က်မနဲ ့မိုးေလ၀သ သတင္း

ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက ၾကားဘူးတာတစ္ခုက ႏိုင္ငံျခားမွာSmall Talk ကို

ဘာနဲ ့စေျပာရမွန္းမသိရင္ ရာသီဥတုအေၾကာင္းနဲ ့စၿပီးေျပာေလ့ ႐ွိတယ္ တဲ့့။

အဲ့ဒီတုန္းကေတာ့ ဘယ္လိုပါလိမ့္လို ့ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ စိတ္၀င္စားစရာလည္း

မေကာင္းပဲနဲ ့လို ့ ေတြးမိေသးတယ္။

အခုေတာ့ နာလည္လာတတ္ၿပီ။ ကိုယ္တိုင္လည္း ရာသီဥတုအေၾကာင္းကို

ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ ေျပာတတ္ေနၿပီဆိုတာ သတိထားလာမိတယ္။

လူေတြရဲ ့ စကားေတြဟာ ေန ့စဥ္ထိေတြေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြေပၚ

မွာအမ်ားႀကီး မူတည္ေနတာပါ။ က်မတို ့ျမန္မာေတြဆိုရင္ ဘာဟင္းခ်က္စားသလဲ

ဆိုၿပီး စကားစေလ့႐ွိတယ္။ က်မတို ့က အစားအေသာက္ ေကာင္းေကာင္း ႀကိဳက္

ၾကတာကိုေနာ္။

ဒီမွာၾကေတာ့ ရာသီဥတုက တစ္ေန ့ေ႐ႊ၊ တစ္ေန ့ေငြ ဆိုေတာ့ ႀကိဳတင္သိဖို ့

လိုျပန္ေရာ။ က်မ တို ့ဆီမွာကေတာ့ ေႏြဆို ပူၿပီး၊ မိုးတြင္းဆို ရင္ မိုး႐ြာတာပဲ။

မွန္းလို ့လြယ္တာေပါ့။ ဒီမွာကေတာ့ ဒီေန ့ ၃၅ဒီဂရီေလာက္ ပူေပမဲ့၊ မနက္ျဖန္

၂၀ ဒီဂရီေလာက္ အထိက်သြားျပန္ေရာ။ မိုးကေတာ့ ၁၂ လလံုး သူ႐ြာခ်င္တဲ့

အခ်ိန္ ႐ြာေတာ့တာပဲ။ အေမ ကေတာင္ ဂ်ာမနီကမိုးတြင္းကလည္း

ၾကာလိုက္တာ မကုန္ေသးဘူးလားလို ့ ဖုန္းထဲကေန ေမး႐ွာတယ္။ သူနဲ ့ဖုန္းေျပာရင္

ဒီမွာမိုး႐ြာတဲ့ အေၾကာငး္ေျပာျပျဖစ္တာကိုး။ ေဆာင္းတြင္းဆိုရင္လည္း ဒီေန ့ႏွင္းက်

မလား၊ လမ္းေခ်ာ္မလား သိဖို ့ လိုို့ျပန္ေရာ။

ရာသီဥတု အေျခေနကိုလိုက္ၿပီး အ၀တ္အစားကိုလည္းေ႐ြးရေသးတယ္ ။

တခါတေလ ေနပူမယ္ထင္ၿပီး ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ၀တ္သြားေပမဲ့၊ ေလတိုက္ၿပီး ေအးလို ့

Weather report မၾကည့္ပဲ အေႏြးထည္ မယူလာမိတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အျပစ္တင္

မိတာ မၾကာခဏပဲ။

တေနရာရာကို ခရီးထြက္မယ္ဆိုရင္လည္း အ၀တ္အစား ထည့္သြားဖို ့ မိုးေလ၀သ

သတင္း ၾကည့္ရျပန္ေရာ။ တခုခု လုပ္မယ္ႀကံတိုင္း မိုးေလ၀သ သတင္းကို

အရင္ၾကည့္ရတယ္။ ရာသီဥတုကလည္း အေျပာင္းအလဲကျမန္ေတာ့ ဒီမွာ မိုးေလ၀သ

သတင္းက အေရးပါေနတာေပါ့။ အဲ့ဒီေတာ့ လူေတြေတြ ့ရင္ ဒီအေၾကာင္းကို

မျငီးမညဴေျပာေလ့႐ွိၾကတာေနမွာ။

က်မကေတာ့ ညေနပိုင္း ၇ နာရီနဲ ့၈ နာရီသတင္းေတြ ၿပီးရင္ လာတဲ့ မိုးေလ၀သ

သတင္းေတြကို ၾကည့္ေလ့႐ွိတယ္။ မနက္ အလုပ္မသြားခင္လည္း ၾကည့္လိုက္ေသးတယ္။

အဲ့ဒီေလာက္အထိ ၾကည့္တာ။(လြန္လြန္းတယ္)။ မိုးေလ၀သ သတင္းေတြက မ်ားေသာ

အားျဖင့္ေတာ့ မွန္ပါတယ္။ ၃_၄ရက္ေလာက္အထိ ခန္ ့မွန္းေပးၾကတယ္။ အၿမဲတမ္း

ေတာ့လည္းမမွန္ဘူးေပါ့။ တခါတေလ လည္း ေနပူမယ္ဆိုလို ့ထီးမယူသြားတာ၊ မိုးမိ ပါေရာ။

ေအးမယ္ဆိုလို ့ အထူေတြ၀တ္သြားတာ၊ အေႏြးထည္ေတြပိုက္ၿပီးျပန္လာရတာေတြ

ေတာ့ ႀကံဳရဘူးတာေပ့ါေလ။ သဘာ၀တရားကို တရားေသ မွန္းလို ့ေတာ့ဘယ္ လြယ္မွာလည္းေနာ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မလည္း တေျဖးေျဖးနဲ ့ မိုးေလ၀သ သတင္းေတြ ၾကည့္တတ္၊

မိုးေလ၀သ သတင္းေတြ အေၾကာင္းေျပာတတ္ လာၿပီ။ မၾကာခဏလည္း မွားတြက္

မိလို ့ အဆင္မေျပတာေတြလည္း ႀကံဳခဲ့ဘူးၿပီ။ ေၾသာ္ ေနာက္လည္း ႀကံဳရအံုးမွာပဲေလ။

( ေနပူမယ္ဆိုလို ့ထီးမယူသြားတာ မိုးမိၿပီးျပန္လာရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ အမွတ္တရ)

သင္ခဲ့ရတာေလးေတြ

က်မရဲ ့ပထမဆံုးဂ်ာမန္ဟင္းခ်က္နည္း အေတြ ့အႀကံဳမ်ားကို ေျပာျပမလို ့ပါ။

ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေတာ့ Thomas ၀ယ္ေပးေလ့႐ွိတဲ့ ပန္းင႐ုပ္ပြ၊

မႈိ၊ဥနီေတြနဲ ့ပဲ ေၾကာ္ေၾကာ္စားျဖစ္ေနတာ။ သူကမီးဖိုေခ်ာင္အေၾကာင္း လံုး၀

မသိ႐ွာေတာ့ က်မေမးသမွ် ဘာမွမေျဖႏိုင္ဘူး။ ဒါနဲ ့တေန ့ေတာ့ အသားဟင္း

စားခ်င္တာနဲ ့တစ္ေယာက္ထဲ ေစ်း၀ယ္ထြက္ခဲ့တယ္။ ဂ်ာမန္စကားကလည္း လံုး၀

မတတ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေရာက္တယ္။ အသားေရာင္းတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့

တံုးထားတဲ့အသားေလးေတြ ေတြ ့တာနဲ ့၀ယ္မယ္ေပါ့။ ေစ်းေရာင္းတဲ့ ဆိုင္႐ွင္က

အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး ဆိုေတာ့ နဲနဲ အဆင္ေျပသြားတယ္။ သူကဘယ္ေလာက္ယူမလဲလို ့

ေမးေတာ့ အေျဖရၾကပ္သြားတယ္။ 100g ကဘယ္ေလာက္ရမွန္း က်မ မွ မမွန္း

တတ္ပဲကို။ နဲနဲထပ္ထဲ့ပါအံုး၊ ရျပီ ...၊ရၿပီ...နဲ ့ပဲ အသားကိုေအာင္ျမင္စြာ၀ယ္လာ

ခဲ့တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အေသအခ်ာကို ခ်က္ေတာ့တာေပါ့ေလ။

ေတာ္ေတာ္နဲ ့မႏူးဘူး။ ေဩာ္ဂ်ာမနိမွာ အသား ေတြက ေတာ္ေတာ္မာတာပဲ လို ့ထင္ခဲ့တာ။

ဒါနဲ ့ၾကက္သားပဲ စားျဖစ္ေတာ့တယ္။ စာေလးနဲ နဲ တတ္လာေတာ့ ေစ်းသြား၀ယ္ရင္

ဟိုဖတ္ဒီဖတ္ နဲ ့သိလာရတာက က်မ၀ယ္စားခဲ့တဲ့ အသားက ဟင္းခ်ိဳခ်က္တဲ့အသားကို....

ဒါေၾကာင့္မႏူးႏိုင္တာ။ တကယ္ေတာ့ ဂ်ာမနီမွာ အသားေတြက ေကာင္းပါတယ္။

မွတ္သားထားလိုက္တယ္။

တေန ့ဂ်ာမန္သူငယ္ခ်င္း Rose အိမ္သြားလည္ရင္း အဲ့ဒီအေၾကာင္းကိုေျပာျပေတာ့

သူက ဘယ္နားကအသားကို ဘယ္လိုေခၚတယ္ဆိုတဲ့ စာ႐ြက္ေလး မိတၱဴကူးေပး

လိုက္တယ္။ က်မေတာ္ေတာ္ေလး ေပ်ာ္သြားတယ္။ က်မအသား၀ယ္တတ္သြားၿပီ..။

သူက ဂ်ာမန္လို ခ်က္ဖို ့အလြယ္ဆံုး နည္း တစ္ခုေပးလိုက္ေသးတယ္။ Pfannkuchen

(Pancake)။ လိုတာေတြေရးေပးလိုက္တယ္။ က်မလက္စြမ္းျပ ရေတာ့မွာေပါ့။

ေနာက္ေန ့ၾကေတာ့့ လိုတာေတြ၀ယ္..အဆင္သင့္ပဲ။ Thomas ကလည္း ကူညီဖို ့

အဆင္သင့္...။
ဂ်ံဳမႈန္ ့ 250g, ႏို ့0,5 Litter , ၾကက္ဥ ၃လံုး၊သၾကား ၂ဇြန္း။ အို...ဒုကၡ က်မ ဘာနဲ ့ခ်ိန္ရမွာလဲ။

အဲဒီေတာ့မွ Thomas က ခ်ိန္တဲ့ ခြက္မွမ႐ွိတာ။ ဘယ္လိုလုပ္မလဲတဲ့။ လြယ္ပါတယ္။

ျျမန္မာဆန္ဆန္ မွန္းထည့္ လိုက္တာေပါ့။ အားလံုးေရာၿပီးေခ်မယ္လုပ္ေတာ့ ေခ်စရာ စက္ ကမ႐ွိ။

လက္နဲ ့ပဲ ေခ်ပစ္လိုက္တယ္။ က်မရဲ ့ပထမဆံုး Pfannkuchen က ဂ်ံဳခဲေလးေတြနဲ ့ေပါ့။

ေနာက္ေန ့ၾကေတာ့ ကိုေသာမတ္စ္တေယာက္ Rose ကိုဖုန္းဆက္ၿပီး က်မမီးဖိုေခ်ာင္

အသစ္အတြက္ လိုအပ္တာေတြ ေျပး၀ယ္ေပးရတယ္။ က်မတို ့ျမန္မာထမင္းဟင္းခ်က္

နည္္းကေတာ့ အေတြ ့့့အႀကံဳ အရ မ်က္မွန္း၊လက္မွန္းနဲ ့ ခ်က္ၾကတာပါပဲ။ ဒီေရာက္ေတာ့မွ

ဘယ္ေလာက ္ထည့္ရမွာလဲ၊ ဘယ္ႏွစ္မိနစ္ထားရမွာလည္း စတာေတြသိထားရေတာ့မယ္။

သင္လိုက္ပါတယ္။

တခါေတာ့ Kürbis Suppe ( ေ႐ႊဖ႐ံုသီဟင္းခ်ိဳ) ခ်က္နည္း ရျပန္တယ္။ အလြန္လြယ္

တယ္ဆိုပဲ။ က်မလည္းႀကိဳက္ေတာ့ ခ်က္မယ္ေပါ့။ ေရးေပးလိုက္တဲ့အတိုင္းေတာ့ခ်က္

တာပဲ။ဒါေပမဲ့ အရာသာမ႐ွိဘူး။ ေနာက္မွသိလိုက္ရတာက သူတို ့ကဟင္းခ်ိဳခ်က္ရင္

ဟင္းခ်ိဳမႈန္ ့အတံုးထည့္ ၾကသတဲ့။ က်မကမသံုးဘူးေတာ့ ႐ွိမွန္းေတာင္ မသိဘူး။

ေနာက္ေန ့ေတာ့ ေစ်းမွာ ႐ွာၿပီး၀ယ္လာလိုက္တယ္။ အခုေတာ့ ေ႐ႊဖ႐ံုသီဟင္းခ်ိဳ ကို

ေကာင္းေကာင္းခ်က္ႏိုင္သြားပါၿပီ။

ဒီလိုနဲ ့ပဲတေျဖးေျဖး မွားလိုက္၊ျပင္လိုက္၊ ပစ္လိုက္၊ေမးလိုက္ နဲ ့ေပါ့။ ေစ်း၀ယ္သြားရင္

ေတြ ့သမွ်ေၾကာ္ျငာေတြယူလာၿပီး ဘာေတြကို ဘယ္လိုေခၚတယ္...ေလ့လာခဲ့ရတာေတြ။

အခုေတာ့ေတာ္ေတာ္ေလးအဆင္ေျပလာၿပီ။ တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာ၊တစ္႐ြာ

တစ္ပုဒ္ဆန္းေပါ့။ ကြဲလြဲတဲ့ဓေလ့ေလးေတြ အမ်ားႀကီးလိုက္မွတ္ခဲ့ရတယ္။

လက္နဲ ့စားတတ္တဲ့ ျမန္မာဓေလ့ကေန ဓါးနဲ ့ခက္ရင္းနဲ ့စၿပီးစားရေတာ့ လက္ကမၿမဲ၊

ဟိုေခ်ာ္ဒီေခ်ာ္။ ဗိုက္ကမျပည့္နဲ ့ႀကံဳခဲ့ဘူးတယ္။ မွတ္မိေသးတယ္။ ေရာက္စကေပ့ါ။

အသိအိမ္မွာ Breakfast စားၾကေတာ့ ဂ်ာမန္ ေပါင္မုန္ ့မာမာကို ဓါးနဲ ့ခြဲလိုက္တာ

ေပါင္မုန္ ့ေခ်ာ္ထြက္သြားလို ့ ေခြ်းျပန္္ခဲ့ဘူးတယ္။ တေျဖးေျဖးနဲ ့သင္ခဲ့ရတာေတြ....

အခုေတာ့ရီစရာေတြေပါ့၊ အဲ့ဒီတုန္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္ရတာ။

က်မႀကံဳခဲ့ရတဲ့ ရီစရာေလးေတြ ထဲကတခ်ိဳ ့တေလပါ။

ငယ္ငယ္တုန္းက စားခဲ့တယ္

မဟာဆန္တဲ ့ညီမေလး အတြက္....


ငယ္ငယ္တုန္းက စားခဲ့တာေတြ ထဲမွာ အခုအခ်ိန္ျပန္လြမ္းမိတာေတြေတာ့

အမ်ားႀကီးေပါ့။ အဲ့ဒီထဲကမွ အခုအခ်ိန္မွာ အလြမ္းဆံုးေတြက......

က်မအေမက ဟင္းခ်က္ေကာင္းတယ္လို ့ လူေတြေျပာၾကတယ္။

သူခ်က္တဲ့ ငံျပာရည္ခ်က္ ကို က်မသိပ္ႀကိဳက္တယ္။ ၿခံံထဲမွာ ကတက္ပင္တစ္ပင္

႐ွိတယ္။ ကတက္႐ြက္ေတြ ႏုၿပီဆိုရင္ အဖြားနဲ ့မၿမိဳင္တို ့အလုပ္မ်ားၾကၿပီ။ ကတက္

႐ြက္ေတြကိုခူးၿပီး ခ်ဥ္ပတ္ထဲ့တယ္။ ဒညင္းသီးေပၚခ်ိန္ဆိုရင္ အေမက ကီလီေစ်းသြား

ၿပီး ၀ယ္ေတာ့တာပဲ။ အိမ္ေရာက္ရင္ ဆားရည္စိမ္တာပဲ။ ကတက္ခ်ဥ္ရၿပီ၊ ဒညင္းသီး

ဆားရည္စိမ္ ရၿပီဆို ငပိရည္ေဖွ်ာ္၊ ငံျပာရည္ခ်က္၊ မၿမိဳင္ခ်က္တဲ့မွ်စ္ငါးပိခ်က္တို ့နဲ ့

စားခဲ့ရတာ ကို ဒီမွာမၾကာမၾကာသတိရတယ္။

ဒီမွာသာ ငံျပာရည္ခ်က္ခ်က္ၿပီး ဒညင္းသီးဆားရည္စိမ္လုပ္စားလိုက္ရင္ ေတာ့

အိမ္နီးနားခ်င္းေတြ လာၿပီးတံခါးေခါက္ၾကမွာ အေသခ်ာပဲ။

ငယ္ငယ္ကေက်ာင္းပိတ္ရင္ အဖြားနဲ ့ဖ်ာပံုကို လိုက္သြားေလ့႐ွိတယ္။ ဖ်ာပံုေရာက္ရင္

အဖြားက ပုဇြန္ထုပ္အႀကီးႀကီး၀ယ္ေကၽြးတယ္။ ပုဇြန္ထုပ္ကို မီးကင္ၿပီး ငံျပာရည္ေလး

နဲ ့တို ့စားရတာအခုထိ လြမ္းေနတုန္းပဲ။ ေခါင္းထဲမွာဆိုရင္ အဆီေတြ မွ အမ်ားႀကီး။ ဒီမွာ

ပုဇြန္ထုပ္ကမ႐ွိသေလာက္ရွားတယ္။ ရန္ကုန္မွာေတာင္္ အခုဆို ေတာ္ေတာ္ ေစ်းႀကီးေနၿပီး။

ဒါေတြကေတာ့က်မရဲ ့ ရသာတဏွာေပါ့။ Thomas ကေတာ့ သူငယ္ငယ္က စားခဲ့ရတာေတြ

ထဲမွာ သတိတရ နဲ ့စားခ်င္ေနတာေတြက ေဟာ္လန္က

Pommes နဲ ့Mayonnaise not with Ketchup ၊(Pommes ဆိုရင္ေဟာ္လန္နဲ ့

ဘယ္လဂ်ီယန္ကအေကာင္းဆံုးဆိုပဲ။) Wassenaar က သူ ့အေမအိမ္နားမွာ႐ွိတဲ့

Flamango Indonesian Restaurant က Indonesian-Sate နဲ ့ Erdnuss Sauce.

( သူ ့အေမက ေဟာ္လန္သူ၊ သူ ့အေဖက ဂ်ာမန္သား ေလ။)

က်မ ဂ်ာမနီေရာက္ေတာ့ Pfannkuchen, Kübis Suppe, Spargel mit Schinken,

Katoffeln und Sauce Hollandaise ေတြကိုက်မႀကိဳက္တယ္။ ခရစ္စမတ္ေစ်းပြဲ

ေတြမွာက်မစားေလ့႐ွိတဲ့ Schupfnudeln,Speck နဲ ့ Sauerkraut ေတြကိုေရာေၾကာ္

ထားတာ ကေဆာင္းတြင္းေအးေအးေလးမွာ စားရတာ အရသာ ပို႐ွိသလိုပဲ။ Heiße Maroni..

ကလည္းက်မရဲ ့ အႀကိဳက္ေပါ့။ ေနာက္ ေဟာ္္လန္က Matjes (ေဟာလန္က တကူးတက

သူသယ္လာတာဆို ပိုေတာင္အရသာ႐ွိေသးတယ္။)။

Thomas ကIndian နဲ ့Thai အစားအစာေတြကို ႀကိဳက္တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ

သူႀကိဳက္တာေတြကေတာ့ ေ႐ႊခ်ီ၊ ေ႐ႊရင္ေအး၊ အုန္းႏို ့ေခါက္ဆြဲ နဲ ့ ဒံေပါက္၊

ျမန္မာေကာ္ဖီ နဲ ့ပဲျပဳပ္ထမင္းေၾကာ္။

ပံုေျပာင္းၿပီးက်မ လက္စြမ္းျပထားတာေတြ သာ ေရးျပရင္ လူရီခံေနရအံုးမယ္။

ဥပမာ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ အသုပ္စံု၊နန္းႀကီးသုပ္ ပူပူေႏြးႏြး။

ငါးနံ ့မထြက္ေအာင္ ငံျပာရည္နဲနဲသံုးၿပီး Lachs နဲ ့ခ်က္ထားတဲ ့မုန္ ့ဟင္းခါး။

( သူ ေျပာေတာ့ ရန္ကုန္ကမုန္ ့ဟင္းခါးထက္ေကာင္းတယ္ဆိုပဲ။) က်မကေတာ့

ငၤံျပာရည္နံ ့၊ငါးနံ ့လႈိင္ေနတဲ့ မုန္ ့ဟင္းခါးကို ပဲသတိရေနတယ္။

Thomas ခမ်ာ က်မ ခ်က္ေကၽြးတာကို မၿငီးမညဴ စား႐ွာတယ္။ စားလို ့ေကာင္း

တယ္လို ့လည္း အၿမဲတမ္း ခ်ီးမြမ္း႐ွာတယ္။ တကယ္ပဲ က်မခ်က္တာ ေကာင္းလို ့ လား၊

သူ ့ကိုခ်က္မေကၽြးေတာ့မွာစိုးလို ့ ေျမႇာက္ေျပာေနတာလားဆိုတာ ေတာ့

က်မ မၾကာခဏ ေတြးမိပါရဲ ့။

So, I have been asked to commend this…..

All the facts are true and correct…..

Of course I speak the truth only, so when I say

To Shwe Shinlay “hinchat kaunde” I mean it !

That’s all I have to say at the moment.

Thomas (Ko Ko Maung)

ျမန္မာျပည္ သို ့ ……

ဘာလိုလိုနဲ ့ ျမန္မာျပည္ျပန္ဖို ့တစ္လေလာက္ပဲလိုေတာ့တယ္။

စိတ္ထဲမွာ ၀မ္းသာ၀မ္းနည္းန ့ဲ ့ စိတ္လႈပ္႐ွားေနတယ္။ အေမနဲ ့ျပန္ေတြ ့

ရ မွာဆိုေတာ့ ၀မ္းသာတာေပါ့။ အေမ့မွာလည္း က်မလာေတာ့မယ္ဆိုလို ့ေပ်ာ္

ေနေလရဲ ့။ သူလုပ္ခ်င္တာ၊သူသြားခ်င္တာေတြ ေတာင္ က်မကိုႀကိဳ ေျပာထား

ၿပီးၿပီ။ က်မႀကိဳတင္စီစဥ္လို ့ရေအာင္တဲ့။ တစ္ႏွစ္မွာတခါပဲ ေတြ ့ရတာဆိုေတာ့

လည္းက်မတို ့ႏွစ္ေယာက္မွာ ေျပာစရာေတြက အမ်ားသား။

ဒီႏွစ္ေတာ့ ၄ ပတ္ပဲ ေနျဖစ္မယ္။ ဒီမွာသာ တပတ္က အၾကာႀကီး ထင္ရေပမဲ့

ျမန္မာျပည္ေရာက္ရင္ တစ္လဆိုတာခဏေလးကုန္သြားေရာ။

ျပန္ရင္လိုအပ္တဲ့ စာ႐ြက္စာတမ္းေတြ လည္း ျပင္ဆင္ရင္း၊ လိုအပ္တာေလးေတြ

လည္း၀ယ္ရင္း အလုပ္မ်ားေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။

ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ ေ႐ႊတိဂံုဘုရားက အိမ္နဲ ့နီးေတာ့ မၾကာခဏေရာက္ျဖစ္မွာ။

ဘုရားေပၚမွာေအးေအး ေဆးေဆးထိုင္ၿပီး အာ႐ံုျပဳလိုက္အံုးမယ္။ ဒါကေတာ့

ဒီမွာ မၾကာခဏ သတိရ မိတာပါ။ အင္းယားၿမိဳင္္က တရားရိပ္သာ မွာ လည္း

မနက္ပိုင္းေလးေတြ သြားၿပီး တရားထိုင္ခ်င္ေသးတယ္။

စားဖို ့စဥ္းစားထားတာေတြ ကိုလည္း ခ်ေရးထားရေသးတယ္။ ဒီအခ်ိန္ဆို

၀ဥ၊ ကတတ္၊ ကၽြဲေခါင္းသီး၊ ေၾကာင္လွ်ာသီး၊ ငွက္ေပ်ာဖူး၊ ငါးႏွပ္၊ ငါးမ်ိဳးစံုနဲ ့

ပုဇြန္ ေတြေပါတယ္။ ေဆးဘဲဥ၊ ဘဲဥဆားစိမ္ နဲ ့ပဲျပဳတ္ လည္း စာရင္းထဲ

ေရးထား ေသးးတယ္။ျမိဳ ့ထဲက အမဲအူျပဳတ္၊ ေျမနီကုန္းကထမင္းေပါင္းနဲ ့ ့

၀က္ေျခေတာက္ စြပ္ျပဳတ္၊တရုတ္ေကာက္ညွွင္းထုပ္၊ေၾကးအိုးနဲ ့ ငါးကင္….

စားခ်င္တာေတြကမ်ားေန လို ့ ရက္ေတာင္ေလာက္ပါ့ မလားေနာ္။

ဒီမွာက စားခ်င္တာေတြလုပ္စားဖို ့ကမလြယ္ျပန္ဘူး။ ၀ယ္လို ့မရတာနဲ ့၊

Asian ဆိုင္ကိုမေရာက္တာနဲ ့ ့ ( က်မေနတဲ့ၿမိဳ ့မွာ Asian Shop မ႐ွိဘူးေလ။)

ေစ်းကႀကီးတာနဲ ့ ၊ အနံထြက္မွာစိုးတာန ့ဲ ့့…အဲ့ဒါေၾကာင့္ ၀ယ္လို ့ရတာ

ေလးေတြ၊႐ွိတာေလးေတြနဲ ့ အျဖစ္ပဲလုပ္စားေနရတာ။ ေတာ္ပါေသးရဲ ့

့ ဒီကသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ ့ ဘယ္အ႐ြက္ကဘာနဲ ့တူၿပီး၊ ဘယ္လိုလုပ္စားရင္ရတယ္၊

ဘာကေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ ဘာနဲ ့တူတယ္ေပါ့ စသည္ျဖင့္ သတင္းဖလွယ္လို ့

ရေနလို ့ေလ။

ေတြ ့ခ်င္တဲ့လူေတြရဲ့ စာရင္းလည္းေရးထားရေသးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ

ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရန္ကုန္မွာမ႐ွိၾကေတာ့ေပမဲ့ သူတို ့ကိုေတာ့က်မ

သတိရေနမွာပါ။ ေတြ ့ခ်င္တဲ့သူေတြထဲမွာ မလုလည္းပါတယ္။ မလုရဲ ့

့ဟင္းခ်က္နည္းေတြကိုအသံုးျပဳေနရလို ့ သူ ့ကိုေလးစားစြာနဲ ့ ေတြ ့ဘူးခ်င္တယ္။

ဧည့္သည္ဖိတ္ထားရင္ မလုနည္းေတြကိုအေျခခံၿပီး ဂ်ာမန္လွ်ာနဲ ့အဆင္ေျပ

ေအာင္ ျပင္ဆင္လိုက္ရင္ OKသြားေရာ။

မရင္ရင္ျမင့္တို ့ဂ်ာမန္ Guide အဖြဲ ့ေတြနဲ ့ တခုခုခ်က္စားရင္း ေလပစ္ၾက ဖို ့လည္း

စာရင္းထဲမွာပါတယ္။ Thomas နဲ ့ပတ္သက္ၿပီးသိခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုေပမဲ့

ငယ္ငယ္ကသူငယ္ခ်င္းေတြလိုပဲ က်မ သူတို ့ကိုခင္တယ္။ က်မအတြက္မိတ္ေဆြ

ေကာင္းေတြပါ။ Thomas မပါလာလို ့သူတို ့လည္း သူတို ့ဆရာ ကိုသတိရေနၾကမွာ။

ျပန္လာရင္ သယ္လာရမယ့္ စာရင္းလည္းျပဳစုရေသးတယ္။ ပုဇြန္ေျခာက္၊

ပဲမႈန္ ့ အက်က္၊ မဆလာနဲ ့တျခားတိုလီမုတ္ုစမ်ား။ Thomas ကလည္းသူ ့

အတြက္ သယ္လာေပးဖို ့ စာရင္းတစ္ခုနဲ ့ ToDo List တစ္ခုေပးထားေသးတယ္။

တေျဖးေျဖးနဲ ့ဒီမွာ ပစၥည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၀ယ္လို ့ရေနၿပီ။ က်မေရာက္စကဆိုရင္

Freiburg မွာ Asian ဆိုင္က တစ္ဆိုင္ပဲ႐ွိတာ။ ေစ်းကလည္းႀကီးေသးတယ္။

အခုေတာ့ သံုး၊ေလး ဆိုင္႐ွိလာၿပီး အမယ္လည္းစံုလာတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား

ကိုလည္း ျဖစ္သလို လုပ္တတ္လာၿပီ။

Blogger ေတြရဲ ့ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဟင္းခ်က္နည္းသစ္ေတြလည္း ရလာေတာ့ ပိုအဆင္ေျပလာတယ္။

ရန္ကုန္မွာ က်မေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ မီးပံုမွန္လာၿပီလား၊ ေရျပတ္မလား၊

ဓါတ္ေလွကားထဲ ပိတ္မိေနအံုးမလား၊ ့ေစ်းဆစ္ရတာ အဆင္ေျပ

ပါ့မလား၊ စသည္ျဖင့္ လားေပါင္းမ်ားစြာကိုေတြရင္း စိတ္လႈတ္႐ွား ေနတယ္။

လမ္းခရီးမွာ blog ေရးတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့မ်ားေတြ ့မလားဆိုတဲ့ အေတြးေလး

လည္းပါေသးးတယ္။ လမ္းမွာေတြ ့ရင္ေခၚပါေနာ္။

Thanks....Ma Lu

ရာသီဥတုကအခုတေလာ ပူလိုက္၊ေအးလိုက္နဲ ့။ၿပီးခဲ့တဲ့ (၂)ရက္ေလာက္က
၃၃°C ၊ဒီေန ့၂၁°C ။ ေနေရာင္လည္း ေပ်ာက္၊ ေအးလည္းေအး နဲ ့
ေခါင္းေတာင္မူးေနာက္ေနာက္ျဖစ္လာတယ္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မီးဖိုထဲမွာ သံပုရာသီး စိမ္ထားတဲ့ပုလင္း ၂လံုးကိုုေတြ ့
တာနဲ ့့ ဖြင့္ၿပီး ၿမီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရသာ႐ွိတဲ့ သံပုရာေပါင္းေလးေတြ။

မလုေရ သံပုရာေပါင္းကေတာ့ Special ပဲ။ အဲ့ ဒီPost ကိုဖတ္ၿပီးကတည္းက
လုပ္ထားတာ ဒီေန ့မွ ဖြင့္စား ၾကည္လိုက္တာ။ ေကာင္းလိုက္တာ မလုရယ္။
ႏြယ္ခ်ိဳမ႐ွိလို ့ ႏြယ္ခ်ိဳကဲ တဲ့လွ်က္ဆား နဲ ့ပဲ စားလိုက္တယ္။
အခုမွရင္ေခ်ာင္သြားတယ္။

ေက်းဇူးအထူးတင္လွ်က္.......

ပဲပင္ေပါက္ေဖါက္မလား

ပဲအစိမ္း (Mung) ထမင္း စားဇြန္း (EL)
၃ဇြန္း /၄ဇြန္း ကိုေရတစ္ည စိမ္ထားပါ။
ေနာက္ေန ့ေန ့လည္က်ေတာ့
ဇကာတစ္ခုထဲမွာ Küchenpapier ခင္းပါ။
အေပၚကေန ပဲကို ျဖန္ ့ထည့္ပါ။
ၿပီးရင္ Küchenpapier ျပန္အုပ္ပါ။
လက္သုက္ပု၀ါ ကို ေရစြတ္ၿပီး အုပ္၊
အေပၚကမွ ပန္းကန္ ေလးေလး တစ္ခ်ပ္ ဖိထားပါ။ ၿပီးရင္ ပလတ္စတစ္
အိပ္နဲ ့စြတ္ၿပီး ေမွာင္တဲ့ေနရာမွာထားပါ။









မနက္တခါ၊ ညေနတခါ ေရေႏြးေႏြးေလး
( Lauwarmes Wasser ) နဲ ့ေလာင္းေဆးပါ။
(၅)ရက္ေလာက္ဆို စားလို ့ရၿပီ။

အလြယ္လုပ္ခ်င္ရင္ေတာ့
Reformhaus မွာ အဲ့ဒီခြက္ေလး၀ယ္လို ့ရတယ္။

အ႐ြယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး႐ွိပါတယ္။

အထဲမွာ အညြန္းလည္းပါတယ္။
ကိုယ္တိုင္လုပ္တာက အထားလည္းခံတယ္။
အရသာလည္း႐ွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အလုပ္နဲနဲ
မ်ားတယ္။

ပူးေလးစားဖို ့မုန္ ့ညွင္းခ်ဥ္

မုန္ညွင္းရြက္ ကိုေရေဆး ၊ေနလွန္း(တစ္ရက္ေလာက္)၊ နဲနဲထပ္သြားရင္ လွီး

Senfkorn ( မုန္ညွင္းေစ့) ကို Supermarket မွာ၀ယ္တယ္။
Koriander အေစ့နဲ ့၊ႀကံသကာကို Asian shop က၀ယ္တယ္။
ဂ်င္း၊င႐ုပ္သီးအပုေတာင့္ လည္း အဆင္သင့္ျပင္ထားပါ။

ဥနီကိုလည္းလွီးပါ။

ၾကက္သြန္ဥ ေသးေသးေလးေတြ ကို အခုတေလာ Penny Markt
မွာေရာင္းေနတယ္။ ၾကက္သြန္ဥ ေသးေသးေလးေတြကို အခြံခြာပါ။

ၿပးီရင္ မုန္ညွင္းေစ့၊ Koriander အေစ့၊ ၾကံသကာ၊ ဂ်င္း၊င႐ုပ္သီးအပုေတာင့္
ေတြကို မညက္တညက္ေထာင္းပါ။ ဆားအနည္းငယ္ထဲ့ပါ။
(က်မကေတာ့ အရက္မထည့္ဘူး။)

အားလံုးကို အရြက္၊ဥနီ စတာေတြနဲ ့ေရာနယ္ ပါတယ္။
ၿပီးရင္ ပုလင္းထဲထည့္၊ အဖံုးကို ပလတ္စတစ္ေလးခံၿပီး ပိတ္ပါတယ္။

(၆)ရက္ (၇)ရက္ေလာက္ၾကာရင္ စားလို ့ရပါၿပီ။

ဒီနည္းကို မလုဆီကရတာပါ။ ဒီမွာ ဖတ္ၾကည့္ပါ။

က်မလုပ္တဲ့ မုန္ညွင္ခ်ဥ္ အလြယ္နည္း။
မုန္ညွင္း႐ြက္ ၀ယ္မရရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ အျမန္လိုရင္ လုပ္တာပါ။

Asian Shop ကေန ႀကံမဆိုင္ တစ္ထုပ္ ၀ယ္ပါတယ္။ ၿမီးၾကည့္ၿပီး
အရမ္းခ်ဥ္ေနရင္ ေရစိမ္ထားလိုက္ပါ တယ္။ ၿပီးရင္ ေရညွစ္ၿပီး လွီးပါတယ္။
ဥနီကိုလည္းလွီးပါ။

ၿပီးရင္ မုန္ညွင္းေစ့၊ Koriander အေစ့၊ ၾကံသကာ၊ ဂ်င္းေတြကို
မညက္တညက္ေထာင္းပါ။

ဒယ္အိုးထဲ ကို ဆီအနည္းငယ္ ထဲ့ပါ။ င႐ုပ္သီးမႈန္ ထည့္၊ မုန္ညွင္းေစ့၊
Koriander အေစ့၊ ၾကံသကာ၊ ဂ်င္း ေထာင္းထားတာေတြနဲ ့ ႀကံမဆိုင္
လွီးထားတာထည့္ၿပီး နဲနဲေျခာက္သြားေအာင္ ေလွာ္ေပး လိုက္ တာပါ။

အနံေတာ့မတူေပမဲ့ အလြယ္တကူနဲ ့လုပ္စားလို ့ရတဲ့ နည္းေပ့ါ၊

သူေရးတဲ့က်မအေၾကာင္း

Thomas ေရးတဲ့ က်မရဲ့အေၾကာင္းေလးပါ။

Shwe Shinlay character and behaviour traits.

1. In a situation, when she does not understand my reaction:
“Ba pyi loh leh” and with the tongue “Ttok, Thok,Thok….”

2. In a situation, when she does not understand my reaction and
gets desperate
“Ba pyi loh leh”(ဘာျဖစ္လို ့လဲ) and hit with the own fist the own head several times

3. In a situation, when she does not understand my reaction and
pretends to have equanimity
“Ko Ko me shi bu” and walks away head up, eyes up, looking towards
any point at the wall.

4.”Ko Ko chit de” putting her arms around my neck, when she is
happy with me.

5.“chaude, chaude” (ေၾကာက္တယ္)frequent syndrome, can be counteracted by
ignoring Shwe Shinlay

6. Ko Ko does or says something Shinlay does not like, than
Shwe Shinlay will not say she does not like or “could you change
your mind” because of “Ahnarde”(အားနာတယ္). Later Ko Ko find out
and the situation is more complicated, because Ko Ko is strait forward
and tends to do or say what he thinks unless corrected in a early sage.

မတူညီေသာ ေသာတအာ႐ံု

လူတိုင္းမွာကိုယ့္အႀကိဳက္နဲ ့ကိုယ္႐ွိၾကပါတယ္။ အခုေျပာျပခ်င္တာကေတာ့

က်မတို ့ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ကြဲျပားမႈေတြထဲ က အေၾကာင္း တစ္ခုပါ။

က်မကသီီခ်င္းနားေထာင္ရတာႀကိဳက္ပါတယ္။ နားေအးပါးေအး နားေထာင္လို ့

ရတဲ့သီခ်င္းဆိုရင္ ျမန္မာ၊ အဂၤလိပ္၊ဂ်ာမန္...ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ နားေထာင္ပါတယ္။

အားလံုးထဲမွာေတာ့ ျမန္မာသီခ်င္း ေအးေအးေလးေတြဆို ပိုေတာင္ႀကိဳက္

ေသးတယ္။ တခါတခါ အလုပ္ကျပန္လာလို ့ပင္ပန္းရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တနဂၤေႏြေန ့

မ်ိဳး နားနားေနေန ေနတဲ့အခါပဲျဖစ္ျဖစ္ သီခ်င္းေအးေအးေလးေတြ နားေထာင္

ၿပီး ဇိမ္ခံရတာကို က်မကႀကိဳက္တယ္။

Thomas ကေတာ့ Music ဆိုရင္ Techno ပဲ။ နဲနဲမွမေလွ်ာ့ဘူး။ က်မက

နားေအးပါးေအး အနားယူခ်ိန္မွာ သူက သူရဲ့ Techno Music ကို ခပ္က်ယ္က်ယ္

ဖြင့္လိုက္ရင္ က်မဒုကၡေရာက္ေရာ။ က်မတို ့အိမ္ခန္းကလည္းက်ဥ္းေတာ့

ေျပးစရာ မ႐ွိဘူး။ Techno ကိုက်မ ခံစားလို ့မရပါဘူး။ ႀကိဳးစားၿပီးခံစားၾကည့္ေပမဲ့

မရဘူး။ က်မနားထဲမွာ ၾကားေနရတာက Bumm, Bumm, Bumm,Bumm......ပဲ။

၁၀မိနစ္ေလာက္ လည္းၾကာလာေရာ က်မရဲ့ေခါင္းကို တူနဲ ့ထုေနသလို ျဖစ္လာၿပီး

ေခါင္းကိုက္လာေရာ။

တေန ့က က်မအျပင္ကျပန္လာေတာ့အိမ္မွာ CDအေခြေတြ အပံုလိုက္

ေတြ ့လိုက္ ရတယ္။ ဘာအေခြေတြလည္းလို ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ ့စိတ္ႀကိဳက္

Techno အေခြ (၁၅၀) ။ Ebay ေန တေခြကို တစ္ ယူ႐ိုနဲ ့၀ယ္လိုက္တာဆိုပဲ။

သူကေတာ့ သူလုပ္ခ်င္တာကိုလုပ္လိုက္ရလို ့ ေက်နပ္တဲ့အၿပံဳးနဲ ့။ က်မကေတာ့

ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္ပ်က္သြားတယ္။

သူကအေခြေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေ႐ြးဖြင့္ ၿပီး ဇိမ္က် ေနေပမဲ့၊ က်မကေတာ့

နားၿငီးလိုက္တာ၊ ေခါင္းကိုက္လိုက္တာ။ ဘာမွအာ႐ံုစိုက္လို ့မရဘူး။ က်မၾကား

ေနရတာက ေတာ့ Bumm, Bumm, Bumm,Bumm... ဆိုတာပဲ။ သူကေတာ့

အိမ္မွာလည္း Techno ကားထဲ မွာလည္း Techno ၊ေနရာတိုင္းမွာ Techno နဲ ့

ဇိမ္က်ေနေလရဲ့။

ဒါေတာင္ သူ ့Techno က soft Techno တို ့၊ Trance (House) တို ့ဆိုပဲ။

ေတာ္ပါေသးရဲ့။ ႏို ့မိုဆိုရင္ေတာ့ က်မနားထဲ ဂြင္းဆို ့ထားရမလားပဲ။

အဲဒါေလးကေတာ့ က်မတို ့ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ မတူညီမႈေတြထဲက တစ္ခု အေၾကာင္းပါ။

( He corrected me that he likes also the melodious Pop songs.

but not german “Volksmusik”. Sometimes he is in the mood

to hear Techno.)