ေပါက္ ေရ ကိုယ့္အႀကိဳက္ ကိုေရးလိုက္အံုးမယ္ေနာ္။
ထမီဆိုတာငယ္ငယ္ ကတည္းက က်မတို ့ရင္းႏွီးလာၾကတာပါ။ မွတ္မိစရာေတြ
လည္းအမ်ားႀကီးေပါ့။ က်မ ၄ ႏွစ္သမီးအရြယ္ေလာက္က ထမီ၀တ္၊ ေဒါက္ဖိနပ္
စီး၊ ပုသိမ္ထီးေဆာင္းၿပီး႐ႈိးအေပးေကာင္းလို ့ ခလုပ္တိုက္၊ နဖူးေပါက္ဖူးတယ္။
အခုထိနဖူးမွာ အမာရြတ္႐ွိေနတုန္း။
ေက်ာင္းမွာ (၅)တန္းေရာက္ေတာ့ ထမီစ၀တ္ရတယ္။ လူကကေလးပဲရွိေသးတာ
ဆိုေတာ့ အေဆာ့ကမက္တယ္ေလ။ ထမီနဲ ့ဆိုေတာ့ ေျပးရလႊားရတာ သိပ္မေကာင္း
ျပန္ဘူး။ ဒီေတာ့ေက်ာင္းသြားရင္ စကတ္ေလးထည့္သြားတယ္။ မနက္ေက်ာင္း
မတက္ခင္ နဲ ့ေန ့လည္ထမင္းစားခ်ိန္ဆင္းရင္ စကတ္လဲဲၿပီး ကစားတာပဲ။
အဲ့ဒီတုန္းက ေခတ္စားတဲ့ကစားနည္းက သာေရကြင္းခုန္တာေလ။
စကတ္ေမ့လာတဲ့ေန ့ဆို ထမီကြဲေအာင္ ေဆာ့ဘူးတယ္။
ငယ္ငယ္က ပိန္ပိန္ရွည္ရွည္ဆိုေတာ့ အဖြားက ထမီ၀တ္ေစခ်င္တာ။ အေမ
ကေတာ့ဂါ၀န္လွလွေလးေတြ၀ယ္ေပးပါတယ္။ (၈)တန္းေလာက္ကစၿပီး
ေတာ့ ထမီပဲ၀တ္ျဖစ္တယ္။ ႀကီးတဲ့အထိပဲ။ မွတ္မိေသးတယ္။ သႀကၤန္ဆိုရင္
သူမ်ားေတြေဘာင္းဘီ၀တ္တာေတြ ့ေတာ့ က်မတို ့ညီအမေတြ ပိုးထၾကတယ္။
ဒါနဲ ့မခ်ိဳရယ္ က်မရယ္ ေဘာင္းဘီ တစ္ထည္စီ၀ယ္ျဖစ္ၾကေသးတယ္။
အလုပ္ထဲေရာက္ေတာ့ ထမီ၀တ္ရတာ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္လာတယ္။ ဆရာမ
ေပါက္စဆိုေတာ့ ထမီလွလွေလးေတြနဲ ့ဟုတ္ေနတာေပါ့။ တ႐ုပ္ဆင္လွလွ
ေလးေတြ၊ ခ်ိတ္လွလွေလးေတြ... လခထုတ္ရင္ သူငယ္ခ်င္းစႏၵီနဲ ့အတူ
လွည္းတန္းေစ်းေျပးၿပီး ထမီေတြေငးၾက၊ ၀ယ္ၾကတာမွတ္မိေသးတယ္။
ထမီေတြကလည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေပၚတယ္။ ပါတိတ္၊ ဘီဘဲ။ ေၾကာင္ျခစ္၊ ခ်ည္ထည္။
တရုတ္ထည္၊ ေရစိုလံုခ်ည္ဆိုတာေတာင္ရွိေသးရဲ ့၊
Thomas နဲ ့စေတြ ့ကတည္းက သူက ျမန္မာခ်ည္ထမီလွလွေလးေတြ၀တ္တာ
သေဘာက်တယ္။က်မ၀တ္တဲ့ထမီေတြထဲမွာ သူ ့အႀကိဳက္ေတြ ေျပာထားတယ္။
က်မ ဒီကို လာေတာ့သူ ့ႀကိဳက္တဲ့ထမီေလးေတြ ေရြးယူလာခဲ့တယ္။
ေရာက္စကေတာ့ ထမီပဲ၀တ္ျဖစ္တယ္။ အခုေတာ့ ေႏြေရာက္ရင္၀တ္ပါတယ္။
တရားသြားထိုင္ရင္၀တ္ျဖစ္တယ္။ ဒီက တရားထိုင္ၾကတဲ့ဘိုမေတြဆီမွာ
ထမီလွလွေလးေတြအမ်ား ႀကီးရွိတယ္။ က်မေငးယူရတယ္။
က်မႀကိဳက္တဲ့ထမီေလးေတြက ခ်ည္ထည္ ဒူးနားခ်ိတ္ေလးေတြ၊ မာဆ႐ိုက္ေလး
ေတြ ႀကိဳက္တယ္။ သူတို ့ေတြက ထသြားထလာ၀တ္လို ့ေကာင္းတယ္။
တရားထိုင္ရင္လည္း အဆင္ေျပတယ္။ တရုတ္ထည္ေလးေတြလည္း
ႀကိဳက္တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာထည္ေလာက္ မယဥ္သလိုပဲ။
အေရာင္ေတြထဲမွာေတာ့ အျပာေရာင္၊ အစိမ္းေရာင္၊ မီးခိုးေရာင္၊
ပုဇြန္ဆီေရာင္ႏုႏု ေတြႀကိဳက္တယ္။ အဲ့ဒီအေရာင္ေလးေတြမွာ အျဖဴခ်ိတ္၊
မီးခိုးခ်ိတ္၊ အ၀ါႏုခ်ိတ္၊ အနက္ခ်ိတ္ေလးေတြေဖာက္ထားရင္လွတယ္ထင္တာပဲ။
Thomas ကေတာ့ အ၀ါေရာင္တဲ့၊သူ၀ယ္ေပးရင္ အ၀ါပဲ။
ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ သိဂႌေရႊ၀ါ ကထမီေတြ သြားေငးရတယ္။ သူ ့ဆီမွာက
ပိုးခ်ိတ္ေတြဆိုေတာ့ အခါ၀ယ္ရင္ တစ္ထည္ပဲ၀ယ္ႏိုင္တယ္။ ပိုးခ်ိတ္
ၾကေတာ့ ဒီမွာသိပ္မ၀တ္ျဖစ္ဘူး။ ပြဲရွိမွ တစ္ႏွစ္တစ္ခါေလာက္ပဲ၀တ္ျဖစ္တာ။
အခုေပၚေနတဲ့ ဒူးနားခ်ိတ္ေတြက အရင္ကလို လႈိင္းပံုမဟုတ္ေတာ့ပဲ။ ပန္းေလးေတြ
အေရာင္ အရင့္အႏုေလးေတြ တြဲသံုးထားတာလည္း ၾကိဳက္တယ္။
ပတ္လည္ခ်ိတ္ ( အျပည့္ခ်ိတ္)ေတာ့မႀကိဳက္ဘူး။
က်မက ကြင္းထမီေတြပဲ၀တ္ေလ့ရွိတယ္။ မၿမဲမွာဆိုးရင္ အထက္ဆင္နဲ ့
ခ်ဳပ္ထားတဲ့ ခါးပတ္ေလးနဲ ့၀တ္လိုက္တယ္။ ခါးပတ္မွန္းမသိသာဘူးေပါ့။
ဒီတေခါက္ ဆိုင္ကေျပာတာနဲ ့ ခ်ိတ္တတ္တဲ့ ထမီခ်ဳပ္လာတယ္။
မႀကိဳက္ဘူး။ အက်င့္မရွိေသးလို ့နဲ ့တူပါတယ္။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
အစ္မေရ ပုံမတင္ေတာ့ဘူးလား။ သူမ်ားအႀကိဳက္ေတြ လုိက္ဖတ္ၿပီး ဓာတ္ပုံျမင္ရင္ ဝင္ဝင္ေငးေနတာ။ း)
အၾကိဳက္ေတြကေတာ႔ တူေနပါၿပီေလ..တို႔လဲ ပတ္လည္ခ်ိတ္မ်ိဳး မၾကိဳက္ဘူး။ ေနာက္ၿပီး ခုထိ ထမိန္ကို ခ်ိတ္နဲ႔ မ၀တ္တတ္ေသးဘူး။ ကိုယ္႔ဖာသာပဲ ၀တ္ရတာ အားရတယ္။
မရွင္ေလးတို႔လို ကိုယ္လုံးမ်ိဳးကေတာ႔ ဘာ၀တ္၀တ္ လွၿပီးသားပါေလ..။
ဇြန္မိုးစက္ ေရ ေဆာင္းတြင္းဆိုေတာ့ ထမီေတြ သိမ္းထားလိုက္လို ့ပါ။
မခ်ိဳသင္း...အႀကိဳက္တူတယ္ဆိုတာသိရလို ့ ၀မ္းသာ
သြားတယ္။
ပတ္လည္ ခ်ိတ္ဆိုတာ ဘာမ်ိဳးလဲ မသိဘူး။။
ပံုေလးပါ ျပေပးရင္ ေကာင္းမွာပဲ..။။
က်ေနာ္လည္း ခ်ည္ထည္ ဒူးနားခ်ိတ္ကို ၾကိဳက္တယ္။။
မာဆရိုက္ေတာ့ မရွိ။။
ေပါက္...ပတ္လည္ခ်ိတ္ဆိုတာ တထည္လံုး အေပၚေအာက္ ခ်ိတ္အျပည့္လံုခ်ည္ကို ေျပာတာ...ဟုတ္တယ္ေနာ္ မ႐ွင္ေလး :)
ဟုတ္ပါတယ္ စူးႏြယ္ေလး။
Post a Comment