Thursday 3 May 2012

၁၃ ႏွစ္ ၾကာခဲ့ၿပီ

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၃ႏွစ္က... .. ဘ၀သစ္တစ္ခုကို အေျခခ်ဖို ့ လမ္းသစ္တစ္ခုကိုေရြးခဲ့တယ္။
ေကာင္းေသာလမ္းလား၊ဆိုးေသာလမ္းလားဆိုတာ ဘာမွ မသိပဲ ရင္ဆိုင္ဖို ့
အားေမြးၿပီးထြက္လာခဲ့တယ္။
ေပ်ာ္စရာ၊စိတ္လွဳတ္ရွားစရာ၊ ၀မ္းသာ၊၀မ္းနည္းမႈေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ ့ခဲ့တယ္။

ဘ၀သစ္မွာ အေျခက်ေနေပမဲ့ ငယ္ငယ္က ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ကိုေတာ့
သတိရေနတုန္းပါပဲ။ 

ဒီႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ က်မ ရဲ  ့ ၾကိဳးစားမႈေတြ၊ ၾကံ့ခိုင္မႈေတြကို အားျဖည့္ေပးတဲ့
အရာကေတာ့ အေမ့ရဲ  ့ေမတၱာပါပဲ။ အခက္အခဲေတြနဲ ့ၾကံဳရတိုင္း ပထမဆံုး
သတိရမိတာက အေမပါ။
အေမရဲ ့အားေပးစကားေတြျပန္ၾကားမိရင္း အင္အားေတြျပန္ရလာရပါတယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အေမ။

က်မေဘးမွာ လိုအပ္တာျဖည့္စြမ္းေပတဲ့ ၊ က်မ ဘ၀ကို အေကာင္းဘက္
ကိုေျပာင္းေပးခဲ့တဲ့ က်မရဲ ့အိမ္ဦးနတ္ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

က်မတေယာက္ထဲ ရွိတယ္လို ့ခံစားမိၿပီး ျမန္မာျပည္ကိုလြမ္းေနခ်ိန္မွာ
ဖုန္းဆက္ခြင့္ရ၊ စကားေျပာခြင့္ရ၊ ဘေလာ့ခ္ ေတြထဲမွာ အေတြးေတြဖလွယ္
ခြင့္ရတဲ့ အတြက္လည္း သူငယ္ခ်င္းတို ့ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။



6 comments:

ညီလင္းသစ္ said...

့့ဘယ္ေနရာပဲ ေရာက္ေရာက္ အေမ့ရဲ႕ အရိပ္ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔အေပၚ အၿမဲပဲ မိုးေနမွာ အေသအခ်ာပါ၊ ေ႐ွ႕ဆက္ရမယ့္ လမ္းေတြကိုလည္း ခိုင္မာၿမဲၿမံစြာ ဆက္ၿပီး ေလွ်ာက္ႏိုင္ပါေစ မ,႐ွင္ေလးေရ...။

PAUK said...

ဟုတ္တယ္ေနာ္..
က်ေနာ္လဲ...ခုခ်ိန္ထိ အေသးအမႊားကိစၥေလးကအစ အေမ့ဆီ
ဖုန္းဆက္ တိုင္ပင္ေျပာျပေနတုန္းပဲ။

Anonymous said...

ဟုတ္တယ္ မမေရ... အသက္ၾကီးလာေလ အေမ့ေမတၱာေတြ ပိုျပီး နားလည္လာေလ (အေဖက ခ်စ္သင့္သေလာက္ ခ်စ္ေပမဲ့ အေမကို လိုက္မမီဘူး).... ျပီးေတာ့ ကိုယ္ဘယ္လမ္းသြားသြား အေ၀းကေန အျမဲတမ္း ဆုေတာင္းေမတၱာပို႕ေပးေနမွာ အေမဘဲ ေနာ္ ... အေမေတြ အသက္ရွည္ က်မ္းမာပါေစ .....
၁၃ ႏွစ္ကလည္း ျပန္ေတြးလို္က္ေတာ့ မေန႕တေန႕ကလိုပါဘဲ.....

မိုးစက္

Anonymous said...

မေရာက္ျဖစ္တာၾကာၿပီ..အေမေနေကာင္းရဲ႔လား မရွင္ေလး..ဟုိမွာ..ရာသီဥတုက ပူတယ္ေလ...
mm

Shinlay said...

လာလည္ၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

Iora said...

Time flies so fast!!
We always miss our moms....
Iora