ပိန္ျခင္း၊၀ျခင္းသီအိုရီမ်ား

က်မ ငယ္ငယ္ကတည္းက ၾကားေနေလ့ရွိတာကေတာ့ ၀လို ့လွလို ့၊
က်န္းမာ၀ၿဖိဳး လို ့စသျဖင့္ ျပည့္ျပည္ျျဖိဳးၿဖိဳး၀၀ လွလွ ကိုတန္ဖိုးထားၾကတဲ့
စကားေတြပါ။ က်မ အလုပ္မွာ ေန ့စဥ္ရင္ဆိုင္ေနရတာကေတာ့ ကိုယ္အေလးခ်ိန္
ရွိသင့္တာထက္ပိုေနတဲ့ သူေတြပါ။ သူတို ့ေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ ေသြးတိုး၊
ဆီးခ်ိ ဳ၊ ႏွလံုး ေရာဂါေတြကို ခံစားေနရသူေတြပါ။ ေရာဂါ အေျခအေန မဆိုးခင္မွာ
ကိုယ္အေလးခ်ိန္ခ် ဖို ့ နဲ ့ၾကိဳတင္ကာကြယ္ဖို ့ က်မတို ့ဆီေရာက္လာၾကတာပါ။

ေစ်းကြက္ထဲမွာရွိတဲ့ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ခ်ဖို ့ နည္းေတြ၊ေဆးေတြ၊ အဆာခံႏိုင္ေအာင္
စားတဲ့ အစာေတြ၊ေလ့က်င့္ခန္းနည္းေတြ အမ်ားၾကီးၾကားမွာ လူနာေတြဟာ
 ေကာင္းႏိုးရာရာမိမိနဲ ့သင့္ေတာ္မယ္ထင္တဲ့ နည္းေတြ ကို  စမ္းၾကည့္ၾကပါတယ္။
အမ်ားစုကေတာ့ ဒီနည္းနဲ ့သံုးရင္း အေလးခ်ိန္က်သြားေပမဲ ့ေနာက္ျပန္တက္လာ
တာေၾကာင့္ေနာက္တနည္းစမ္းၾကည့္ျပန္တယ္။ ဒီလိုနဲ ့ ေနာက္ပိုင္းစိတ္မရွည္ေတာ့ပဲ
ကိုယ္အေလးခ်ိန္က်ဖို ့ဆက္မၾကိဳးစားေတာ့ပါဘူး။
က်မတို ့ဆီေရာက္လာတဲ့သူေတြမွာလည္း တခ်ိ ဳ  ့က အစားအေသာက္၊အေနအထိုင္
ကိုအခ်ိန္ယူျပင္လိုက္လို ့ ေရာဂါ သက္သာေပ်ာက္ကင္းသြားတာေတြ ေတြ ့ရလို ့
၀မ္းသာရသလို၊  လမ္းတ၀က္တင္ လက္ေလွ်ာ့လိုက္တဲ့သူေတြလည္း ေတြ ့ရ
ျပန္တယ္။

တကယ္တမ္း ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ခ်ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ စိတ္ရွည္ၿပီးဇြဲေကာင္းရမွာပါ။
မိမိ တခ်ိန္လံုး အရိုးစြဲလာတဲ့ စားေသာက္မႈ ပံုစံ၊ေနထိုင္လႈပ္ရွားမႈ ပံုစံေတြကို
အခ်ိန္ေပးၿပီးျပဳ  ျပင္ယူရမွာပါ။ အဆီ၊အခ်ိ ဳ အဆိမ့္၊ေတြကေတာ့ လူတိုင္းၾကိဳက္ၾက
ေပမဲ့ ဒါေတြကို တေျဖးေျဖးခ်င္း ေရွာင္ႏိုင္ဖို ့၊ မိမိရဲ ့ ေန ့စဥ္ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈ
အစီအစဥ္ေတြကို စိတ္ေရာကိုယ္ပါ စိတ္၀င္တစားလုပ္ ႏိုင္ဖို ့ေတြက အခ်ိန္ယူရ၊
ဇြဲရွိရမွာပါ။

တခ်ိ ဳ  ့ကေတာ့  အခ်ိန္ မေပးႏိုင္ပဲ ခ်က္ခ်င္း ခ်ခ်င္၊က်ခ်င္ၾကပါတယ္။ အဆီက်ေဆး
ေတြ၊ ပိန္ေဆးေတြ ကို အင္တာနက္မွာလြယ္လြယ္ရတိုင္းလြယ္လြယ္သံုးၾကေတာ့
ဆိုးက်ိ ဳးေတြ နဲ ့ရင္ဆိုင္ၾကရတဲ့သူေတြ ေတြ ့ရတယ္။
ဂ်ာမနီမွာေတာ့ ေစ်းကြက္ထဲမွာ ေရာင္းခြင့္ရွိတဲ့ ေဆးေတြက ဆိုးက်ဳိ ဳး ေကာင္းက်ိ ဳးေတြကို
စစ္ထားၿပီးသားပါ။ Internet မွာေတာ့ ေရာင္းေနတဲ့ေဆးေတြကို ၾကိဳက္သလို၀ယ္
သံုးလို ့ရေတာ့ သံုးၾကည့္ၾကရင္း ဆိုးၾကိဳးေတြရင္ဆိုင္ရပါတယ္။

၀လာရတဲ့အေၾကာင္းရင္းဟာ လူတိုင္မွာမတူႏိုင္သလို၊ အေလးခ်ိန္ ခ်ရာမွာလည္း
သူမ်ားေတြခ်က္ခ်င္းက်ေပမဲ ့ကိုယ္က က်ခ်င္မွက်တာကို၊ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္
ကိုယ္အေလးခ်ိန္ခ်ေတာ့မယ္ဆိုရင္ စိတ္ရွည္၊ဇြဲေကာင္းၿပီး မိမိရည္မွန္ခ်က္
ေရာက္ေအာင္အခ်ိန္ယူဖို ့လိုပါတယ္။ မိမိရဲ ့လက္ရွိ က်န္းမာေရး အေျခအေန
အရလည္းလိုအပ္ရင္ဆရာ၀န္နဲ ့ ေဆြးေႏြးၿပီးမွ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တာတို ့၊
 Diet လုပ္တာတို ့စလုပ္သင့္ပါတယ္။

 တေန ့က မိတ္ေဆြေတြနဲ ့စကားေျပာရင္း ၀ျခင္း၊ ပိန္ျခင္း အေၾကာင္းေရာက္
သြားတယ္။ မိတ္ေဆြတေယာက္က TV ၾကည့္ရင္၀တယ္တဲ့၊ အထူးသျဖင့္
မႈခင္းဇာတ္လမ္းေတြၾကည့္ရင္တဲ့။ ဘာျဖစ္လိုလဲဆိုေတာ့ စိတ္လႈတ္ရွာမႈေၾကာင့္
stress-hormone ေတြထြက္လာၿပီးလူကို၀ေစတယ္တဲ့။
က်မက မႈခင္းဇာတ္လမ္းေတြၾကည့္ေလ့ရွိေတာ့.... ... ... သတိထားအံုးမွလို ့
ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတိေပးမိပါတယ္။ :)

Boreout

Photo: http://www.mopo.de/psychologie/boreout-mit-test--macht-ihr-job-sie-vor-langeweile- krank-,9594626,11383810.html

အလုပ္ကိုေရာက္ရင္ ကြန္ျပဴတာကိုဖြင့္၊ မေန ့ကေရာက္ေနတဲ့ စာေတြကိုေဖါက္၊
ဓါတ္ခြဲခန္း အေျဖေတြကို Scan လုပ္။ ဒါဟာ ဒီေန ့အလုပ္ခ်ိန္ ၄နာရီအတြက္
လုပ္ရတဲ့ အလုပ္ပါ။ တပတ္မွာဒီလို ရက္မ်ိဳးက ၂ ရက္နဲ ့၃ရက္ၾကားမွာရွိတတ္တယ္။

ဒီလိုရက္ေတြမွာ အလုပ္ခ်ိန္ ၄နာရီဟာ အလြန္ၾကာသလို၊ အလြန္လည္းပ်င္းစရာ
ေကာင္းပါတယ္။ ေဘးထိုင္ခံုကအလုပ္ေဖၚ သူငယ္ခ်င္းနဲ ့ေထြရာေလးပါးေျပာျဖစ္ရင္
လည္းခဏပါပဲ။ အေၾကာင္းေတြေျပာရလြန္းေတာ့စိတ္၀င္စားစရာ ေခါင္းစဥ္ က
သိပ္မက်န္ေတာ့ပါဘူး။
ဒီေတာ့ က်မတို ့ႏွစ္ေယာက္အင္တာနက္ထဲ၀င္ အီးေမးစစ္၊ အီးေမးေရး၊ ဟင္းခ်က္
နည္းေတြ ဟိုၾကည့္၊ဒီၾကည့္၊ဟိုေခါင္းစဥ္ဖတ္၊ဒီေခါင္းစဥ္ဖတ္။ ခဏ ၾကာလာေတာ့
မ်က္စိေညာင္း၊ တ၀ါး၀ါးသန္း၊ေနရာကထ၊ ဟိုနားဒီနားေလွ်ာက္၊ လုပ္စရာ အလုပ္ေတြ ့
လိုေတြ ့ျငား ရွာၾကည့္၊အိမ္ကယူလာတဲ့စာအုပ္ကလည္းစိတ္၀င္စားစရာမေကာင္း။
နာရီၾကည့္ျပန္ေတာ့သြားေနတဲ့ နာရီလက္တန္ေတြက ေႏွးေနသလို ။ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ၊.....

အျပန္လမ္းေရာက္ေတာ့ လူက ပင္ပန္းေနတယ္။ လမ္းမွာေတြ ့တဲ့မိတ္ေဆြေတြက
အလုပ္မွာပင္ပန္းလာသလားတဲ့။ အလုပ္မွာဘာမွလည္းမလုပ္ရပဲ ငါပံုက ပင္ပန္း
ေနသလိုျဖစ္ေနလို ့လားလို ့မၾကာခဏေတြးမိတယ္။
အလုပ္မရွိပဲျဖစ္ေနလို ့ပင္ပန္းတယ္ဆိုတာ အရင္ကေတြးမိခဲ့ပါဘူး။

တကယ္ေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္မွာ မိမိလုပ္ႏိုင္တဲ့ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ လုပ္ရမယ္ဆိုရင္
အေကာင္းဆံုးပါ။ ဒါေပမဲ့တခါတေလၾကေတာ့ မိမိလုပ္ႏိုင္မႈ အတိုင္အတာ ထက္ပိုၿပီး
လုပ္ရလို ့စိတ္ ပင္ပန္းမႈ ၊စိတ္ဖိစီးမႈ Stress ေတြရ၊ Burn out ျဖစ္ရၿပီး က်န္းမာေရးကို
ထိခိုက္ေစသလို။

အထက္ကေရးခဲ့သလို လုပ္ငန္းခြင္မွာ လုပ္စရာ မယ္မယ္ရရမရွိလို ့ ရရွိလာတဲ့
စိတ္ ပင္ပန္းမႈ ၊စိတ္ဖိစီးမႈ Stress ေတြေၾကာင့္ Bore out ျဖစ္ရၿပီး က်န္းမာေရးကို
ထိခိုက္ေစႏိုင္ပါတယ္။

လူတစ္ေယာက္ဟာ Bore out ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ Burn out ျဖစ္သလိုမ်ိဳး လကၡဏာေတြ
ေတြ ့ရပါတယ္။ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈ၊ လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ေလွ်ာ့လာမႈ၊ အိပ္မေပ်ာ္မႈ၊
ဗိုက္နာတယ္၊ဗိုက္ေအာင့္မယ္စတာ ေတြကေန စိတ္ဓါတ္က်မႈ depression အထိျဖစ္ႏိုင္
ပါတယ္။

လုပ္ငန္းခြင္မွာ Bore out အေျခအေနမ်ိဳးနဲ ့ၾကံဳေနရၿပီဆိုရင္ အလုပ္ရွင္ကို မိမိအေျခအေနကို
ေျပာျပၿပီး အလုပ္အပိုထပ္ေပးတာမ်ိဳး၊ သင္တန္းတက္ေစတာမ်ိဳးေတြ လုပ္ေပးဖို ့ေဆြးေႏြး
သင့္ပါတယ္။ တကယ္လို ့မ်ား မိမိ အထက္က ေရာဂါလကၡဏာမ်ိဳ းျဖစ္လာရင္ေတာ့
ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ဆရာ၀န္နဲ ့တိုင္ပင္သင့္ပါတယ္။ Bore out ဟာ ပ်င္းတယ္ဆိုတာနဲ ့
မဆိုင္ပါဘူး။ Bore out ျဖစ္လို ့ဒီလူဟာငပ်င္းလို ့သတ္မွတ္လို ့မရပါဘူး။

အလုပ္ေတြမ်ားလို ့ပင္ပန္းေနတယ္ဆိုတဲ့ ေျပာသံေတြၾကားမွာ လုပ္စရာမရွိ လို ့ပင္ပန္းေနတဲ့သူေတြလည္းရွိပါေသးလားလို ့ေတြးမိတယ္။ က်မအလုပ္က
Project ေတြေပၚမူတည္ေနေတာ့ Project မရွိတဲ့ၾကာအခ်ိန္ေတြမွာ တကယ္ပဲ
Bore out ျဖစ္ရပါတယ္။

Depression? ဘာလုပ္ရမလဲ။

တေန ့က Depression နဲ ့ပတ္သက္တဲ့Project တစ္ခုအတြက္က်င္းပတဲ့
ေဆြးေႏြးပြဲကိုေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ာမနီမွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ
Depression ျဖစ္တယ္လို ့ဆိုပါတယ္။
က်မအေနနဲ ့အရင္တုန္းက Depression ဆိုတဲ့ ေရာဂါဟာ နဲနဲစိမ္းေနပါတယ္။
ဂ်ာမနီေရာက္လာေတာ့မွ ဒါဟာေရာဂါတစ္ခုမွန္း သိလာရပါတယ္။

လူေတြဟာ မိသားစုအတြင္း၊ အလုပ္ခြင္အတြင္း စတဲ့ေန ့စဥ္ထိေတြ ့ေနရတဲ ့
ပတ္၀န္းက်င္မွာ စိတ္မေကာင္းစရာေတြ၊စိတ္ဖိစီးမႈေတြ ၾကံဳတတ္ၾကပါတယ္။
တခ်ိဳ ့ကေတာ့ဒီစိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြကို အခ်ိန္အတိုင္းအတာတခုၿပီးတာနဲ ့ေက်ာ္
လြန္သြားႏိုင္ပါတယ္။ တခ်ိဳ ့ၾကေတာ့ ရုန္းမထြက္ႏိုင္ၾကပါဘူး။

သူတို ့ေတြဟာ စိတ္ဖိစီးမႈေတြမ်ားလာရာကေန လူေတြနဲ ့ေရာေရာေႏွာေႏွာ
မေနခ်င္ေတာ့ပဲသီးျခားေနခ်င္လာတယ္။ သြားလာလုပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို ့အင္အားမရွိ
ျဖစ္လာတယ္၊ စိတ္၀င္စားမႈ၊ အာရံုစိုက္ႏိုင္မႈေတြနဲလာၾကပါတယ္။
အိပ္မေပ်ာ္တာ၊ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေလွ်ာ့တာေတြျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ယံုၾကည္ခ်က္မရွိျဖစ္လာတယ္၊ အျပစ္တခုခု က်ဴးလြန္ထားသလို
ထင္လာတတ္ပါတယ္။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့ေနၿပီး၊
မေကာင္းတဲ့အေတြးေတြၾကားမွာပဲနစ္ေနတတ္ပါတယ္။
ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာ လည္း ေရာဂါလကၡဏာ ေတြ ( အားအင္ကုန္ခန္းသလို၊
အိပ္မေပ်ာ္သလို )နဲ ့ရင္ဆိုင္ရင္း တခ်ိုဳ ့ကေနာက္ဆံုးမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
သတ္ေသတဲ့အထိ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မိမိမွာ Depression ျဖစ္ေနတယ္မွန္းမသိၾကပါဘူး။
မိမိရဲ ့အလုပ္ကစိတ္ဖိစီးမႈေတြေၾကာင့္ဒီလိုစိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေရာဂါလကၡဏာ
ေတြျဖစ္ေနတာလို ့ထင္တတ္ၾကပါတယ္။ စိတ္ဖိစီးမႈနဲ ့ Depressionကိုခြဲျခားဖို ့
ကေတာ့ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပညာရွင္ေတြနဲ ့ျပသ၊
တိုင္ပင္မွသာ ခြဲျခား သိႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာလကၡဏာ ေတြျဖစ္တဲ ့ အသက္ရႈက်ပ္တာ၊ ႏွလံုးခုန္တာ၊ ဗိုက္နာတာ
ေတြေၾကာင့္ ဆရာ၀န္ဆီသြားျပျဖစ္ေပမဲ့ ဆရာ၀န္မ်ားက ေရာဂါရွာမေတြ ့တတ္ပါဘူး။
လူနာဟာ သူ ျဖစ္ေနတာေတြနဲ ့ပတ္သက္ၿပီး ဇေ၀ဇ၀ါ ပိုျဖစ္လာပါတယ္။
တခါတေလ ကြယ္ျမဳပ္ေနတဲ့ စိတ္ဖိစီးမႈကိုလြယ္လြယ္နဲ ့ရွာမေတြ ့ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာဆရာ၀န္က ေတာ့ဒါဟာ Depression ရဲ ့လကၡဏာတခ်ိဳ ့ျဖစ္တယ္လို ့
ေကာက္ခ်က္ခ်ပါတယ္။

Depression ဟာ ကုသလို ့ေပ်ာက္တဲ့ေရာဂါတခုပါ။ လူတိုင္းဘ၀မွာ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ
ၾကံဳေတြ ့ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဟာရွက္စရာ၊ကြယ္၀ွက္ထားစရာ ေရာဂါမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။
အဓိကျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ genetic disposition ပါ။

အခုProject ကေတာ့ လူေတြကို Depression နဲ ့ပတ္သက္ၿပီး ပညာေပးေဆြးေႏြး
ၾကဖို ့ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာ၀န္ေတြ၊သူနာျပဳေတြ၊ ေက်ာင္းဆရာေတြ၊ သက္ၾကီးေစာင့္
့္ေရွာက္သူေတြ စသျဖင့္ အလႊာေပါင္းစံုကလူေတြပါ၀င္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုေဆြးေႏြးပြဲေတြ၊ အေတြ ့အၾကံဳဖလွယ္မႈေတြေၾကာင့္ Depression ရဲ ့သေဘာ
ကိုပိုမိုနားလည္လာၿပီး အခ်ိန္မီကုသမႈေတြလုပ္လာႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
သတ္ေသတဲ့ကိစၥေတြလည္းေလွ်ာ့နဲလာပါတယ္ဆိုတာအလားတူ Project ေတြ
အရသိရပါတယ္။

တဘက္ကလည္း လူနာရဲ ့မိသားစုေတြကို ပညာေပးမႈေတြလည္းလုပ္ပါမယ္။
Depression ျဖစ္ေနတဲ့သူနဲ ့အတူတူေနရတာဟာလြယ္တဲ့ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။
သူဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ က်မတို ့သိထားဖို ့လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါမွသူ ့ကိုနာလည္
ေပးႏိုင္မွာပါ။
သူ ့ခမ်ာေရာဂါေၾကာင့္ သြားလာလုပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို ့အင္အားမရွိေနတာကို က်မတို ့က
ဒီလူ ့ရယ္ပ်င္းေနတာပဲ။ ထလုပ္လိုက္ပါလား။ဟိုဟာလုပ္ဖို ့တိုက္တြန္း
ဒီဟာလုပ္ဖို ့တိုက္တြန္း စသျဖင့္အားမလိုအားမရ ျဖစ္ၿပီးအၾကံေတြေပးတတ္ၾကပါတယ္။

တခါတေလၾကေတာ့လည္း ရွင့္မွာ အားလံုးျပည့္စံုေနတာပဲ၊ ဘာစိတ္ညစ္စရာရွိလိုလဲ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနစမ္းပါ စသျဖင့္ အၾကံေပးတတ္ၾကပါတယ္။

တခါတခါၾကေတာ့လည္း ရွင့္ကိုက်မနားမလည္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး ဂရုဏာေဒါသ
နဲ ့ေျပာမိတတ္ပါတယ္။

ဒါေတြဟာ သူ ့အတြက္ ကူညီရာမေရာက္ပဲ သူ ့ခံစားမႈကိုပိုၿပီးဆိုး၀ါးေစပါတယ္။
သူ ့ဘက္ကအေတြးကေတာ့ က်မတို ့ဟာသူ ့ကိုနားမလည္ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီးစိတ္မေကာင္း၊
၀မ္းနည္းမႈျဖစ္ရပါတယ္။

သူ ့့အတြက္လုပ္ေပးႏိုင္တာေတြကေတာ့ သူျဖစ္ေနတဲ့ေရာဂါအေၾကာင္းကိုနားလည္
ေအာင္လုပ္ပါ။ သူ ့ကို သင့္ေတာ္တဲ့ကုသမႈရရွိေအာင္ စီစဥ္ေပးပါ။ သူေဆးခန္း
မွန္မွန္သြားႏိုင္ေအာင္စီစဥ္ေပးပါ။ ေဆးမ်ားမွန္မွန္ေသာက္ေအာင္စီစဥ္ေပးပါ။
သူ ့ကို အေတြးဆိုးေတြထဲမွာပဲနစ္မေနေစပဲ အာရံုေျပာင္းေပးႏိုင္ေအာင္လုပ္
ေပးရပါမယ္။
သူနဲ ့အတူတူ ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲ စဥ္းစားပါ။ သူ ့အတြက္စိတ္ဖိစီးမႈလည္းမျဖစ္ေစ
တဲ ့လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ျခင္း၊ ဟိုနားဒီနားေလွ်ာက္လည္တာေလးေတြလုပ္ေပးပါ။
သူ၀ါသနာပါတာေတြလုပ္ပါေစ၊ ဥပမာ၊ အားကစားလုပ္တာ၊ တီဗီၾကည့္တာ
စတာေလးေတြေပါ့။ တခါေလၾကေတာ့ ဒီလို တီဗီၾကည့္ဖို ့ေတာင္ အင္အားမရွိတဲ့
အခ်ိန္ေတြရွိတတ္ပါတယ္။

ဂ်ာမနီမွာေတာ့ လူနာရွင္ေတြအေနနဲ ့စိတ္ပညာရွင္ေတြနဲ ့သြားေရာက္တိုင္ပင္
လို ့ရပါတယ္။ ဒီအတြက္ က်န္းမာေရးအာမခံကပိုက္ဆံေပးပါတယ္။
ဒါအျပင္ မိမိလို လူနာရွင္ေတြ ေတြ ့ဆံုၿပီး အေတြ ့အၾကံဳဖလွယ္ႏိုင္တဲ ့ေနရာေတြရွိပါတယ္။
လူနာရွင္အေနနဲ ့လည္းစိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာၾကံ့ခိုင္မႈရွိေနေအာင္ၾကိဳးစားထားရမွာပါ။
မိမိအသိုင္းအ၀ိုင္း၊ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈရွိေအာင္လုပ္ယူရပါမယ္။
ဒါမွလည္းလူနာကိုေမတၱာမ်ားမ်ားေပးႏိုင္မွာပါ။

၀ေနၿပီလား။

ဂ်ာမနီမွာ အမ်ိဳးသား ၇၀ ရာႏႈန္း နဲ ့အမ်ိဳးသမီး ၅၀ ရာႏႈန္းက ရွိသင့္တာထက္
ကိုယ္အေလးခ်ိန္ထက္ပိုေနၾက ပါတယ္။ ဂ်ာမန္ ၅ ေယာက္မွာ ၁ ေယာက္
(၂၀) ရာခိုင္ႏႈန္းက obesity ( BMI 30 နဲ ့အထက္) ရွိသူေတြျဖစ္ပါတယ္။

ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ပိုေနသူေတြဟာ ဆီးခ်ိဳ၊ေသြးတိုး၊ႏွလံုးစတဲ့ေရာဂါေတြျဖစ္ႏိုင္
တဲ့ အလားအလာေတြမ်ားပါတယ္။ က်မတို ့ အလုပ္မွာေတာ့ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ပိုေန
တဲ့သူေတြ ကို အေလးခ်ိန္က်သြားေအာင္၊ပံုမွန္ျဖစ္လာေအာင္ ဆရာ၀န္ေတြ၊
အားကစားနည္းျပေတြ၊ အဟာရနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ကၽြမ္းက်င္သူေတြ နဲ ့ၾကီးၾကပ္
ၿပီးလုပ္ေပးေနတဲ့ Project ေတြ၊ ေလ့လာမႈ ေတြ ရွိပါတယ္။ က်န္းမာေရး
ၾကိဳတင္ကာကြယ္မႈအတြက္တစိတ္တပိုင္းပါ။

မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ လူလတ္ပိုင္း၊ လူၾကီးပိုင္းေတြမ်ားပါတယ္။ တခ်ိဳ ့က
မွန္းထားတဲ့ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကိုေရာက္ေပမဲ့ တခ်ိဳ ့ကမေရာက္ပါဘူး။
သူတို ့ေတြဟာ အက်င့္ပါေနတဲ့ အစားအေသာက္နဲ ့ အေနအထိုင္ပံုစံကို
ေျပာင္းရတဲ့အခါ အဆင္မေျပတတ္ပါဘူး။ အေလးခ်ိန္က်သြားျပန္ေတာ့လည္း
ပံုမွန္အေလးခ်ိန္ကိုေရရွည္ ထိန္းထားဖို ့ အခက္ေတြ ့ၾကပါတယ္။
ေတာ္ေတာ္ကို ၀ိရိယ စိုက္ထုတ္မွသာ မိမိလိုခ်င္တဲ့ပံုမွန္ အေလးခ်ိန္ကို
ေရရွည္ထိန္းထားႏိုင္ၾကပါတယ္။

တခါတေလၾကေတာ့ အေလးခ်ိန္ပိုေနတဲ့သူေတြသာမက ကေလးေတြ
လည္း က်မတို ့ဆီလာၾကပါတယ္။ မိဘေတြက ကေလးအ၀လြန္လာႏိုင္တဲ့၊
ပံုမွန္အေလးခ်ိန္ထက္ပိုလာႏိုင္တဲ့ အေျခေန ျမင္တာနဲ ့ က်မတို ့ဆီ
ေခၚလာပါတယ္။ ကေလးကို ဘယ္လိုစားသင့္တယ္၊ ဘာေတြစားသင့္တယ္။
ဘယ္လို အားကစားလုပ္ သင့္တယ္။ စတဲ့ က်န္းမာေရးနဲ ့ပတ္သက္တဲ့အသိ
ရလာေအာင္ လုပ္ေပးပါတယ္။ မိဘေတြကိုလည္း ဘာေတြခ်က္သင့္တယ္၊
ဘာေတြေကၽြးသင္တယ္ဆိုတာေျပာျပေပးပါတယ္။

ဒါဟာအလြန္ေကာင္းတဲ့ ၾကိဳတင္ကာကြယ္မႈလို ့ထင္ပါတယ္။ မိဘကေကာင္း
တာေတြေကၽြး၊ ကေလးက ေကာင္းတာေတြစား၊ ဒီလိုနဲ ့ကေလးဟာ ၀လာ
တတ္ပါတယ္။ ကေလး၀၀ကစ္ကစ္ေလးဆို လွတယ္လိုတခိ်ဳ ့ကထင္ၾကပါတယ္။
တခ်ိဳ ့ၾကေတာ့ ကေလးစားခ်င္တာစားပါေစ၊ ၾကီးလာရင္ကိုယ္ရည္စစ္သြားမွာပါ
လို ့ထင္ၾကပါတယ္။

အေလးခ်ိန္ပိုေန၊ အ၀လြန္ေနတဲ့ ကေလးက အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ လွခ်င္လာတယ္။
သူမ်ားေတြပိန္သလို ပိန္ခ်င္လာတယ္။ သူ၀ေနတာဟာ သူ ့အတြက္အေႏွာက္အယွက္
ျဖစ္လာေစပါတယ္။ အဲ့ဒီအခါမွာ သူၾကားဖူးနား၀ရွိတဲ့ နည္းေတြနဲ ့ အေလးခ်ိန္က်ေအာင္
ၾကိဳးစားလာပါတယ္။ အစားကို အလြန္အကၽြံ ေလွ်ာ့ခ်တာတို ့၊ စားၿပီးျပန္အန္ပစ္တာတို ့
စတဲ့ နည္းေတြနဲ ့ၾကိဳးစားလာရင္း မိမိကိုယ္မိမိ မထိန္းႏိုင္ပဲ အပိန္လြန္ၿပီး အသက္အႏၱရာယ္
ေရာက္တဲ့အထိျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။

ဒီမွာေတာ့ အဲ့ဒီလိုအေျခေနရွိတဲ့ လူငယ္ေတြအတြက္ အထူးကုသေပးတဲ့ေဆးရံု
ေတြရွိပါတယ္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္စာရင္းအရ ဂ်ာမန္ေဆးရံုေတြမွာ အပိန္လြန္ခ်င္ေနတဲ့ ေရာဂါလာ
ိကုသူေပါင္း ၆၀၄၁ ရွိၿပီး၊ အစားကို အလြန္အကၽြံ ေလွ်ာ့ခ်တာတို ့၊ စားၿပီးျပန္အန္
ပစ္တာတို ့စတဲ့ေရာဂါလာကုသူေတြကေတာ့ ၂၃၅၄ ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီထဲမွာ
လူူ ၁၀၀ ကေတာ့ အသက္ဆံုးရႈံးခဲ့ပါတယ္။

ဒီလို အေျခေနဆိုးေတြမေရာက္ေအာင္ မိဘေတြက ကေလးေတြကို
ေစာေစာစီးစီး က်န္းမာေရးအသိေပးထားတာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။
ဒါအျပင္ အ၀လြန္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္လာမဲ့ ေရာဂါေတြကို လည္း မိမိကေလးအတြက္
ၾကိဳတင္ကာကြယ္ေပးရာေရာက္ပါတယ္။

ဒီေန ့ၾကံဳသမွ်

ဒီေန ့(၁၂.၁၀.၁၀) အလုပ္ကျပန္လာၿပီး ေစ်းသြား၊ ဟင္းခ်က္မယ္ၾကံတုန္း
ကိုေသာမတ္စ္က ဖုန္းဆက္လာပါတယ္။ သူေဆးရံုေရာက္ေနပါတယ္တဲ့။
ၿမိဳ ့ထဲသြားရင္း accident ျဖစ္လို ့ဆိုေတာ့ ေခါင္းကိုၾကီးသြားတာပဲ။

ဒါနဲ ့က်မလည္း က်မ အလုပ္က ဆရာ၀န္ဆီ ဖုန္းဆက္ရတယ္။ သူက တကၠသိုလ္ ေဆးရံု
မွာလည္းအလုပ္လုပ္တာကိုး။ ဆက္လို ့မရပါ...... ခ်က္ခ်င္း ေဆးရံုေျပးရေတာ့တယ္။

လမ္းေရာက္ေတာ့ က်မရဲ ့ဆရာကဖုန္းဆက္လာတယ္။ သူနဲ ့ Thomas နဲ ့ေတြ ့ၿပီးေၾကာင္း၊
စိုးရိမ္စရာမလိုေၾကာင္းေျပာတာနဲ ့ စိတ္နဲနဲေအးသြားရတယ္။

ေဆးရံုက အေရးေပၚဌာနမွာ ဟိုေမးဒီေမးနဲ ့ ... သူ ကို wheelchair ေပၚမွာေတြ ့ရတယ္။
ေျခေထာက္မွာလည္း ပတၱီးနဲ ့။ ဆရာ၀န္က သူအရမ္းကံေကာင္းတာလို ့ေျပာပါတယ္။
ေျခေထာက္ မက်ိဳးဘူးတဲ့။....သက္ျပင္းခ်ႏိုင္သြားတယ္။

ျဖစ္ပံုက... ဘဏ္ကအထြက္ ေလွကားအဆင္းမွာ ေခ်ာ္ၿပီးက်သြားတာပါ။ ေအာက္ေရာက္
ေတာ့ သူ ့ခမ်ာ မ်က္စိေတြျပာၿပီး ၾကယ္ေတြလေတြျမင္ ေျခေတာက္က အရမ္းနာၿပီး
ေရာင္တက္လာပါတယ္တဲ့။
ခ်က္ခ်င္း အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ေရာက္လာၿပီး သူက အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရးဌာန
မွာလုပ္ပါတယ္ ဆိုၿပီး အစစ ကူညီေပးပါတယ္။ အေရးေပၚကားကိုဖုန္းဆက္မွာ၊
ဘဏ္ထဲက လူေတြကို အကူအညီေတာင္းၿပီး လိုအပ္တာေတြကို ကူညီေပးပါတယ္တဲ့။

ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ က်မရဲ ့ဆရာက Thomas ကို အေရးေပၚဌာနကိုပို ့ေပးလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္ဓါတ္မွန္ရိုက္၊ ပတၱီးစီးၿပီး ဒုတ္ ၂ေခ်ာင္း ကိုလမ္းေလွ်ာက္ဖို ့ေပးလိုက္ပါတယ္။

အျပန္လမ္းမွာေတြးမိတာက ဒီႏိုင္ငံမွာ ရုတ္တရက္ accident ျဖစ္ခဲ ့ရင္ ကူညီတဲ့သူေတြ
ရွိျပီး ေဆးရံုကားကလည္း ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာႏိုင္တယ္။ ေဆးရံုမွာလည္း က်န္းမာေရး
အာမခံကဒ္ျပားျပတာနဲ ့ ပိုက္ဆံမေပးရပဲ လိုအပ္တာေတြ အားလံုး အဆင္ေျပစြာ
ကုသေပးၾကတယ္ဆိုတာပါ။

အခုေတာ့ Thomas မွာ ဒုတ္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ ့ လမ္းေလွ်ာက္၊ ေရခဲအံု၊ အကိုက္အခဲေျပာက္ေဆး
ေသာက္။ ေျခေထာက္ကို အနားေပး။.....က်မကေတာ့ သူနားကေန လိုတာလုပ္ေပးဖို ့အဆင္
သင့္အေနအထားေပါ့.....

က်မနဲ ့ Allergy ( Kreuzallergie)

အခုလိုေႏြဦးရာသီေရာက္ၿပီဆိုရင္ က်မရဲ ့
Hay feverအလာဂ်ီ ေရာဂါစတာပါပဲ။
ေနသာၿပီး၊ ပန္းေတြပြင့္လို ့လွေနၾကေပမဲ့
က်မအတြက္ေတာ့ဒုကၡပါပဲ။ မ်က္လံုးေတြ
ကယား၊ မ်က္ရည္ေတြက်၊ အာေဂါင္ေတြယား၊
ႏွာရည္ေတြက်လိုက္၊ ႏွာေခါင္းကပိတ္ေနလိုက္၊ တခ်ီးခ်ီးနဲ ့ေခ် လိုက္....
ညညဆို ႏွာေခါင္းပိတ္လို ့ အိပ္မရျဖစ္ရတာလည္းမ်ားၿပီ။ တခါတေလ
တစ္ေရႏိုး ထေခ်ျပန္ေရာ၊ ႏွာရည္ကက်၊ အာေဂါင္ကယား နဲ ့ထိုင္ေနရတဲ့
ညေတြလည္းမ်ားၿပီ။
သက္သာမလားလို ့ သံုးရတဲ့ မ်က္စဥ္း၊ ႏွာေခါင္းထဲထဲ့တဲ့ေဆးေတြ၊ေသာက္
ေဆးေတြ....တစ္ရူးစကၠဴေတြ၊ ေန ့ညအျမဲေဆာင္ထားရတယ္။

အိမ္မွာေနရင္ေတာ္ေသးေပမဲ့ အလုပ္မွာဆို ေတာ္ေတာ္ အဆင္မေျပဘူး။
ေသာက္ေဆးကိုေတာ့ မတတ္သာမွပဲေသာက္ျဖစ္တယ္။ ေဆးေသာက္ၿပီးရင္
ေခါင္းေတြမၾကည္၊စိတ္ေတြစုစည္းလို ့မရ....ေနရခက္ျပန္ေရာ။

တေန ့ကညေနဘက္ ေပါင္မုန္ ့နဲ ့ Tahin(ႏွမ္းအႏွစ္နဲ ့ဆီနဲ ့) စားမိပါတယ္။
အာေဂါင္ေတြရုတ္တရက္ယားလာၿပီး မ်က္ရည္ေတြက်၊ အဆက္မျပတ္ေခ်
ပါတယ္။ အသက္ရႈေတာင္က်ပ္လာတယ္။ ဒါနဲ ့ေဆးခ်က္ခ်င္းေသာက္လိုက္ရတယ္။
က်မသတိထားမိေနတာက တခ်ိဳ ့အစားအစာေတြနဲ ့မတည့္ျဖစ္လာတာပဲ။
အရင္က ပန္းသီးဆိုၾကိဳက္လို ့စားျဖစ္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းပန္းသီးစားမိတာနဲ ့
အာေခါင္ေတြယား၊ႏွာေေခ်၊ ႏွာရည္ေတြက် စတဲ့ အလာဂ်ီ လကၡဏာေတြျပ
တာသတိထားမိတယ္။ အလုပ္မွာ Soja အမႈန္ ့ကိုေဖ်ာ္လိုက္တုန္းကလည္း
အဲ့ဒီလိုပဲ။

ဒီေန ့ေတာ့ Hay fever ကေန Food Allergy ျဖစ္တတ္ပံုကိုဖတ္လိုက္ရတယ္။
ဥေရာပမွာလူ၅ေယာက္မွာ ၁ ေယာက္ေလာက္က Hay fever ရွိတယ္။
အမ်ားစုကေတာ့ Birke(birch tree),Erle (alder)နဲ ့Haselstrauch တို ့
နဲ ့ပါ။
Hay fever ျဖစ္ရာကေန Food Allergy ပါဆက္ျဖစ္လာၾကတဲ့ဦးေရ
ဟာ အခုေနာက္ပိုင္းမွာသိသိသာသာမ်ားလာပါတယ္။
ဂ်ာမန္လိုေတာ့Kreuzallergie လို ့ေခၚပါတယ္။Hay fever ျဖစ္ေစတဲ့
(မိမိနဲ ့မတဲ့တဲ့) ဓါတ္ေတြ နဲ ့နီးစပ္တဲ့ ဓါတု၊ဇီ၀ ဓါတ္ေတြေၾကာင့္
Food allergy ကိုျဖစ္ေစပါတယ္။

Birke,Erle နဲ ့Haselstrauch နဲ ့မတဲ့တဲ့သူက Apple,Pfirsich,
Kirschen, Haselnuss, Mandeln, Walnuss တို ့နဲ ့မတဲ့တတ္သလို၊

Beifuß-, Korbblütlerpollen z. B. Chrysanthemen, Margeriten,
Gerbera, Löwenzahn နဲ ့မတဲ့သူေတြကေတာ့ Sellerie, Petersilie,
Kamille, Karotte, Anis, Dill, Lauch, Koriander, Fenchel, Kümmel,
Sonnenblumenkerne တို ့နဲ ့မတဲ့တတ္ပါဘူး။
စားမိတာနဲ ့အာေခါင္ေတြယား၊ႏွာေေခ်၊ ႏွာရည္ေတြက် စတဲ့ အလာဂ်ီ
လကၡဏာေတြျပပါတယ္။
ဒီေနရာမွာဆက္ၾကည့္လို ့ရပါေသးတယ္။
တခ်ိဳ ့သူေတြဆိုရင္ မိမိနဲ ့မတဲ့တဲ့ အရာကိုစားထားသူနားေရာက္တာနဲ ့၊
ဒါမွမဟုတ္ အဲ့ဒီမစားအစာကိုျပင္ဆင္ေပးရံုနဲ ့
အလာဂ်ီလကၡဏာေတြျပတယ္လို ့သုေတသနတခုကဆိုပါတယ္။

အသီးအရြက္ ေတြမွာရွိတဲ့ Allergen ေတြဟာ Protein ေတြျဖစ္လို ့
ခ်က္လိုက္၊ေၾကာ္လိုက္၊ အပူေပးလိုက္ရင္ အလာဂ်င္ေတြ ဓါတ္ပ်က္သြားလို ့
စားရင္ ျပသနာမရွိေတာ့ပါဘူး။

Hay fever အတြက္ ဘယ္အရာနဲ ့အလာဂ်ီရွိတယ္ဆိုတာကို ေဆးခန္း
ေတြမွာ Allergy Test နဲ ့စစ္လို ့ရပါတယ္။ Food Allergy( Kreuzallergie)
အတြက္ကေတာ့ စစ္လို ့ရေပမဲ့ေစ်းၾကီးပါတယ္။ သူအတြက္ ကုသနည္း
လည္း ေကာင္းေကာင္းမရွိေသးပါဘူး။ က်မတို ့လို Hay fever ရွိသူေတြ
အတြက္ေတာ့ကိုယ္ဘာနဲ ့အလာဂ်ီရွိတယ္ဆိုတာသိထားၿပီး အစားအေသာက္ကို
ဂရုစိုက္စားရံုပဲရွိပါတယ္။
Hay fever နဲ ့ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ကုသနည္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
ရွိပါတယ္။ Allergy desensitization, Eigenbluttherapie ( Autoblood),
Akupunktur, Bioresonanz စသျဖင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိပါတယ္။ မိမိဆရာ၀န္နဲ ့
တိုင္ပင္ၿပီး ကုသၾကည့္လို ့ရပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းတို ့ က်န္းမာေပွ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။

ကုသမႈေတြအေၾကာင္း

က်မကဆရာ၀န္မဟုတ္ေတာ့ ကုသမႈေတြ အေၾကာင္္း အေသးစိတ္မေျပာ တတ္ပါဘူး။
ေတြ ့တာျမင္တာကို နဲနဲေျပာျပမွာပါ။ ဒီမွာ School Medicine
ကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းသံုးၾကပါတယ္။ ေရာဂါေဖၚထုတ္တဲ့ေနရာမွာ
အေထာက္အပံ့ေပးတဲ့ ပစၥည္းေတြ၊ နည္းပညာေတြ က အလြန္တိုးတက္
ျမန္ဆန္ပါတယ္။ ေဆး၀ါးေတြကလည္း အစြမ္းထက္ၾကပါတယ္။ ဆရာ၀န္ေတြ
ကသာအခ်ိန္ယူစဥ္းစား ၿပီး လုပ္မယ္ဆိုရင္ ေရာဂါကို ခဏေလး႐ွာေတြ ့ၿပီး
ဆက္လက္ကုသဖို ့ျမန္သြားတာေပါ့။

ဓါတုေဆးေတြဟာ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြ ႐ွိတဲ့အတြက္ သဘာ၀ေဆးပညာ
ေတြကို alternative Medicine အျဖစ္အသံုးမ်ားလာၾကပါတယ္။
တ႐ုတ္နဲ ့့ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံေတြကလာတဲ ့ နည္းေတြ အျပင္၊ Phytotherapy
(ေဆးဘက္၀င္တဲ့ သစ္ပင္သစ္႐ြက္ေတြကိုသံုးတာပါ။) ၊Homöopathie
စတာေတြသံုးၾကပါတယ္။

တ႐ုတ္ေဆးဘက္ကဆိုရင္ အပ္ဆိုက္တာ ကေတာ့ ဒီမွာေတာ္ေတာ္သံုးၾကပါ
တယ္။ ေဆးခန္းတိုင္းလိုလိုမွာအပ္ဆိုက္ၾကပါတယ္။ အရင္က Insurance
ကုမၸဏီေတြကေပးေပမဲ့၊အခုေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေပးရေတာ့တယ္။
ပုဂၢလိက Insurance ကုမၸဏီေတြကေတာ့ အခုထိ ေပးပါတယ္။
Chinese Traditional Medicine (CTM) ကိုလည္း သံုးၾကပါတယ္။
ဒီအတြက္လည္း ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေပးရပါတယ္။ CTM တို ့
အပ္ဆိုက္နည္းတို ့နဲ ့ကုမယ္ဆိုရင္ေတာ့ တကယ္ေတာ္တဲ့သူကို ေ႐ြးသင့္ပါတယ္။
ေစ်းကြက္ထဲမွာေတာ့ Offer ေတြအမ်ားႀကီးေပါ့ေလ။

အိႏၵိယဘက္ကဆို အာယုေဗဒနည္းေတြ နဲ ့တျခား relaxation နည္းေတြသံုး
ၾကပါတယ္။ ေရာဂါေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ Stress ဟာ အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္
အျဖစ္ပါေနေတာ့ Yoga, Meditation (နည္းမ်ိဳးစံုသံုးၾကပါတယ္),Massage,
.....စတဲ့ ေကာင္းမယ္ထင္တဲ့နည္းေတြကို သံုးၾကပါတယ္။

မိမိနဲ ့သင့္ေတာ္ၿပီး လကၡံႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သံုးေပါ့ေလ။ Market ထဲမွာကေတာ့
ေကာင္းတာေရာ၊ မေကာင္းတာေရာ၊ ဘာမွန္းမသိတာေတြေရာ....အစံုပါပဲ။

Phytotherapy ေဆးဘက္၀င္တဲ့ သစ္ပင္သစ္႐ြက္ေတြကိုသံုးတဲ့နည္း ကလည္း
စိတ္၀င္စားဖို ့ေကာင္းပါတယ္။ က်မတို ့ျမန္မာေတြ သံုးတဲ့ ဂ်င္းျပဳတ္ရည္တို ့၊
ျမင္းခြာ႐ြက္ျပဳတ္ရည္တို ့ စတာေတြလိုေပါ့။ ဒီမွာလည္း ဒီမွာ႐ွိတဲ့ ေဆးဘက္
၀င္တဲ့ အ႐ြက္ေတြကိုသံုးၾကတာပါ။ အ႐ြက္တစ္မ်ိဳးထဲမဟုတ္ပဲ ၃_၄မ်ိဳးေရာ
ၿပီး Tea အျဖစ္သံုးၾကတာပါ။ ေဆးညြန္းအတိုင္း ေဆးဆိုင္ေတြမွာ ၀ယ္လို ့ရပါတယ္။
ဒါအျပင္ သင့္ေတာ္တဲ့အ႐ြက္ေတြကေန ထုတ္ထားတဲ့ ေဆးျပားေတြ၊ လိမ္းေဆးေတြ
လည္း၀ယ္လို ့ရပါတယ္။ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးနည္းေတာ့ သံုးၾကတာမ်ားပါတယ္။
ျမန္မာျပည္က FAME ကထုတ္တဲ့ေဆးေတြလိုေပါ့။

Homöopathie ကေတာ့ ၁၇၉၆ ကတည္းက ဂ်ာမန္ဆရာ၀န္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့
Samuel Hahnemann ကစတင္သံုးခဲ့တာပါ။ သစ္ဥသစ္ဖုသာမက တျခား
အရာေတြကိုပါသံုးပါတယ္။ Substance ေတြကို ေရ ဒါမွမဟုတ္ အရက္တို ့နဲ ့
ေရာလႈပ္ ၿပီး 1:10 or 1:100 အထိေလွ်ာ့ခ်ထားတာပါ။ အရည္ပံုစံ၊ globuli
ပံုစံမ်ိဳးေတြ႐ွိပါတယ္။ လူနာရဲ ့ ေရာဂါလကၡဏာသာမက၊ လူနာရဲ ့စ႐ိုက္
လကၡဏာေတြကိုပါထဲ့တြက္စဥ္းစားၿပီးမွ လူနာနဲ ့သင့္ေတာ္မဲ ့ေဆးကို
ေပးရတာပါ။ စိတ္၀င္စားဖို ့ေကာင္းပါတယ္။

တျခားနည္းေပါင္းစံုလည္း ေစ်းကြက္ထဲမွာ အမ်ားႀကီးပါ။ မိမိနဲ ့သင့္ေတာ္မယ္
ထင္တဲ့နည္းကို ေ႐ြးၿပီး ကြ်မ္းက်င္တဲ့သူကိုသာရွာရမွာပါ။

Prevention အေနနဲ ့ေတာ့ Insurance ကုမၸဏီေတြက ေတာ္ေတာ္ေလး
အားေပးပါတယ္။ အသက္ ၃၅ ႏွစ္အထက္ဆို (၂)ႏွစ္တခါ Check up လုပ္
ခြင့္ရပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြေတာ့ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ စစ္ေဆးခြင့္ရပါတယ္။
ဒီအတြက္ ပိုက္ဆံေပးစရာမလိုေပမဲ ့ ဆရာ၀န္ေတြကေတာ့ ........
ဒါ့အျပင္ Insurance ကုမၸဏီေတြနဲ ့ fitness studio ေတြေပါင္းၿပီး ေလ့က်င့္
ခန္းေတြလုပ္ဖို ့သင္တန္းေပးတာေတြ၊ အ၀လြန္တဲ့လူေတြအတြက္ ကိုယ္အေလး
ခ်ိန္ေလွ်ာ့ေစတဲ့ သင္တန္းေတြေပးတာမ်ိဳးေတြလည္း လုပ္ေပးပါတယ္။
က်သင့္ေငြကို Insurance ကုမၸဏီေတြက ေပးပါတယ္။ တခ်ိဳ ့က်ေတာ့ မိမိက
နဲနဲစိုက္ေပးရပါတယ္။
မိမိရဲ ့ Insurance ကုမၸဏီနဲ ့ဆက္သြယ္ၿပီး မိမိနဲ ့သင့္ေတာ္တဲ့ သင္တန္းမ်ိဳး
တက္လို ့ရပါတယ္။

ဒီေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ ဂ်ာမနီရဲ့ က်န္းမာေရးစနစ္နဲ ့က်န္းမာေရးေလာက
အေၾကာင္း နဲနဲပါးပါးေတာ့ ပံုေပၚသြားၿပီလို ့ထင္ပါတယ္။

ေနာက္မွ က်မဒီေလာကထဲေရာက္လာပံုကို ေျပာျပပါအံုးမယ္။

လူနာမ်ားနဲ ့က်န္းမာေရးေလာက

လူနာေတြက ဂ်ာမန္က်န္းမာေရးစနစ္အေပၚထားတဲ့ သေဘာထားေလးေတြနဲ ့

သူတို ့ရဲ ့ခံစားမႈေလးေတြပါ။ က်မၾကားသိသမွ်ေလးေတြကိုေျပာျပမွာပါ။

အားလံုးနဲ ့ေတာ့ အက်ံဳး၀င္မွာမဟုတ္ပါဘူး။

၂၀၀၄ ခုမတိုင္ခင္ကေတာ့ အစိုးရေထာက္ပံ့ထားတဲ့ အာမခံကုမၸဏီေတြမွာ

အာမခံထားတဲ့သူေတြဟာ ေဆးခန္းသြားရင္ 10 € လည္းမေပးရ သလို၊

ေဆး၀ယ္ရင္လည္း 5€-10€ မေပးရပါဘူး။ ေဆးခန္းေတြ၊ အထူးကုေတြဆီ

ကိုလည္း သြားခ်င္သလို သြားလို ့ရၾကပါတယ္။ သူတို ့ေတြအတြက္ အဲ့ဒီအခ်ိန္ေတြဟာ

ေကာင္းဆံုး၀န္ေဆာင္မႈေတြ၊ကုသမႈေတြရခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။

လူနာေတြအတြက္လည္းေကာင္းခဲ့သလို၊ ဆရာ၀န္ေတြအတြက္လည္း လြတ္လြတ္

လပ္လပ္ကုသေပးလို ့ရခဲ့ပါတယ္။ရ႐ွိတဲ့ကုသမႈေဘာင္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးက်ယ္

ျပန္ ့ပါတယ္။

၂၀၀၄ ခုေနာက္ပိုင္းေရာက္ေတာ့ ကန္ ့သတ္မႈေတြ၊ ထည့္၀င္မႈေတြ တေျဖးေျဖး

မ်ားလာတယ္။ ဒီေတာ့အရင္က အသားက်လာတဲ့ အက်င့္ေတြ ေျပာင္းလာရတယ္။

က်မႀကံဳရသေလာက္ေတာ့ ဂ်ာမန္ေတြဟာ အလြန္ ေဆးခန္းသြားၾကပါတယ္။

သူတို ့ေတြဟာ ေရာဂါ ကိုေၾကာက္ၾကတယ္။ ေရာဂါတခုခုျဖစ္ေတာ့မလားဆိုတဲ့

အေတြးေတြ အျမဲ႐ွိတတ္တယ္။ႏွာေစး၊ေခ်ာင္းဆိုး၊ ေခါင္းကိုက္တာေလာက္လည္း

ေဆးခန္းကိုလာၾကတာပဲ။ အခုဆို ဒီလို ႏွာေစး၊ေခ်ာင္းဆိုး ေရာဂါေတြအတြက္

ေဆးကို ေဆးဆိုင္ေတြမွာ ေဆးလက္မွတ္မလိုပဲ၀ယ္လို ့ရေနေပမဲ့ သူတို ့က

ေဆးခန္းလာၿပီး ဆရာ၀န္နဲ ့ေတြ ့ရမွေက်နပ္ၾကတယ္။ ဒါကလည္း ငယ္ငယ္

ကတည္းကစြဲလာတဲ့ အက်င့္တစ္ခုေနမွာပါ။ ေဆးခန္းကို သြားခ်င္သလိုသြားလို ့

ရခဲ့ၿပီး၊ ပိုက္ဆံလည္းမေပးရေတာ့ ဒီအက်င့္ေတြက ေမြးရာပါလိုျဖစ္ေနၿပီ။

ေဆးခန္းမွာ တေန ့လာတဲ့လူနာရဲ့ ၄၀%ဟာ ဒီလို ႏွာေစးေခ်ာင္းဆိုးေလာက္နဲ ့

ေရာက္လာၾကတာပါ။ မိုး႐ြာတဲ့ေန ့၊ႏွင္းက်တဲ့ေန ့ေတြဆို လူနာေတြပိုမ်ားတယ္။

စေန၊တနဂၤေႏြေန ့မ်ိဳး ရာသီဥတုဆိုးရင္ ေတာ့ တနလၤာေန ့မွာ ေဆးခန္းက

လူေတြအလုပ္မ်ားေတာ့တာပဲ။ တယ္လီဖုန္းကတဂြမ္ဂြမ္နဲ ့ ၾကာလာေတာ့

နားေတာင္ေရာင္လာၿပီလားလို ့ထင္ရတယ္။ ေဆးခန္းမွာတေန ့လံုးနားခ်ိန္

မရေအာင္ အလုပ္မ်ားၾကရတယ္။ ဒီမွာေဆးခန္းတိုင္းလိုလိုလူျပည့္ေနတာပဲ။

လူေတြဟာ ဒီအတြက္လည္းေတာ္ေတာ္ေလးအခ်ိန္ေပးၾကတယ္။

တခ်ိဳ ့ၾကေတာ့ စကားေျပာေဖာ္မ႐ွိလို ့ေဆးခန္းလာၿပီးစကားေျပာၾကတာလည္း

႐ွိေသးတယ္။ ၿမိဳ ့ေပၚမွာ သိပ္မ႐ွိေပမဲ့ နယ္ဘက္ေတြမွာ ဒီလိုလူနာမ်ိဳးေတြ ေတြ ့

ရတတ္တယ္။

ဒီလိုေဆးခန္းခဏခဏလာတတ္တဲ့လူနာေတြဟာ ဆရာ၀န္ကို စိတ္ႀကိဳက္ ကုလုိ ့

မရေတာ့တဲ့အခါ အခက္ႀကံဳလာတာေပါ့။ ဆရာ၀န္ကလည္း Insurance က

ေပးထားတဲ့ ေဘာင္က်ဥ္းလာေတာ့ လူနာေတြကို သိပ္အခ်ိန္မေပးခ်င္

ၾကေတာ့ဘူး။ သူတို ့ကိုပိုက္ဆံမ်ားမ်ားေပးမဲ့ ပုဂၢလိက အာမခံထားတဲ့ လူနာေတြ

နဲ ့ ကိုယ့္ပိုက္ဆံကိုယ္ရွင္းတဲ့လူနာေတြကိုပဲ အခ်ိန္ေပးလာၾကတယ္။ ဒီေတာ့

သာမန္လူနာေတြ အတြက္ဘ၀င္မက်စရာေတြျဖစ္လာတာေပါ့။

University Köln ကေလ့လာခ်က္အရဆိုရင္ အထူးကုဆရာ၀န္တေယာက္ဆီမွာ

ရက္ခ်ိန္းယူရင္ Private နဲ ့သာမန္ Insurance ရွိသူေတြ ရဲ့ ကြာျခားခ်က္ကို ေဖၚ

ျပထားပါတယ္။ ့သာမန္ Insurance ရွိသူ တေယာက္ အတြက္ Endoskopie

လုပ္ဖို ့ ရက္ခ်ိန္းဟာ ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ၃၆.၇ ပတ္ျဖစ္ၿပီး၊ Private Insurance ရွိသူ

ေတြအတြက္ကေတာ့ ၁၁.၉ ပတ္ပဲ ၾကာပါတယ္။

လူနာေတြ ကလည္း ငါတို ့လစဥ္ပိုက္ဆံေပးေနရတာဆိုၿပီး သူတို ့ရသမွ်

အခြင့္အေရးကို ရသလိုယူၾကတာပါပဲ။ Insurance ကုမၸဏီေတြ က ကန္ ့သတ္

ခ်က္ေတြလုပ္ေနတာေတာင္ ရသမွ်နည္းေတြနဲ ့ႀကိဳးစားၾကတယ္။ ဥပမာ

ႏွာေစး၊ေခ်ာင္းဆိုး ေရာဂါေတြအတြက္ ေဆးေတြကို ၁၂ႏွစ္ေအာက္ကေလးေတြ

အတြက္ ေဆးစာနဲ ့၀ယ္ရင္ အလကားရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကေလးငယ္႐ွိတဲ့

လူေတြက အဲ့ဒီေဆးေတြ လူႀကီးေတြအတြက္ လိုရင္ ကေလးနံမယ္နဲ ့

ေဆးစာေရးခိုင္းတာမ်ိဳးေတြေပါ့။

အခြင့္အေရးယူတတ္တဲ့ လူတခ်ိဳ ့ေၾကာင့္ Insurance ကုမၸဏီ ေတြက ကန္ ့သတ္

မႈေတြ လုပ္လာတာေပါ့။ေတြးမိတာက စနစ္ကေကာင္းလြန္းေတာ့လည္း လူေတြကို

ပ်က္ဆီးေစသလားလို ့ပါ။

ဂ်ာမန္ေဆးေလာက နဲ ့ဆရာ၀န္မ်ား

ဂ်ာမန္ က်န္းမာေရးေလာက ထဲက က်မ ေတြ ့ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ ဆရာ၀န္တခ်ိဳ ့ရဲ ့
အေၾကာင္းေလးေတြပါ။ ေဆးေလာကထဲမွာေတာ့ ေဆး႐ံုမွာလုပ္တဲ့ ဆရာ၀န္
ေတြရယ္၊ ေဆးခန္းေတြမွာ ထိုင္တဲ့ဆရာ၀န္ေတြရယ္ ဆိုၿပီးေယပူယ်ေျပာလို ့ရ
ပါတယ္။ ေဆးခန္း ထိုင္တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြထဲမွာ အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance
Co. ေတြက အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ ဆရာ၀န္ေတြက မ်ားပါတယ္။ သူတို ့ဆီမွာပဲ
အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ (သာမန္) အာမခံထားတဲ့သူေတြ ေဆးကုလို ့ရပါတယ္။
တခ်ိဳ ့ဆရာ၀န္ေတြကေတာ့ Private patients ေတြအတြက္ပဲ ေဆးခန္းဖြင့္ၾက
ပါတယ္။ ဒီလိုဆရာ၀န္ေတြအတြက္ေတာ့ အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance
Co. ေတြက အသိအမွတ္ျပဳခံရဖို ့မလိုပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ ဆရာ၀န္ အမ်ားစုက အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance ရွိတဲ့ သူေတြကို
အဓိကထားၾကပါတယ္။ သူတို ့က လူ မ်ားစုမဟုတ္လား။

၂၀၀၄ ခုႏွစ္ကစၿပီးေတာ့ အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance ႐ွိတဲ့လူနာေတြဟာ
ဆရာ၀န္ေတြအတြက္ သိပ္ အျမတ္မရၾကေတာ့ပါဘူး။ အဲ့ဒီ ကုမၸဏီေတြကေပးထားတဲ့
ကုသမႈ ။၀န္ေဆာင္မႈေတြဟာ တႏွစ္နဲ ့တႏွစ္ ပိုၿပီး နည္းလာပါတယ္။ ဆရာ၀န္ေတြအတြက္
ကုသမႈေဘာင္က်ဥ္းလာတာေပ့ါ။ ဒီေတာ့ ၀င္ေငြပါနဲလာေရာ။
ဒီေျပာင္းလဲမႈေတြဟာ တကယ္ေတာ့ ဆရာ၀န္ေရာ၊လူနာပါ နစ္နာၾကတာပါ။

ဒီေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြဘက္က အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance Co. ေတြက
ပိုက္ဆံမေပး (ေတာ့)တဲ့ ကုသမႈေတြကို Private treatment အေနနဲ ့ ကုသေပးၿပီး
လူနာက ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ပိုက္ဆံေပးရတာေပါ့။ ဒီေတာ့ (IGEL Leistungen) လို ့
ေခၚတဲ့ ကိုယ့္ပိုက္ဆံ ကိုယ္႐ွင္းရတဲ့ ကုသမႈ ေတြမ်ားလာတယ္။

ဘာေၾကာင့္ဒီလိုျဖစ္ရတာလဲဆိုတာကို က်မျမင္သေလာက္ေျပာရရင္ ဆရာ၀န္ေတြ၊
လူနာေတြရဲ ့ဒဏ္ေတြကို အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance Co. ေတြက မခံႏိုင္ေတာ့
လို ့ပါ။ ၂၀၀၄ မတိုင္မွီကဆို ဆရာ၀န္ေတြ ကုသေရးမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး လုပ္ပိုင္
ခြင့္ရသလို Insurance Co. ေတြဆီကလည္း ပိုက္ဆံရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ ့ေသာ
ဆရာ၀န္ေတြက အခြင့္အေရးေတြပိုယူလာၿပီး စနစ္ေကာင္းကို အျမတ္ထုတ္လာခဲ့
ၾကပါတယ္။ ကုသမႈေတြ ကိုတကယ္မေပးပဲ ညာေတာင္းတာေတြ၊ မလိုအပ္တဲ့
ကုသမႈေတြလုပ္ၿပီး ပိုေတာင္းတာေတြ လုပ္လာခဲ့ၾကတယ္။ ဆရာ၀န္တိုင္း
မဟုတ္ေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒီလိုပဲလုပ္ၾကတာဆိုေတာ့ Insurance Co.
ေတြလည္းၾကာေတာ့ ဘယ္ခံႏိုင္ေတာ့မွာလဲ။ ဒီအေၾကာင္းေတြ သူတို ့ကိုေျပာရင္
ခံႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲလူနာေတြဘက္က အခြင့္ေကာင္းယူလာတာေတြေတာ့
ေနာက္အပိုင္းမွာဆက္ေျပာျပပါမယ္။

ဒီေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြက လူနာေတြ ကို အရင္ထက္ပိုၿပီးလကၡံလာၾကတယ္။ ဒါမွလည္း
သူတို ့အတြက္ အျမတ္က်န္မွာေပါ့ေလ။ လူနာေတြအတြက္ တစ္ဦးခ်င္း
အခ်ိန္ေပးႏိုင္မႈနည္းလာတယ္။ ဆရာ၀န္ေတာ္ေတာ္မ်ား
မ်ားရဲ ့ၿငီးသံေတြၾကားလာရတယ္။ၿမိဳ ့နဲ ့ေ၀းတဲ့ ေနရာေတြမွာဆို ေဆးခန္းဖြင့္ခ်င္တဲ့
ဆရာ၀န္ေတြ နည္းလာတယ္။ Private လူနာမ်ားတဲ့ေဆးခန္း၊ private ကုသမႈေတြ
နဲ ့အဆင္ေျပေနတဲ့ေဆးခန္း၊ Private လူနာေတြပဲလကၡံတဲ့ေဆးခန္းေတြပဲ အဆင္
ေျပၾကပါတယ္။

ဒါေတြကေတာ့ က်မသိသမွ်၊ျမင္သမွ် ဂ်ာမန္ ေဆးေလာက နဲ ့ဆရာ၀န္ေတြ ရဲ ့
အေၾကာင္း အစိတ္တပိုင္းပါ။ ေနာက္မွ လူနာေတြ ဘက္က အေၾကာင္းေလးေတြ
ဆက္ေရးပါအံုးမယ္။

ဂ်ာမန္ က်န္းမာေရး စနစ္ အေၾကာင္း

ဂ်ာမနီႏိုင္ငံရဲ ့ က်န္းမာေရးေလာကရဲ ့အေၾကာင္းေလးပါ။ ဒီေလာကထဲမွာက်င္လည္
ေနတဲ့ က်မရဲ ့ အေတြ ့အႀကံဳေလးေတြကို နားလည္မိသလို ေရးျပျခင္းပါ။

ဒီမွာလူတိုင္းက်န္းမာေရး အာမခံ ထားဖို ့လိုအပ္ပါတယ္။ က်န္းမာေရး အာမခံမွာလည္း
အစိုးရ ေထာက္ပံ့ထားတဲ့ က်န္းမာေရးအာမခံ ကုမၸဏီေတြနဲ ့၊ ပုဂၢလိက က်န္းမာေရး
အာမခံ ကုမၸဏီေတြ ဆိုၿပီးႏွစ္မ်ိဳး႐ွိပါတယ္။ လစာ တစ္လ Brutto (၃၆၇၅ ယူ႐ို)
အထိ ၀င္တဲ့ အလုပ္ သမားေတြကေတာ့ အစိုးရ ေထာက္ပံ့ထားတဲ့ အာမခံ ကုမၸဏီေတြ
မွာ ထားၾကရပါတယ္။ (about 85% of population).
အလုပ္မ႐ွိတဲ့ မွီခိုသူ အိမ္ေထာင္ဖက္ နဲ ့ကေလး ( ၂၅ ႏွစ္အထိ လုပ္မ႐ွိ ေသးတဲ့ကေလး)
ေတြလည္း မိသားစု က်န္းမာေရး အာမခံ အလိုလို ရပါတယ္။ သူတို ့ေတြအတြက္ သီးျခား
ထပ္၀ယ္ဖို ့မလိုပါဘူး။

တစ္လ Brutto လစာ၀င္ေငြ (၃၆၇၅ ယူ႐ို) အထက္ ၀င္ေငြ႐ွိတဲ့ႏိုင္ငံ၀န္ထမ္းေတြ၊
ေက်ာင္းဆရာေတြ၊ ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းေတြ ၊ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္သူေတြနဲ ့
ဒီမွာခဏလာေနတဲ ့ Tourist နဲ ့ ႏိုင္ငံျခားေက်ာင္းသားေတြ ကေတာ့ ပုဂၢလိက
အာမခံ ကုမၸဏီေတြ မွာ ထားၾကပါတယ္။

အစိုးရ ေထာက္ပံ့ထားတဲ့ အာမခံ ကုမၸဏီေတြ မွာ က်န္းမာေရးအာမခံထားရင္
အလုပ္ရဲ ့လစာထဲက (၁၄.၉%) ျဖတ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ (၁၄.၉%)မွာ အလုပ္သမားက
(၇.၄၅%) နဲ ့ အလုပ္႐ွင္က (၇.၄၅%) သြင္းရတာပါ။
ပင္စင္သမားေတြ ကိုေတာ့ ပင္စင္အာမခံ ကုမၸဏီက တ၀က္သြင္းေပးပါတယ္။
အလုပ္လက္မဲ့ေတြကို အလုပ္သမား႐ံုးက သြင္းေပးၿပီး၊ အစိုးရေထာက္ပံ့လိုအပ္ေနတဲ့
သူေတြကိုေတာ့ လူမႈ၀င္ထမ္း႒ာနက သြင္းေပးပါတယ္။
အစိုးရ ေထာက္ပံ့ထားတဲ့ အာမခံ ကုမၸဏီေတြ မွာ က်န္းမာေရးအာမခံထားရင္
ေတာ့အစိုးရ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ၀န္ေဆာင္မႈ၊ကုသမႈေတြပဲရပါတယ္။ ဒါေတြကလည္း
က်န္းမာေရးအတြက္ အဓိက လိုအပ္တဲ့ ကုသမႈ၊၀န္ေဆာင္မႈေတြပါ။

ပုဂၢလိက အာမခံ ကုမၸဏီေတြကေတာ့႐ွင္းပါတယ္။ အသက္အ႐ြယ္ေပၚ၊
က်န္းမာေရးအေနအထားေပၚမူတည္ပါတယ္။ ကေလးေတြနဲ ့ မွီခိုသူေတြအတြက္
သီးျခား ထပ္၀ယ္ရပါတယ္။ ကုသမႈ၊၀န္ေဆာင္မႈ ေတြကလည္း မိမိ၀ယ္ထားတဲ့
အတိုင္းအတာေပၚမွာ ကြာသြားပါတယ္။ ဥပမာ တခ်ိဳ ့ ဒီမွာခဏေနတဲ့သူ ေတြနဲ ့၊
ႏိုင္ငံျခားေက်ာင္းသားတခ်ိဳ ့ဆိုရင္ ဒီမွာေလာေလာဆယ္ျဖစ္တဲ့ ေရာဂါပဲ ကုလို ့ရပါတယ္။
Prevention နဲ ့ပတ္သက္တာမ်ိဳး လုပ္လို ့မရပါဘူး ။ ကုမၸဏီက သတ္မွတ္ထားတဲ့
ကုသမႈ၊၀န္ေဆာင္မႈေတြ ပဲ ကုလို ့ရပါတယ္။ အဲ ့ဒီေတာ့ မိမိကုမၸဏီက ဘယ္လို
ကုသမႈ၊၀န္ေဆာင္မႈေတြ ေပးတယ္ဆိုတာ သိဖို ့လိုအပ္ပါတယ္။

ကိုယ္မွာ က်န္းမာေရးအာမခံ႐ွိၿပီဆိုေတာ့ ဆရာ၀န္႐ွာရေတာ့မွာေပါ့။ ဒီကပံုစံက
မိသားစုဆရာ၀န္ကို အေျခခံထားတဲ့စနစ္ပါ။ လူတိုင္းမွာ မိသားစုဆရာ၀န္႐ွိၾကပါတယ္။
မိမိစိတ္ႀကိဳက္ ဆရာ၀န္ကို ေ႐ြးလို ့ရသလို၊ မႀကိဳက္ရင္လည္းေျပာင္းလို ့ရပါတယ္။
ေနမေကာင္းျဖစ္ရင္ မိမိရဲ ့မိသားစုဆရာ၀န္ဆီကို ပထမ သြားရပါတယ္။ သူ ့ဆီမွာ
၃လ တစ္ႀကိမ္ ( every Quarter) 10Euro ကို မိမိရဲ ့ Insurance Co. အတြက္
ေပးရပါတယ္။ ဒါကေတာ့ မိမိရဲ ့own contribution အေနနဲ ့ပါ။ ေဆးခန္းက
ျဖတ္ပိုင္းေလးေပးပါတယ္။ ေဆးခန္းသြားတိုင္းေတာ့ Insurance card ယူသြား
ရပါမယ္။ မိမိရဲ ့ဆရာ၀န္က လိုအပ္ရင္ သက္ဆိုင္ရာ အထူးကုေတြဆီ transfer
လုပ္ေပးပါတယ္။ အဲ့ဒီအတြက္ transfer Formula ေရးေပးပါတယ္။ လူနာက ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့
အထူးကုဆရာ၀န္ကို စိတ္ႀကိဳက္ေ႐ြးလို ့ရပါတယ္။ အဲ့ဒီဆရာ၀န္အတြက္
ရက္ခ်ိန္းယူၿပီး သြားတဲ့အခါ Insurance Card နဲ ့ Transfer Formula ေလး
ယူသြားရင္ 10Euro ထပ္မေပးရေတာ့ပါဘူး။ Transfer Formula မပါပဲသြားရင္ေတာ့
10Euro ထပ္ေပးရမွာပါ။ Insurance Card ကေတာ့ ေဆးခန္းသြားတိုင္းယူသြား
ရမွာပါ။သြားဆရာ၀န္အတြက္ေတာ့ သီးသန္ ့ 10 Euro ထပ္ေပးရပါတယ္။
ပုဂၢလိက အာမခံ ထားသူေတြ ကေတာ့ 10 Euro ေပးစရာမလို သလို၊ သူတို ့
သြားခ်င္တဲ ့ဆရာ၀န္ဆီသြားလို ့ရပါတယ္။ ပိုၿပီးလြတ္လပ္တာေပါ့ေလ။

ေနာက္ဆက္ေရးမဲ့အေၾကာင္းေတြ ကေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြ အေၾကာင္း၊လူနာေတြ
အေၾကာင္းနဲ ့ ကုသမႈေတြအေၾကာင္း စတာေတြပါ။
ဆက္ရန္.....

ေႏြဦး Allergy

အေအးဒဏ္ရယ္၊ ေစာေစာစီးစီးေမွာင္တဲ့ဒဏ္ရယ္ ဒါေတြကိုေဆာင္းတြင္းတခုလံုး
ခံခဲ့ရလို ့ေႏြသီးေရာက္ၿပီဆိုရင္ က်မအရင္ကသိပ္ေပ်ာ္ခဲ့တာေပါ့။ ေႏြဦးေရာက္ရင္
ပန္းပြင့္ေလးေတြစပြင့္ၾကၿပီ၊ သစ္ပင္ေတြလည္း႐ြက္ႏုေလးေတြစထြက္ၾကၿပီ။
ပန္းပင္ေလးေတြ၊သစ္ပင္ေတြကသိပ္တာ၀န္ေက်တာပဲ။ ေနေရာင္ေႏြးေႏြးနဲ ့
ေကာင္းကင္ျပာျပာကလည္း ေႏြဦးရဲ ့အလွတစ္ခုေပါ့။ ေႏြဦးရဲ ့ေနေရာင္ျခည္က
မျပင္းေတာ့က်မအတြက္ေနပူစာလႈံလို ့အေကာင္းဆံုးပဲ။ ေႏြေရာက္ရင္ ေနေရာင္
ကဒီမွာအရမ္းျပင္တယ္။က်မေနတဲ့ဂ်ာမနီေတာင္ပိုင္းမွာဆို ေႏြေရာက္ရင္
၄၀ ဒီဂရီေလာက္အထိ တစ္ခါတစ္ေလပူတတ္တယ္။ ေႏြဦးရာသီကေတာ့
က်မအတြက္ စိတ္သစ္ လူသစ္နဲ ့ အတက္ႂကြဆံုးအခ်ိန္ေပါ့။

ဒါေပမဲ့ ဒီေရာက္ၿပီး ၃ ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေႏြဦးရာသီဟာ က်မအတြက္
သိပ္မလွေတာ့ဘူး။ ဘာျဖစ္လို ့လည္းဆိုေတာ့ က်မမွာ Heuschnupfen
ဆိုတဲ့ Hay Fever ႐ွိလာလို ့ပဲ။ ေႏြဦး Pollen Allergy လို ့ဆို
မလားပဲ။ေႏြဦးေရာက္လို ့ပန္းေတြပြင့္ၿပီဆိုတာနဲ ့ ပန္း၀တ္မႈံေလးေတြက
ေလထဲကိုလြင့္ကုန္ေရာ။ သူတို ့ကို႐ႉမိရင္ သာမန္အားျဖင့္ဘာမွမျဖစ္ေပမဲ့၊ တခ်ိဳ ့
လူေတြၾကေတာ့ Allergy ျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီလူေတြထဲမွာက်မလည္း
အပါအ၀င္ေပါ့။

ေရာဂါလကၡဏာေတြကေတာ့ ႏွာရည္ယိုျခင္း၊ ႐ုတ္တရက္ အဆက္မျပတ္
ႏွာေခ်ျခင္း၊ လည္ေခ်ာင္းယားျခင္း၊ မ်က္စိယားျခင္းစတဲ့ထင္႐ွားတဲ့လကၡဏာ
ေတြျဖစ္ၿပီး။အဲ့ဒီအျပင္ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ေခါင္းမူးျခင္း၊အာ႐ံုေကာင္းစြာမစိုက္
ႏိုင္ျခင္း၊ အလင္းေရာင္ကိုခံႏိုင္စြမ္းမ႐ွိျခင္းစတာေတြလည္းျဖစ္တတ္ေသး
တယ္။

စစျဖစ္ခ်င္းကေတာ့ ဘာမွန္းမသိဘူး။တျခားလူေတြက Allergy ျဖစ္
တာလို ့ေျပာၾကတာနဲ ့ဆရာ၀န္ဆီသြားျပျဖစ္တယ္။ဆရာ၀န္က Allergy
Test(Prick Test)လုပ္ၾကည့္တယ္။ဒီေတာ့မွက်မမွာ ဘာေတြနဲ ့
Allergy ျဖစ္မွန္းသိရေတာ့တယ္။က်မမွာက ေႏြဦးရာသီမွာပြင့္တဲ့ပန္းေတြ
နဲ ့မတဲ့တာ။ဒီေတာ့ေႏြဦရာသီေရာက္တာနဲ ့က်မလည္း ႏွာရည္ေတြက်၊
လည္ေခ်ာင္းေတြယား၊မ်က္လံုးေတြယားနဲ ့ႏွာကလည္းေခ်နဲ ့အလုပ္ကိုမ်ား
ေနေရာ။ ေဖေဖၚ၀ါရီလေလာက္ကစလိုက္တာ မတ္လအလည္ေလာက္အထိ
ဒုကၡေရာက္လိုက္တာ။ ညညဆို ႏွာေခ်လိုက္၊ႏွာညွစ္လိုက္နဲ ့ေကာင္းေကာင္း
မအိပ္ရဘူး။

ဆရာ၀န္က Allergy ေဆးေတြေပးတယ္။ Lorano ဆိုတာ။ဒီေဆး
ေသာက္ၿပီးရင္ ၂ရက္၊၃ရက္ေလာက္ ေခါင္းေနာက္ေနေရာ။မ်က္စဥ္းကို
ေတာ့ Wela ကထုတ္တဲ့ Euphasia ကိုသံုးတယ္။ ႏွာေခါင္းပိတ္ရင္
Otriven1% ကိုသံုးတယ္။ ႏွာေခါင္းထဲထည့္ရတဲ့ Nasensalbe
ကလည္းအသံုး၀င္တယ္။ အိုေရ ဒုကၡကိုမ်ားေနတာပဲ...။

တံခါးေတြ၊ျပဴတင္းေပါက္ေတြလည္းအတတ္ႏိုင္ဆံုးပိတ္ထားရတယ္။
အျပင္သြားတုန္းက၀တ္ထားတဲ့အက်ႌေတြကို အိမ္ေရာက္တာနဲ ့လည္း
ျပီးအိပ္ယာနဲ ့ေ၀းေ၀းမွာထားရတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အိပ္ယာ၀င္ခါနီး
ေခါင္းေလွ်ာ္ဖို ့အႀကံျပဴၾကတယ္။ဂ်ာမနီကသူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္
http://www.allergie.com ဒါေလးကအသံုး၀င္တယ္။
ေလ့လာၾကည့္လို ့ရတာေပါ့။