ႏွိဳးစက္

Photo: http://www.predigt-online.de/prewo/bild_wecker.gif

မနက္အလုပ္သြားရမယ္ဆိုရင္ က်မ က နာရီကို ႏွိဳးစက္ေပးၿပီးအိပ္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့မ်ားေသာအားျဖင့္ကေတာ့ ႏွိဳးစက္က မႏွိဳးခင္ က်မအရင္ႏိုးတာပါပဲ။
ႏွိဳးစက္ေပးအိပ္တဲ့အက်င့္က ဂ်ာမနီေရာက္မွ ရလာတဲ့အက်င့္ပါ။ ညအိပ္ရာ
၀င္ခါနီးဆို ႏွိဳးစက္ မေပးမိမွာစိုးလို ့၂ခါေလာက္ျပန္စစ္ၾကည့္မိေသးတယ္။

ေၾသာ္... ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက က်မမွာ ႏွိဳးစက္ ေပးအိပ္ရတယ္ဆိုတာ မရွိ
သေလာက္ပါပဲ။ က်မတို ့ငယ္ငယ္က အိမ္မွာ မၾကာခဏ အာရံုဆြမ္းကပ္ေလ့
ရွိပါတယ္။ အေမကိုယ္တိုင္ မနက္အေစာၾကီးထၿပီး မုန္ ့ဟင္းခါးဆြမ္းခ်က္၊
အာရံုဆြမ္းဟင္၊ဆြမ္းခ်က္... ႏွိဳးစက္ေပးၿပီးထရတယ္ဆိုတာ မရွိခဲ့ပါဘူး။
တစ္ခါပဲ အေမ ကဆြမ္းထခ်က္ၿပီးျပန္လွဲလိုက္တာအိပ္ေပွ်ာ္ သြားလို ့
ဘုန္းၾကီးၾကြလာမွ အိမ္ကလူေတြလာႏွိဳးရတာၾကံဳဖူးပါတယ္။

က်မငယ္ငယ္က မနက္ေစာေစာစာထက်က္ရင္ လည္းႏွိဳးစက္မလိုပဲႏိုးတာပါ။
မနက္ေစာေစာ ခရီးသြားရမယ္ဆိုရင္လည္း အေမေရ မနက္က်ေစာေစာ ႏွိဳးေနာ္
လို ့မွာၿပီး က်မအိပ္ေပမဲ ့အေမ့မွာေတာ့ ႏွိဳးစက္မပါပဲ မနက္ေစာေစာ က်မႏိွဳးေစခ်င္
တဲအခ်ိန္ က်မကိုလာႏွိဳးတာပဲ။
အဲ အေမ့မွာေတာ့ ႏွိဳးစက္မရွိေပမဲ့ က်မရဲ ့ႏွိဳးစက္က ေတာ့ အေမပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အေမက တခါေျပာဖူးတယ္။ မနက္ ေစာေစာထခ်င္ရင္ ညအိပ္ခါနီး လွဲေနတုန္း
မနက္ ၅ နာရီ (ဥပမာ) ႏွိဳးပါ၊ မနက္ ၅နာရီ ႏွိဳးပါလို ့ မိမိရဲ ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ကို
ေျပာရတယ္လို ့သင္ေပးဖူးပါတယ္။
အဖြားက က်မတို ့ကို အိပ္ရာကေစာေစာထတတ္တဲ့ အက်င့္ကို ေပးခဲ့ပါတယ္။
မနက္ အေနာက္က်ဆံုး ၆နာရီအိပ္ရာက ထရပါတယ္။ ႏိုးတာနဲ ့မ်က္ႏွာသစ္၊
သနပ္ခါးလိမ္းရပါတယ္။ အိပ္ရာထေနာက္က်ၿပီး သန္ ့သန္ ့ရွင္းရွင္းမရွိရင္
မိမိရဲ ့ကိုယ္ေစာင့္နတ္ က နတ္သဘင္ အစည္းအေ၀းမွာ မ်က္ႏွာငယ္ရမယ္တဲ့။
ဟုတ္တာမဟုတ္တာအသာထားလို ့ ေစာေစာထတဲ့အက်င့္ကေတာ့ ရလာပါတယ္။
ညဘယ္ေလာက္ပဲေနာက္က်ၿပီးအိပ္ရာ၀င္ပါေစ၊ မနက္ေတာ့ ၆နာရီဆို ႏိုးတာပဲ။

အိမ္ေထာင္က်ေတာ့လည္း ကိုေသာမတ္စ္က ေစာေစာထတတ္တဲ့သူဆိုေတာ့
အဆင္ေျပပါတယ္။ တခါတေလ မိတ္ေဆြေတြအိမ္သြားလည္ရင္ က်မက
အေစာၾကီးႏိုးေနတတ္လို ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနေရာ။

ဂ်ာမနီမွာအလုပ္သင္ စလုပ္ေတာ့ မနက္ေစာေစာထရတယ္။ ေက်ာင္းတတ္ရတဲ့ေန ့
ဆိုရင္ မနက္ ၄ နာရီထရတယ္။ ၆ နာရီဆို ဘတ္စကားကလာၿပီေလ။
ေဆာင္းတြင္းဆို ေအးကလည္းေအး၊ေမွာင္ကလည္းေမွာင္နဲ ့ မနက္ဆိုမထခ်င္ဘူး။
အဲ့ဒီေတာ့ မနက္ ၄နာရီထဖို ့ႏွိဳးစက္ေပးရေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီကစၿပီးႏိွဳးစက္ေပးၿပီး
အိပ္ျဖစ္တယ္။

က်မရဲ ့အက်င့္တစ္ခုက မနက္ေစာေစာ အခ်ိန္ယူလုပ္ေလ့ရွိတာပါ။ တခ်ိဳ ့က အိပ္ရာ
ႏိုးတာနဲ ့ နာရီ၀က္အတြင္းအားလံုးၿပီးေအာင္လုပ္တတ္ေပမဲ့၊ က်မကေတာ္ေတာ္အခ်ိန္
ယူပါတယ္။ မနက္ ၈နာရီအိမ္ကထြက္ရမယ္ဆိုရင္ ၅ နာရီခြဲ ထပါတယ္။ ဆြမ္းခ်က္၊
ဆြမ္းကပ္၊ ဘုရားရွိခိုး၊ တရားထိုင္၊ မနက္စာစား၊ ဟိုလုပ္ဒီလုပ္နဲ ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္
ယူရပါတယ္။

က်မကအလုပ္သြားရတဲ့ေန ့ေတြဆို ႏွိဳးစက္ကို ၅ နာရီခြဲေပးထားေပမဲ့ ႏွိဳးစက္က မႏွိဳးခင္
က်မက အရင္ႏိုးေနေလ့ရွိပါတယ္။ ႏွိဳးစက္အသံေၾကာင့္လန္ ့ႏိုးလာရတာကိုမၾကိဳက္ပါဘူး။
အဲ့ဒီေတာ့ႏွိဳးစက္မေပးပဲအိပ္ပါလားဆိုေတာ့လည္း မႏိုးခဲ့ရင္ဆိုၿပီး စိုးရိမ္ျပန္ေရာ။
က်မမွာ ႏွိဳးစက္ေပးတဲ့အက်င့္ပါေနၿပီထင္ပါတယ္။ တေန ့ကေတာ့ ငါဘာျဖစ္လို ့ႏွိဳးစက္
ေပးအိပ္ေနတာလဲလို ့ေမးခြန္းထုတ္ရင္း ေတြးမိပါတယ္။
ဒီမွာကေတာ့ မနက္အလုပ္သြား၊ေက်ာင္းသြားၾကတဲ့ လူတိုင္းႏွိဳးစက္ေပးအိပ္ၾကတယ္။
က်မအလုပ္ကသူငယ္ခ်င္းဆို ႏွိဳးစက္ ၃ လံုးထားအိပ္တယ္ဆိုပဲ။
က်မက ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက ငါႏွိဳးစက္မသံုးဖူးဘူးဆိုေတာ့ တအံ့တေအာ္
ၾကည့္ၾကတယ္။
တကယ္ေတာ့ ႏွိဳးစက္ေပးအိပ္တယ္၊ ႏွိဳးစက္မလိုပဲႏိုးတယ္ဆိုတာလည္း အက်င့္တစ္ခုပဲ
ျဖစ္မွာပါ။

မနက္ျဖန္စေနေန ့ဆိုေတာ့ ဒီည ႏွိဳးစက္မေပးပဲ အိပ္ေတာ့မယ္။ အလုပ္မသြားရလို ့
မနက္ ၁၀နာရီအထိအိပ္မယ္ ဆိုေပမဲ့လည္း အက်င့္အတုိင္း အေစာၾကီးနိုးေနအံုးမွာပါ။