တေန ့က Depression နဲ ့ပတ္သက္တဲ့Project တစ္ခုအတြက္က်င္းပတဲ့
ေဆြးေႏြးပြဲကိုေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ာမနီမွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ
Depression ျဖစ္တယ္လို ့ဆိုပါတယ္။
က်မအေနနဲ ့အရင္တုန္းက Depression ဆိုတဲ့ ေရာဂါဟာ နဲနဲစိမ္းေနပါတယ္။
ဂ်ာမနီေရာက္လာေတာ့မွ ဒါဟာေရာဂါတစ္ခုမွန္း သိလာရပါတယ္။
လူေတြဟာ မိသားစုအတြင္း၊ အလုပ္ခြင္အတြင္း စတဲ့ေန ့စဥ္ထိေတြ ့ေနရတဲ ့
ပတ္၀န္းက်င္မွာ စိတ္မေကာင္းစရာေတြ၊စိတ္ဖိစီးမႈေတြ ၾကံဳတတ္ၾကပါတယ္။
တခ်ိဳ ့ကေတာ့ဒီစိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြကို အခ်ိန္အတိုင္းအတာတခုၿပီးတာနဲ ့ေက်ာ္
လြန္သြားႏိုင္ပါတယ္။ တခ်ိဳ ့ၾကေတာ့ ရုန္းမထြက္ႏိုင္ၾကပါဘူး။
သူတို ့ေတြဟာ စိတ္ဖိစီးမႈေတြမ်ားလာရာကေန လူေတြနဲ ့ေရာေရာေႏွာေႏွာ
မေနခ်င္ေတာ့ပဲသီးျခားေနခ်င္လာတယ္။ သြားလာလုပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို ့အင္အားမရွိ
ျဖစ္လာတယ္၊ စိတ္၀င္စားမႈ၊ အာရံုစိုက္ႏိုင္မႈေတြနဲလာၾကပါတယ္။
အိပ္မေပ်ာ္တာ၊ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေလွ်ာ့တာေတြျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ယံုၾကည္ခ်က္မရွိျဖစ္လာတယ္၊ အျပစ္တခုခု က်ဴးလြန္ထားသလို
ထင္လာတတ္ပါတယ္။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့ေနၿပီး၊
မေကာင္းတဲ့အေတြးေတြၾကားမွာပဲနစ္ေနတတ္ပါတယ္။
ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာ လည္း ေရာဂါလကၡဏာ ေတြ ( အားအင္ကုန္ခန္းသလို၊
အိပ္မေပ်ာ္သလို )နဲ ့ရင္ဆိုင္ရင္း တခ်ိုဳ ့ကေနာက္ဆံုးမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
သတ္ေသတဲ့အထိ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မိမိမွာ Depression ျဖစ္ေနတယ္မွန္းမသိၾကပါဘူး။
မိမိရဲ ့အလုပ္ကစိတ္ဖိစီးမႈေတြေၾကာင့္ဒီလိုစိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေရာဂါလကၡဏာ
ေတြျဖစ္ေနတာလို ့ထင္တတ္ၾကပါတယ္။ စိတ္ဖိစီးမႈနဲ ့ Depressionကိုခြဲျခားဖို ့
ကေတာ့ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပညာရွင္ေတြနဲ ့ျပသ၊
တိုင္ပင္မွသာ ခြဲျခား သိႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာလကၡဏာ ေတြျဖစ္တဲ ့ အသက္ရႈက်ပ္တာ၊ ႏွလံုးခုန္တာ၊ ဗိုက္နာတာ
ေတြေၾကာင့္ ဆရာ၀န္ဆီသြားျပျဖစ္ေပမဲ့ ဆရာ၀န္မ်ားက ေရာဂါရွာမေတြ ့တတ္ပါဘူး။
လူနာဟာ သူ ျဖစ္ေနတာေတြနဲ ့ပတ္သက္ၿပီး ဇေ၀ဇ၀ါ ပိုျဖစ္လာပါတယ္။
တခါတေလ ကြယ္ျမဳပ္ေနတဲ့ စိတ္ဖိစီးမႈကိုလြယ္လြယ္နဲ ့ရွာမေတြ ့ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာဆရာ၀န္က ေတာ့ဒါဟာ Depression ရဲ ့လကၡဏာတခ်ိဳ ့ျဖစ္တယ္လို ့
ေကာက္ခ်က္ခ်ပါတယ္။
Depression ဟာ ကုသလို ့ေပ်ာက္တဲ့ေရာဂါတခုပါ။ လူတိုင္းဘ၀မွာ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ
ၾကံဳေတြ ့ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဟာရွက္စရာ၊ကြယ္၀ွက္ထားစရာ ေရာဂါမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။
အဓိကျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ genetic disposition ပါ။
အခုProject ကေတာ့ လူေတြကို Depression နဲ ့ပတ္သက္ၿပီး ပညာေပးေဆြးေႏြး
ၾကဖို ့ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာ၀န္ေတြ၊သူနာျပဳေတြ၊ ေက်ာင္းဆရာေတြ၊ သက္ၾကီးေစာင့္
့္ေရွာက္သူေတြ စသျဖင့္ အလႊာေပါင္းစံုကလူေတြပါ၀င္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုေဆြးေႏြးပြဲေတြ၊ အေတြ ့အၾကံဳဖလွယ္မႈေတြေၾကာင့္ Depression ရဲ ့သေဘာ
ကိုပိုမိုနားလည္လာၿပီး အခ်ိန္မီကုသမႈေတြလုပ္လာႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
သတ္ေသတဲ့ကိစၥေတြလည္းေလွ်ာ့နဲလာပါတယ္ဆိုတာအလားတူ Project ေတြ
အရသိရပါတယ္။
တဘက္ကလည္း လူနာရဲ ့မိသားစုေတြကို ပညာေပးမႈေတြလည္းလုပ္ပါမယ္။
Depression ျဖစ္ေနတဲ့သူနဲ ့အတူတူေနရတာဟာလြယ္တဲ့ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။
သူဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ က်မတို ့သိထားဖို ့လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါမွသူ ့ကိုနာလည္
ေပးႏိုင္မွာပါ။
သူ ့ခမ်ာေရာဂါေၾကာင့္ သြားလာလုပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို ့အင္အားမရွိေနတာကို က်မတို ့က
ဒီလူ ့ရယ္ပ်င္းေနတာပဲ။ ထလုပ္လိုက္ပါလား။ဟိုဟာလုပ္ဖို ့တိုက္တြန္း
ဒီဟာလုပ္ဖို ့တိုက္တြန္း စသျဖင့္အားမလိုအားမရ ျဖစ္ၿပီးအၾကံေတြေပးတတ္ၾကပါတယ္။
တခါတေလၾကေတာ့လည္း ရွင့္မွာ အားလံုးျပည့္စံုေနတာပဲ၊ ဘာစိတ္ညစ္စရာရွိလိုလဲ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနစမ္းပါ စသျဖင့္ အၾကံေပးတတ္ၾကပါတယ္။
တခါတခါၾကေတာ့လည္း ရွင့္ကိုက်မနားမလည္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး ဂရုဏာေဒါသ
နဲ ့ေျပာမိတတ္ပါတယ္။
ဒါေတြဟာ သူ ့အတြက္ ကူညီရာမေရာက္ပဲ သူ ့ခံစားမႈကိုပိုၿပီးဆိုး၀ါးေစပါတယ္။
သူ ့ဘက္ကအေတြးကေတာ့ က်မတို ့ဟာသူ ့ကိုနားမလည္ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီးစိတ္မေကာင္း၊
၀မ္းနည္းမႈျဖစ္ရပါတယ္။
သူ ့့အတြက္လုပ္ေပးႏိုင္တာေတြကေတာ့ သူျဖစ္ေနတဲ့ေရာဂါအေၾကာင္းကိုနားလည္
ေအာင္လုပ္ပါ။ သူ ့ကို သင့္ေတာ္တဲ့ကုသမႈရရွိေအာင္ စီစဥ္ေပးပါ။ သူေဆးခန္း
မွန္မွန္သြားႏိုင္ေအာင္စီစဥ္ေပးပါ။ ေဆးမ်ားမွန္မွန္ေသာက္ေအာင္စီစဥ္ေပးပါ။
သူ ့ကို အေတြးဆိုးေတြထဲမွာပဲနစ္မေနေစပဲ အာရံုေျပာင္းေပးႏိုင္ေအာင္လုပ္
ေပးရပါမယ္။
သူနဲ ့အတူတူ ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲ စဥ္းစားပါ။ သူ ့အတြက္စိတ္ဖိစီးမႈလည္းမျဖစ္ေစ
တဲ ့လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ျခင္း၊ ဟိုနားဒီနားေလွ်ာက္လည္တာေလးေတြလုပ္ေပးပါ။
သူ၀ါသနာပါတာေတြလုပ္ပါေစ၊ ဥပမာ၊ အားကစားလုပ္တာ၊ တီဗီၾကည့္တာ
စတာေလးေတြေပါ့။ တခါေလၾကေတာ့ ဒီလို တီဗီၾကည့္ဖို ့ေတာင္ အင္အားမရွိတဲ့
အခ်ိန္ေတြရွိတတ္ပါတယ္။
ဂ်ာမနီမွာေတာ့ လူနာရွင္ေတြအေနနဲ ့စိတ္ပညာရွင္ေတြနဲ ့သြားေရာက္တိုင္ပင္
လို ့ရပါတယ္။ ဒီအတြက္ က်န္းမာေရးအာမခံကပိုက္ဆံေပးပါတယ္။
ဒါအျပင္ မိမိလို လူနာရွင္ေတြ ေတြ ့ဆံုၿပီး အေတြ ့အၾကံဳဖလွယ္ႏိုင္တဲ ့ေနရာေတြရွိပါတယ္။
လူနာရွင္အေနနဲ ့လည္းစိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာၾကံ့ခိုင္မႈရွိေနေအာင္ၾကိဳးစားထားရမွာပါ။
မိမိအသိုင္းအ၀ိုင္း၊ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈရွိေအာင္လုပ္ယူရပါမယ္။
ဒါမွလည္းလူနာကိုေမတၱာမ်ားမ်ားေပးႏိုင္မွာပါ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
20 comments:
မေရDepressionအေၾကာင္းေလးဖတ္သြားပါတယ္။
ဟုတ္တယ္ေနာ္ ဒီမွာအဲဒီေရာဂါက တြင္က်ယ္တယ္
အသိတေယာက္ဆို အေကာင္းႀကီးပဲ အလုပ္လည္းလုပ္တယ္ စိ္တ္ပညာ႐ွင္နဲ႔လည္းအျမဲသြားေတြ႕ေနရတယ္
စူးႏြယ္ေလး
မရွင္ေလး။ ဒီမွာ discrimination နဲ႔ေတြ႔ရင္ေရာ ဘယ္လုိလုပ္ရလဲ အၾကံေပးပါဦး။ ဒီမွာ အမူအရာနဲ႔ ခ်ိဳးႏွိမ္တာေတြ၊ အသံတိတ္ေရာ အသံနဲ႔ေရာ ပညာျပတာေတြက ဘယ္လုိခံစားရမွန္း မသိဘူးဗ်ာ။ ကုိယ့္တစ္သက္ သူမ်ားကုိ ဒီလုိမလုပ္ခဲ့ဖူးပါဘူး။
ကၽြႏ္ေတာ္က မိဘကုိ လုပ္ေကၽြးေနရေတာ့ ျပန္လုိ႔က မျဖစ္ဘူး။ မရွင္ေလးပုိ႔စ္ထဲမွာ ပါသလုိ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ပံုမွန္ေတြ႕ဆံုဖုိ႔က် ေနတဲ့ေနရာေတြက ေဝးတယ္။ အားတဲ့အခ်ိန္ေတြလဲ မတူၾကေတာ့ သူမ်ားအားလပ္ခ်ိန္လဲ မထိခုိက္ေစခ်င္ဘူး။ အထီးက်န္ဒဏ္ေတာ့ ခံရတာပါပဲ။ ေတြ႔တဲ့သူနဲ႔ တည့္ေအာင္ေပါင္း ဆုိတာက ကုိယ္က ေပါင္းခ်င္ေပမယ့္ သူတုိ႔က ေပါင္းဦးမွကုိး။ ဆင္းရဲတဲ့တုိင္းျပည္က လာတာရယ္၊ ကုိယ့္ႏုိင္ငံမွာ ဘာဘြဲ႕ရရ ဒီမွာ ေအာက္ေျခလူတန္းစား ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ရယ္က အဟန္႔အတား ျဖစ္ေနတာလဲ တစ္ပုိင္းေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ အဆုိးျမင္သမားလဲ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ အာမခံႏုိင္ပါတယ္။ လူေတြကုိ အေကာင္းပဲ ျမင္ခ်င္ ေတြးခ်င္တာပါ။ အခု မထင္ထားတာေတြ ၾကံဳေနရလုိ႔ အစ္မတုိ႔ ဘယ္လုိ ေျဖရွင္းလဲ သိပါရေစ။ အစ္မက ခင္ပြန္းေကာင္း ရွိေနတာရယ္၊ က်န္းမာေရးဘက္မွာ အလုပ္လုပ္တာရယ္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လိုေတာ့ မခံရေလာက္ဘူး ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အၾကံေပးပါဦး
အက်ိဳးရွိတဲ့ စာဖတ္ရတာ
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
Baby taster
အရင္..က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းတစ္ေယာက္လည္း အဲဒီ depression ေၾကာင့္ပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသ သြားတယ္၊ ၃၄ ႏွစ္ပဲ ႐ွိေသးတယ္၊ အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္ေနတာ ၾကာေနတာေရာ..၊ ခ်စ္သူ အိမ္ေထာင္မ႐ွိဘဲ တကိုယ္တည္း အထီးက်န္ ျဖစ္ေနတာေရာ..၊ မိသားစုနဲ႔ အဆက္အသြယ္ မ႐ွိတာေရာ၊ တျခားအေၾကာင္းေတြ ေရာ စုဆံုၿပီး ျဖစ္သြားခဲ့တာပဲ..၊
ဒါကို ေရာဂါမွန္း ေသခ်ာသိ၊ သတ္မွတ္ၿပီး ကုသဖို႔လိုပါ တယ္၊ စိတ္ဝင္စားစရာ ပို႔စ္ေလးပါ..၊
မေရ ဒီမွာလည္းတအားမ်ားတာပဲ သိလား
ခုမွပဲ ၿပည္႕ၿပည္႕စုံစုံသိေတာ႕တယ္
ကိုစည္သူ..
မသိခ်င္ေယာင္တတ္ႏိုင္သမ်ွေဆာင္ပီး ကိုယ့္လုပ္စရာရိွတဲ့အလုပ္ကို တာ၀န္ေက်စြာလုပ္ေပးလိုက္ပါ။ သူတို႔လုပ္သမ်ွကို စိတ္ထဲမွာမထားနဲ့။ အထီးက်န္ဆန္တယ္ထင္ရင္ စာအုပ္ေတြဖတ္ပါ။ စာေတြဖတ္တဲ့ေနရာမွာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ စာေပေတြကိုဖတ္ပါ။ အားလပ္ခ်ိန္မွာ ရီစရာရုပ္ရွင္ေတြ ၾကည့္ပီး ရီစရာဟာသေတြ ရွာဖတ္ပါ။
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ..သူမေပါင္းရင္ ေနာက္တေယာက္ေတြ႔ေနႏိုင္သားပဲ..။ ပီးေတာ့.. အားလပ္ရက္အခ်ိဳ႔မွာ ခရီးသြားပါ။ တေယာက္တည္းျဖစ္ေနရင္ ႏိုင္ငံျခားသားေတြအတြက္ လုပ္ေပးထားတဲ့ အသင္းေတြမွာ ခရီးထြက္တာေတြဘာေတြရိွပါတယ္။ စံုစမ္းၾကည့္ပါ။ ၀ါသနာပါတာကို အားလပ္ရက္မွာလုပ္ျခင္းျဖင့္ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါတယ္။
အဲ့ဒါေတြအားလံုး ကိုယ္တိုင္လုပ္ခဲ့ပီးသူ..
ျမတ္ႏိုး
အမရွင္ေလး.. ဒီပို႔စ္ တအားေကာင္းတယ္..က်ေနာ္လည္း ငယ္ငယ္က ျမန္မာျပည္မွာ ဒီေရာဂါကိုအံ့ၾသခဲ့ဖူးတယ္။ေနာက္က်ေတာ့ နဲနဲၾကီးလာပီး အလုပ္ခြင္၀င္ေတာ့မွ အမဆရာ၀န္ေတြနဲ့ ေျပာျဖစ္ပီး ဒီေရာဂါကို သေဘာေပါက္လာတာ..
ဒီေရာဂါေၾကာင့္ ဂ်ပန္မွာလဲ သတ္ေသသူေတြ အမ်ားၾကီးပဲ..အမေရ..။
အမပို႔စ္တိုင္းလာဖတ္ျဖစ္တယ္..မမန္႔ျဖစ္တာပါ။ အမေရးသမ်ွအားလံုးနီးပါးၾကိဳက္တယ္။
ျမတ္ႏိုး
အရင္ကေတာ့ (ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့) ဒီပရက္ရွင္ကို သိပ္နားမလည္ခဲ့ဘူး၊
အခု ဒုတိယအရြယ္လည္းေရာက္လာ၊ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာနဲ႕ ျဖစ္ေနတာေတြ မတူတဲ့ အခါက်ေတာ့ အဲဒီေရာဂါကို နားလည္လာတယ္၊
အားေပးေျဖသိမ့္ေပးမယ့္သူ အၿမဲ ရွိေနဖို႕ လိုအပ္တယ္၊ အဲဒီစိတ္ကို ေမ့သြားေအာင္ ကူညီလမ္းျပေပးဖို႕ လိုအပ္တယ္ ဆိုတာ နားလည္လာတယ္။
မျမတ္ႏုိး။ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီး တင္ပါတယ္။ ေပးတဲ့ အၾကံဥာဏ္အတုိင္း ကၽြန္ေတာ္ ၾကိဳးစားၾကည့္ပါ့မယ္။
အသိမိတ္ေဆြထဲမွာ ဒီေရာဂါရွိသူ ရွိပါတယ္.။
သူ႔တို႔အိမ္သြားရင္ အခန္းထဲကေန မထြက္ေတာ့ဘူး..။
ေနာက္တစ္ေယာက္က ေမာင္ဝမ္းကြဲ သူ၁၂နွစ္ေလာက္မွာ ဒီကိုေျပာင္းလာတာ ေက်ာင္း။ပတ္ဝန္းက်င္ ။အေျပာင္းအလဲေတြေၾကာင့္ထင္တယ္
ဒီေရာဂါရသြားတယ္.။ ေက်ာင္းလဲ ဆက္မတက္နိုင္ေတာ့ပဲ အေမလုပ္သူက သူ႔အနားမွာ
ေနေပးေနရတယ္..။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅နွစ္ေလာက္က
သူ႔ကိုယ္သူ တိုက္ေပၚက ခုန္ခ်သတ္ေသသြားတယ္..။
ေပါက္
ရွင္ေလးေရ... က်မလဲ ကင္မရာပ်က္သြားလို႔ ဒီပရက္ရွင္ ဝင္ေနတယ္ :(
ေမတၱာငတ္တာလဲ အေၾကာင္းရင္းတစ္ခု ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အတိတ္ကံခ်င္း မတူေတာ့ ဒီဘဝမွာလဲ ေမတၱာမ်ားမ်ားရသူ၊ နည္းနည္းရသူ ကြာၾကမွာပဲေလ။ တစ္ဘဝတည္းမွာေတာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းလဲႏုိင္ေသးတာပဲ။ ပထမအရြယ္မွာ မိဘေဆြမ်ိဳး သုိက္သုိက္ဝန္းဝန္းနဲ႔ ေမတၱာ ျပည့္ျပည့္ဝဝ ဘဝကုိ ရခဲ့ရင္ေတာင္ ဒုတိယအရြယ္က် အိမ္ေထာင္ေရးျပိဳကြဲ သားသမီးေတြက ျပန္လွည့္မၾကည့္နဲ႔ အားငယ္ျပီး ဒီပရက္ရွင္ ျဖစ္တာေတြ ေတြ႔ဖူးတယ္။ ပထမအရြယ္နဲ႔ ဒုတိယအရြယ္မွာ အဆင္ေျပခဲ့တဲ့သူေတြေတာင္ တတိယအရြယ္က် သက္ၾကီးရြယ္အုိဘဝနဲ႔ စိတ္အားငယ္ေနတာေတြ ရွိတာပဲ။
ဒီပရက္ရွင္ ျဖစ္ေနရင္ ေမတၱာဘာဝနာကုိ အားကုိးတစ္ခုအေနနဲ႔ ပြားၾကည့္ေစခ်င္တယ္။ ကုိယ္ငတ္ေနတဲ့ ေမတၱာတရား သူမ်ားေတြကုိ ျဖန္႔ေဝပုိ႔လႊတ္တဲ့သေဘာေပါ့ေနာ္။ ကုိယ္ေတြ႔လုပ္ၾကည့္တာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး အစြမ္းထက္ပါတယ္။
တတ္ႏုိင္သမွ် အလွဴအတန္းေလး လုပ္ေပးတာ၊ ပရဟိတ အလုပ္ေလးေတြ လုပ္တာလဲ အားငယ္က်ဆင္းေနတဲ့စိတ္ကုိ ျပန္တည့္မတ္ေပးႏုိင္ပါတယ္။
လူ႕ဘဝက မျဖစ္ခ်င္တာေတြလဲ ၾကံဳရမွာ သဘာဝပဲေလ။ ေရွ႔ေလွ်ာက္ အသက္ပုိရလာေလ ပုိအုိလာ ပုိနာလာေလဆုိေတာ့ ဒီပရက္ရွင္ ဝင္စရာေတြက ၾကာေလမ်ားေလ ျဖစ္လာမွာ။ ဒီပရက္ရွင္ကုိ တတ္ႏုိင္သမွ် ေမာင္းထုတ္ျပီး စိတ္ကုိ တက္ၾကြေပ်ာ္ရႊင္လန္းဆန္းေအာင္ ၾကံဖန္ထားဖုိ႔လုိပါတယ္။
မရွင္ေလး ေရးသလုိ ဒီပရက္ရွင္ ျဖစ္ေနတာ ျဖစ္မွန္းမသိဘဲ တျခားေရာဂါေဝဒနာတစ္ခုခု ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ဖိစီးမႈလုိ႔ ထင္မိတာမ်ိဳးက လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျဖစ္တတ္တယ္။ မနက္ဖက္ေတြမွာ အလုပ္မသြားခ်င္ ေက်ာင္းမသြားခ်င္ ျဖစ္ေနလား၊ အားကုန္ျပီး ေခါင္းမထူႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနလား။ ေျခကုန္လက္ပန္းက်ေနလား။ လူေတြနဲ႔ ေတြ႔ရရင္ စိတ္ပင္ပန္းျပီး ကုိယ့္အခန္းထဲမွာပဲ တစ္ေယာက္ထဲ ေနခ်င္ေနလား။ ဒါေတြ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ သတိထားၿၾကည့္ဖုိ႔ လုိမွာပါ။
ကိုယ္တိုင္လည္း ဒီပရက္ရွင္ သမားေတြထဲမွာ ပါမ်ားပါေနျပီလား ျပန္စဥ္းစားစရာဘဲ မရွင္ေလးေရ..
လူမ်ားမ်ားနဲ႔ မေနခ်င္ေတာ႔တာ။ လူေတြ ထူထပ္တဲ႔ေနရာေတြကို ေရွာင္ခ်င္တာ၊ အဲဒါေတြဟာ ဒီပရက္ရွင္မ်ား ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနႏိုင္ေသးတယ္ေနာ္။
ဒါမွမဟုတ္ ေျပာင္းလဲလာတဲ႔ အသက္အရြယ္ေၾကာင္႔မ်ားလား ..ငယ္ငယ္တုန္းကလို လႈပ္ရွားတက္ၾကြတဲ႔စိတ္မ်ိဳး မရွိေတာ႔တာ အမွန္ဘဲ..
ဗဟုသုတ ရပါတယ္ မရွင္ေလးေရ.. ေက်းဇူးပါ
ကိုစည္သူ ဂ်ာမနီမွာပဲေနတာပါလား။
ဒီမွာက်မလည္း အရင္က discrimination ေတြနဲ ့ၾကံဳဖူးပါတယ္။ အခုထိလည္းတခါတေလၾကံဳရပါတယ္။
အလုပ္မွာၾကံဳရရင္ေတာ့ မိမိအလုပ္မွာ သူတို ့လို တန္းတူလုပ္ႏိုင္ေၾကာင္း လုပ္ျပပါတယ္။ တျခားေနရာေတြမွာဆိုလည္း သူတို ့လို တန္းတူ ေနတတ္၊စားတတ္ေၾကာင္းသိေအာင္ျပပါတယ္။ အေျခ အေနေပးရင္ ကိုယ္သိတာ၊ ကိုယ္တတ္တာ ကိုေျပာျပ ေပးပါတယ္။ ျမန္မာေတြက ေတာ့ ကိုယ့္တတ္ေၾကာင္းသိေၾကာင္းမေျပာတတ္ၾကပါဘူး။
ဒီမွာေတာ့ေျပာရမွာပဲ။
က်မတို ့ဓေလ့ယဥ္ေက်းမႈ ေတြ ကို အလွ်င္းသင့္သလို ေျပာျပေပးပါ တယ္။ အဓိကကေတာ့ က်မကို သူတို ့ေတြနားလည္သြားဖို ့ပါ။ သူတို ့ယဥ္ေက်းမႈကို လည္းလိုက္လုပ္ႏိုင္တာကို လိုက္လုပ္ျပပါတယ္။ သူတို ့ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ အေၾကာင္းေတြကို ေမးပါ။ က်မတို ့က သူတို ့အေပၚမွာစိတ္၀င္စားေၾကာင္းလည္းျပရတာေပါ့။
အစပိုင္းေတာ့ သူတို ့လို ေနရက်င့္ရတာနဲနဲ ခက္ပါတယ္။
မိတ္ေဆြေတြကေတာ့ က်မမွာ က်မတို ့လိုတျခား ႏိုင္ငံကလာတဲ့သူေတြမ်ားပါတယ္။ သူတို ့က မ်ားေသာအားျဖင့္ က်မတို ့ဓေလ့နဲ တူတတ္ပါ တယ္။
သူတို ့နဲ ့အေတြ ့အၾကံဳေတြဖလွဲျဖစ္ပါတယ္။
အဓိကကေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အားေပးထားပါ။
ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ စြမ္းအားေတြျပႏိုင္ေအာင္လုပ္ယူပါ။
လာဖတ္ၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
မမေရ.... က်မ အလယ္တန္းတုန္းက ဆရာေလး တေယာက္ အက္စစ္ေသာက္ျပီး ေသသြားတာ ျမင္ဖူးတယ္ ...ဘာအေၾကာင္းမွ မည္မည္ရရ မရိွဘူး .... စိတ္ေရာဂါ လည္း ေပၚေပၚတင္တင္ မရိွဘူး.... သူလည္း ဒီပရက္ရွင္ပဲ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ကိုယ္တိုင္ေတာ့ ဘြဲ႕ရခါစ နဲ႕ အလုပ္မ၀င္ရခင္ ကာလတိုေလးမွာ ဒီပရက္ရွင္ဆန္ဆန္ ခံစားဖူးပါတယ္ ..လမ္းေပ်ာက္ ေနသလိုမ်ိဴးေလ။ အခုေတာ့လည္း ေတြးဖို႕ အခ်ိန္ကို မရေတာ့တာ။
အရမ္းတန္ဖိုးရွိတဲ႕ post ေလးပါ မမေရ။ အၿမဲလာဖတ္ၿဖစ္ေပမယ္႕ ၿမန္ၿမန္ဖတ္ ၿမန္ၿမန္ၿပန္မို႕ အၿမဲ comment မေရးၿဖစ္တာပါ မေရ
ရွင္ေလးေရ..ဒို႕ကို ဆရာ၀န္က ေပးတဲ့ Venlafaxine ေသာက္ျပီးရင္ ဂ်ိဳေဇာင္းထဲက က်င္က်င္တက္လာတယ္..ဒါကို ဆရာ၀န္ေျပာေတာ့ သူကဆက္သာေသာက္တာ ေဆးစြမ္းျပလုိ႕ ခဏျဖစ္တာတဲ့။ ဒုိ႕ကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ႏွစ္ေလာက္က ျပင္သစ္မွာ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ ဦးေႏွာက္ က်ဴမာေၾကာင့္မ်က္နွာၾကီးေယာင္ေဖာင္းကားထြက္ ျပီးေနာက္ဆုံး သတ္ေသတဲ့ သတင္းေၾကာင့္ က်ဴမာမ်ားျဖစ္သြားမလားေၾကာက္ျပီး ဆက္မေသာက္ေတာ့ဘူး။
စကားေျပာကုထုံးနဲ႕ပဲ ဆက္သြားေနမိတယ္..
၁နွစ္ခြဲကုလဲ လူကေတာ့ သိပ္ထူးမလာဘူး..
လူၾကားထဲမသြားခ်င္..ဘယ္သူနဲ႕မွစကားမေျပာခ်င္တာ.ေနာက္ဘာကိုမွ ဟုတ္တိပတ္တိ ဆႏၵမရိွေတာ့တာ မေျပာင္းလဲဘူး..
အရင္လုိေတာ့ သတ္ေသခ်င္တာမ်ိဳးမရိွေတာ့ပါဘူး..
ဆရာ၀န္ကေတာ့ ဒို႕ေဆးဆက္ေသာက္တယ္ပဲ ထင္မွာ..ဒို႕က ေဆးစာရြက္ေတာ့ ယူလာတယ္..ဒါေပမဲ့ ၁လေလာက္ကတည္းက မေသာက္ေတာ့တာ..
မမိုး
ဂရုစိုက္ပါေနာ္...အီးေမးပို ့လိုက္ပါမယ္။
မိုးစက္ယ စုဘူး...လာလည္တာေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
to မမုိး
တရားထုိင္တဲ့နည္းနဲ႔ ဒါနေကာင္းမႈေတြ၊ ပရဟိတ လုပ္ငန္းေလးေတြ လုပ္တဲ့နည္းနဲ႔ ကုၾကည့္ပါလား။ ဒီပရက္ရွင္အတြက္ တကယ္စြမ္းတဲ့ ေဆးစြမ္းေကာင္းပဲ။
တရားထုိင္တာရယ္၊ အားကစားလုပ္တာရယ္ ဒီႏွစ္ခုက ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ ျဖစ္ေစတဲ့ endorphin ေဟာ္မုန္းေတြ ထြက္လာေစပါတယ္။ ဒီပရက္ရွင္ျဖစ္သူေတြမွာ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ endorphin ထုတ္လႊတ္မႈ နည္းေနတတ္ပါတယ္။ endorphin မ်ားလာေအာင္ ဒီနည္းေတြနဲ႔ လုပ္ယူပါ။
တရားထုိင္ဖုိ႔ ဘယ္လုိမွ အာရံုစုိက္မရရင္ ေမတၱာပြားၾကည့္ပါ။ အထူးသျဖင့္ loneliness အထီးက်န္ေဝဒနာ ခံစားေနရသူေတြ ေမတၱာစိတ္ကုိ ရင္ထဲက ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ စူးစုိက္ပြားရင္ အထီးက်န္ေဝဒနာ ေပ်ာက္ကင္းတဲ့အထိ အစြမ္းထက္ပါတယ္။ လူခ်စ္လူခင္လဲ ခံလာရတတ္ပါတယ္။
ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ သူေတြ၊ မိဘမဲ့နဲ႔ သက္ၾကီးရြယ္အုိေတြကုိ စာနာေဖးမတာလဲ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ယံုၾကည္မႈ တက္ျပီး ဘဝမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေစပါတယ္။ ဘာကုိမွ စိတ္မပါလက္မပါ ျဖစ္ေနတာ ေပ်ာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။
အစာကုိလဲ အခ်ိန္မွန္မွန္နဲ႔ အာဟာရ ျပည့္ဝေအာင္ ဂရုစုိက္ စားပါ။ အစိမ္းရင့္ေရာင္ [ဟင္းသီးဟင္းရြက္(dark green vegetables)ေတြ ဥပမာ ကုိက္လံ၊ ကန္စြန္း၊ ပန္းေဂၚဖီစိမ္းေတြကုိ ေန႔စဥ္ မ်ားမ်ား စားေပးပါ။ မုန္လာဥနီလဲ ေကာင္းတယ္။ အဆီထုတ္ထားတဲ့ ႏုိ႔ကုိ ေသာက္ပါ။ ဗုိက္တာမင္စီ မခ်ိဳ႕တဲ့ေအာင္ သံပုရာရည္ မန္က်ည္းရည္ စတာေတြလဲ ေသာက္ေပးပါ။ ဗုိက္တာမင္ေတြ ခ်ိဳ႕တဲ့လုိ႔လဲ neurotransmitter ေတြမွာ အားနည္းခ်က္ျဖစ္ျပီး အာရံုမစုိက္ႏုိင္တာတုိ႔ စိတ္ဓာတ္က်တာတုိ႔ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အာဟာရ ျပည့္ဝေအာင္ သတိထားပါ။ ဒီအခ်ိ္န္မွာ စိတ္ေလးလံထုိင္းမိႈင္းေစတဲ့ အအီအဆိမ့္ေတြ ေသြးတက္စာေတြကုိ ေလွ်ာ့ပါ။
ကုိယ္လက္လႈပ္ရွား ေလ့က်င့္ခန္းကလဲ စိတ္ကုိ ဖ်တ္လတ္တက္ၾကြေစပါတယ္။ လုပ္ခ်င္ခ်င္ မလုပ္ခ်င္ခ်င္ ေန႔စဥ္ ပံုမွန္ လုပ္ေပးပါ။ ေခြးထြက္ေအာင္ လုပ္ပါ။ ေသြးလွည့္ပတ္မႈ ျမန္ဆန္ျပီး ဦးေႏွာက္ထဲ ေအာက္ဆီဂ်င္ အေရာက္မ်ားရင္ စိတ္ေတြ တက္ၾကြလာတတ္ပါတယ္။
အခန္းထဲမွာ အံု႕မႈိင္းမႈိင္း မီးပန္းဆုိင္းေတြ ဝါက်င့္က်င့္ မီးလံုးေတြ ထြန္းထားမိသလား သတိထားၾကည့္ပါ။ ထြန္းထားတယ္ဆုိရင္ ျဖဴဝင္းလင္းထိန္ေနတဲ့ မီးနဲ႔ အစားထုိး လဲလုိက္ပါ။ ဝါက်င္အံု႔မႈိင္းတဲ့ လွ်ပ္စစ္မီးေရာင္ဟာ ဒီပရက္ရွင္ကုိ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ေဆာင္းတာရွည္ျပီး ေဆာင္းတြင္း အေမွာင္ထုမ်ားတဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာ တခ်ိဳ႕လူေတြ ေဆာင္းရာသီ စိတ္ဓာတ္က်ေရာဂါ winter depression ျဖစ္ၾကလုိ႔ သုေတသနေတြ လုပ္ၾကျပီး အခန္းထဲမွာ ဝါက်င္က်င္ မိွန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ မီးဆုိင္းအလွေတြအစား လင္းေနတဲ့ မီးဆုိင္းေတြ မီးေခ်ာင္းေတြ တပ္ဖုိ႔ အၾကံေပးၾကပါတယ္။
နံရံကုိ အျဖဴေရာင္၊ အျပာႏုေရာင္၊ အစိမ္းႏုေရာင္ စတဲ့ အၾကည္ဓာတ္မ်ားတဲ့ အေရာင္ေတြ သုတ္ပါ။ ဝါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အေရာင္တုိ႔ ခပ္ပုပ္ပုပ္အေရာင္တုိ႔ ျဖစ္ေနရင္ ေဆးေျပာင္းသုတ္ပါ။ အိမ္တြင္းနံရံ ေဆးသုတ္ရာမွာ အဝါကုိ ေရွာင္ပါ။
ငွက္ေတြခုိေတြ အစာေကၽြးတာတုိ႔ မရွိဆင္းရဲသားေတြကုိ လွဴဒါန္းတာတုိ႔ ေန႔စဥ္လုပ္ျပီး ငါ ေန႔တုိင္း ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြ လုပ္ေနတာပဲလုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အားေပးယူပါ။
အခန္းခ်ည္း ေအာင္းမေနမိပါေစနဲ႔။ ဒီပရက္ရွင္ တာရွည္တတ္တယ္။ လူၾကားထဲ သြားဖုိ႔ ခြန္အားမရွိေသးရင္၊ တစ္ကုိယ္တည္း ေနခ်င္ေနေသးတယ္ဆုိရင္ စာၾကည့္တုိက္လုိ တစ္ဦးခ်င္း လြတ္လပ္မႈလဲရွိ၊ အမ်ားကုိလဲ ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ ေနရာမ်ိဳးကုိ ပံုမွန္သြားေနပါ။ အဲဒီလုိေနရာေတြမွာ အထီးက်န္လဲ မျဖစ္ဘူး၊ အမ်ားၾကားထဲမွာေပမယ့္ ကုိယ့္ဟာကုိယ္လဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနႏုိင္တယ္။ ပန္းျခံထဲ သြားထုိင္ခ်င္ ထုိင္ေနပါ။
ဒီပရက္ရွင္ ျဖစ္တဲ့သူေတြမွာ တရားထုိင္ျခင္းဟာ ေဆးစြမ္းေကာင္းပဲ ဆုိေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္က်ေနရင္ တရားထုိင္ဖုိ႔ကုိ စိတ္ခြန္အား မရွိဘူး ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ အခန္းထဲမွာ ထုိင္မယ့္အစား ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ရိပ္သာ ခဏေလာက္ဝင္၊ ဆရာသမားဆီ နည္းယူျပီးမွ အိမ္မွာ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ထုိင္ပါ။
ေပ်ာ္ရႊင္တက္ၾကြေနေအာင္ ၾကိဳးစားယူပါ အစ္မေရ။ ကုိယ္ခ်င္းစာပါတယ္။
မမုိး ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာပါေစ။
Post a Comment