အေမ့ကိုတစ္ေယာက္ထဲထားခဲ့ရတာ၊ ဘာလိုလိုနဲ ့(၁၀)ႏွစ္႐ွိခဲ့ၿပီ။
တစ္ႏွစ္တခါျပန္ေတြ ့ခြင့္ရလို ေတာ္ပါေသးတယ္လို ့ေျပာရမယ္။
က်မျပန္အလာကို ေန ့တိုင္းေမွ်ာ္ေနမယ့္အေမ၊
ဖုန္းဆက္တိုင္း ဘယ္ေတာ့ျပန္လာမွာလဲလို ့ေမးတတ္တဲ့အေမ၊
ေနေကာင္းရဲ ့လားလို ့ဖုန္းတစ္ခါဆက္ရင္ အထပ္ထပ္ေမးတတ္တဲ့အေမ၊
က်န္းမာေရးကိုဂ႐ုစိုက္ဖို ့၊အေ၀းမွာေနရလို ့စိတ္ပူေနရတယ္ဆိုတဲ့အေမ၊
ငါ့သမီးနဲ ့ျပန္ေတြဖို ့က်န္းမာေအာင္ေနေနရတယ္ဆိုတဲ့အေမ၊
ဪ...အေမလြမ္းေနသလို က်မလည္းလြမ္းတာေပါ့အေမ၊
က်မျပန္လာရင္အားလံုးအဆင္သင့္႐ွိေစဖို ့စီစဥ္ေနမယ့္အေမ၊
က်မႀကိဳက္တတ္တာေတြကို ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးက်မကိုႀကိဳေနမယ့္အေမ၊
က်မျပန္ရင္ယူသြားဖို ့ျမန္မာေဆးေပါင္းစံုနဲ ့စားစရာေတြ၀ယ္ထားၿပီး
ေစာင့္ေနမယ့္အေမ၊
က်မေရာက္လာရင္ ေပ်ာ္႐ႊင္တက္ၾကြေနတဲ့အေမ့မ်က္ႏွာ၊
က်မသူ ့အနားမွာ႐ွိတုန္း ေျပာခ်င္တာေတြရင္ဖြင့္တတ္တဲ့အေမ၊
က်မျပန္မယ့္ရက္ကိုျပကၡဒိန္မွာၾကည့္ၿပီး ၀မ္းနည္းစြာေရတြက္ေနတဲ့
အေမ့မ်က္ႏွာ၊
မခြဲခ်င္ခြဲခ်င္နဲ ့က်မျပန္မယ့္ေန ့ဆိုစိတ္မေကာင္းျဖစ္က်န္ခဲ့တဲ့
အေမ့ရဲ ့မ်က္ႏွာ၊
ငါ့သမီးျပန္ရင္ အေမကတရားရိပ္သာသြားမွာ...ဘာမွမပူနဲ ့ေနာ္တဲ့
ဆိုျပီးတစ္လတစ္ခါ ရိပ္သာ၀င္တဲ့အေမ၊
တစ္ႏွစ္တစ္ခါျပန္ေတြ ့တိုင္း သတိထားမိတဲ့ အေမနဲ ့ဇရာ၊
ေက်းဇူးေတြခဏခဏတင္ၿပီး၊ဆုေတြေပးတတ္တဲ့အေမ၊
အေမ့ကိုအေ၀းမွာတစ္ေယာက္ထဲထားရတာ စိတ္မေကာင္းေပမဲ့
ဘုရား၊တရား၊သံဃာ႐ွိတဲ့ေနရာမွာ အေမ့အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ ့ေနရတာ
ပိုေကာင္းမွာပါအေမ၊
ဒီမွာကမတူတဲ့ဓေလ့၊မသိတဲ့စကား၊နားမလည္ႏိုင္တဲ့အျပဳအမူ။
အဲ့ဒီမတူတာေတြၾကားထဲမွာ အေမေနႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။
က်မအေ၀းမွာေနေပမဲ့ အေတြးထဲ၊အိပ္မက္ထဲမွာေတာ့ အေမပါပဲ။
ဪ...အေမလြမ္းေနသလို က်မလည္းလြမ္းတာေပါ့အေမ။
အေမ့ကိုဒီစာေပးဖတ္ရင္ အေမမ်က္ရည္က်မလားပဲ။
ဒါေၾကာင့္ Blog ထဲမွာပဲသိမ္းထားလိုက္ေတာ့မယ္။
အေမစိတ္ခ်မ္းသာပါေစ၊ က်န္းက်န္းမာမာ႐ွိပါေစ၊
တရားထူးတရားျမတ္ရၿပီး နိဗၺာန္သို ့ေရာက္ရန္ အေထာက္အပံ့မ်ား
ရ႐ွိပါေစလို ့ဆုေတာင္းလွ်က္....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
I feel sorry to read this post.
Moe...This is Life. I have to face it.
Take care
ဒီ post ေလးဖတ္ျပီး တကယ့္ကိုပဲခံစားရပါတယ္..
Phu Mon ေရ လာလည္တာေက်းဇူးပါပဲ။
ငိုခ်င္တယ္...
ဖတ္သြားတယ္ အစ္မေရ။ ဖတ္ရင္း စိတ္ထဲေတာင္မေကာင္းဘူး။
Post a Comment