ရဲ႕ေမတၱာတရားကို ေစ႔စပ္မွဳနဲ႕အတူေတြရေတာႀကည္ႏူးအားက်စရာပါ။
မရွင္ေလးကိုေတာ႔ ပိုအားက်မိတယ္ ဆႏၵရွိတဲ႔ အတိုင္းအေမနဲ႕ ေတြ႕ရေတာ႔မယ္ေနာ္။
စိတ္ဓါတ္ႀကံ႕ခုိင္တဲ႔ အေမစီက ေမတၱာေတြ နဲ႕ ျပန္လာတာကို ေစာင္႔ေနမယ္။

ဇြန္မိုးစက္ said...

အစ္မရွင္ေလးေရ ျပန္သြားၿပီလား။

ဦးေသာမတ္စ္အေမရဲ႕ မွတ္တမ္းကုိ ဖတ္ခြင့္ရတာ သိပ္ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းတာပဲ။ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ျပည့္၀တဲ့ ေမတၱာတရားေတြ တကယ္ပဲ ဘာနဲ႔မွ အစားမထုိးႏုိင္ဘူးေနာ္။

အစ္မလည္း အိမ္အျပန္ခရီးမွာ ဆုံေတြ႔ခြင့္ရတဲ့အေမနဲ႔အတူ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ပါေစ။

လသာည said...

မရွင္ေလး..
ေမေမနဲ႔ ေတြ႔ျပီး စိတ္ႏွလံုးခ်မ္းေျမ့ပါေစ။