တေန ့ကသူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ ့online ေပၚမွာဆံုရင္း အေတြ ့အၾကံဳ
ခံစားသားခ်က္ေတြဖလွယ္ျဖစ္ၾကပါတယ္။
သူက ဒီက္ိုေရာက္တာ သိပ္မၾကာေသးေတာ့ နားမလည္ႏိုင္ေသးတဲ့ အရာေတြ
ရွိေသးတာေပါ့။
ဒီကလူေတြကလည္း လူေတြပဲဟာ။ သူတို ့မွာ မနာလိုစိတ္၊ ႏွိမ္လိုစိတ္၊ အတၱစိတ္
စတဲ့ မေကာင္းတာေတြရွိသလို ေကာင္းတဲ့ စိတ္ထားေတြလည္းရွိၾကပါတယ္။
ဒီကလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ က်မတို ့လို အာရွ ႏိုင္ငံေတြကလူေတြကို
အထင္မၾကီးၾကပါဘူး။ က်မတို ့ႏိုင္ငံေတြ အေၾကာင္းျပေလ့ရွိတဲ့ သတင္း
ကားေတြမွာလည္း အထင္ၾကီးစရာ မပါေအာင္ ရိုက္ျပေလ့ရွိပါတယ္။
ဘယ္ေလာက္ဆင္းရဲေၾကာင္း၊ ေခတ္ေနာက္က်ေၾကာင္း စသျဖင့္
ဒုကၡေတြသာမ်ားတာကို။
က်မတို ့ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာဘယ္လိုေန၊ဘယ္လိုထိုင္တယ္ဆိုတာ မေမးျမန္း
ပဲ။ ဆင္းရဲတဲ့သနားစရာသတၱ၀ါလို တမ္းထင္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ ့ဆို
အက်ႌအေဟာင္းေလးေတြေတာင္ေပးေလ့ရွိတယ္။ ဒါစားဖူးလား၊
ဒါလုပ္ဖူးလား ဆိုတာကတမ်ိဳး၊ သူတို ့စိတ္ထဲမွာ ဓေလ့စရိုက္ကြာျခားမႈ
ကိုေမ့ေနၿပီး၊ သူတို ့ဓေလ့စရိုက္ ကသာ တန္ဖိုးရွိတယ္လို ့ထင္ေနၾကတာပါ။
က်မတို ့ဓေလ့အရ လက္နဲ ့စားတာကို သူတို ့ဓေလ့နဲ ့မတူေတာ့ ဓါး၊ခရင္း၊ဇြန္း
မရွိလို ့ပဲ လက္နဲ ့စားေနရရွာသလို၊ မသန္ ့ရွင္းသလို ...၊
က်မတို ့ဓေလ့အရ ရိုေသကိုင္းရႈိင္းမႈကို တံုးလို ့ အ လို ့ လို ထင္ျပန္ေရာ။
တခါကေတာ့ ရွင့္ေယာကၤ်ားက ရွင့္ကို၀ယ္လာတာလားတဲ့...ေမးပံုကေလ။
သူတို ့ ကေတာ့ လူမ်ိဳးၾကီး ခ်မ္းသာတဲႏိုင္ငံကဆိုတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
အထင္ၾကီးမႈေတြရွိေနတာလို ့က်မေတာ့ျမင္တာပါပဲ။
အလုပ္တခုခုကို သူတိုပဲလုပ္တတ္သလို၊ က်မတို ့ၾကိဳးစား
လုပ္ရင္ပဲ မျဖစ္ႏိုင္သလို အထင္ေသးမႈေတြ ၾကံဳေတြဖူးပါတယ္။
က်မ ဒီမွာေက်ာင္းတက္ေတာ့ အသိတေယာက္က တကူးတက
စာေရးျပီး ဒီေလာက္ခက္ခဲတဲ့အလုပ္ကိုဆက္မလုပ္ပဲ၊ အိမ္ (က်မတိုင္းျပည္)
ကိုျပန္သင့္ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ က်မစာေမးပြဲေအာင္ေတာ့
ဘယ္အဆင့္ကေအာင္ပါတယ္ဆိုတာကို ပို ့စကဒ္ လွလွေလး၀ယ္ၿပီး
သတင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီထဲက သူနဲ ့အဆက္အသြယ္မရွိေတာ့ပါ။
က်မ အလုပ္လုပ္ေတာ့လည္း လုပ္ႏိုင္ပါ့မလား။ ပင္ပန္းလိုက္တာ စသျဖင့္
အားမရွိစရာစကားေတြနဲ ့ေျပာလာၾကျပန္တယ္။ အလုပ္ကဘယ္ေတာ့
ထြက္မွာလဲလို ့ဖြင့္ေမးတဲ့သူေတြေတာင္ရွိပါတယ္။ ဘယ္အလုပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊
ဘယ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ တကယ္လုပ္ရင္ တကယ္ပင္ပန္းပါတယ္။ သူတို ့အလုပ္ေတြ
လည္းစိတ္ပင္ပန္းမႈ၊လူပင္ပန္းမႈ ရွိၾကမွာပါပဲ။
တခါက ရန္ကုန္မွာ၃လေလာက္ေနၿပီးျပန္လာတဲ့က်မကို လမ္းမွာမိတ္ေဆြ
တေယာက္က ဘာလို ့နင္ျပန္လာတာလဲ၊ ဒီမွာနင့္အလုပ္မွမရွိတာတဲ့။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာက်မက အလုပ္အသစ္ရေနၿပီလို ့ေျပာေတာ့ မ်က္ႏွာပ်က္သြားတယ္။
ကိုယ့္ေယာက်ၤားရွိ တဲ့ေနရာဟာက်မအိမ္ပဲလိုထပ္ေျပာေတာ့
ႏႈတ္ေတာင္မဆက္ႏိုင္ပဲထြက္သြားတဲ့လူမ်ိဳးလည္းေတြ ့ဖူးခဲ့ပါတယ္။
က်မတို ့လင္မယား ၾကားဟိုေျပာဒီေျပာေတြလည္းရွိတာပဲ။ က်မကို
နင္ဘယ္ေတာ့ျမန္မာျပည္ျပန္မွာလဲ။ ဘယ္ေတာ့ အိမ္ခြဲဆင္းမွာလဲ
လို ့တကူးတကေမးတဲ့သူေတြလည္းၾကံဳတာပါပဲ။ က်မေယာကၤ်ားကို
ျပဳစုေပးဖို ့မလိုေၾကာင္း၊ တာ၀န္မရွိေၾကာင္းစတာေတြေျပာၿပီး
ေသြးထိုးတာေတြလည္းၾကားခဲ့ရဖူးပါတယ္။
အဲ့ဒီလို မေကာင္းေျပာၾကတဲ့သူေတြဟာ သူတို ့ရဲ ့အိမ္ေထာင္ေရး၊
အလုပ္အကိုင္ေတြမွာ ေအာင္ျမင္မႈမရသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ သူတိုလို ပဲ
တဘက္သားဒုကၡေရာက္တာျမင္ခ်င္သူေတြသာျဖစ္ပါတယ္။
တေယာက္နဲ ့တေယာက္ အေျခအေန၊ သဘာ၀ခ်င္းမတူနိုင္ဘူးဆိုတာ
ေမ့ေနၾကသူေတြျဖစ္ပါတယ္။
ဒီမွာတခုေကာင္းတာက သူတို ့က ကြယ္ရာမွာ အတင္းမေျပာဘူး။
စကားႏႈိက္ၿပီး ေနာက္ေၾကာက ဓါးနဲ ့မထိုးတတ္ဘူး။ မဟုတ္တာေတြ
ဇာတ္လမ္းစဥ္ၿပီး မေျပာတတ္ဘူး။ မိမိကို ကိုယ္တိုင္ဖြင့္ေျပာတယ္။
ကိုယ့္ေရွ့မွာပဲ ေ၀ဖန္တယ္။
သူငယ္ခ်င္ေရ အဲ့ဒီသူေတြနဲ ့ၾကံဳေတြ ့ခဲ့ရင္ ဘာေျပာေျပာ နားမ၀င္ေလနဲ ့။
ကိုယ့္အၾကာင္းနဲ ့ကိုယ္၊ မိမိမွန္တယ္ထင္တာကို မိမိအားကိုးရတဲ့သူနဲ ့
့(မိမိအိမ္ေထာင္ဖက္နဲ ့)တိုင္ပင္လုပ္ပါ။ က်မသာ အဲ့ဒီတုန္းက
နားေရာင္ခဲ့လို ့လိုက္လုပ္မိရင္ အခုအခ်ိန္က်မဘာျဖစ္ေနမွာလဲ.....
စဥ္းစားမိတာပါ။
မေကာင္းတာေတြပဲေျပာလို ့စိတ္ညစ္မသြားပါနဲ ့သူငယ္ခ်င္းရယ္။
ဒီမွာ ေကာင္းတဲ့လူေတြလည္းရွိပါတယ္။ မိမိရဲ ့လုပ္ေဆာင္မႈကို
သူတို ့အသိအမွတ္ျပဳတာေတြလည္းၾကံဳရပါတယ္။
အဓိက ကေတာ့ မိမိအရည္အေသြးကို အတတ္ႏိုင္ဆံုးျမွင့္တင္
ႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားရမွာပါ။ သူတို ့ထက္မသာရင္ေတာင္ တန္းတူ
လိုက္ႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားရမွာပါသူငယ္ခ်င္း။ ၾကိဳးစားေနစဥ္မွာ
ၾကံဳေတြ ့ရမဲ ့အခက္အခဲ၊ ေဘးစကားေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး
လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး မိမိ ပန္းတိုင္ကို ေရာက္ေအာင္သြားပါသူငယ္ခ်င္း။
ေလာကဓံ တရားဆိုတာရွိသားပဲ။ မေမ့နဲ ့ေနာ္သူငယ္ခ်င္း။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
15 comments:
ဒီမွာလည္း ဒီလိုပါပဲ မ ရယ္..။ ၾကံဳရလြန္းေတာ့ အေရထူသြားတာလား..၊ ေနသားက်သြားတာလား တစ္ခုခုပဲ..။
သူတို႔က သူတို႔အျမင္ေတြက အာရွကလို႔ ေျပာရံုနဲ႔ အထင္ေသးျပီးျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ဒါေတာင္ ထိုင္းနဲ႔ ျမန္မာ မတူျပန္ဘူး။ ျမန္မာဆို ပိုဆိုးတယ္...
တို႔အာရွသူေတြဟာ တကယ္ၾကိဳးစားရင္ သူတို႔ထက္သာတယ္ဆိုတာ သူတို႔ေတြသိၾကပါတယ္...
Thank you for sharing your very well stated experience.
မမရွင္ေလးေရးထားတာေလးေတြက တကယ့္ကုိ ၾကံဳေတြ႕ေနရတာေလးေတြပါပဲ။
အရမ္းကုိေကာင္းပါတယ္ မရယ္။ ေက်းဇူးပါေနာ္ မ။
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
လုလု
ဟယ္ အဲေလာက္ ဆိုးၾကတာလား....။
ေမးသင့္မေမးသင့္ ေျပာသင့္မေျပာသင့္ မခ်င့္ခ်ိန္တတ္တဲ့ သူငယ္နာမစင္ေသးတဲ့ သူေတြကို သနားလိုက္ပါ မမရွင္ေလးရာ ......။
"ဒီမွာတခုေကာင္းတာက သူတို ့က ကြယ္ရာမွာ အတင္းမေျပာဘူး။"
အင္း... မမတို႕ဆီမွာေေတာ့ မသိဘူး။ ဒီမွာေတာ့ အဂၤလိပ္မေတြ သိပ္အတင္းေျပာတာပဲ။ လူတစ္ေယာက္လွည့္ထြက္သြားတာပဲ မၾကာေသးဘူး အဲဒီလူရဲ႕အေၾကာင္းကို ေဘးက သိပ္မသိတသိလူကိုေတာင္ အတင္းေျပာဖို႕၀န္မေလးဘူး။ ေျပာရရင္ေတာ့ မိန္းမေတြမွ မဟုတ္ပါဘူး ေယာက်ာၤေတြလည္း အတူတူပဲ။ ေရွ႕က်ရင္ေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ခ်စ္ျပေနလိုက္တာ၊ ေျမာက္ပင့္ေနလိုက္တာ ဟုတ္မွဟုတ္ရဲ႕လားလို႕ေတာင္ ထင္မိတယ္။
ျပီးေတာ့ဟန္ေဆာင္လည္းေကာင္းၾကတယ္။ ကိုယ္မၾကည္တဲ့လူကို Professional က်ေအာင္ဆိုျပီး ဟန္ေဆာင္ခ်စ္ျပဖို႕လည္း ၀န္မေလးဘူး။ ဒီေရာက္ခါစဆိုရင္ မ်က္စိေတာင္လည္တယ္။ စိတ္ထဲသူတို႕ျပန္တည့္သြားၾကျပီလို႕ထင္တာ၊ ေနာက္ကြယ္လည္းက်ေရာ ေျပာလိုက္ဆိုလိုက္တာ အရမ္းပဲ။
ဒါေပမဲ့လည္း မမေျပာသလို ေရွ႕တည့္တည့္မွာပဲ ေ၀ဖန္တာကေတာ့ မ်ားပါတယ္။ constructive criticism ဆိုျပီးေတာ့ေပါ့ေလ။
တကယ္ေတာ့ ဘယ္ေနရာကပဲ လူျဖစ္လာ လူျဖစ္လာ လူဆိုတာကေတာ့ အတူတူပါပဲေလ။ ခံယူခ်က္ေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္ေလ။
အထင္ေသးစိတ္ အနည္းနဲ႔အမ်ား ႐ိွၾကတာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္... ၾကံဳဖူးသူေတြ ေျပာျပၾကတယ္...ကိုယ္တိုင္ေတာ႔ အဲလိုဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး မၾကံဳဖူးေသးဘူး
ရွင္ေလးေ၇..
ရွင္ေလး၇ဲ့သူငယ္ခ်င္းကိုေျပာျပလိုက္ပါ..
လူမ်ိဳးျခားမွမဟုတ္ပါဘူး တိုင္းတပါးမွာေနလို့အားငယ္ေနခ်ိန္.
ျမန္မာနိင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း နိမ္တာ အနိင္က်င့္တာ ပိုျပီး၇င္နာခံစား၇ပါတယ္..
ဟုတ္ပါတယ္ေလ Anonymous မမေျပာသလို ဘယ္ေနရာကပဲ လူျဖစ္လာ လူျဖစ္လာ လူဆိုတာကေတာ့ အတူတူပါပဲေလ.သူမ်ားလင္မယားျကား သူမ်ားမိသားစုျကား.သူမ်ားသမီး၇ည္းစားျကား.သူမ်ားအသိုင္း၀ိုင္းျကား.၀င္အာ ၇မွစား၀င္အိပ္ေပ်ာ္တဲ့လူေတြ..
အမ်ားျကီးရွိတယ္.ငါကေစတနာနဲ့ ဘလာ.ဘလာ..လာမယ္ ေနာက္တလဲြခ်ဥ္း..
ရွင္ေလးေျပာတဲ့ၾကံဳေတြ ့ရမဲ ့အခက္အခဲ၊ ေဘးစကားေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး
လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး မိမိ ပန္းတိုင္ကို ေရာက္ေအာင္သြားပါ.ဆိုတာ
အေကာင္းဆံုးပါဘဲ..
ခင္မင္တဲ့
မီးမီး
အမ႐ွင္ေလး႐ဲ့စာေတြအားလံုးမွာ ဘဝဗဟုသုတေတြကိုရေစလို့့ ေက်းဇူးပါအမရယ္..ဒီမွာေတာ့ အေရွ့ေတာင္အာရွ ကိုယ္စားၿပဳၿပီးေန ေနရတယ္ေလ..ဥပမာ:ဘယ္နိုင္ငံက ဟိုအသားဒီအသား(ေပါက္ကရ)ေတြစားတယ္ဆိုေတာ့နင္တို့နိုင္ငံကလူေတြလဲအတူတူစားတာပဲမို့လား?ၿပီး
ေတာ့တ့ိုအားလံုးက ဝမ္းတြင္သားမစားဘူး၊အရုိးမစားဘူးတဲ့ နင္တို့ေတြကအကုန္စားတယ္ေနာ္တဲ့ အဲ့ဒါ မေနနိုင္ေတာ့တာန့ဲLiverwurst,Rotwurst တုိ့ Schweine Schäufele ေတြက ဘယ္Tier ေတြစားတာလဲလို့ လူၾကီးေတြကို ၿပန္ေၿပာမိပါေလေရာ...
အဓိက ကေတာ့ မိမိအရည္အေသြးကို အတတ္ႏိုင္ဆံုးျမွင့္တင္
ႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားရမွာပါ။ သူတို ့ထက္မသာရင္ေတာင္ တန္းတူ
လိုက္ႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားရမွာပါသူငယ္ခ်င္း။ ၾကိဳးစားေနစဥ္မွာ
ၾကံဳေတြ ့ရမဲ ့အခက္အခဲ၊ ေဘးစကားေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး
လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး မိမိ ပန္းတိုင္ကို ေရာက္ေအာင္သြားပါသူငယ္ခ်င္း။
ေလာကဓံ တရားဆိုတာရွိသားပဲ။ မေမ့နဲ ့ေနာ္သူငယ္ခ်င္း။
အမ... တကယ္သာ ကိုယ္ကေတာ္ေနတတ္ေနရင္ မႏိွမ္ရဲပါဘူး..အမ။
ဘာေျပာေျပာ ကိုယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္မပ်က္ပဲ ေနာက္မဆုတ္သင့္ပါ။ ေခါင္းထဲၾကာရွည္မထားပါနဲ႔ ..အမသူငယ္ခ်င္းေလး အမေရးတဲ့စာေတြဖတ္ပီး လိုက္နာလုပ္ေဆာင္သြားႏိုင္မွာပါ။
ျမတ္ႏိုး
သူငယ္ခ်င္းဆီေရးတဲ႔စာက ေစတနာအျပည္႔ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္တဲ႔ တျခားလူေတြအေၾကာင္း ေျပာတာ စဥ္းစားတာထက္ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုသာ အရည္အခ်င္းရွိေအာင္ ၾကိဳးစားတာက နည္းလမ္းအမွန္ဆုံးလို႔ ထင္မိတယ္။ မရွင္ေလး စာေတြ ၾကိဳက္တယ္။ လာဖတ္အုံးမယ္။
မရွင္ေလး
ဒီပိုစ့္ကို ဖတ္ရတာ အရမ္းအားရွိပါတယ္၊
ညီမလဲ ၾကိဳးစားေနဆဲ အခ်ိန္ပဲရွိေသးတယ္၊
ဒီမွာဆိုရင္ အာရွသားကို သိပ္မျမင္ဘူးေတာ့၊ လူျမင္ရင္လိုက္လိုက္ၾကည့္တာ အရမ္းစိတ္ညစ္မိတယ္၊
တခါတေလ သေဘာက်တဲ့ပံု၊ တခါတခါ အၾကည့္ေတြက စူးစူးၾကီးေတြ၊
ၾကိဳးစားရဦးမယ္ ပိုၿပီး၊
မရွင္ေလးကို ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
အေနာက္ကို ဒီေလာက္ထိ ထင္မထားမိဘူး။ လူဆိုတာေတာ့ ဘယ္ေနရာ ဘယ္အရပ္ေဒသက လူျဖစ္ျဖစ္ လူ႕စ႐ိုက္ေတာ့ ႐ွိမွာပဲလို႔ ေတြးမိေပမယ့္ေလ...
ဘဝမွာ မေအာင္ျမင္တဲ့ မေက်နပ္ႏိုင္ၾကတဲ့ လူေတြလို႔ ဖတ္ရေတာ့လည္း သိပ္မထူးဆန္းသလိုပါပဲ။
စိတ္ညစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ မရွင္ေလးရဲ႕ ဒီပို႔စ္ေလးဖတ္မိတယ္.. အဲ့လိုမ်ိဳးေလးေတြ ၾကံဳေနရတယ္ သူ႔ကိုပဲ ေျပာရမလား ပတ္ဝန္းက်င္ပဲ ေျပာရမလား မသိ..ခုက ျမန္မာ အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ဆိုေတာ့ .. စိတ္ညစ္တာပဲ သိေတာ့တယ္..( လက္ထပ္ဖို႔ စီစဥ္ထားလို႔ . ခ်စ္သူက ျမန္မာပါပဲ)
စိတ္ညစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ မရွင္ေလးရဲ႕ ဒီပို႔စ္ေလးဖတ္မိတယ္.. အဲ့လိုမ်ိဳးေလးေတြ ၾကံဳေနရတယ္ သူ႔ကိုပဲ ေျပာရမလား ပတ္ဝန္းက်င္ပဲ ေျပာရမလား မသိ..ခုက ျမန္မာ အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ဆိုေတာ့ .. စိတ္ညစ္တာပဲ သိေတာ့တယ္..( လက္ထပ္ဖို႔ စီစဥ္ထားလို႔ . ခ်စ္သူက ျမန္မာပါပဲ)
Post a Comment