သင္ခဲ့ရတာေလးေတြ

က်မရဲ ့ပထမဆံုးဂ်ာမန္ဟင္းခ်က္နည္း အေတြ ့အႀကံဳမ်ားကို ေျပာျပမလို ့ပါ။

ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေတာ့ Thomas ၀ယ္ေပးေလ့႐ွိတဲ့ ပန္းင႐ုပ္ပြ၊

မႈိ၊ဥနီေတြနဲ ့ပဲ ေၾကာ္ေၾကာ္စားျဖစ္ေနတာ။ သူကမီးဖိုေခ်ာင္အေၾကာင္း လံုး၀

မသိ႐ွာေတာ့ က်မေမးသမွ် ဘာမွမေျဖႏိုင္ဘူး။ ဒါနဲ ့တေန ့ေတာ့ အသားဟင္း

စားခ်င္တာနဲ ့တစ္ေယာက္ထဲ ေစ်း၀ယ္ထြက္ခဲ့တယ္။ ဂ်ာမန္စကားကလည္း လံုး၀

မတတ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေရာက္တယ္။ အသားေရာင္းတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့

တံုးထားတဲ့အသားေလးေတြ ေတြ ့တာနဲ ့၀ယ္မယ္ေပါ့။ ေစ်းေရာင္းတဲ့ ဆိုင္႐ွင္က

အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး ဆိုေတာ့ နဲနဲ အဆင္ေျပသြားတယ္။ သူကဘယ္ေလာက္ယူမလဲလို ့

ေမးေတာ့ အေျဖရၾကပ္သြားတယ္။ 100g ကဘယ္ေလာက္ရမွန္း က်မ မွ မမွန္း

တတ္ပဲကို။ နဲနဲထပ္ထဲ့ပါအံုး၊ ရျပီ ...၊ရၿပီ...နဲ ့ပဲ အသားကိုေအာင္ျမင္စြာ၀ယ္လာ

ခဲ့တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အေသအခ်ာကို ခ်က္ေတာ့တာေပါ့ေလ။

ေတာ္ေတာ္နဲ ့မႏူးဘူး။ ေဩာ္ဂ်ာမနိမွာ အသား ေတြက ေတာ္ေတာ္မာတာပဲ လို ့ထင္ခဲ့တာ။

ဒါနဲ ့ၾကက္သားပဲ စားျဖစ္ေတာ့တယ္။ စာေလးနဲ နဲ တတ္လာေတာ့ ေစ်းသြား၀ယ္ရင္

ဟိုဖတ္ဒီဖတ္ နဲ ့သိလာရတာက က်မ၀ယ္စားခဲ့တဲ့ အသားက ဟင္းခ်ိဳခ်က္တဲ့အသားကို....

ဒါေၾကာင့္မႏူးႏိုင္တာ။ တကယ္ေတာ့ ဂ်ာမနီမွာ အသားေတြက ေကာင္းပါတယ္။

မွတ္သားထားလိုက္တယ္။

တေန ့ဂ်ာမန္သူငယ္ခ်င္း Rose အိမ္သြားလည္ရင္း အဲ့ဒီအေၾကာင္းကိုေျပာျပေတာ့

သူက ဘယ္နားကအသားကို ဘယ္လိုေခၚတယ္ဆိုတဲ့ စာ႐ြက္ေလး မိတၱဴကူးေပး

လိုက္တယ္။ က်မေတာ္ေတာ္ေလး ေပ်ာ္သြားတယ္။ က်မအသား၀ယ္တတ္သြားၿပီ..။

သူက ဂ်ာမန္လို ခ်က္ဖို ့အလြယ္ဆံုး နည္း တစ္ခုေပးလိုက္ေသးတယ္။ Pfannkuchen

(Pancake)။ လိုတာေတြေရးေပးလိုက္တယ္။ က်မလက္စြမ္းျပ ရေတာ့မွာေပါ့။

ေနာက္ေန ့ၾကေတာ့့ လိုတာေတြ၀ယ္..အဆင္သင့္ပဲ။ Thomas ကလည္း ကူညီဖို ့

အဆင္သင့္...။
ဂ်ံဳမႈန္ ့ 250g, ႏို ့0,5 Litter , ၾကက္ဥ ၃လံုး၊သၾကား ၂ဇြန္း။ အို...ဒုကၡ က်မ ဘာနဲ ့ခ်ိန္ရမွာလဲ။

အဲဒီေတာ့မွ Thomas က ခ်ိန္တဲ့ ခြက္မွမ႐ွိတာ။ ဘယ္လိုလုပ္မလဲတဲ့။ လြယ္ပါတယ္။

ျျမန္မာဆန္ဆန္ မွန္းထည့္ လိုက္တာေပါ့။ အားလံုးေရာၿပီးေခ်မယ္လုပ္ေတာ့ ေခ်စရာ စက္ ကမ႐ွိ။

လက္နဲ ့ပဲ ေခ်ပစ္လိုက္တယ္။ က်မရဲ ့ပထမဆံုး Pfannkuchen က ဂ်ံဳခဲေလးေတြနဲ ့ေပါ့။

ေနာက္ေန ့ၾကေတာ့ ကိုေသာမတ္စ္တေယာက္ Rose ကိုဖုန္းဆက္ၿပီး က်မမီးဖိုေခ်ာင္

အသစ္အတြက္ လိုအပ္တာေတြ ေျပး၀ယ္ေပးရတယ္။ က်မတို ့ျမန္မာထမင္းဟင္းခ်က္

နည္္းကေတာ့ အေတြ ့့့အႀကံဳ အရ မ်က္မွန္း၊လက္မွန္းနဲ ့ ခ်က္ၾကတာပါပဲ။ ဒီေရာက္ေတာ့မွ

ဘယ္ေလာက ္ထည့္ရမွာလဲ၊ ဘယ္ႏွစ္မိနစ္ထားရမွာလည္း စတာေတြသိထားရေတာ့မယ္။

သင္လိုက္ပါတယ္။

တခါေတာ့ Kürbis Suppe ( ေ႐ႊဖ႐ံုသီဟင္းခ်ိဳ) ခ်က္နည္း ရျပန္တယ္။ အလြန္လြယ္

တယ္ဆိုပဲ။ က်မလည္းႀကိဳက္ေတာ့ ခ်က္မယ္ေပါ့။ ေရးေပးလိုက္တဲ့အတိုင္းေတာ့ခ်က္

တာပဲ။ဒါေပမဲ့ အရာသာမ႐ွိဘူး။ ေနာက္မွသိလိုက္ရတာက သူတို ့ကဟင္းခ်ိဳခ်က္ရင္

ဟင္းခ်ိဳမႈန္ ့အတံုးထည့္ ၾကသတဲ့။ က်မကမသံုးဘူးေတာ့ ႐ွိမွန္းေတာင္ မသိဘူး။

ေနာက္ေန ့ေတာ့ ေစ်းမွာ ႐ွာၿပီး၀ယ္လာလိုက္တယ္။ အခုေတာ့ ေ႐ႊဖ႐ံုသီဟင္းခ်ိဳ ကို

ေကာင္းေကာင္းခ်က္ႏိုင္သြားပါၿပီ။

ဒီလိုနဲ ့ပဲတေျဖးေျဖး မွားလိုက္၊ျပင္လိုက္၊ ပစ္လိုက္၊ေမးလိုက္ နဲ ့ေပါ့။ ေစ်း၀ယ္သြားရင္

ေတြ ့သမွ်ေၾကာ္ျငာေတြယူလာၿပီး ဘာေတြကို ဘယ္လိုေခၚတယ္...ေလ့လာခဲ့ရတာေတြ။

အခုေတာ့ေတာ္ေတာ္ေလးအဆင္ေျပလာၿပီ။ တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာ၊တစ္႐ြာ

တစ္ပုဒ္ဆန္းေပါ့။ ကြဲလြဲတဲ့ဓေလ့ေလးေတြ အမ်ားႀကီးလိုက္မွတ္ခဲ့ရတယ္။

လက္နဲ ့စားတတ္တဲ့ ျမန္မာဓေလ့ကေန ဓါးနဲ ့ခက္ရင္းနဲ ့စၿပီးစားရေတာ့ လက္ကမၿမဲ၊

ဟိုေခ်ာ္ဒီေခ်ာ္။ ဗိုက္ကမျပည့္နဲ ့ႀကံဳခဲ့ဘူးတယ္။ မွတ္မိေသးတယ္။ ေရာက္စကေပ့ါ။

အသိအိမ္မွာ Breakfast စားၾကေတာ့ ဂ်ာမန္ ေပါင္မုန္ ့မာမာကို ဓါးနဲ ့ခြဲလိုက္တာ

ေပါင္မုန္ ့ေခ်ာ္ထြက္သြားလို ့ ေခြ်းျပန္္ခဲ့ဘူးတယ္။ တေျဖးေျဖးနဲ ့သင္ခဲ့ရတာေတြ....

အခုေတာ့ရီစရာေတြေပါ့၊ အဲ့ဒီတုန္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္ရတာ။

က်မႀကံဳခဲ့ရတဲ့ ရီစရာေလးေတြ ထဲကတခ်ိဳ ့တေလပါ။