အားလပ္ရက္

ေ႐ွ ့တပတ္ေတာ့ အလုပ္အားတယ္။

လုပ္ခ်င္တာေတြလုပ္ဖို ့စာရင္းေရးထားတယ္။

အလုပ္သြားရတဲ့ေန ့ဆို မနက္ ၅ နာရီ

ႏႈိးစက္ျမည္တာနဲ ့မထခ်င္လည္း ထရၿပီ။

မနက္စာ Porridge ကို မစားခ်င္လည္းစား။

စားခ်င္လည္းစား။တကယ္ေတာ့ မနက္စာကို ပဲျပဳပ္ထမင္းေၾကာ္လို၊ မုန္ ့ဟင္းခါး

လို၊ ေခါက္ဆြဲသုပ္လို....ဖြယ္ဖြယ္ရာရာေလးစားခ်င္ေပမဲ့၊ အခ်ိန္က

မေပးႏိုင္တာရယ္၊ ဟင္းအနံ ့ေတြ ကိုယ္မွာစြဲေနတာရယ္ေၾကာင့္

စားခ်င္ေပမဲ့ .... လုပ္မစားျဖစ္ျပန္ဘူး။

အလုပ္သြားေတာ့ မနက္ ၇နာရီ ၄၅။ ရထားက ေနာက္က်တာ

မ်ားေတာ့စိတ္ေမာရတယ္။ ထိုင္စရာေနရာကေတာ့ဘယ္ေတာ့

မွမရပါဘူး။ (၁၀)မိနစ္ပဲဆိုေတာ့ ေတာ္ပါေသးရဲ ့။ ဘူတာမွာေတာ့

ေတြ ့ေနၾကမ်က္ႏွာေတြပဲ အျမဲတမ္းျမင္ေတြ ့ေနရေတာ့ အလြတ္ရေနၿပီ။

ေန ့လည္ ၁ နာရီခြဲဆို ပံုမွန္အားျဖင့္ အိမ္ျပန္ေရာက္တတ္တယ္။

ေရာက္တာနဲ ့ဟင္းခ်က္၊ ၂ နာရီခြဲ ေလာက္ဆို ထမင္းစားၾကတယ္။

စားေသာက္ၿပီးတာနဲ ့ Internet ထဲေရာက္တယ္။ Blog ေလွ်ာက္လည္၊

Post အသစ္ေတြဖတ္....ျပီးေတာ့မွ အိမ္မွာလုပ္စရာရွိတာဆက္လုပ္။

ဒီလိုနဲ ့တေန ့တေန ့ကုန္သြားလိုက္တာ။

အလုပ္ကမပင္ပန္းေပမဲ့ အားလပ္ရက္ေတာ့ေမွ်ာ္မိတယ္။ အလုပ္ပိတ္ေတာ့

အိပ္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္အိပ္၊ ထခ်င္တဲ့အခ်ိန္ထ၊ စားခ်င္တာခ်က္စား၊ စမ္းခ်င္တဲ့

ဟင္းခ်က္နည္း၊မုန္ ့လုပ္နည္းေတြလုပ္.... ေပ်ာ္စရာႀကီး။

ဒါေပမဲ့ ၅ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့လည္း အလုပ္ကိုလြမ္းျပန္ေရာ။

က်မတို ့က ေဆးခန္းပိတ္တဲ့ ရက္ေတြဆို နားခ်င္ခ်င္၊ မနားခ်င္ခ်င္ နားရတာ။

အခုအားလပ္ရက္မွာေတာ့ ဦးပဥၨင္း ၾကြရင္ လိုအပ္တာေတြျပင္ဆင္ရင္းနဲ ့

အခ်ိန္ကုန္သြားမွာပါ။ ဦးပဥၨင္း က (၃)ပတ္ ေနမွာဆိုေတာ့ အာရံု၊ေန ့ဆြမ္း၊

ဘာေတြခ်က္ရမလဲ ဆိုတာစဥ္းစားလိုက္၊ ေရခ်ထားလိုက၊္ ေစ်း၀ယ္ထြက္လိုက္နဲ ့ေပါ့။

အိမ္မွာက ပံုမွန္ဆိုရင္ ဟိုမေရာက္၊ဒီမေရာက္ ပံုနဲနဲေျပာင္းထားတဲ့ ဟင္းေတြခ်က္

တာမ်ားတယ္။ ခ်က္ရင္လည္း တစ္ခြက္၊ႏွစ္ခြက္ ပဲ။ အခု ဦးပဥၨင္း ဆြမ္းကပ္ဖို ့ဆို

ေတာ့ ဟင္းကို ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ စပ္ရေတာ့မယ္။ ျမန္မာဟင္းခ်က္ရေတာ့မယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုသိုလ္ေရဆိုေတာ့ ၀မ္းသာေနရတယ္။

သူငယ္ခ်င္းတို ့လည္း စိတ္ကူးရတဲ့ ေကာင္းႏိုးရာရာ ဟင္းစပ္ေလးမ်ား

အၾကံရရင္ မွ်ေ၀ေပးၾကပါအံုးေနာ္။