Happy Birthday to Thomas.
Saturday, 31 October 2009
Monday, 26 October 2009
အလိမၼာ၀တ္႐ြတ္စဥ္ (၁)
ငယ္ငယ္တုန္းက ပညာေရးတကၠသိုလ္၊ ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္း စာရိတၱပညာ
အလိမၼာ၀တ္အသင္းမွာ ဆရာဦးသစ္ဆန္းလြင္ သင္ၾကားေပးခဲ့တာေတြပါ။
က်မငယ္ငယ္ (၃)တန္းကေန (၉)တန္းေက်ာင္းသူဘ၀တေလွ်ာက္ တက္
ၾကြစြာပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ၀တ္အသင္းပါ။ ဆရာသင္ျပေပးခဲ့တာေတြနဲ ့ ႏွစ္ အေတာ္ၾကာ
ေ၀းေနခဲ့ေပမဲ့ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဆရာသင္ျပလမ္းညြန္ ့မႈမ်ားရဲ့ ့တန္ဖိုးကို
နားလည္ေနပါၿပီ။
ငယ္ငယ္က႐ြတ္ခဲ့ၾကရတဲ့ ၀တ္႐ြတ္စဥ္ေလးျဖင့္
ဆရာဦးသစ္ဆန္းလြင္နဲ ့ က်မတို ့၀တ္အသင္းေလးကိုအေထာက္အပံ့ေပးခဲ့တဲ့
ကြယ္လြန္သူ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီး ေဒၚတင္တင္ေအး တို ့အား ဦးညႊတ္ကန္ ့ေတာ့ လိုက္ပါတယ္။
ဘုရားေအာက္ေမ့ျခင္း
လိုခ်င္တာေတြ၊စိတ္ဆိုးတာေတြ၊ ေမ့ေလ်ာ့တာေတြ ကင္း႐ွင္းေတာ္မူပါတဲ့ ျမတ္စြာဘုရား _ ျမတ္စြာဘုရား။
ရတနာသံုးပါး ကိုးကြယ္ျခင္း
ဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္ကိုကိုးကြယ္ပါ၏။
တရားဆာ္ျမတ္ကို ကိုးကြယ္ပါ၏။
သံဃာေတာ္ျမတ္ကို ကိုးကြယ္ပါ၏။
၂ ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္ကိုကိုးကြယ္ပါ၏။
. . . တရားဆာ္ျမတ္ကို ကိုးကြယ္ပါ၏။
. . . သံဃာေတာ္ျမတ္ကို ကိုးကြယ္ပါ၏။
၃ ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္ကိုကိုးကြယ္ပါ၏။
. . . တရားဆာ္ျမတ္ကို ကိုးကြယ္ပါ၏။
. . . သံဃာေတာ္ျမတ္ကို ကိုးကြယ္ပါ၏။
ရတနာသံုးပါးေက်းဇူး
ဘုရားဖက္ေတာ့ အသက္ေ႐ွ။
တရားဖက္ေတာ့ အမ်က္ေျပ၊
သံဃာဖက္ေတာ့ အခက္ေ၀။
အနေႏၱာအနႏၱ ငါးပါးပူေဇာ္ျခင္း
ဘုရား႐ွင္ေတာ္ျမတ္ရဲ ့ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္ေတြဟာ အပိုင္းအျခား မ႐ွိပါတကား
တရားေတာ္ျမတ္ရဲ ့ . . . . . . . . .
သံဃာေတာ္ျမတ္ရဲ ့ . . . . . . . . .
မိဘ . . . . . . . . . . .
ဆရာ . . . . . . . . . . .
အိပ္ရာ၀င္ အိပ္ရာထ
အိပ္ရာ၀င္ေသာ္သတိရလို ့၊ ဗုဒၶ ဓမၼ သံဃရယ္။
ကိုးကြယ္ပါတယ္ စိတ္မွာညႊတ္လို ့ ႏႈတ္ပါတြတ္တြတ္ ႐ြတ္ရတယ္။
အိပ္ရာထျပန္ တဖန္ထပ္လို ့၊မွန္မွန္မျပတ္ ႐ြတ္ပါ့ကြယ္။
ေဘးအႏၱရာယ္ ရန္စြယ္ကင္းလို ့၊ ေကာင္းျခင္းသုခ ရလိမ့္မယ္။
ရမယ္ ၊ရမယ္။
(မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္ အ႐ွင္ဇနကာဘိ၀ံသ)
အသက္္ႀကီး၀ါႀကီးဆည္းကပ္နည္း
ေ၀း နီး ေ႐ွ ့ ေနာက္
ျမင့္ေမာက္ေလညာ
ေရွာင္ၾကဥ္ပါ
သင့္ရာေနရာမွတ္။
ဗုဒၶတိုင္း အဆံုးအမ
မေကာင္းမႈေရွာင္၊ ေကာင္းမႈေဆာင္၊ ျဖဴေအာင္စိတ္ကိုထား၊
ဗုဒၶတိုင္းသာမိန္ ့ခဲ့လာ၊သံုးးျဖာ ဤစကား။
သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ
၁။ ေျပာတဲ့အတိုင္းက်င့္၊ က်င့္တဲ့အတိုင္းေျပာ။
၂။ ႐ိုး႐ိုးက်င့္၊ျမင့္ျမင့္ၾကံ၊ မွန္မွန္လုပ္၊ ကုပ္ကုပ္ေန။
၃။ ေကာင္းတာၾကံ၊ မွန္တာလုပ္၊ ဟုတ္တာေျပာ၊
လူေရာနတ္ေရာ ၾကည္ညိဳတယ္။
အပါယ္သား
ေခၚက်ယ္ ေျပာက်ယ္ ရယ္ ေခ်က်ယ္၊ သမ္းက်ယ္ က်ယ္ငါး အပါယ္သား။
လူ ့ၾကမ္းပိုး
၀တ္ၾကမ္း စားၾကမ္း၊ သြား ထိုင္ၾကမ္း
အိပ္ၾကမ္း စိတ္ၾကမ္း ၊ကိုယ္ႏႈတ္ၾကမ္း
သင္ၾကမ္း ၾကမ္းကိုး လူ ့ၾကမ္းပိုး။
လမ္းႏွစ္သြယ္
မဂၤလာလမ္းေၾကာင္း = ငယ္ငယ္ကသား ၊ ႀကီးေတာ့ အား
ငယ္ငယ္ကသမီး၊ ႀကီးေတာ့ ထီး။
အမဂၤလာလမ္းေၾကာင္း= ငယ္ငယ္ကသား၊ ႀကီးေတာ့ က်ား
ငယ္ငယ္ကသမီး၊ ႀကီးေတာ့ မီး။
ေအာင္ျခင္းသံုးျဖာ
ဒါနေကာင္းရင္ ခင္မင္မယ္။
သီလေကာင္းဆို ၾကည္ညိဳမယ္။
ပညာ ေကာင္းျငား ေလးစားမယ္။
ဒါန၊သီလ၊ပညာ သံုးျဖာေကာင္း၊ အေပါင္းနတ္လူ ဦးခိုက္မယ္။
ေရ ဆြမ္းအက်ိဳး
(ေရအက်ိဳး)
သက္႐ွည္ ဆင္းလွ ခ်မ္းသာရ၊ ဗလ ဥာဏ္ပညာ၊
သန္ ့စင္၊ေက်ာ္ၾကား၊ ေျခြရံမ်ား၊ ေပါ့ပါး ၊ မြတ္သိပ္ကြာ။
(ဆြမ္းအက်ိဳး)
သက္႐ွည္ ဆင္းလွ ခ်မ္းသာရ၊ ဗလ ဥာဏ္ပညာ၊
ဆြမ္းလႉအက်ိဳး၊ဤငါးမ်ိဳး။ တန္ခိုးႀကီးလွစြာ။
(မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္ အ႐ွင္ဇနကာဘိ၀ံသ)
အစာ
၁။ အစာလည္းေဆး၊ ေဆးလည္းအစာ။
၂။ တန္ေဆးလြန္ေဘး။
၃။ ကိုယ့္အစာကိုယ္စား၊ ကိုယ့္မွားကိုယ္ခံ။
၄။ ၀မ္းတလံုးေကာင္း ေခါင္းမခဲ။
၅။ ဥစၥာ ကံေစာင့္ အသက္ဥာဏ္ေစာင့္။
၆။ မေတာ္တာ မတဲ့တာဆို၊ တို ့ကာပင့္ကာပင္ မၿမီးစားနဲ ့။
ေတာ္တာတည့္တာဆို၊ ပ်ိဳ ့တယ္ နင့္တယ္လို ့မညည္းတြားနဲ ့။
၇။ စားသမွ်မစင္၊ ထားသမွ် မေသခင္။
ဥာဏ္သံုးဥာဏ္
၁။ ေကာင္းဆိုး မျမင္မစမ္း = ဥာဏ္မ်က္ကန္း။
၂။ တဖက္သတ္ျမင္ တခုေကာင္းၾကည့္ = ဥာဏ္ပိစိ။
၃။ ေထာင့္တိုင္းၾကည့္ ဘက္ဆံုျမင္ = ဥာဏ္ႀကီးရွင္။
ငါးပါးသီလေဆာက္တည္ျခင္း
၁။ သူ ့အသက္သတ္ျဖတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏။
၂။ သူ ့ဥစၥာခိုးတိုက္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏။
၃။ သူ ့သားမယားေဖာက္ျပားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏။
၄။ လိမ္ညာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏။
၅။ မူးယစ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏။
ေအာင္ရမယ္
ဆႏၵထက္သူေ႐ွ ့မယ္၊ ဘယ္ကိစၥမ်ိဳး ခံႏိုင္႐ိုးဟယ္၊ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေအာင္ရမယ္ေဟ့
ေအာင္ရမယ္။
၀ီရိယ ထက္သူေရွ ့မယ္၊ . . . . . . . .
စိတ္ဓါတ္ထက္သူေ႐ွ ့မယ္၊ . . . . . . .
ပညာထက္သူေ႐ွ ့မယ္၊ . . . . . . . .
ေလာကီနဲ ့ေလာကုတ္
မအိုေတာ့ေပ ၊ မေသမဲ့ပံု၊
ရွာကုန္ဓန ၊သူတစံုစံု၊
ေသမင္းဆံဆြဲ ေခၚငင္ဆဲပံု၊
ျမတ္တရား၊ အားထုတ္ၾကပါကုန္။
(စစ္ကိုင္းေတာင္ရိုး ေရႊ ဟသၤာဆရာေတာ္)
႐ုပ္လွ နဲ ့စိတ္လွ
႐ုပ္လွဖို ့ရာ ျပဳမႈမွာ ၊ တဏွာရာဂမွတ္။
စိတ္လွဖိုရာျပဳမႈမွာ၊ သဒၵါပညာမွတ္။
(မိုးညွင္းတိုက္သစ္ဆရာေတာ္ ဦးဣၿႏၵိယ)
နာမ္နဲ ့႐ုပ္
နာမ္လိမၼာမွ ႐ုပ္သက္သာမည္။
နာမ္မလိမၼာ ႐ုပ္နာလိမ့္မည္။
နာမ္မေအး ႐ုပ္ေခြးျဖစ္လိမ့္မည္။
(ဟံသာ၀တီ ကမၼ႒ာန္းတိုက္ ဆရာေတာ္ ဦးဂႏၶမာ)
အလိမၼာ၀တ္အသင္းမွာ ဆရာဦးသစ္ဆန္းလြင္ သင္ၾကားေပးခဲ့တာေတြပါ။
က်မငယ္ငယ္ (၃)တန္းကေန (၉)တန္းေက်ာင္းသူဘ၀တေလွ်ာက္ တက္
ၾကြစြာပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ၀တ္အသင္းပါ။ ဆရာသင္ျပေပးခဲ့တာေတြနဲ ့ ႏွစ္ အေတာ္ၾကာ
ေ၀းေနခဲ့ေပမဲ့ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဆရာသင္ျပလမ္းညြန္ ့မႈမ်ားရဲ့ ့တန္ဖိုးကို
နားလည္ေနပါၿပီ။
ငယ္ငယ္က႐ြတ္ခဲ့ၾကရတဲ့ ၀တ္႐ြတ္စဥ္ေလးျဖင့္
ဆရာဦးသစ္ဆန္းလြင္နဲ ့ က်မတို ့၀တ္အသင္းေလးကိုအေထာက္အပံ့ေပးခဲ့တဲ့
ကြယ္လြန္သူ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီး ေဒၚတင္တင္ေအး တို ့အား ဦးညႊတ္ကန္ ့ေတာ့ လိုက္ပါတယ္။
ဘုရားေအာက္ေမ့ျခင္း
လိုခ်င္တာေတြ၊စိတ္ဆိုးတာေတြ၊ ေမ့ေလ်ာ့တာေတြ ကင္း႐ွင္းေတာ္မူပါတဲ့ ျမတ္စြာဘုရား _ ျမတ္စြာဘုရား။
ရတနာသံုးပါး ကိုးကြယ္ျခင္း
ဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္ကိုကိုးကြယ္ပါ၏။
တရားဆာ္ျမတ္ကို ကိုးကြယ္ပါ၏။
သံဃာေတာ္ျမတ္ကို ကိုးကြယ္ပါ၏။
၂ ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္ကိုကိုးကြယ္ပါ၏။
. . . တရားဆာ္ျမတ္ကို ကိုးကြယ္ပါ၏။
. . . သံဃာေတာ္ျမတ္ကို ကိုးကြယ္ပါ၏။
၃ ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္ကိုကိုးကြယ္ပါ၏။
. . . တရားဆာ္ျမတ္ကို ကိုးကြယ္ပါ၏။
. . . သံဃာေတာ္ျမတ္ကို ကိုးကြယ္ပါ၏။
ရတနာသံုးပါးေက်းဇူး
ဘုရားဖက္ေတာ့ အသက္ေ႐ွ။
တရားဖက္ေတာ့ အမ်က္ေျပ၊
သံဃာဖက္ေတာ့ အခက္ေ၀။
အနေႏၱာအနႏၱ ငါးပါးပူေဇာ္ျခင္း
ဘုရား႐ွင္ေတာ္ျမတ္ရဲ ့ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္ေတြဟာ အပိုင္းအျခား မ႐ွိပါတကား
တရားေတာ္ျမတ္ရဲ ့ . . . . . . . . .
သံဃာေတာ္ျမတ္ရဲ ့ . . . . . . . . .
မိဘ . . . . . . . . . . .
ဆရာ . . . . . . . . . . .
အိပ္ရာ၀င္ အိပ္ရာထ
အိပ္ရာ၀င္ေသာ္သတိရလို ့၊ ဗုဒၶ ဓမၼ သံဃရယ္။
ကိုးကြယ္ပါတယ္ စိတ္မွာညႊတ္လို ့ ႏႈတ္ပါတြတ္တြတ္ ႐ြတ္ရတယ္။
အိပ္ရာထျပန္ တဖန္ထပ္လို ့၊မွန္မွန္မျပတ္ ႐ြတ္ပါ့ကြယ္။
ေဘးအႏၱရာယ္ ရန္စြယ္ကင္းလို ့၊ ေကာင္းျခင္းသုခ ရလိမ့္မယ္။
ရမယ္ ၊ရမယ္။
(မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္ အ႐ွင္ဇနကာဘိ၀ံသ)
အသက္္ႀကီး၀ါႀကီးဆည္းကပ္နည္း
ေ၀း နီး ေ႐ွ ့ ေနာက္
ျမင့္ေမာက္ေလညာ
ေရွာင္ၾကဥ္ပါ
သင့္ရာေနရာမွတ္။
ဗုဒၶတိုင္း အဆံုးအမ
မေကာင္းမႈေရွာင္၊ ေကာင္းမႈေဆာင္၊ ျဖဴေအာင္စိတ္ကိုထား၊
ဗုဒၶတိုင္းသာမိန္ ့ခဲ့လာ၊သံုးးျဖာ ဤစကား။
သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ
၁။ ေျပာတဲ့အတိုင္းက်င့္၊ က်င့္တဲ့အတိုင္းေျပာ။
၂။ ႐ိုး႐ိုးက်င့္၊ျမင့္ျမင့္ၾကံ၊ မွန္မွန္လုပ္၊ ကုပ္ကုပ္ေန။
၃။ ေကာင္းတာၾကံ၊ မွန္တာလုပ္၊ ဟုတ္တာေျပာ၊
လူေရာနတ္ေရာ ၾကည္ညိဳတယ္။
အပါယ္သား
ေခၚက်ယ္ ေျပာက်ယ္ ရယ္ ေခ်က်ယ္၊ သမ္းက်ယ္ က်ယ္ငါး အပါယ္သား။
လူ ့ၾကမ္းပိုး
၀တ္ၾကမ္း စားၾကမ္း၊ သြား ထိုင္ၾကမ္း
အိပ္ၾကမ္း စိတ္ၾကမ္း ၊ကိုယ္ႏႈတ္ၾကမ္း
သင္ၾကမ္း ၾကမ္းကိုး လူ ့ၾကမ္းပိုး။
လမ္းႏွစ္သြယ္
မဂၤလာလမ္းေၾကာင္း = ငယ္ငယ္ကသား ၊ ႀကီးေတာ့ အား
ငယ္ငယ္ကသမီး၊ ႀကီးေတာ့ ထီး။
အမဂၤလာလမ္းေၾကာင္း= ငယ္ငယ္ကသား၊ ႀကီးေတာ့ က်ား
ငယ္ငယ္ကသမီး၊ ႀကီးေတာ့ မီး။
ေအာင္ျခင္းသံုးျဖာ
ဒါနေကာင္းရင္ ခင္မင္မယ္။
သီလေကာင္းဆို ၾကည္ညိဳမယ္။
ပညာ ေကာင္းျငား ေလးစားမယ္။
ဒါန၊သီလ၊ပညာ သံုးျဖာေကာင္း၊ အေပါင္းနတ္လူ ဦးခိုက္မယ္။
ေရ ဆြမ္းအက်ိဳး
(ေရအက်ိဳး)
သက္႐ွည္ ဆင္းလွ ခ်မ္းသာရ၊ ဗလ ဥာဏ္ပညာ၊
သန္ ့စင္၊ေက်ာ္ၾကား၊ ေျခြရံမ်ား၊ ေပါ့ပါး ၊ မြတ္သိပ္ကြာ။
(ဆြမ္းအက်ိဳး)
သက္႐ွည္ ဆင္းလွ ခ်မ္းသာရ၊ ဗလ ဥာဏ္ပညာ၊
ဆြမ္းလႉအက်ိဳး၊ဤငါးမ်ိဳး။ တန္ခိုးႀကီးလွစြာ။
(မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္ အ႐ွင္ဇနကာဘိ၀ံသ)
အစာ
၁။ အစာလည္းေဆး၊ ေဆးလည္းအစာ။
၂။ တန္ေဆးလြန္ေဘး။
၃။ ကိုယ့္အစာကိုယ္စား၊ ကိုယ့္မွားကိုယ္ခံ။
၄။ ၀မ္းတလံုးေကာင္း ေခါင္းမခဲ။
၅။ ဥစၥာ ကံေစာင့္ အသက္ဥာဏ္ေစာင့္။
၆။ မေတာ္တာ မတဲ့တာဆို၊ တို ့ကာပင့္ကာပင္ မၿမီးစားနဲ ့။
ေတာ္တာတည့္တာဆို၊ ပ်ိဳ ့တယ္ နင့္တယ္လို ့မညည္းတြားနဲ ့။
၇။ စားသမွ်မစင္၊ ထားသမွ် မေသခင္။
ဥာဏ္သံုးဥာဏ္
၁။ ေကာင္းဆိုး မျမင္မစမ္း = ဥာဏ္မ်က္ကန္း။
၂။ တဖက္သတ္ျမင္ တခုေကာင္းၾကည့္ = ဥာဏ္ပိစိ။
၃။ ေထာင့္တိုင္းၾကည့္ ဘက္ဆံုျမင္ = ဥာဏ္ႀကီးရွင္။
ငါးပါးသီလေဆာက္တည္ျခင္း
၁။ သူ ့အသက္သတ္ျဖတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏။
၂။ သူ ့ဥစၥာခိုးတိုက္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏။
၃။ သူ ့သားမယားေဖာက္ျပားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏။
၄။ လိမ္ညာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏။
၅။ မူးယစ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏။
ေအာင္ရမယ္
ဆႏၵထက္သူေ႐ွ ့မယ္၊ ဘယ္ကိစၥမ်ိဳး ခံႏိုင္႐ိုးဟယ္၊ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေအာင္ရမယ္ေဟ့
ေအာင္ရမယ္။
၀ီရိယ ထက္သူေရွ ့မယ္၊ . . . . . . . .
စိတ္ဓါတ္ထက္သူေ႐ွ ့မယ္၊ . . . . . . .
ပညာထက္သူေ႐ွ ့မယ္၊ . . . . . . . .
ေလာကီနဲ ့ေလာကုတ္
မအိုေတာ့ေပ ၊ မေသမဲ့ပံု၊
ရွာကုန္ဓန ၊သူတစံုစံု၊
ေသမင္းဆံဆြဲ ေခၚငင္ဆဲပံု၊
ျမတ္တရား၊ အားထုတ္ၾကပါကုန္။
(စစ္ကိုင္းေတာင္ရိုး ေရႊ ဟသၤာဆရာေတာ္)
႐ုပ္လွ နဲ ့စိတ္လွ
႐ုပ္လွဖို ့ရာ ျပဳမႈမွာ ၊ တဏွာရာဂမွတ္။
စိတ္လွဖိုရာျပဳမႈမွာ၊ သဒၵါပညာမွတ္။
(မိုးညွင္းတိုက္သစ္ဆရာေတာ္ ဦးဣၿႏၵိယ)
နာမ္နဲ ့႐ုပ္
နာမ္လိမၼာမွ ႐ုပ္သက္သာမည္။
နာမ္မလိမၼာ ႐ုပ္နာလိမ့္မည္။
နာမ္မေအး ႐ုပ္ေခြးျဖစ္လိမ့္မည္။
(ဟံသာ၀တီ ကမၼ႒ာန္းတိုက္ ဆရာေတာ္ ဦးဂႏၶမာ)
Tuesday, 20 October 2009
Staufener Burg
ဒီေန ့ေတာ့ က်မတို ့ၿမိဳ့နားက Staufen
(ဒီမွာဖတ္ၾကည့္လို ့ရပါတယ္။) ဆိုတဲ့ၿမိဳ့ေလး
ကိုေရာက္ျဖစ္တယ္။ မိုးစက္ လာလည္တုန္းက
လိုက္ပို ့ျဖစ္တဲ့ဲျမိဳ့ေလးပါ။ ျမိဳ့ကေသးေပမဲ့ အလြန္လွ
တဲ့ျမိဳ့ပါ။ က်မ ဂ်ာမနီကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေနခဲ့
တဲ့ေနရာေပါ့။ အဲ့ဒီျမိဳ ့မွာ(၅)ႏွစ္ေလာက္ ေနခဲ့တယ္။
ဒါကေတာ့ Staufen ရဲ့ အမွတ္အသားတစ္ခုျဖစ္တဲ့ Staufener Burg ရဲတိုက္ေဟာင္း
ပါ။ ဒီေန ့ေတာ့ေနသာတာနဲ ့ အေပၚထိေရာက္ခဲ့တယ္။
ေတာင္ကုန္းကို ပတ္ၿပီး ၀ိုင္ ခ်က္တဲ့ စပ်စ္ပင္ေတြ
စိုက္ထားၾကတယ္။ ဒီပံုကေတာ့ၾကည့္လို ့သိပ္
မေကာင္းေပမဲ့ Staufen မွာဓါတ္ပံု႐ိုက္ရင္
သူပါမွျပည့္စံုမွာ။
ေတာင္ကုန္းေပၚတက္တဲ့လမ္း
တေလွ်ာက္မွာ
သူလည္းႀကိဳးစားၿပီး တက္ေနေလရဲ ့
အေပၚေရာက္လို ့လွမ္းျမင္ရတာေလ။
ျမဴနဲနဲ႐ွိလို ့သိပ္မျမင္ရဘူး။
ဒါက ရဲတိုက္ေဟာင္းႀကီးပါ။
Thomas ကေတာ့ Peta (in Pali) ေတြ႐ွိလို ့ အထဲမ၀င္ဘူး။
Saturday, 17 October 2009
No လို ့ျငင္းတတ္ၿပီလား။
က်မငယ္ငယ္တုန္းက လူႀကီးေတြကိုျပန္မေျပာရဘူး၊ လူႀကီးေတြခိုင္းရင္
လုပ္ေပးရမယ္လို ့ပဲသိခဲ့တာ။ ခိုင္းတာကိုမလုပ္ဘူးလို ့ျငင္းရင္ပဲ ကိုယ့္ ကို
ကိုယ္ အပ်င္းတေယာက္လို၊ အေခ်ာင္ခိုတဲ့ လူတေယာက္လို ထင္ခဲ့မိတာေလ။
သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားေရာဒီလိုပါပဲ။ တေယာက္ေယာက္က အကူအညီေတာင္း
ရင္ လုပ္ေပးရမယ္ဆိုတာပဲေခါင္းထဲေရာက္လာတာ။ အကူအညီေတာင္းလို ့
ကိုယ္ကမေပးႏိုင္ဘူးလို ့ျငင္းလိုက္ရင္ပဲ အားနာစရာႀကီး၊ ငါ့ကို တမ်ိဳဳးမ်ား
ထင္မလား စသည္ျဖင့္ အေတြးေတြ ၀င္လာၿပီး လုပ္ခ်င္တာမလုပ္ခ်င္တာ
အသာထားၿပီး အတတ္ႏိုင္ဆံုး လုပ္ေပးလိုက္ခဲ့တာပါပဲ။
ဒီလို အေတြ ့အႀကံဳေတြနဲ ့ႀကီးျပင္းလာတဲ့ က်မ တေယာက္ေယာက္က
ခိုင္းရင္၊ အကူအညီေတာင္းရင္ ျငင္းရမွာ ၀န္ေလးၿပီး အျမဲတမ္း အေကာင္း
ဆံုး လုပ္ေပးခ်င္ေနတဲ့ က်မ ဒီေရာက္ေတာ့ဒါေတြဟာ ဒုကၡျဖစ္ေစတယ္ဆိုတာ
တေျဖးေျဖးသိလာရတယ္။
အလုပ္မွာဆို ေပးသမွ် အလုပ္ကိုမျငင္းပဲလုပ္။ ဒီလိုနဲ ့တေျဖးေျဖးတာ၀န္ေတြ
မ်ားလာ။ ကိုယ္လုပ္တဲ ့အလုပ္ကိုလည္း အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားခ်င္။
ဒီေတာ့ တေျဖးေျဖးနဲ ့၀န္ေတြပိလာတယ္။ တခါတေလ အမွားေတြျဖစ္လာေရာ။
ဒီေတာ့မမွားရေအာင္ပိုႀကိဳးစားေတာ့ ပိုၿပီး၀န္ပ္ိျပန္ေရာ။ ဒီလိုနဲ ့ၾကာလာေတာ့
စိတ္ေရာလူပါ ပင္ပန္းၿပီး မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။
သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာေရာ...ဒီလိုပါပဲ။ တေယာက္ေယာက္ကေတာင္းတဲ့
အကူအညီကို တကယ္ေတာ့ကိုယ္က အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ မေပး
ခ်င္ဘူး။ ဒါေပမဲ ့ျငင္းရမွာအားနာတယ္။ ရပါတယ္ေလဆိုၿပီး လုပ္ေပးမိတယ္။
တဖက္ကိုျငင္းရမွာအားနာေတာ့ ကိုယ့္မွာပဲ၀န္ပိ ျပန္ေရာ။ မလုပ္ခ်င္တာလုပ္ရ
လို ့မေပွ်ာ္ဘူး။ လုပ္ေပးၿပီးမွ ျပစ္ေတာက္ျပစ္ေတာက္ ေျပာေနျပန္ေရာ။
ျဖစ္တတ္တာေတြပါ။
က်မဒီကိုေရာက္စကေတာ့ No ဆိုၿပီးမျငင္းတတ္ဘူး။ အေျဖးေျဖးနဲ ့No ေျပာ
တတ္ေအာင္သင္ခဲ့ရတယ္။ အစကေတာ့အေတာ္ခက္တယ္။ ဒီမွာက ကိုယ္က
အက်ိဳးအေၾကာင္းျပလို ့ျငင္းရင္ တဘက္သူက လကၡံတယ္။ သူမလုပ္ႏိုင္လို ့
ျငင္းတာပဲဆိုၿပီး ဘာမွေစာဒကမတက္ဘူး။ တခါက အလုပ္ Interview တခုမွာ
ဆရာ၀န္နဲ ့ေျပာၾကရင္း Culture မတူတာကိုေျပာမိတယ္။ သူကဥပမာေျပာခိုင္း
ေတာ့ က်မ No လို ့ေျပာတတ္ေအာင္သင္ေနရတယ္။ အခုေတာ့နဲနဲေျပာလာၿပီ
လို ့ေျပာေတာ့ သူနဲ ့အလုပ္လုပ္ရင္လည္း No လို ့ေျပာသာေျပာပါတဲ့။
အလုပ္လုပ္ၾကေတာ့ တခါတေလ သူက က်မ No ေျပာတာၾကားခ်င္ေနတာဆိုၿပီး
က်မ အက်ိဳးအေၾကာင္းျပၿပီးျငင္းရင္ လကၡံတတ္တယ္။ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ေဘာင္
အတြင္းမွာေတာ့ က်မ အတတ္ႏိုင္ဆံုး လုပ္ေပးပါတယ္။ အဲ...ေဘာင္က်ာ္သြား
ရင္ေတာ့ ျငင္းရေတာ့တာပဲ။
သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာလည္းဒီလိုပဲ အစကမျငင္းတတ္ဘူး။ အားနာတယ္။
တဘက္လူစိတ္ဆိုးသြားမလားေပါ့။ ငါ့ကိုတမ်ိဳးထင္မလား စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ။
ဒီကလူေတြကေတာ့က်မျငင္းတာကို လကၡံ သလို သူတို ့ျငင္းပယ္တာလည္း
က်မလကၡံ ခဲ့ရတာပါပဲ။ အစကေတာ့ ကိုယ္ေတာင္းတဲ့အကူအညီကို Sorry
ငါမလုပ္ေပးႏိုင္ဘူးလို ့ ေျပာတာခံရေတာ့ ေအာင့္သီးေအာင့္သက္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
ေသခ်ာျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့လည္းမွန္တာပဲ။ လူတိုင္းမွာ ကိုယ္မလုပ္ႏိုင္တဲ့အရာ၊
ကိုယ္မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္၊ ကိုယ္မလုပ္ခ်င္္တဲ့ အရာေတြဆိုတာ႐ွိၾကတာပဲ။
ဒါကိုက်မတို ့ေလးစားရမွာပါ။ သူျငင္းတာကို အျပစ္မတင္သင့္ဘူး။
အခုေတာ့ က်မလည္း မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာတေျဖးေျဖးနဲ ့
No ေျပာတတ္လာၿပီ။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာေတာ့ တခါတေလ က်မရဲ ့ ျငင္း
ပယ္မႈဟာ နား၀င္ခ်ိဳမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ ့မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ၿပီးမွ ကြယ္ရာမွာ
အျပစ္တင္၊ အတင္းေျပာေနမဲ့အစား၊ အစကတည္းက မလုပ္ႏိုင္တဲ့အရာ၊
မလုပ္ခ်င္တဲ့အရာကို No လို ့ျငင္းလိုက္တာအေကာင္းဆံုးလို ့ထင္ပါတယ္။
က်မကေတာ့ က်မစိတ္ေရာကိုယ္ပါလုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ ေဘာင္တစ္ခုအတြင္းမွာ
ေတာ့အားလံုးအတြက္အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးပါတယ္။ ေဘာင္ေက်ာ္လာၿပီး
က်မကို စိတ္ေရာကိုယ္ပါ၀န္ပိေစတဲ့ အရာေတြကိုေတာ့ က်မ No လို ့ေျပာၿပီး
ျငင္းမွာပါ။ တဘက္လူက No လို ့ေျပာၿပီးျငင္းပယ္မႈကိုလည္း နားလည္စြာ
လကၡံမွာပါ။
ဒါေလးကေတာ့က်မရဲ့ ျငင္းပယ္မႈ Theory ေလးပါ။
လုပ္ေပးရမယ္လို ့ပဲသိခဲ့တာ။ ခိုင္းတာကိုမလုပ္ဘူးလို ့ျငင္းရင္ပဲ ကိုယ့္ ကို
ကိုယ္ အပ်င္းတေယာက္လို၊ အေခ်ာင္ခိုတဲ့ လူတေယာက္လို ထင္ခဲ့မိတာေလ။
သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားေရာဒီလိုပါပဲ။ တေယာက္ေယာက္က အကူအညီေတာင္း
ရင္ လုပ္ေပးရမယ္ဆိုတာပဲေခါင္းထဲေရာက္လာတာ။ အကူအညီေတာင္းလို ့
ကိုယ္ကမေပးႏိုင္ဘူးလို ့ျငင္းလိုက္ရင္ပဲ အားနာစရာႀကီး၊ ငါ့ကို တမ်ိဳဳးမ်ား
ထင္မလား စသည္ျဖင့္ အေတြးေတြ ၀င္လာၿပီး လုပ္ခ်င္တာမလုပ္ခ်င္တာ
အသာထားၿပီး အတတ္ႏိုင္ဆံုး လုပ္ေပးလိုက္ခဲ့တာပါပဲ။
ဒီလို အေတြ ့အႀကံဳေတြနဲ ့ႀကီးျပင္းလာတဲ့ က်မ တေယာက္ေယာက္က
ခိုင္းရင္၊ အကူအညီေတာင္းရင္ ျငင္းရမွာ ၀န္ေလးၿပီး အျမဲတမ္း အေကာင္း
ဆံုး လုပ္ေပးခ်င္ေနတဲ့ က်မ ဒီေရာက္ေတာ့ဒါေတြဟာ ဒုကၡျဖစ္ေစတယ္ဆိုတာ
တေျဖးေျဖးသိလာရတယ္။
အလုပ္မွာဆို ေပးသမွ် အလုပ္ကိုမျငင္းပဲလုပ္။ ဒီလိုနဲ ့တေျဖးေျဖးတာ၀န္ေတြ
မ်ားလာ။ ကိုယ္လုပ္တဲ ့အလုပ္ကိုလည္း အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားခ်င္။
ဒီေတာ့ တေျဖးေျဖးနဲ ့၀န္ေတြပိလာတယ္။ တခါတေလ အမွားေတြျဖစ္လာေရာ။
ဒီေတာ့မမွားရေအာင္ပိုႀကိဳးစားေတာ့ ပိုၿပီး၀န္ပ္ိျပန္ေရာ။ ဒီလိုနဲ ့ၾကာလာေတာ့
စိတ္ေရာလူပါ ပင္ပန္းၿပီး မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။
သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာေရာ...ဒီလိုပါပဲ။ တေယာက္ေယာက္ကေတာင္းတဲ့
အကူအညီကို တကယ္ေတာ့ကိုယ္က အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ မေပး
ခ်င္ဘူး။ ဒါေပမဲ ့ျငင္းရမွာအားနာတယ္။ ရပါတယ္ေလဆိုၿပီး လုပ္ေပးမိတယ္။
တဖက္ကိုျငင္းရမွာအားနာေတာ့ ကိုယ့္မွာပဲ၀န္ပိ ျပန္ေရာ။ မလုပ္ခ်င္တာလုပ္ရ
လို ့မေပွ်ာ္ဘူး။ လုပ္ေပးၿပီးမွ ျပစ္ေတာက္ျပစ္ေတာက္ ေျပာေနျပန္ေရာ။
ျဖစ္တတ္တာေတြပါ။
က်မဒီကိုေရာက္စကေတာ့ No ဆိုၿပီးမျငင္းတတ္ဘူး။ အေျဖးေျဖးနဲ ့No ေျပာ
တတ္ေအာင္သင္ခဲ့ရတယ္။ အစကေတာ့အေတာ္ခက္တယ္။ ဒီမွာက ကိုယ္က
အက်ိဳးအေၾကာင္းျပလို ့ျငင္းရင္ တဘက္သူက လကၡံတယ္။ သူမလုပ္ႏိုင္လို ့
ျငင္းတာပဲဆိုၿပီး ဘာမွေစာဒကမတက္ဘူး။ တခါက အလုပ္ Interview တခုမွာ
ဆရာ၀န္နဲ ့ေျပာၾကရင္း Culture မတူတာကိုေျပာမိတယ္။ သူကဥပမာေျပာခိုင္း
ေတာ့ က်မ No လို ့ေျပာတတ္ေအာင္သင္ေနရတယ္။ အခုေတာ့နဲနဲေျပာလာၿပီ
လို ့ေျပာေတာ့ သူနဲ ့အလုပ္လုပ္ရင္လည္း No လို ့ေျပာသာေျပာပါတဲ့။
အလုပ္လုပ္ၾကေတာ့ တခါတေလ သူက က်မ No ေျပာတာၾကားခ်င္ေနတာဆိုၿပီး
က်မ အက်ိဳးအေၾကာင္းျပၿပီးျငင္းရင္ လကၡံတတ္တယ္။ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ေဘာင္
အတြင္းမွာေတာ့ က်မ အတတ္ႏိုင္ဆံုး လုပ္ေပးပါတယ္။ အဲ...ေဘာင္က်ာ္သြား
ရင္ေတာ့ ျငင္းရေတာ့တာပဲ။
သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာလည္းဒီလိုပဲ အစကမျငင္းတတ္ဘူး။ အားနာတယ္။
တဘက္လူစိတ္ဆိုးသြားမလားေပါ့။ ငါ့ကိုတမ်ိဳးထင္မလား စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ။
ဒီကလူေတြကေတာ့က်မျငင္းတာကို လကၡံ သလို သူတို ့ျငင္းပယ္တာလည္း
က်မလကၡံ ခဲ့ရတာပါပဲ။ အစကေတာ့ ကိုယ္ေတာင္းတဲ့အကူအညီကို Sorry
ငါမလုပ္ေပးႏိုင္ဘူးလို ့ ေျပာတာခံရေတာ့ ေအာင့္သီးေအာင့္သက္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
ေသခ်ာျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့လည္းမွန္တာပဲ။ လူတိုင္းမွာ ကိုယ္မလုပ္ႏိုင္တဲ့အရာ၊
ကိုယ္မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္၊ ကိုယ္မလုပ္ခ်င္္တဲ့ အရာေတြဆိုတာ႐ွိၾကတာပဲ။
ဒါကိုက်မတို ့ေလးစားရမွာပါ။ သူျငင္းတာကို အျပစ္မတင္သင့္ဘူး။
အခုေတာ့ က်မလည္း မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာတေျဖးေျဖးနဲ ့
No ေျပာတတ္လာၿပီ။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာေတာ့ တခါတေလ က်မရဲ ့ ျငင္း
ပယ္မႈဟာ နား၀င္ခ်ိဳမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ ့မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ၿပီးမွ ကြယ္ရာမွာ
အျပစ္တင္၊ အတင္းေျပာေနမဲ့အစား၊ အစကတည္းက မလုပ္ႏိုင္တဲ့အရာ၊
မလုပ္ခ်င္တဲ့အရာကို No လို ့ျငင္းလိုက္တာအေကာင္းဆံုးလို ့ထင္ပါတယ္။
က်မကေတာ့ က်မစိတ္ေရာကိုယ္ပါလုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ ေဘာင္တစ္ခုအတြင္းမွာ
ေတာ့အားလံုးအတြက္အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးပါတယ္။ ေဘာင္ေက်ာ္လာၿပီး
က်မကို စိတ္ေရာကိုယ္ပါ၀န္ပိေစတဲ့ အရာေတြကိုေတာ့ က်မ No လို ့ေျပာၿပီး
ျငင္းမွာပါ။ တဘက္လူက No လို ့ေျပာၿပီးျငင္းပယ္မႈကိုလည္း နားလည္စြာ
လကၡံမွာပါ။
ဒါေလးကေတာ့က်မရဲ့ ျငင္းပယ္မႈ Theory ေလးပါ။
Friday, 9 October 2009
Carrot Cake
Last week, one of my colleague Brigitte gave me an idea to bake the
carrot cake.She can bake cakes very well. Actually I cannot bake the cake well.
As my habit, I wanted to try it. So I bought some ingredients for the
carrot cake and started my invention. The preparation was not
complicated for my Recipe. So I could make it easily.
Here is my result. The taste was very delicious. Thomas liked it as usual.
carrot cake
I would like to say Thanks to Brigitte for her idea to bake this cake.
carrot cake.She can bake cakes very well. Actually I cannot bake the cake well.
As my habit, I wanted to try it. So I bought some ingredients for the
carrot cake and started my invention. The preparation was not
complicated for my Recipe. So I could make it easily.
Here is my result. The taste was very delicious. Thomas liked it as usual.
carrot cake
I would like to say Thanks to Brigitte for her idea to bake this cake.
Tuesday, 6 October 2009
ဂ်ာမန္ ၀က္အူေခ်ာင္းမ်ား
ဂ်ာမနီမွာ က်မအႀကိဳက္ေတြ ့မိတာေတြထဲက တစ္ခုကေတာ့ ဂ်ာမန္
၀က္အူေခ်ာင္းေတြပါ။ ဒီမွာ ၀က္အူေခ်ာင္းေတြကို ၀က္သားတစ္မ်ိုဳးတည္း
ကလုပ္တာမဟုတ္ပဲ၊ အမဲသား၊ ၾကက္၊ၾကက္ဆင္သားမ်ားအျပင္ သက္သတ္
လြတ္အတြက္ တို ့ဟူး(ပဲျပား) တို ့နဲ ့ပါလုပ္ၾကပါတယ္။
ဂ်ာမနီမွာ ၀က္အူေခ်ာင္း အမ်ိဳးအစားေပါင္း မ်ားစြာ႐ွိပါတယ္။
ဒီလိုလည္းကင္စားၾကတယ္။
ဒါက Curry Wurst.
မဆလာနံ ့သင္းေနတဲ့ အခ်ဥ္ရည္နဲ ့ပါ။
မာ႐ိုးနိစ္နဲ ့လည္းစားၾကတယ္။
ဒီလိုလည္းသုပ္စားၾကတယ္။
ဒါကေတာ့လမ္းမွာပဲစားလိုက္တာေပါ့။
ဒါက ဂ်ာမန္ ေဂၚဖီထုပ္ခ်ဥ္ပတ္နဲ ့
၀က္ေသြး ၀က္အူေခ်ာင္း။ ဂ်ာမန္
ေတြစားေလ့႐ွိတာေပါ့။
ဒီပံုေတြကေတာ့ Internet ကပံုေတြပါ။ သူငယ္ခ်င္း
တို ့လာလည္မွပဲျမည္းစမ္းၾကရင္းဓါတ္ပံုေတြ႐ိုက္ၾကတာေပါ့။
၀က္အူေခ်ာင္းေတြပါ။ ဒီမွာ ၀က္အူေခ်ာင္းေတြကို ၀က္သားတစ္မ်ိုဳးတည္း
ကလုပ္တာမဟုတ္ပဲ၊ အမဲသား၊ ၾကက္၊ၾကက္ဆင္သားမ်ားအျပင္ သက္သတ္
လြတ္အတြက္ တို ့ဟူး(ပဲျပား) တို ့နဲ ့ပါလုပ္ၾကပါတယ္။
ဂ်ာမနီမွာ ၀က္အူေခ်ာင္း အမ်ိဳးအစားေပါင္း မ်ားစြာ႐ွိပါတယ္။
ဒါေတြကေတာ့ Brühwurst လို ့ေခၚတဲ့အမ်ိဳးအစားေတြပါ။ သူတို ့ကိုပါးပါး
အလႊာေလးေတြ လႊာၿပီးေရာင္းပါတယ္။ေပါင္မုန္ ့နဲ ့ညွပ္စားတာေပါ့။
အဲ့ဒီအထဲမွာ Lyoner, Leberkäseနဲ ့ Wiener ကိုေတာ့ က်မပိုႀကိဳက္ပါတယ္။
ဒါေတြကေတာ့ Bratwurst နဲ ့Bockwurst ေတြပါ။
Grill လုပ္စားၾက၊ ေၾကာ္စားၾက၊ ျပဳတ္စားၾကပါတယ္။
ဒီအမ်ိဳးအစား( Deftige wurst)ေတြထဲမွာေတာ့
Bauernwurst -Rindswurst - Salami -
Schwartenmagen - Leberwurst -(Thüringer) Blutwurst စတာ
ေတြပါပါတယ္။ သူတို ့ကေတာ့ strong Taste ေတြပါ။
အဆီပါ၀င္မႈမ်ားတာေပါ့။
ဒီမွာ ၀က္အူေခ်ာင္းေတြက္ို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့စားၾကပါတယ္။
ဒါက ၀က္အူေခ်ာင္း နဲ ့Linsen ပဲ၊အာလူး၊ဥနီေရာျပဳတ္ထားတဲ့
ဟင္းခ်ိဳပါ။ ခပ္လြယ္လြယ္နဲ ့အရာသာ႐ိွတဲ့ဟင္းတစ္ခြက္ပါ။
ဒီလိုလည္းကင္စားၾကတယ္။
ဒါက Curry Wurst.
မဆလာနံ ့သင္းေနတဲ့ အခ်ဥ္ရည္နဲ ့ပါ။
မာ႐ိုးနိစ္နဲ ့လည္းစားၾကတယ္။
ဒီလိုလည္းသုပ္စားၾကတယ္။
ဒါကေတာ့လမ္းမွာပဲစားလိုက္တာေပါ့။
ဒါက ဂ်ာမန္ ေဂၚဖီထုပ္ခ်ဥ္ပတ္နဲ ့
၀က္ေသြး ၀က္အူေခ်ာင္း။ ဂ်ာမန္
ေတြစားေလ့႐ွိတာေပါ့။
ဒီပံုေတြကေတာ့ Internet ကပံုေတြပါ။ သူငယ္ခ်င္း
တို ့လာလည္မွပဲျမည္းစမ္းၾကရင္းဓါတ္ပံုေတြ႐ိုက္ၾကတာေပါ့။
Sunday, 4 October 2009
ကုသမႈေတြအေၾကာင္း
က်မကဆရာ၀န္မဟုတ္ေတာ့ ကုသမႈေတြ အေၾကာင္္း အေသးစိတ္မေျပာ တတ္ပါဘူး။
ေတြ ့တာျမင္တာကို နဲနဲေျပာျပမွာပါ။ ဒီမွာ School Medicine
ကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းသံုးၾကပါတယ္။ ေရာဂါေဖၚထုတ္တဲ့ေနရာမွာ
အေထာက္အပံ့ေပးတဲ့ ပစၥည္းေတြ၊ နည္းပညာေတြ က အလြန္တိုးတက္
ျမန္ဆန္ပါတယ္။ ေဆး၀ါးေတြကလည္း အစြမ္းထက္ၾကပါတယ္။ ဆရာ၀န္ေတြ
ကသာအခ်ိန္ယူစဥ္းစား ၿပီး လုပ္မယ္ဆိုရင္ ေရာဂါကို ခဏေလး႐ွာေတြ ့ၿပီး
ဆက္လက္ကုသဖို ့ျမန္သြားတာေပါ့။
ဓါတုေဆးေတြဟာ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြ ႐ွိတဲ့အတြက္ သဘာ၀ေဆးပညာ
ေတြကို alternative Medicine အျဖစ္အသံုးမ်ားလာၾကပါတယ္။
တ႐ုတ္နဲ ့့ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံေတြကလာတဲ ့ နည္းေတြ အျပင္၊ Phytotherapy
(ေဆးဘက္၀င္တဲ့ သစ္ပင္သစ္႐ြက္ေတြကိုသံုးတာပါ။) ၊Homöopathie
စတာေတြသံုးၾကပါတယ္။
တ႐ုတ္ေဆးဘက္ကဆိုရင္ အပ္ဆိုက္တာ ကေတာ့ ဒီမွာေတာ္ေတာ္သံုးၾကပါ
တယ္။ ေဆးခန္းတိုင္းလိုလိုမွာအပ္ဆိုက္ၾကပါတယ္။ အရင္က Insurance
ကုမၸဏီေတြကေပးေပမဲ့၊အခုေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေပးရေတာ့တယ္။
ပုဂၢလိက Insurance ကုမၸဏီေတြကေတာ့ အခုထိ ေပးပါတယ္။
Chinese Traditional Medicine (CTM) ကိုလည္း သံုးၾကပါတယ္။
ဒီအတြက္လည္း ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေပးရပါတယ္။ CTM တို ့
အပ္ဆိုက္နည္းတို ့နဲ ့ကုမယ္ဆိုရင္ေတာ့ တကယ္ေတာ္တဲ့သူကို ေ႐ြးသင့္ပါတယ္။
ေစ်းကြက္ထဲမွာေတာ့ Offer ေတြအမ်ားႀကီးေပါ့ေလ။
အိႏၵိယဘက္ကဆို အာယုေဗဒနည္းေတြ နဲ ့တျခား relaxation နည္းေတြသံုး
ၾကပါတယ္။ ေရာဂါေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ Stress ဟာ အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္
အျဖစ္ပါေနေတာ့ Yoga, Meditation (နည္းမ်ိဳးစံုသံုးၾကပါတယ္),Massage,
.....စတဲ့ ေကာင္းမယ္ထင္တဲ့နည္းေတြကို သံုးၾကပါတယ္။
မိမိနဲ ့သင့္ေတာ္ၿပီး လကၡံႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သံုးေပါ့ေလ။ Market ထဲမွာကေတာ့
ေကာင္းတာေရာ၊ မေကာင္းတာေရာ၊ ဘာမွန္းမသိတာေတြေရာ....အစံုပါပဲ။
Phytotherapy ေဆးဘက္၀င္တဲ့ သစ္ပင္သစ္႐ြက္ေတြကိုသံုးတဲ့နည္း ကလည္း
စိတ္၀င္စားဖို ့ေကာင္းပါတယ္။ က်မတို ့ျမန္မာေတြ သံုးတဲ့ ဂ်င္းျပဳတ္ရည္တို ့၊
ျမင္းခြာ႐ြက္ျပဳတ္ရည္တို ့ စတာေတြလိုေပါ့။ ဒီမွာလည္း ဒီမွာ႐ွိတဲ့ ေဆးဘက္
၀င္တဲ့ အ႐ြက္ေတြကိုသံုးၾကတာပါ။ အ႐ြက္တစ္မ်ိဳးထဲမဟုတ္ပဲ ၃_၄မ်ိဳးေရာ
ၿပီး Tea အျဖစ္သံုးၾကတာပါ။ ေဆးညြန္းအတိုင္း ေဆးဆိုင္ေတြမွာ ၀ယ္လို ့ရပါတယ္။
ဒါအျပင္ သင့္ေတာ္တဲ့အ႐ြက္ေတြကေန ထုတ္ထားတဲ့ ေဆးျပားေတြ၊ လိမ္းေဆးေတြ
လည္း၀ယ္လို ့ရပါတယ္။ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးနည္းေတာ့ သံုးၾကတာမ်ားပါတယ္။
ျမန္မာျပည္က FAME ကထုတ္တဲ့ေဆးေတြလိုေပါ့။
Homöopathie ကေတာ့ ၁၇၉၆ ကတည္းက ဂ်ာမန္ဆရာ၀န္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့
Samuel Hahnemann ကစတင္သံုးခဲ့တာပါ။ သစ္ဥသစ္ဖုသာမက တျခား
အရာေတြကိုပါသံုးပါတယ္။ Substance ေတြကို ေရ ဒါမွမဟုတ္ အရက္တို ့နဲ ့
ေရာလႈပ္ ၿပီး 1:10 or 1:100 အထိေလွ်ာ့ခ်ထားတာပါ။ အရည္ပံုစံ၊ globuli
ပံုစံမ်ိဳးေတြ႐ွိပါတယ္။ လူနာရဲ ့ ေရာဂါလကၡဏာသာမက၊ လူနာရဲ ့စ႐ိုက္
လကၡဏာေတြကိုပါထဲ့တြက္စဥ္းစားၿပီးမွ လူနာနဲ ့သင့္ေတာ္မဲ ့ေဆးကို
ေပးရတာပါ။ စိတ္၀င္စားဖို ့ေကာင္းပါတယ္။
တျခားနည္းေပါင္းစံုလည္း ေစ်းကြက္ထဲမွာ အမ်ားႀကီးပါ။ မိမိနဲ ့သင့္ေတာ္မယ္
ထင္တဲ့နည္းကို ေ႐ြးၿပီး ကြ်မ္းက်င္တဲ့သူကိုသာရွာရမွာပါ။
Prevention အေနနဲ ့ေတာ့ Insurance ကုမၸဏီေတြက ေတာ္ေတာ္ေလး
အားေပးပါတယ္။ အသက္ ၃၅ ႏွစ္အထက္ဆို (၂)ႏွစ္တခါ Check up လုပ္
ခြင့္ရပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြေတာ့ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ စစ္ေဆးခြင့္ရပါတယ္။
ဒီအတြက္ ပိုက္ဆံေပးစရာမလိုေပမဲ ့ ဆရာ၀န္ေတြကေတာ့ ........
ဒါ့အျပင္ Insurance ကုမၸဏီေတြနဲ ့ fitness studio ေတြေပါင္းၿပီး ေလ့က်င့္
ခန္းေတြလုပ္ဖို ့သင္တန္းေပးတာေတြ၊ အ၀လြန္တဲ့လူေတြအတြက္ ကိုယ္အေလး
ခ်ိန္ေလွ်ာ့ေစတဲ့ သင္တန္းေတြေပးတာမ်ိဳးေတြလည္း လုပ္ေပးပါတယ္။
က်သင့္ေငြကို Insurance ကုမၸဏီေတြက ေပးပါတယ္။ တခ်ိဳ ့က်ေတာ့ မိမိက
နဲနဲစိုက္ေပးရပါတယ္။
မိမိရဲ ့ Insurance ကုမၸဏီနဲ ့ဆက္သြယ္ၿပီး မိမိနဲ ့သင့္ေတာ္တဲ့ သင္တန္းမ်ိဳး
တက္လို ့ရပါတယ္။
ဒီေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ ဂ်ာမနီရဲ့ က်န္းမာေရးစနစ္နဲ ့က်န္းမာေရးေလာက
အေၾကာင္း နဲနဲပါးပါးေတာ့ ပံုေပၚသြားၿပီလို ့ထင္ပါတယ္။
ေနာက္မွ က်မဒီေလာကထဲေရာက္လာပံုကို ေျပာျပပါအံုးမယ္။
ေတြ ့တာျမင္တာကို နဲနဲေျပာျပမွာပါ။ ဒီမွာ School Medicine
ကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းသံုးၾကပါတယ္။ ေရာဂါေဖၚထုတ္တဲ့ေနရာမွာ
အေထာက္အပံ့ေပးတဲ့ ပစၥည္းေတြ၊ နည္းပညာေတြ က အလြန္တိုးတက္
ျမန္ဆန္ပါတယ္။ ေဆး၀ါးေတြကလည္း အစြမ္းထက္ၾကပါတယ္။ ဆရာ၀န္ေတြ
ကသာအခ်ိန္ယူစဥ္းစား ၿပီး လုပ္မယ္ဆိုရင္ ေရာဂါကို ခဏေလး႐ွာေတြ ့ၿပီး
ဆက္လက္ကုသဖို ့ျမန္သြားတာေပါ့။
ဓါတုေဆးေတြဟာ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြ ႐ွိတဲ့အတြက္ သဘာ၀ေဆးပညာ
ေတြကို alternative Medicine အျဖစ္အသံုးမ်ားလာၾကပါတယ္။
တ႐ုတ္နဲ ့့ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံေတြကလာတဲ ့ နည္းေတြ အျပင္၊ Phytotherapy
(ေဆးဘက္၀င္တဲ့ သစ္ပင္သစ္႐ြက္ေတြကိုသံုးတာပါ။) ၊Homöopathie
စတာေတြသံုးၾကပါတယ္။
တ႐ုတ္ေဆးဘက္ကဆိုရင္ အပ္ဆိုက္တာ ကေတာ့ ဒီမွာေတာ္ေတာ္သံုးၾကပါ
တယ္။ ေဆးခန္းတိုင္းလိုလိုမွာအပ္ဆိုက္ၾကပါတယ္။ အရင္က Insurance
ကုမၸဏီေတြကေပးေပမဲ့၊အခုေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေပးရေတာ့တယ္။
ပုဂၢလိက Insurance ကုမၸဏီေတြကေတာ့ အခုထိ ေပးပါတယ္။
Chinese Traditional Medicine (CTM) ကိုလည္း သံုးၾကပါတယ္။
ဒီအတြက္လည္း ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေပးရပါတယ္။ CTM တို ့
အပ္ဆိုက္နည္းတို ့နဲ ့ကုမယ္ဆိုရင္ေတာ့ တကယ္ေတာ္တဲ့သူကို ေ႐ြးသင့္ပါတယ္။
ေစ်းကြက္ထဲမွာေတာ့ Offer ေတြအမ်ားႀကီးေပါ့ေလ။
အိႏၵိယဘက္ကဆို အာယုေဗဒနည္းေတြ နဲ ့တျခား relaxation နည္းေတြသံုး
ၾကပါတယ္။ ေရာဂါေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ Stress ဟာ အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္
အျဖစ္ပါေနေတာ့ Yoga, Meditation (နည္းမ်ိဳးစံုသံုးၾကပါတယ္),Massage,
.....စတဲ့ ေကာင္းမယ္ထင္တဲ့နည္းေတြကို သံုးၾကပါတယ္။
မိမိနဲ ့သင့္ေတာ္ၿပီး လကၡံႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သံုးေပါ့ေလ။ Market ထဲမွာကေတာ့
ေကာင္းတာေရာ၊ မေကာင္းတာေရာ၊ ဘာမွန္းမသိတာေတြေရာ....အစံုပါပဲ။
Phytotherapy ေဆးဘက္၀င္တဲ့ သစ္ပင္သစ္႐ြက္ေတြကိုသံုးတဲ့နည္း ကလည္း
စိတ္၀င္စားဖို ့ေကာင္းပါတယ္။ က်မတို ့ျမန္မာေတြ သံုးတဲ့ ဂ်င္းျပဳတ္ရည္တို ့၊
ျမင္းခြာ႐ြက္ျပဳတ္ရည္တို ့ စတာေတြလိုေပါ့။ ဒီမွာလည္း ဒီမွာ႐ွိတဲ့ ေဆးဘက္
၀င္တဲ့ အ႐ြက္ေတြကိုသံုးၾကတာပါ။ အ႐ြက္တစ္မ်ိဳးထဲမဟုတ္ပဲ ၃_၄မ်ိဳးေရာ
ၿပီး Tea အျဖစ္သံုးၾကတာပါ။ ေဆးညြန္းအတိုင္း ေဆးဆိုင္ေတြမွာ ၀ယ္လို ့ရပါတယ္။
ဒါအျပင္ သင့္ေတာ္တဲ့အ႐ြက္ေတြကေန ထုတ္ထားတဲ့ ေဆးျပားေတြ၊ လိမ္းေဆးေတြ
လည္း၀ယ္လို ့ရပါတယ္။ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးနည္းေတာ့ သံုးၾကတာမ်ားပါတယ္။
ျမန္မာျပည္က FAME ကထုတ္တဲ့ေဆးေတြလိုေပါ့။
Homöopathie ကေတာ့ ၁၇၉၆ ကတည္းက ဂ်ာမန္ဆရာ၀န္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့
Samuel Hahnemann ကစတင္သံုးခဲ့တာပါ။ သစ္ဥသစ္ဖုသာမက တျခား
အရာေတြကိုပါသံုးပါတယ္။ Substance ေတြကို ေရ ဒါမွမဟုတ္ အရက္တို ့နဲ ့
ေရာလႈပ္ ၿပီး 1:10 or 1:100 အထိေလွ်ာ့ခ်ထားတာပါ။ အရည္ပံုစံ၊ globuli
ပံုစံမ်ိဳးေတြ႐ွိပါတယ္။ လူနာရဲ ့ ေရာဂါလကၡဏာသာမက၊ လူနာရဲ ့စ႐ိုက္
လကၡဏာေတြကိုပါထဲ့တြက္စဥ္းစားၿပီးမွ လူနာနဲ ့သင့္ေတာ္မဲ ့ေဆးကို
ေပးရတာပါ။ စိတ္၀င္စားဖို ့ေကာင္းပါတယ္။
တျခားနည္းေပါင္းစံုလည္း ေစ်းကြက္ထဲမွာ အမ်ားႀကီးပါ။ မိမိနဲ ့သင့္ေတာ္မယ္
ထင္တဲ့နည္းကို ေ႐ြးၿပီး ကြ်မ္းက်င္တဲ့သူကိုသာရွာရမွာပါ။
Prevention အေနနဲ ့ေတာ့ Insurance ကုမၸဏီေတြက ေတာ္ေတာ္ေလး
အားေပးပါတယ္။ အသက္ ၃၅ ႏွစ္အထက္ဆို (၂)ႏွစ္တခါ Check up လုပ္
ခြင့္ရပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြေတာ့ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ စစ္ေဆးခြင့္ရပါတယ္။
ဒီအတြက္ ပိုက္ဆံေပးစရာမလိုေပမဲ ့ ဆရာ၀န္ေတြကေတာ့ ........
ဒါ့အျပင္ Insurance ကုမၸဏီေတြနဲ ့ fitness studio ေတြေပါင္းၿပီး ေလ့က်င့္
ခန္းေတြလုပ္ဖို ့သင္တန္းေပးတာေတြ၊ အ၀လြန္တဲ့လူေတြအတြက္ ကိုယ္အေလး
ခ်ိန္ေလွ်ာ့ေစတဲ့ သင္တန္းေတြေပးတာမ်ိဳးေတြလည္း လုပ္ေပးပါတယ္။
က်သင့္ေငြကို Insurance ကုမၸဏီေတြက ေပးပါတယ္။ တခ်ိဳ ့က်ေတာ့ မိမိက
နဲနဲစိုက္ေပးရပါတယ္။
မိမိရဲ ့ Insurance ကုမၸဏီနဲ ့ဆက္သြယ္ၿပီး မိမိနဲ ့သင့္ေတာ္တဲ့ သင္တန္းမ်ိဳး
တက္လို ့ရပါတယ္။
ဒီေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ ဂ်ာမနီရဲ့ က်န္းမာေရးစနစ္နဲ ့က်န္းမာေရးေလာက
အေၾကာင္း နဲနဲပါးပါးေတာ့ ပံုေပၚသြားၿပီလို ့ထင္ပါတယ္။
ေနာက္မွ က်မဒီေလာကထဲေရာက္လာပံုကို ေျပာျပပါအံုးမယ္။
လူနာမ်ားနဲ ့က်န္းမာေရးေလာက
လူနာေတြက ဂ်ာမန္က်န္းမာေရးစနစ္အေပၚထားတဲ့ သေဘာထားေလးေတြနဲ ့
သူတို ့ရဲ ့ခံစားမႈေလးေတြပါ။ က်မၾကားသိသမွ်ေလးေတြကိုေျပာျပမွာပါ။
အားလံုးနဲ ့ေတာ့ အက်ံဳး၀င္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
၂၀၀၄ ခုမတိုင္ခင္ကေတာ့ အစိုးရေထာက္ပံ့ထားတဲ့ အာမခံကုမၸဏီေတြမွာ
အာမခံထားတဲ့သူေတြဟာ ေဆးခန္းသြားရင္ 10 € လည္းမေပးရ သလို၊
ေဆး၀ယ္ရင္လည္း 5€-10€ မေပးရပါဘူး။ ေဆးခန္းေတြ၊ အထူးကုေတြဆီ
ကိုလည္း သြားခ်င္သလို သြားလို ့ရၾကပါတယ္။ သူတို ့ေတြအတြက္ အဲ့ဒီအခ်ိန္ေတြဟာ
ေကာင္းဆံုး၀န္ေဆာင္မႈေတြ၊ကုသမႈေတြရခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။
လူနာေတြအတြက္လည္းေကာင္းခဲ့သလို၊ ဆရာ၀န္ေတြအတြက္လည္း လြတ္လြတ္
လပ္လပ္ကုသေပးလို ့ရခဲ့ပါတယ္။ရ႐ွိတဲ့ကုသမႈေဘာင္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးက်ယ္
ျပန္ ့ပါတယ္။
၂၀၀၄ ခုေနာက္ပိုင္းေရာက္ေတာ့ ကန္ ့သတ္မႈေတြ၊ ထည့္၀င္မႈေတြ တေျဖးေျဖး
မ်ားလာတယ္။ ဒီေတာ့အရင္က အသားက်လာတဲ့ အက်င့္ေတြ ေျပာင္းလာရတယ္။
က်မႀကံဳရသေလာက္ေတာ့ ဂ်ာမန္ေတြဟာ အလြန္ ေဆးခန္းသြားၾကပါတယ္။
သူတို ့ေတြဟာ ေရာဂါ ကိုေၾကာက္ၾကတယ္။ ေရာဂါတခုခုျဖစ္ေတာ့မလားဆိုတဲ့
အေတြးေတြ အျမဲ႐ွိတတ္တယ္။ႏွာေစး၊ေခ်ာင္းဆိုး၊ ေခါင္းကိုက္တာေလာက္လည္း
ေဆးခန္းကိုလာၾကတာပဲ။ အခုဆို ဒီလို ႏွာေစး၊ေခ်ာင္းဆိုး ေရာဂါေတြအတြက္
ေဆးကို ေဆးဆိုင္ေတြမွာ ေဆးလက္မွတ္မလိုပဲ၀ယ္လို ့ရေနေပမဲ့ သူတို ့က
ေဆးခန္းလာၿပီး ဆရာ၀န္နဲ ့ေတြ ့ရမွေက်နပ္ၾကတယ္။ ဒါကလည္း ငယ္ငယ္
ကတည္းကစြဲလာတဲ့ အက်င့္တစ္ခုေနမွာပါ။ ေဆးခန္းကို သြားခ်င္သလိုသြားလို ့
ရခဲ့ၿပီး၊ ပိုက္ဆံလည္းမေပးရေတာ့ ဒီအက်င့္ေတြက ေမြးရာပါလိုျဖစ္ေနၿပီ။
ေဆးခန္းမွာ တေန ့လာတဲ့လူနာရဲ့ ၄၀%ဟာ ဒီလို ႏွာေစးေခ်ာင္းဆိုးေလာက္နဲ ့
ေရာက္လာၾကတာပါ။ မိုး႐ြာတဲ့ေန ့၊ႏွင္းက်တဲ့ေန ့ေတြဆို လူနာေတြပိုမ်ားတယ္။
စေန၊တနဂၤေႏြေန ့မ်ိဳး ရာသီဥတုဆိုးရင္ ေတာ့ တနလၤာေန ့မွာ ေဆးခန္းက
လူေတြအလုပ္မ်ားေတာ့တာပဲ။ တယ္လီဖုန္းကတဂြမ္ဂြမ္နဲ ့ ၾကာလာေတာ့
နားေတာင္ေရာင္လာၿပီလားလို ့ထင္ရတယ္။ ေဆးခန္းမွာတေန ့လံုးနားခ်ိန္
မရေအာင္ အလုပ္မ်ားၾကရတယ္။ ဒီမွာေဆးခန္းတိုင္းလိုလိုလူျပည့္ေနတာပဲ။
လူေတြဟာ ဒီအတြက္လည္းေတာ္ေတာ္ေလးအခ်ိန္ေပးၾကတယ္။
တခ်ိဳ ့ၾကေတာ့ စကားေျပာေဖာ္မ႐ွိလို ့ေဆးခန္းလာၿပီးစကားေျပာၾကတာလည္း
႐ွိေသးတယ္။ ၿမိဳ ့ေပၚမွာ သိပ္မ႐ွိေပမဲ့ နယ္ဘက္ေတြမွာ ဒီလိုလူနာမ်ိဳးေတြ ေတြ ့
ရတတ္တယ္။
ဒီလိုေဆးခန္းခဏခဏလာတတ္တဲ့လူနာေတြဟာ ဆရာ၀န္ကို စိတ္ႀကိဳက္ ကုလုိ ့
မရေတာ့တဲ့အခါ အခက္ႀကံဳလာတာေပါ့။ ဆရာ၀န္ကလည္း Insurance က
ေပးထားတဲ့ ေဘာင္က်ဥ္းလာေတာ့ လူနာေတြကို သိပ္အခ်ိန္မေပးခ်င္
ၾကေတာ့ဘူး။ သူတို ့ကိုပိုက္ဆံမ်ားမ်ားေပးမဲ့ ပုဂၢလိက အာမခံထားတဲ့ လူနာေတြ
နဲ ့ ကိုယ့္ပိုက္ဆံကိုယ္ရွင္းတဲ့လူနာေတြကိုပဲ အခ်ိန္ေပးလာၾကတယ္။ ဒီေတာ့
သာမန္လူနာေတြ အတြက္ဘ၀င္မက်စရာေတြျဖစ္လာတာေပါ့။
University Köln ကေလ့လာခ်က္အရဆိုရင္ အထူးကုဆရာ၀န္တေယာက္ဆီမွာ
ရက္ခ်ိန္းယူရင္ Private နဲ ့သာမန္ Insurance ရွိသူေတြ ရဲ့ ကြာျခားခ်က္ကို ေဖၚ
ျပထားပါတယ္။ ့သာမန္ Insurance ရွိသူ တေယာက္ အတြက္ Endoskopie
လုပ္ဖို ့ ရက္ခ်ိန္းဟာ ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ၃၆.၇ ပတ္ျဖစ္ၿပီး၊ Private Insurance ရွိသူ
ေတြအတြက္ကေတာ့ ၁၁.၉ ပတ္ပဲ ၾကာပါတယ္။
လူနာေတြ ကလည္း ငါတို ့လစဥ္ပိုက္ဆံေပးေနရတာဆိုၿပီး သူတို ့ရသမွ်
အခြင့္အေရးကို ရသလိုယူၾကတာပါပဲ။ Insurance ကုမၸဏီေတြ က ကန္ ့သတ္
ခ်က္ေတြလုပ္ေနတာေတာင္ ရသမွ်နည္းေတြနဲ ့ႀကိဳးစားၾကတယ္။ ဥပမာ
ႏွာေစး၊ေခ်ာင္းဆိုး ေရာဂါေတြအတြက္ ေဆးေတြကို ၁၂ႏွစ္ေအာက္ကေလးေတြ
အတြက္ ေဆးစာနဲ ့၀ယ္ရင္ အလကားရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကေလးငယ္႐ွိတဲ့
လူေတြက အဲ့ဒီေဆးေတြ လူႀကီးေတြအတြက္ လိုရင္ ကေလးနံမယ္နဲ ့
ေဆးစာေရးခိုင္းတာမ်ိဳးေတြေပါ့။
အခြင့္အေရးယူတတ္တဲ့ လူတခ်ိဳ ့ေၾကာင့္ Insurance ကုမၸဏီ ေတြက ကန္ ့သတ္
မႈေတြ လုပ္လာတာေပါ့။ေတြးမိတာက စနစ္ကေကာင္းလြန္းေတာ့လည္း လူေတြကို
ပ်က္ဆီးေစသလားလို ့ပါ။
သူတို ့ရဲ ့ခံစားမႈေလးေတြပါ။ က်မၾကားသိသမွ်ေလးေတြကိုေျပာျပမွာပါ။
အားလံုးနဲ ့ေတာ့ အက်ံဳး၀င္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
၂၀၀၄ ခုမတိုင္ခင္ကေတာ့ အစိုးရေထာက္ပံ့ထားတဲ့ အာမခံကုမၸဏီေတြမွာ
အာမခံထားတဲ့သူေတြဟာ ေဆးခန္းသြားရင္ 10 € လည္းမေပးရ သလို၊
ေဆး၀ယ္ရင္လည္း 5€-10€ မေပးရပါဘူး။ ေဆးခန္းေတြ၊ အထူးကုေတြဆီ
ကိုလည္း သြားခ်င္သလို သြားလို ့ရၾကပါတယ္။ သူတို ့ေတြအတြက္ အဲ့ဒီအခ်ိန္ေတြဟာ
ေကာင္းဆံုး၀န္ေဆာင္မႈေတြ၊ကုသမႈေတြရခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။
လူနာေတြအတြက္လည္းေကာင္းခဲ့သလို၊ ဆရာ၀န္ေတြအတြက္လည္း လြတ္လြတ္
လပ္လပ္ကုသေပးလို ့ရခဲ့ပါတယ္။ရ႐ွိတဲ့ကုသမႈေဘာင္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးက်ယ္
ျပန္ ့ပါတယ္။
၂၀၀၄ ခုေနာက္ပိုင္းေရာက္ေတာ့ ကန္ ့သတ္မႈေတြ၊ ထည့္၀င္မႈေတြ တေျဖးေျဖး
မ်ားလာတယ္။ ဒီေတာ့အရင္က အသားက်လာတဲ့ အက်င့္ေတြ ေျပာင္းလာရတယ္။
က်မႀကံဳရသေလာက္ေတာ့ ဂ်ာမန္ေတြဟာ အလြန္ ေဆးခန္းသြားၾကပါတယ္။
သူတို ့ေတြဟာ ေရာဂါ ကိုေၾကာက္ၾကတယ္။ ေရာဂါတခုခုျဖစ္ေတာ့မလားဆိုတဲ့
အေတြးေတြ အျမဲ႐ွိတတ္တယ္။ႏွာေစး၊ေခ်ာင္းဆိုး၊ ေခါင္းကိုက္တာေလာက္လည္း
ေဆးခန္းကိုလာၾကတာပဲ။ အခုဆို ဒီလို ႏွာေစး၊ေခ်ာင္းဆိုး ေရာဂါေတြအတြက္
ေဆးကို ေဆးဆိုင္ေတြမွာ ေဆးလက္မွတ္မလိုပဲ၀ယ္လို ့ရေနေပမဲ့ သူတို ့က
ေဆးခန္းလာၿပီး ဆရာ၀န္နဲ ့ေတြ ့ရမွေက်နပ္ၾကတယ္။ ဒါကလည္း ငယ္ငယ္
ကတည္းကစြဲလာတဲ့ အက်င့္တစ္ခုေနမွာပါ။ ေဆးခန္းကို သြားခ်င္သလိုသြားလို ့
ရခဲ့ၿပီး၊ ပိုက္ဆံလည္းမေပးရေတာ့ ဒီအက်င့္ေတြက ေမြးရာပါလိုျဖစ္ေနၿပီ။
ေဆးခန္းမွာ တေန ့လာတဲ့လူနာရဲ့ ၄၀%ဟာ ဒီလို ႏွာေစးေခ်ာင္းဆိုးေလာက္နဲ ့
ေရာက္လာၾကတာပါ။ မိုး႐ြာတဲ့ေန ့၊ႏွင္းက်တဲ့ေန ့ေတြဆို လူနာေတြပိုမ်ားတယ္။
စေန၊တနဂၤေႏြေန ့မ်ိဳး ရာသီဥတုဆိုးရင္ ေတာ့ တနလၤာေန ့မွာ ေဆးခန္းက
လူေတြအလုပ္မ်ားေတာ့တာပဲ။ တယ္လီဖုန္းကတဂြမ္ဂြမ္နဲ ့ ၾကာလာေတာ့
နားေတာင္ေရာင္လာၿပီလားလို ့ထင္ရတယ္။ ေဆးခန္းမွာတေန ့လံုးနားခ်ိန္
မရေအာင္ အလုပ္မ်ားၾကရတယ္။ ဒီမွာေဆးခန္းတိုင္းလိုလိုလူျပည့္ေနတာပဲ။
လူေတြဟာ ဒီအတြက္လည္းေတာ္ေတာ္ေလးအခ်ိန္ေပးၾကတယ္။
တခ်ိဳ ့ၾကေတာ့ စကားေျပာေဖာ္မ႐ွိလို ့ေဆးခန္းလာၿပီးစကားေျပာၾကတာလည္း
႐ွိေသးတယ္။ ၿမိဳ ့ေပၚမွာ သိပ္မ႐ွိေပမဲ့ နယ္ဘက္ေတြမွာ ဒီလိုလူနာမ်ိဳးေတြ ေတြ ့
ရတတ္တယ္။
ဒီလိုေဆးခန္းခဏခဏလာတတ္တဲ့လူနာေတြဟာ ဆရာ၀န္ကို စိတ္ႀကိဳက္ ကုလုိ ့
မရေတာ့တဲ့အခါ အခက္ႀကံဳလာတာေပါ့။ ဆရာ၀န္ကလည္း Insurance က
ေပးထားတဲ့ ေဘာင္က်ဥ္းလာေတာ့ လူနာေတြကို သိပ္အခ်ိန္မေပးခ်င္
ၾကေတာ့ဘူး။ သူတို ့ကိုပိုက္ဆံမ်ားမ်ားေပးမဲ့ ပုဂၢလိက အာမခံထားတဲ့ လူနာေတြ
နဲ ့ ကိုယ့္ပိုက္ဆံကိုယ္ရွင္းတဲ့လူနာေတြကိုပဲ အခ်ိန္ေပးလာၾကတယ္။ ဒီေတာ့
သာမန္လူနာေတြ အတြက္ဘ၀င္မက်စရာေတြျဖစ္လာတာေပါ့။
University Köln ကေလ့လာခ်က္အရဆိုရင္ အထူးကုဆရာ၀န္တေယာက္ဆီမွာ
ရက္ခ်ိန္းယူရင္ Private နဲ ့သာမန္ Insurance ရွိသူေတြ ရဲ့ ကြာျခားခ်က္ကို ေဖၚ
ျပထားပါတယ္။ ့သာမန္ Insurance ရွိသူ တေယာက္ အတြက္ Endoskopie
လုပ္ဖို ့ ရက္ခ်ိန္းဟာ ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ၃၆.၇ ပတ္ျဖစ္ၿပီး၊ Private Insurance ရွိသူ
ေတြအတြက္ကေတာ့ ၁၁.၉ ပတ္ပဲ ၾကာပါတယ္။
လူနာေတြ ကလည္း ငါတို ့လစဥ္ပိုက္ဆံေပးေနရတာဆိုၿပီး သူတို ့ရသမွ်
အခြင့္အေရးကို ရသလိုယူၾကတာပါပဲ။ Insurance ကုမၸဏီေတြ က ကန္ ့သတ္
ခ်က္ေတြလုပ္ေနတာေတာင္ ရသမွ်နည္းေတြနဲ ့ႀကိဳးစားၾကတယ္။ ဥပမာ
ႏွာေစး၊ေခ်ာင္းဆိုး ေရာဂါေတြအတြက္ ေဆးေတြကို ၁၂ႏွစ္ေအာက္ကေလးေတြ
အတြက္ ေဆးစာနဲ ့၀ယ္ရင္ အလကားရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကေလးငယ္႐ွိတဲ့
လူေတြက အဲ့ဒီေဆးေတြ လူႀကီးေတြအတြက္ လိုရင္ ကေလးနံမယ္နဲ ့
ေဆးစာေရးခိုင္းတာမ်ိဳးေတြေပါ့။
အခြင့္အေရးယူတတ္တဲ့ လူတခ်ိဳ ့ေၾကာင့္ Insurance ကုမၸဏီ ေတြက ကန္ ့သတ္
မႈေတြ လုပ္လာတာေပါ့။ေတြးမိတာက စနစ္ကေကာင္းလြန္းေတာ့လည္း လူေတြကို
ပ်က္ဆီးေစသလားလို ့ပါ။
Saturday, 3 October 2009
Titisee ကိုေရာက္ခဲ့တယ္။
ဒီေန ့ေတာ့ေရးလက္စ အေၾကာင္းေလးေတြ ခဏထားၿပီး ဟိုနားဒီနား
ေလွ်ာက္လည္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန ့(၃.၁၀.၀၉)ကေတာ့ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံရဲ ့႐ံုးပိတ္
ရက္ပါ။ အေ႐ွ့ဂ်ာမနီနဲ ့အေနာက္ဂ်ာမနီ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းတဲ့
ေန ့ပါ။ ဒီေန ့အႏွစ္(၂၀) ျပည့္ခဲ့ၿပီေပါ့။
ဒီေန ့ကပိတ္ရင္လည္းျဖစ္၊ ရာသီဥတုကလည္းသာယာတာနဲ ့က်မတို ့ႏွစ္ေယာက္
Black Forest ကTitiseeဆိုတဲ့ေနရာကို သြားခဲ့ၾကပါတယ္။ က်မတို ့ေနတဲ့
Bad Krozingen ကဆို 46.3 km ေ၀းပါတယ္။ က်မတို ့ကေတာ့ရထားနဲ ့သြား
ၾကတာပါ။
မနက္ (၁၀) နာရီခြဲ ရထားနဲ ့ Bad Krozingen ကေနထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါကေတာ့ရထားအခ်ိန္စာရင္းပါ။
က်မတို ့ၿမိဳ့ေလးရဲ့ ဘူတာ
ရထားေစာင့္ေနတာ။
ရထားလာၿပီ။
ဒီမွာရထားေျပာင္းစီရတယ္။
ဒီရထားနဲ ့Titisee ကိုသြားရမွာ။
ဘူတာကစက္ဘီးေတြ
ရထားေပၚကျမင္ရတာေတြ
(Himmelreich)ျမန္မာလိုေတာ့နတ္ျပည္ေပါ့။
က်မတို ့ေတာ့ ကံမပါေသးလို ့
အဲ့ဒီျမိဳ ့မွာမေနရဘူး။
ေရာက္ၿပီ။ တနာရီေလာက္ၾကာတယ္။
Schwarzwaldschinken
Black Forest ကထြက္တဲ့ ၀က္ေပါင္ေျခာက္
kuckucksuhr
ျမင္းလွည္းလည္းေတြ ့ခဲ့ေသးတယ္။
ဒါကေတာ့ Titisee ပါ။
အစာေျပစားၾကတယ္။
အိမ္ကိုေတာ့ ၃ နာရီခြဲ မွာျပန္ေရာက္ပါတယ္။....သူငယ္ခ်င္းတို ့လာလည္ရင္
လိုက္ပို ့ေပးမယ္ေနာ္။
အခုေတာ့သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ညေပါ့။
မနက္ကအေမ့ကိုဖုန္းဆက္ၿပီး ကန္ေတာ့
လိုက္တယ္။
အိမ္မွာေတာ့ အိမ္ဦးနတ္ကိုပဲ ကန္ေတာ့လိုက္
ပါတယ္။ (မုန္ ့ဖိုးေတာ့မရဘူး)
ေလွ်ာက္လည္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန ့(၃.၁၀.၀၉)ကေတာ့ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံရဲ ့႐ံုးပိတ္
ရက္ပါ။ အေ႐ွ့ဂ်ာမနီနဲ ့အေနာက္ဂ်ာမနီ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းတဲ့
ေန ့ပါ။ ဒီေန ့အႏွစ္(၂၀) ျပည့္ခဲ့ၿပီေပါ့။
ဒီေန ့ကပိတ္ရင္လည္းျဖစ္၊ ရာသီဥတုကလည္းသာယာတာနဲ ့က်မတို ့ႏွစ္ေယာက္
Black Forest ကTitiseeဆိုတဲ့ေနရာကို သြားခဲ့ၾကပါတယ္။ က်မတို ့ေနတဲ့
Bad Krozingen ကဆို 46.3 km ေ၀းပါတယ္။ က်မတို ့ကေတာ့ရထားနဲ ့သြား
ၾကတာပါ။
မနက္ (၁၀) နာရီခြဲ ရထားနဲ ့ Bad Krozingen ကေနထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါကေတာ့ရထားအခ်ိန္စာရင္းပါ။
က်မတို ့ၿမိဳ့ေလးရဲ့ ဘူတာ
ရထားေစာင့္ေနတာ။
ရထားလာၿပီ။
ဒီမွာရထားေျပာင္းစီရတယ္။
ဒီရထားနဲ ့Titisee ကိုသြားရမွာ။
ဘူတာကစက္ဘီးေတြ
ရထားေပၚကျမင္ရတာေတြ
(Himmelreich)ျမန္မာလိုေတာ့နတ္ျပည္ေပါ့။
က်မတို ့ေတာ့ ကံမပါေသးလို ့
အဲ့ဒီျမိဳ ့မွာမေနရဘူး။
ေရာက္ၿပီ။ တနာရီေလာက္ၾကာတယ္။
Schwarzwaldschinken
Black Forest ကထြက္တဲ့ ၀က္ေပါင္ေျခာက္
kuckucksuhr
ျမင္းလွည္းလည္းေတြ ့ခဲ့ေသးတယ္။
ဒါကေတာ့ Titisee ပါ။
အစာေျပစားၾကတယ္။
အိမ္ကိုေတာ့ ၃ နာရီခြဲ မွာျပန္ေရာက္ပါတယ္။....သူငယ္ခ်င္းတို ့လာလည္ရင္
လိုက္ပို ့ေပးမယ္ေနာ္။
အခုေတာ့သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ညေပါ့။
မနက္ကအေမ့ကိုဖုန္းဆက္ၿပီး ကန္ေတာ့
လိုက္တယ္။
အိမ္မွာေတာ့ အိမ္ဦးနတ္ကိုပဲ ကန္ေတာ့လိုက္
ပါတယ္။ (မုန္ ့ဖိုးေတာ့မရဘူး)
Thursday, 1 October 2009
ဂ်ာမန္ေဆးေလာက နဲ ့ဆရာ၀န္မ်ား
ဂ်ာမန္ က်န္းမာေရးေလာက ထဲက က်မ ေတြ ့ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ ဆရာ၀န္တခ်ိဳ ့ရဲ ့
အေၾကာင္းေလးေတြပါ။ ေဆးေလာကထဲမွာေတာ့ ေဆး႐ံုမွာလုပ္တဲ့ ဆရာ၀န္
ေတြရယ္၊ ေဆးခန္းေတြမွာ ထိုင္တဲ့ဆရာ၀န္ေတြရယ္ ဆိုၿပီးေယပူယ်ေျပာလို ့ရ
ပါတယ္။ ေဆးခန္း ထိုင္တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြထဲမွာ အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance
Co. ေတြက အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ ဆရာ၀န္ေတြက မ်ားပါတယ္။ သူတို ့ဆီမွာပဲ
အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ (သာမန္) အာမခံထားတဲ့သူေတြ ေဆးကုလို ့ရပါတယ္။
တခ်ိဳ ့ဆရာ၀န္ေတြကေတာ့ Private patients ေတြအတြက္ပဲ ေဆးခန္းဖြင့္ၾက
ပါတယ္။ ဒီလိုဆရာ၀န္ေတြအတြက္ေတာ့ အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance
Co. ေတြက အသိအမွတ္ျပဳခံရဖို ့မလိုပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ ဆရာ၀န္ အမ်ားစုက အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance ရွိတဲ့ သူေတြကို
အဓိကထားၾကပါတယ္။ သူတို ့က လူ မ်ားစုမဟုတ္လား။
၂၀၀၄ ခုႏွစ္ကစၿပီးေတာ့ အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance ႐ွိတဲ့လူနာေတြဟာ
ဆရာ၀န္ေတြအတြက္ သိပ္ အျမတ္မရၾကေတာ့ပါဘူး။ အဲ့ဒီ ကုမၸဏီေတြကေပးထားတဲ့
ကုသမႈ ။၀န္ေဆာင္မႈေတြဟာ တႏွစ္နဲ ့တႏွစ္ ပိုၿပီး နည္းလာပါတယ္။ ဆရာ၀န္ေတြအတြက္
ကုသမႈေဘာင္က်ဥ္းလာတာေပ့ါ။ ဒီေတာ့ ၀င္ေငြပါနဲလာေရာ။
ဒီေျပာင္းလဲမႈေတြဟာ တကယ္ေတာ့ ဆရာ၀န္ေရာ၊လူနာပါ နစ္နာၾကတာပါ။
ဒီေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြဘက္က အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance Co. ေတြက
ပိုက္ဆံမေပး (ေတာ့)တဲ့ ကုသမႈေတြကို Private treatment အေနနဲ ့ ကုသေပးၿပီး
လူနာက ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ပိုက္ဆံေပးရတာေပါ့။ ဒီေတာ့ (IGEL Leistungen) လို ့
ေခၚတဲ့ ကိုယ့္ပိုက္ဆံ ကိုယ္႐ွင္းရတဲ့ ကုသမႈ ေတြမ်ားလာတယ္။
ဘာေၾကာင့္ဒီလိုျဖစ္ရတာလဲဆိုတာကို က်မျမင္သေလာက္ေျပာရရင္ ဆရာ၀န္ေတြ၊
လူနာေတြရဲ ့ဒဏ္ေတြကို အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance Co. ေတြက မခံႏိုင္ေတာ့
လို ့ပါ။ ၂၀၀၄ မတိုင္မွီကဆို ဆရာ၀န္ေတြ ကုသေရးမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး လုပ္ပိုင္
ခြင့္ရသလို Insurance Co. ေတြဆီကလည္း ပိုက္ဆံရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ ့ေသာ
ဆရာ၀န္ေတြက အခြင့္အေရးေတြပိုယူလာၿပီး စနစ္ေကာင္းကို အျမတ္ထုတ္လာခဲ့
ၾကပါတယ္။ ကုသမႈေတြ ကိုတကယ္မေပးပဲ ညာေတာင္းတာေတြ၊ မလိုအပ္တဲ့
ကုသမႈေတြလုပ္ၿပီး ပိုေတာင္းတာေတြ လုပ္လာခဲ့ၾကတယ္။ ဆရာ၀န္တိုင္း
မဟုတ္ေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒီလိုပဲလုပ္ၾကတာဆိုေတာ့ Insurance Co.
ေတြလည္းၾကာေတာ့ ဘယ္ခံႏိုင္ေတာ့မွာလဲ။ ဒီအေၾကာင္းေတြ သူတို ့ကိုေျပာရင္
ခံႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲလူနာေတြဘက္က အခြင့္ေကာင္းယူလာတာေတြေတာ့
ေနာက္အပိုင္းမွာဆက္ေျပာျပပါမယ္။
ဒီေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြက လူနာေတြ ကို အရင္ထက္ပိုၿပီးလကၡံလာၾကတယ္။ ဒါမွလည္း
သူတို ့အတြက္ အျမတ္က်န္မွာေပါ့ေလ။ လူနာေတြအတြက္ တစ္ဦးခ်င္း
အခ်ိန္ေပးႏိုင္မႈနည္းလာတယ္။ ဆရာ၀န္ေတာ္ေတာ္မ်ား
မ်ားရဲ ့ၿငီးသံေတြၾကားလာရတယ္။ၿမိဳ ့နဲ ့ေ၀းတဲ့ ေနရာေတြမွာဆို ေဆးခန္းဖြင့္ခ်င္တဲ့
ဆရာ၀န္ေတြ နည္းလာတယ္။ Private လူနာမ်ားတဲ့ေဆးခန္း၊ private ကုသမႈေတြ
နဲ ့အဆင္ေျပေနတဲ့ေဆးခန္း၊ Private လူနာေတြပဲလကၡံတဲ့ေဆးခန္းေတြပဲ အဆင္
ေျပၾကပါတယ္။
ဒါေတြကေတာ့ က်မသိသမွ်၊ျမင္သမွ် ဂ်ာမန္ ေဆးေလာက နဲ ့ဆရာ၀န္ေတြ ရဲ ့
အေၾကာင္း အစိတ္တပိုင္းပါ။ ေနာက္မွ လူနာေတြ ဘက္က အေၾကာင္းေလးေတြ
ဆက္ေရးပါအံုးမယ္။
အေၾကာင္းေလးေတြပါ။ ေဆးေလာကထဲမွာေတာ့ ေဆး႐ံုမွာလုပ္တဲ့ ဆရာ၀န္
ေတြရယ္၊ ေဆးခန္းေတြမွာ ထိုင္တဲ့ဆရာ၀န္ေတြရယ္ ဆိုၿပီးေယပူယ်ေျပာလို ့ရ
ပါတယ္။ ေဆးခန္း ထိုင္တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြထဲမွာ အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance
Co. ေတြက အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ ဆရာ၀န္ေတြက မ်ားပါတယ္။ သူတို ့ဆီမွာပဲ
အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ (သာမန္) အာမခံထားတဲ့သူေတြ ေဆးကုလို ့ရပါတယ္။
တခ်ိဳ ့ဆရာ၀န္ေတြကေတာ့ Private patients ေတြအတြက္ပဲ ေဆးခန္းဖြင့္ၾက
ပါတယ္။ ဒီလိုဆရာ၀န္ေတြအတြက္ေတာ့ အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance
Co. ေတြက အသိအမွတ္ျပဳခံရဖို ့မလိုပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ ဆရာ၀န္ အမ်ားစုက အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance ရွိတဲ့ သူေတြကို
အဓိကထားၾကပါတယ္။ သူတို ့က လူ မ်ားစုမဟုတ္လား။
၂၀၀၄ ခုႏွစ္ကစၿပီးေတာ့ အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance ႐ွိတဲ့လူနာေတြဟာ
ဆရာ၀န္ေတြအတြက္ သိပ္ အျမတ္မရၾကေတာ့ပါဘူး။ အဲ့ဒီ ကုမၸဏီေတြကေပးထားတဲ့
ကုသမႈ ။၀န္ေဆာင္မႈေတြဟာ တႏွစ္နဲ ့တႏွစ္ ပိုၿပီး နည္းလာပါတယ္။ ဆရာ၀န္ေတြအတြက္
ကုသမႈေဘာင္က်ဥ္းလာတာေပ့ါ။ ဒီေတာ့ ၀င္ေငြပါနဲလာေရာ။
ဒီေျပာင္းလဲမႈေတြဟာ တကယ္ေတာ့ ဆရာ၀န္ေရာ၊လူနာပါ နစ္နာၾကတာပါ။
ဒီေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြဘက္က အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance Co. ေတြက
ပိုက္ဆံမေပး (ေတာ့)တဲ့ ကုသမႈေတြကို Private treatment အေနနဲ ့ ကုသေပးၿပီး
လူနာက ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ပိုက္ဆံေပးရတာေပါ့။ ဒီေတာ့ (IGEL Leistungen) လို ့
ေခၚတဲ့ ကိုယ့္ပိုက္ဆံ ကိုယ္႐ွင္းရတဲ့ ကုသမႈ ေတြမ်ားလာတယ္။
ဘာေၾကာင့္ဒီလိုျဖစ္ရတာလဲဆိုတာကို က်မျမင္သေလာက္ေျပာရရင္ ဆရာ၀န္ေတြ၊
လူနာေတြရဲ ့ဒဏ္ေတြကို အစိုးရ ေထာက္ပံ့တဲ ့ Insurance Co. ေတြက မခံႏိုင္ေတာ့
လို ့ပါ။ ၂၀၀၄ မတိုင္မွီကဆို ဆရာ၀န္ေတြ ကုသေရးမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး လုပ္ပိုင္
ခြင့္ရသလို Insurance Co. ေတြဆီကလည္း ပိုက္ဆံရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ ့ေသာ
ဆရာ၀န္ေတြက အခြင့္အေရးေတြပိုယူလာၿပီး စနစ္ေကာင္းကို အျမတ္ထုတ္လာခဲ့
ၾကပါတယ္။ ကုသမႈေတြ ကိုတကယ္မေပးပဲ ညာေတာင္းတာေတြ၊ မလိုအပ္တဲ့
ကုသမႈေတြလုပ္ၿပီး ပိုေတာင္းတာေတြ လုပ္လာခဲ့ၾကတယ္။ ဆရာ၀န္တိုင္း
မဟုတ္ေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒီလိုပဲလုပ္ၾကတာဆိုေတာ့ Insurance Co.
ေတြလည္းၾကာေတာ့ ဘယ္ခံႏိုင္ေတာ့မွာလဲ။ ဒီအေၾကာင္းေတြ သူတို ့ကိုေျပာရင္
ခံႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲလူနာေတြဘက္က အခြင့္ေကာင္းယူလာတာေတြေတာ့
ေနာက္အပိုင္းမွာဆက္ေျပာျပပါမယ္။
ဒီေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြက လူနာေတြ ကို အရင္ထက္ပိုၿပီးလကၡံလာၾကတယ္။ ဒါမွလည္း
သူတို ့အတြက္ အျမတ္က်န္မွာေပါ့ေလ။ လူနာေတြအတြက္ တစ္ဦးခ်င္း
အခ်ိန္ေပးႏိုင္မႈနည္းလာတယ္။ ဆရာ၀န္ေတာ္ေတာ္မ်ား
မ်ားရဲ ့ၿငီးသံေတြၾကားလာရတယ္။ၿမိဳ ့နဲ ့ေ၀းတဲ့ ေနရာေတြမွာဆို ေဆးခန္းဖြင့္ခ်င္တဲ့
ဆရာ၀န္ေတြ နည္းလာတယ္။ Private လူနာမ်ားတဲ့ေဆးခန္း၊ private ကုသမႈေတြ
နဲ ့အဆင္ေျပေနတဲ့ေဆးခန္း၊ Private လူနာေတြပဲလကၡံတဲ့ေဆးခန္းေတြပဲ အဆင္
ေျပၾကပါတယ္။
ဒါေတြကေတာ့ က်မသိသမွ်၊ျမင္သမွ် ဂ်ာမန္ ေဆးေလာက နဲ ့ဆရာ၀န္ေတြ ရဲ ့
အေၾကာင္း အစိတ္တပိုင္းပါ။ ေနာက္မွ လူနာေတြ ဘက္က အေၾကာင္းေလးေတြ
ဆက္ေရးပါအံုးမယ္။
Subscribe to:
Posts (Atom)