Tuesday 13 July 2010

အသြင္တူလား မတူလား

အသြင္တူလား မတူလား။ က်မတို ့ကေတာ့ အသြင္မတူတာေသခ်ာပါတယ္။
သူကအေနာက္က၊ က်မက အေရွ့က... အေရွ့နဲ ့အေနာက္ေတြ ့ၾကေတာ့
မတူတာေတြက ခပ္မ်ားမ်ားပါ။
သူက လူမ်ိဳး၂ မ်ိဳးေရာထားသလို က်မကလည္း ၄ မ်ိဳးေလာက္ေရာေနေတာ့
စိတ္ေတြကဟိုတမ်ိဳးဒီတမ်ဳိး။
က်မတို ့ ႏွစ္ေယာက္ အသက္ကြာၾကတာကလည္း အသြင္မတူေစတဲ့ အေၾကာင္း
တခုျဖစ္မွာပါ။
သူကေျပာေတာ့ က်မက တိက်တယ္တဲ့(စာအုပ္ၾကီးအတိုင္းေပါ့)။
သူကေတာ့ သူလုပ္ခ်င္တာလုပ္တတ္တဲ့သူပါ။
မီးနီရင္ လမ္းမကူးရဆိုေပမဲ့ ကားရွင္းရင္ ေျပးကူးခ်င္တဲ့သူ။
ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္တိက်တာခ်င္းေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုးအတူတူပဲ။ တခုခုလုပ္စရာရွိရင္
ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္လုပ္တတ္တာလည္း တူၾကတယ္။
က်မက တခုခုကန္ ့သတ္ထားတဲ့စည္းကမ္း အတြက္ တိတိက်က်လုပ္ေပမဲ့
စာရြက္စာတမ္း နဲ ့ပတ္သက္ရင္ေတာ့ သူကပိုတိက်ပါတယ္။

က်မက ပတ္၀န္းက်င္အသစ္တခုကို လြယ္လြယ္ကူကူ အသားက်ေပမဲ့ သူက ဘယ္လိုမွ
ညွိမယူတတ္ပါဘူး။ က်မက သည္းခံတတ္လြန္းေပမဲ့ သူက ဘာကိုမွ သည္းမခံခ်င္ပါဘူး။
ဘာမဟုတ္တဲ့ အပူဒဏ္၊ ဆူညံသံေတြကို နဲ နဲမွ သည္းမခံႏိုင္ပါ။
က်မကေတာ့ ပူတဲ့၊ဆူတဲ့ေနရာကလာေတာ့ အေၾကာင္းမဟုတ္တာလည္းျဖစ္မွာပါ။

က်မကေစ့ေစ့စပ္စပ္သံုးေပမဲ့ သူက ေတာ့က်မလိုမဟုတ္ပါ။ သူက ခရီးထြက္တာ
၀ါသနာပါေပမဲ့က်မက အိမ္မွာေနရတာေပ်ာ္တဲ့သူပါ။

က်မတို ့ႏွစ္ေယာက္စလံုးကေတာ့ လက္ေတြ ့ဆန္ၾကတာတူပါတယ္။ ကဗ်ာဆန္ဆန္
အမွတ္ရစရာေတြသိပ္ မရွိပါဘူး။

သူကျမန္မာဆန္တယ္။ ရန္ကုန္ေရာက္တာနဲ ့ပုဆိုး၀တ္၊ညွပ္ဘိနပ္စီး၊
ပဲျပဳပ္ထမင္း နဲ ့ ျမန္မာေကာ္ဖီကို မနက္တိုင္း မရိုးႏိုင္ေအာင္ေသာက္တယ္။
ငပိေၾကာ္ဆို စပ္မွ၊ ငပိမ်ားမွ ၾကိဳက္တယ္။ က်မကေတာ့အစပ္မစားႏိုင္ပါ။
သူကေျပာတာေတာ့ သူ လူျဖစ္တဲ့ေနရာမွားေနတာတဲ့၊ ျမန္မာျပည္မွာ
ေမြးရမွာဆိုပဲ။

မတူညီတာေတြက ခပ္မ်ားမ်ားပါ။ ဒါေတြကို နားလည္ေအာင္ ညွိယူၾကရတာ။
အစပိုင္းေတာ့ေတာ္ေတာ္ကိုခက္ပါတယ္။ ႏွစ္ေယာက္ေတြ ့ၾကေတာ့ အရိုးစြဲေနတဲ ့
ကိုယ္ပိုင္ အသြင္ေတြကို ေၿပာင္းလဲဖို ့ဆိုတာ အခ်ိန္ၾကာပါတယ္။ သူ ့ဆီက
ေကာင္းတာကိုယူ၊ က်မဆီက မေကာင္းတာကို အသြင္ေျပာင္းရတယ္။
သူ ့ကိုလည္း ေကာင္းတဲ့ အသြင္ ေျပာင္းတာကို လက္ခံက်င့္သံုးဖို ့
လည္းနား၀င္ေအာင္ေျပာရ၊ ကိုယ့္ရဲ ့အျပဳအမူနဲ ့ သူလကၡံႏိုင္ေအာင္ျပရ.....
နည္းမ်ိဳးစံုေပါ့။

သူ ့ဆီက က်မရခဲ့တဲ့ ေကာင္းတဲ့ အသြင္တခုကေတာ့ က်မ တရားဓမၼကို သိလာရတာပါပဲ။
က်မက မိရိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာဆိုပါေတာ့၊ ငယ္ငယ္ကေတာ့ ေလ့လာခဲ့ေပမဲ့ က်မ တရားဓမၼ
နဲ ့ေ၀းေနခ်ိန္မွာသူနဲ ့ေတြ ့ၾကတာကို။ သူ ့ေၾကာင့္ ပဌာန္းရြတ္တတ္ေအာင္သင္ခဲ့ရတာ။
သူနဲ ့ေတြ ့ၿပီး ပထမဆံုး ကဆုန္လျပည့္ေန ့မွာ က်မဘ၀ရဲ ့ပထမဆံုး ရွစ္ပါးသီလေစာင့္
တည္ခဲ့ရတာပါ။ သီလနဲ ့ဘာ၀နာဆိုတာ သူ ့ဆီကတဆင့္ လက္ေတြ ့လုပ္ေဆာင္
လာႏိုင္တာပါ။က်မတို ့လက္မထပ္ခင္ ၁၀ရက္ တရားစခန္း ေပး၀င္ေစပါတယ္။
သူက ရတနာသံုးပါး ကို ေလးစား၊တန္ဖိုးထားသလို က်မလည္း ေလးစားတန္ဖိုးထားတတ္ဖို ့
လိုပါတယ္တဲ့။ က်န္တဲ့ အသြင္မတူတာေတြကို ေတာ့ ညွိယူလို ့ရပါတယ္တဲ့ေလ။

ဒီလိုနဲ ့ပဲ (၁၁)ႏွစ္အခ်ိန္ရလာေတာ့ အရင္က အသြင္မတူတာေတြလည္း သိပ္သတိမထားမိ
ေတာ့သလိုပါပဲ။ ေၾသာ္... အသက္ေတြၾကီးလာလို ့နဲ ့တူပါရဲ ့။

26 comments:

လသာည said...

ပိုစ္တူေနတာကိုး.. (ဒါေၾကာင့္ လာစပ္စုသြားပါတယ္လို႔ ေနာက္သြားတာလား)

ဟုတ္.. ျပန္လိုက္လာျပီး လာစပ္စုသြားပါတယ္.. ၁၁ ႏွစ္အတြင္း က အသြင္တူျခင္း မတူျခင္းေပါ့ေနာ္။ အစ္မတို႔အခ်စ္က အားက်ဖို႔ေကာင္းပါတယ္..

Anonymous said...

ပုဆိုးဝတ္တတ္တယ္လား... ေတာ္လို္က္တာ...၊

Anonymous said...

လာေရာက္ အားေပးသြားတယ္ ညီမ ေရ

ဒီလိုပါဘဲ ေနာက္ေတာ႔လည္း အားလံုး အဆင္ေျပ သြားေတာ႔တာပါဘဲ

ခ်စ္တာတူ တဲ႔ အတြက္ ႏွွစ္ေပါင္းမ်ားစြာခိုင္ျမဲေနတာေပါ႔ေနာ္၏

ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

ဇြန္မိုးစက္ said...

ထူးထူးျခားျခား သူက ဗုဒၶတရားေတာ္ျမတ္ကို ေလးေလးစားစား နာယူက်င့္သုံးတဲ့သူေနာ္။ သူနဲ႔ေပါင္းဖက္ခြင့္ရတာ အဲသည့္တစ္ခုတည္းနဲ႔တင္ အစ္မအတြက္ သိပ္ေကာင္းတဲ့ဆုံဆည္းမႈလုိ႔ ဇြန္က ျမင္မိပါတယ္။

စူးနွယ်လေး said...

စိတ္၀င္တစားနဲ႔ လာဖတ္သြားတယ္ :)

Anonymous said...

သူ လူျဖစ္တဲ့ေနရာမွားေနတာတာ မျဖစ္ေလာက္ဘူး။ သည္းမခံတတ္ဘူးဆို ျမန္မာျပည္မွာလူျဖစ္လုိ႔မရဘူးေလ။

လူမ်ိဳးမတူ၊ ယဥ္ေက်းမႈမတူတဲ႔ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္လိုေနလဲလို႔သိခ်င္ေနတာ။
မရွင္ေလးက အေနတည္ေတာ႔ tagရမွာ အားနာေနတာ။ ေရးေပးတာ ေက်းဇူးေနာ္။

mm
(THS)

Shinlay said...

လာလည္ၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
mm: မြန္ေျပာတာ မွန္တယ္။ က်မတို ့ျမန္မာျပည္မွာ
ေနဖို ့ခဏခဏၾကိဳးစားဖူးပါတယ္။ ပူတာရယ္၊ဆူတာရယ္...သည္းမခံႏိုင္ပါ။
သူျမန္မာျပည္စေရာက္ေတာ့၁၉၇၃။ ႏွစ္တိုင္းေရာက္ေပမဲ့
ဧည့္သည္အေနနဲ ့ ပါ။ တကယ္ေနရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့
သိပ္မလြယ္ရွာဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဇြဲမေလွ်ာ့ၾကေသးပါ။
မြန္...အားနာစရာမလိုပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြပဲဟာ။

PhyoPhyo said...

တရားဓမၼကိုသူ႕ဆီကျပန္သိလာရတာ .. တကယ္ထူးတဲ့သူပဲေနာ္ ..
မရွင္ေလးက ကံေကာင္းလိုက္တာ ..
ပဌာန္းကိုလည္း မရွင္ေလးအမ်ဳိးသားကသင္ေပးတာဆိုေတာ့..
လူမ်ဳိးျခားေတြက ကိုယ့္ဗုဒၶဘာသာကို ထဲထဲ၀င္၀င္ေလ့လာၿပီး က်င့္သံုးလိုက္နာၾကတာျမင္တိုင္း
ကိုယ့္ဘာသာအားမရဘူး

Anonymous said...

အမတို႔ဖူးစာက အားက်စရာပါ။ ဖတ္ရတာ ေပ်ာ္စရာေလး. အစမွာေတာ့ အေတာ္စိတ္ညစ္မွာပဲေနာ္။ တခုေတာ့ေကာင္းတယ္..အစားအေသာက္..သူက ျမန္မာလိုစားႏိုင္ေတာ့ အဆင္ေျပတယ္အမ။

ဟုတ္တယ္..
က်ေနာ္နဲ့တြဲလုပ္တဲ့ဂ်ပန္ေတြလည္း ျမန္မာျပည္ေရာက္တာနဲ့ ပုဆိုးနဲ့တိုက္ပံု မခြ်တ္စတမ္း၀တ္တာအမေရ..။

ျမတ္ႏိုး

Anonymous said...

အမ..ဘာသာတရားလည္းအေတာ္လိုက္စားေတာ့.ဟုတ္ေတာ့လည္းဟုတ္တယ္..သူ ျမန္မာျပည္မွာလူျဖစ္ရမွာ..ေတာ္ေတာ္ပဌာန္းဆကါ္ရိွတာပဲ အမတို႔ ၂ေယာက္..ဖတ္ရတာၾကည္ႏူးတယ္..


ျမတ္ႏိုး

သက္ေဝ said...

ဖတ္ရတာ သေဘာက်တယ္...
ညီမတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး လက္ေတြ႕က်တယ္ လို႕ ခံစားရတယ္။ ညီမေရးတာလဲ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းနဲ႕ ေကာင္းတယ္...
၁၁ ႏွစ္မွသည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မခြဲမခြာ ပါရမီျဖည့္ဖက္မ်ား ျဖစ္ၾကေစရန္ ဆုေတာင္းသည္...။

ဧပရယ္လ္ပူး@ပူးေတ said...

မမကံေကာင္းတယ္.... ဘာသာတရားနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး စိတ္တူကိုယ္တူ လုပ္ႏိုင္တာ.. ပူးေတနဲ႔တူတူပဲ... :)

လုလု said...

ဖတ္ျပီး သေဘာေတြက်ေနတာ။
မမရွင္ေလးနဲ႕ အစ္ကုိေသာမတ္စ္တုိ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႕ ဘ၀ခရီးလမ္းကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ပါေစေနာ္။
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
လုလု

မီးမီး said...

ဦးကိုကိုေမာင္ကိုေမးလိုက္တိုင္းတ၇ားစခန္း၀င္ေနတာခ်ည္းဘဲ.သူ့ကိုသိခါစကတဲကတအားအံၾသတယ္.ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ဗုဒၵဘာသာကိုးကြယ္လာၿပီး.သူ့ေလာက္တ၇ားမထိုင္ဖူးပါ.ေဒၚႀကီးေ၇.ရွင္ကံ ံေကာင္းတယ္ ဘ၀ဆိူတာေအးခ်မ္းသာယာေန၇င္.ဘာလိုေသးလဲ??အားက်ေန တယ္ေနာ္ :)

An Asian Tour Operator said...

တေယာက္ ကို တေယာက္ခ်စ္တာ တူတာကိုးးး :))

T T Sweet said...

၂ေယာက္လံုး စိတ္ရွင္းၾကတယ္ေနာ္။ ဘုရားတရားလုပ္တဲ႔သူေတြဆိုေတာ႔ နတ္ၿပည္တူတူ ေရာက္ၾကမွာပါ။

၉၉၉ေယာက္ကိစၥကေတာ႔ အစ္မလဲ ေသခ်ာမသိဘူးေနာ္ .. း))

nu-san said...

မြန္ေျပာသလုိပဲ အမတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ကုိ စိတ္၀င္စားမိတယ္.. အမတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္အေတာ္ေတာ့ ညွိခဲ့ရမွာပဲ..ဦးေသာမတ္စ္ဆီက တရားဓမၼအေၾကာင္းေတြ ပုိသိလာရတာ အမအတြက္ အရမ္းေကာင္းတာေပါ့ အမရယ္.. ျပီးေတာ့ သူက ျမန္မာအစားအစာေတြလည္း စားႏုိင္တယ္ အမကလည္း ဟင္းခ်က္ေကာင္းတယ္ေလ... အမတုိ႔ဘ၀ေလးက ေအးခ်မ္းပါတယ္.. :))

Anonymous said...

water drop ေပါ့ မရွင္ေလးရယ္ water drop ေပါ့။:))

မအယ္

ခ်စ္ၾကည္ေအး said...

မ႐ွင္ေလးေရ လူမ်ိဳးတူ ဘာသာတူေတာင္ တခါတခါ ညိႇဖို႔ခက္တတ္ၾကတာ...၊

စကားမစပ္ မ႐ွင္ေလးကို က်မ ရင္းႏီွးဖူးသလိုပဲ ဘယ္မွာ ဆိုတာ မမွတ္မိဘူး...

Shinlay said...

လာလည္ၾကတာ ေက်းဇူတင္ပါတယ္။

Me said...

မမရွင္ေလးေရ ...အားက်ပါတယ္... ရက္တိုသင္တန္းေပးပါလားဟင္ ....ညီမက တခါတခါ သိတ္ဆိုးတတ္လို႕ပါ... ဦးကိုကိုေမာင္ကို ႏွဳတ္ဆက္တယ္လို႕ ေျပာေပးပါဦး.. ျမန္မာျပည္မွာဆံုရင္ ငရုတ္သီးစပ္စပ္ဆိုင္မွာ လိုက္ေက်ြးမယ္ လို႕ ............

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ၾကာလာေတာ့လဲ အသြင္တူသြားတာေပါ့ေလ။ ဒီလုိဘဲေပါ့။ လူတိုင္းကေတာ့ ကြက္တိ အသြင္ဘယ္တူႏုိင္ပါ့မလဲ။

မမျမတ္ႏုိးက ညြန္းလိုက္လုိ႔ ပထမဆုံးအႀကိမ္ေရာက္လာတာပါ။

ေပ်ာ္ရႊင္အဆင္ေျပပါေစ။

ကုိကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)

ကိုလူေထြး said...

ပါရမီျဖည့္ဘက္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးကို ေျပာတာ ျဖစ္မွာေပါ့...

းဝ)

ျမစ္ေခ်သူ said...

အစ္မတို ့ရဲ ့ တူ၊ မတူ တာေလးေတြလာဖတ္သြားပါတယ္။

ဘာသာတရား ကိုင္းရွုိင္းတဲ့ အစ္မ အမ်ိဳးသားကိုေတာ့ ေလးစားသြားတယ္။ ဘယ္လို ့ ဘယ္လို ေၾကာင့္မ်ား ျမန္မာ သာမာန္လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ထက္ ကိုယ္ ့ဘာသာ တရားကို သက္၀င္ယံုၾကည္ျပီး ခုလို တတ္ကၽြမ္းသြားရတာလဲ ၀မ္းသာစရာ ေကာင္းလုိက္တာ။

အစ္မတို ့ဘ၀ ေအးျမသာယာပါေစ။

Anonymous said...

အစ္မ သူေတာ္ေကာင္းနဲ႔ ရတာပဲ။ ကံေကာင္းလုိက္တာ။

အစ္မအမ်ိဳးသားလဲ စိတ္ခ်မ္းသာမယ့္ အိမ္ေထာင္ေရးျဖစ္ဖုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ ဇနီးေလာင္းကုိ ရွာယူ၊ မယူခင္ေတာင္ တရားစခန္း ဝင္ခုိင္းနဲ႔ ၾကိဳးစားပံုက အေျမာ္အျမင္ၾကီးလုိက္တာ။

rose of sharon said...

ရွင္ေလးေရ... အိမ္ေထာင္သက္တူေနတယ္ေတာ႔ :D