cookies ဖုတ္ၾကတယ္။

အရင္ႏွစ္ေတြကေတာ့ အိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲ ပဲ Christmas cookies
ေတြ ဖုတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ကိုThomas ကလည္း အိႏၵိယ ၊ ဗုဒၶဂါယာ
က တိပိဋက ရြတ္ပြဲကို သြားတယ္။ သူက ဟိုမွာ ၄ပတ္ၾကာမွာဆိုေတာ့
ခရစၥမတ္ျပီးမွျပန္ေရာက္မယ္။ ဒီေတာ့တေယာက္ထဲ မုန္ ့ေတြအမ်ားၾကီး
နဲ ့မျဖစ္ျပန္ဘူး။ အဲ့ဒါနဲ ့ပဲဒီႏွစ္ အိမ္မွာ cookies ေတြမလုပ္ေတာ့ပါဘူး။

ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ကေတာ့ မိတ္ေဆြတေယာက္အိမ္မွာ Christmas cookies
စုျပီးဖုတ္ၾကမယ္လိုဆိုတာနဲ ့၀ါသနာအရ သြားလိုက္ပါတယ္။
ကေလး၊လူၾကီးစုစုေပါင္း ၇ ေယာက္စုၿပီး မုန္ ့ေတြဖုတ္ဖို ့လုပ္ၾကပါတယ္။







ကေလးေတြကေတာ့ အဆင္သင့္ဖုတ္လို ့ရတဲ ့အထုပ္ေတြကို သံုးပါတယ္။
က်မတို ့လူၾကီးအုပ္စုကေတာ့ မုန္ ့ဖုတ္စာအုပ္ အကူအညီနဲ ့ လက္စြမ္းျပၾက
ပါတယ္။ တက္ညီလက္ညီနဲ ့ေန ့ခင္း ၃နာရီကစလိုက္တာ ည ၇နာရီမွျပီးပါတယ္။


စုၿပီးလုပ္ၾကေတာ့ စကားတေျပာေျပာနဲ ့အခ်ိန္က ကုန္မွန္းေတာင္မသိလိုက္ပါဘူး။
ေဆးေၾကာရွင္းလင္း စရာေတြလည္းခဏေလးနဲ ့ပဲျပီးသြားပါတယ္။
အျပန္ၾကေတာ့ မုန္ ့ေလးေတြခြဲေ၀ယူခဲ့ၾကပါတယ္။
ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ေန ့တေန ့ပါ။

SIXTH INTERNATIONAL TIPITAKA CHANTING CEREMONY

The Sixth International Tipitaka Chanting ceremony will be held
in Bodhgaya from December 2-12th 2010.

Senior monks and their followers from ten countries will come
together to chant from the Pali Tipitaka at the ancient Mahabodhi
Mahavihara temple in Bodhgaya, Bihar, India.

In 2010 the Sanghas of Laos and Bangladesh will organize
the event, bringing together an estimated 2000 monks from
the countries of Bangladesh, Cambodia, Laos, Indonesia, India,
Nepal, Myanmar, Thailand, Sri Lanka and Vietnam.

Travel information you can read here.

က်မနဲ ့အရက္ယဥ္ေက်းမႈ

ဂ်ာမနီမွာ ၾကံဳရတဲ့ သူတို ့ရဲ ့ယဥ္ေက်းမႈတခုပါ။ ဂ်ာမနီမွာ အရက္က
ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတြ ့ရပါတယ္။
Beer, Wine, Sekt (Sparkling wine), Schnaps....စံုလို ့ပါပဲ။
အရက္ကို ထမင္းစားပြဲေတြ၊ ဧည့္ခံပြဲေတြ၊ မိတ္ဆံုစားပြဲေတြ၊ ေမြးေန ့ပြဲ
ေတြ၊ ရိုးရာပြဲေတာ္ေတြမွာ ပံုစံအမ်ိဳူမ်ိဳးနဲ ့ဧည့္ခံေလ့ရွိပါတယ္။
၀ိုင္အသစ္ေပၚခ်ိန္ပြဲေတြ၊ ၀ိုင္ပြဲေတြ၊ ဘီယာပြဲေတြေတာင္က်င္းပၾကပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ေခ်ာကလက္ထဲ၊ ကိတ္မုန္ ့ထဲ၊ သၾကားလံုးထဲ၊ ဟင္းေတြထဲမွာလည္း
အရက္ကို အသံုးၿပဳၾကပါတယ္။

က်မတို ့အတြက္ေတာ့ မအပ္စပ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈလို ့ေျပာရမွာပဲ။ အရက္နဲ ့ွ
ဧည့္ခံၾကရင္ေတာ့ ယဥ္ေက်းစြာနဲ ့ျငင္းပယ္ရပါတယ္။ က်မ အရက္မေသာက္လို ့
အခ်ိဳရည္တစ္ခုခုေပးပါဆိုရင္ စီစဥ္ေပးပါတယ္။
တခ်ိဳ ့ကေတာ့ ဘာျဖစ္လို ့မေသာက္တာလဲလို ့ေမးၾကပါတယ္။ က်မ သီလေစာင့္
ထားလို ့ပါ လို ့ေျဖရင္ေတာ့ သူတို ့နားလည္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ က်မကေတာ့
က်မေသာက္ေလ့မရွိလို ့မေသာက္ပါလို ့ခပ္ျပတ္ျပတ္ျငင္းပါတယ္။
ရင္းႏွီးတဲ့သူဆိုရင္ေတာ့ ဘာသာေရးေၾကာင့္လို ့ေျပာျပပါတယ္။

တခ်ိဳ ့ကေတာ့မေသာက္ဘူးလို ့ျငင္းရင္ အားနာဖို ့ေကာင္းတယ္လို ဆိုပါတယ္။
မိမိယံုၾကည္ခ်က္၊ခံယူခ်က္ တစ္ခုကိုေတာ့ အားနာမႈေၾကာင့္ မဖ်က္စီးႏိုင္ပါ။
သူတို ့ဘက္က ၾကည့္ေတာ့ သူတို ့ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုသလို က်မတို ့ဘက္က
ၾကည့္ေတာ့လည္း က်မတို ့ယဥ္ေက်းမႈ ေပါ့။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ေလးစားၾကရင္
က်မရဲ ့ျငင္းဆိုမႈကိုလက္ခံႏိုင္မွာပါ။

က်မ အရက္ရဲ ့ဆိုးက်ိဳးေတြကိုလည္း သူတို ့နဲ ့မေဆြးေႏြးပါဘူး။ အရက္
ေၾကာင့္ ဒီမွာ လူငယ္ေတြဘယ္ေလာက္ဒုကၡေရာက္ေနၾကတယ္ဆိုတာ
ျမင္ေတြ ့ၾကားသိေနတာပါပဲ။

က်မကိုယ္ေတြ ့အရေတာ့မေသာက္ဘူးလို ့ ျငင္းရင္လကၡံၾကပါတယ္။
ကိတ္မုန္ ့ထဲမွာလည္း အရက္ပါမပါေမးၿပီး ၀ယ္ပါတယ္။ ဧည့္သည္ အျဖစ္
သြားတယ္ဆိုရင္လည္း သံသယရွိရင္ ေမးလိုက္တာပါပဲ။

သူတို ့ဘက္က ဘယ္လိုပဲထင္ထင္ အဓိကကမိမိယံုၾကည္ခ်က္မပ်က္ေစဖို ့ပါပဲ။

ဘက္စံုကၽြမ္းက်င္သူ

ယခုေခတ္မွာနည္းပညာေတြ ေနရာတိုင္း မွာတအားတိုးတက္လာပါတယ္။

တိုးတက္လာတဲ့နည္းပညာေတြနဲ ့အတူက်မတို ့ရဲ ့ဦေႏွာက္ ကလည္း

လိုက္ေလွ်ာညီေထြတိုးတက္ေနရပါတယ္။ က်မ ဒီကို (ဂ်ာမနီကို)ေရာက္

ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးေလ့လာရတယ္၊သင္ယူရတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက

မေတြ ့ဘူး၊မသံုးဘူးတာေတြ ကိုနည္းမ်ိဳးစံုနဲ ့ႀကိဳးစားသင္ယူခဲ့ရတယ္။

(၁၀)ႏွစ္ေက်ာ္လာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးသိလာၿပီေပါ့ေလ။

ဒါေပမဲ့ဒီ(၁၀)ႏွစ္အတြင္းမွာပဲ သင္ခဲ့သိခဲ့တာေတြက ေခတ္မမီေတာ့ျပန္ဘူး။

ဆက္သင္ေနရျပန္ေရာ။


အရင္က ရထားလက္မွတ္၀ယ္ရင္ ဘူတာက ေကာင္တာမွာသြား၀ယ္ရံုပဲ။

ဘယ္လိုေျပာ၀ယ္ရမယ္ဆိုတာ က်မသင္ထားၿပီပါၿပီ။ ၀ယ္လည္း၀ယ္တတ္ေနၿပီ။

အခုေတာ့ ဘာတဲ့ Fahrkartenautomat လက္မွတ္ေရာင္းတဲ့စက္မွာ၀ယ္ရမယ္တဲ့။

တခ်ိဳ ့လက္မွတ္ေတြက စက္မွာပဲ၀ယ္လို ့ရသလို၊ စက္မွာ၀ယ္ရင္ေစ်းသက္သာ

ျပန္ေရာ။ အရင္တုန္းကရွိတဲ့ စက္ေတြကသာမန္ ရိုးရိုးစက္ေတြပါ။ အခုေနာက္ပိုင္း

စက္အသစ္ေတြ လဲလိုက္ေတာ့ က်မလည္းစက္အသစ္ကို ေလ့လာရေတာ့တာေပါ့။

အစပိုင္းေတာ့ ဟိုႏွိပ္ဒီႏွိပ္။ လိုခ်င္တာက မထြက္၊ မလိုခ်င္တာေတြထြက္လာ။

အေနာက္မွာေစာင့္ေနတဲ့လူေတြက စိတ္မရွည္။ က်မကႏိုင္ငံျခားသားဆိုေတာ့

စာမွဖတ္တတ္ရဲ ့လားလို ့ထင္ခ်င္ထင္မွာ။ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ္လိုခ်င္တာ

ရေအာင္ေတာ့ ႏွိပ္ရမွာပဲ။ ေစာင္ၾကပေစ။ က်မအလွည့္ေရာက္ေအာင္ လည္း

ေစာင့္ခဲ့ရတာပဲ။

တခ်ိဳ ့ဘူတာႀကီးေတြမွာေတာ့ ျပေပးတဲ့ သူေတြရွိတယ္။ သူတို ့က ေျပာရင္း

လုပ္သြားေတာ့ ဘာမွ မွတ္မိျပန္ဘူး။


ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဘူတာမွာရထားေစာင့္ေနတုန္း လက္မွတ္စက္ေတြမွာလူရွင္းရင္

ဟိုႏွိပ္၊ဒီႏွိပ္ နဲ ့ကိုယ္အျမဲ၀ယ္ရမယ့္ လက္မွတ္ ကိုအလြယ္တကူ၀ယ္လို ့ရေအာင္

က်င့္ရတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့တဆင့္တက္ၿပီး တျခားၿမိဳ ့ေတြအတြက္လက္မွတ္၀ယ္

ရင္ဘယ္လိုႏွိပ္ရမယ္။ အသြားအတြက္၊ အျပန္အတြက္၊ ထိုင္ခံု အတြက္၊ Special offer

ေတြ ဘယ္လိုရွာရမယ္....အခုေတာ့ က်မေတာ္ေတာ္ေလးကၽြမ္းက်င္သြားပါၿပီ။

ရထားအခ်ိန္စာရင္းေတြ၊ connection ေတြကို စက္မွာေတာင္မဟုတ္ပဲ Internet မွာ

ေတာင္ရွာတတ္ေနၿပီ။ဂ်ာမန္မီးရထားမွာေတာင္ လက္မွတ္ေရာင္တဲ့အလုပ္

လုပ္ရင္ရေလာက္ၿပီ။


ရထားေပၚမွာလည္းၾကည့္အံုးမလား။ အရင္က ရထားေပၚမွာ သူတို ့ေတြက

စာအုပ္ေတြဖတ္ၾကတယ္။ အရင္က က်မမွာ ခရီးသြားရင္စာမဖတ္တတ္ဘူး။

ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္၊ ဟိုေတြးဒီေတြးေပါ့။ ေနာက္ေတာ့က်မလည္း ခရီးသြားရင္

စာအုပ္ေလးနဲ ့။ စာဖတ္တာအက်င့္ေလးရလာတယ္။ အခု ေတာ့ေခတ္ကေျပာင္း

ေနၿပီ။ စာအုပ္ေခတ္ကေန MP3 တို ့၊ Netbook , Laptop, Notbook , iPad ,

ebook တို ့ေခတ ္ကိုေျပာင္းလာတယ္။


Intercity အျမန္ရထားေတြေပၚမွာ ဆို computer ေတြၾကီးပဲ။ က်မေတာင္

စာေရးရင္ စာရြက္ေပၚေရးရာကေန၊ Computer ေပၚမွာေရးေနတာၾကည့္။

ဒီေတာ့Computer နဲ ့ပတ္သက္လို ့နဲနဲပါးပါးသိသင့္တာသိရျပန္ေရာ။

Computer ေတြနဲ ့အလုပ္လုပ္ရတာေတာ့ေကာင္းပါရဲ ့၊ ျပသနာက

Password အလုပ္မွာ Computer ဖြင့္ဖို ့ုေတာင္ (၅)မ်ိဳးေလာက္မွတ္ေနရတယ္။

အသက္ကရလာၿပီဆိုေတာ့ တခါတေလမွားႏွိပ္မိေသးတယ္။ က်မလည္း

နံပတ္ေတြ၊ Password ေတြကို မွတ္ရင္း ဥာဏ္ေကာင္းလာမလား။ ဒါမွမဟုတ္

ေမ့တတ္တဲ့ေရာဂါမ်ား ျဖစ္ေတာ့မလားပဲ။


အရင္ကက်မတို ့ခရီးသြားမယ္ဆိုရင္ Travel Agent ဆီသြား၊ သူနဲ ့တိုင္မင္ၿပီး

ခရီးစဥ္ဆြဲ၊ ေလယာဥ္လက္မွတ္၀ယ္ေလ့ရွိတယ္။ အခုေတာ့ Internet မွာ

ဟိုႏွိပ္ဒီႏွပ္နဲ ့ေတာ္ေတာ္ေလးအလုပ္ျဖစ္သား။ ေစ်းသက္သာတဲ့ေလယာဥ္ေတြ၊

ဟိုတယ္ေတြ စိတ္ႀကိဳက္ရွာလို ့ရေနၿပီ။ ေခါင္းေတာ့ကိုက္တာေပါ့ေလ။မၾကာခင္

က်မေတာင္ Travel Agent ျဖစ္ေတာ့မယ္။


ရန္ကုန္မွာတုန္းက ဘဏ္ေတြဘာေတြနဲ ့မပတ္သက္ခဲ့ဘူး။ အေၾကာင္းမွမရွိတာ။

ဒီေရာက္ေတာ့ ပိုက္ဆံထုတ္တာ။ ေငြသြင္း၊ေငြလႊဲတာေတြ အတြက္ ဘဏ္နဲ ့ပတ္

သက္ရျပန္ေရာ။ Thomas ကသင္ေပးပါတယ္။ မလုပ္တတ္ေတာ့၇င္ေတာ့

ေကာင္တာ က ဘဏ္၀န္ထမ္းေတြဆီသြားအကူအညီေတာင္းရင္ အဆင္ကိုေျပလို ့။

အခုေတာ့ ဘဏ္ေတြလည္းေခတ္မီလာၿပီ။ စက္ေတြနဲ ့ေပါ့။ ေငြထုတ္တာ၊ေငြလႊဲတာ။

စတာေတြကို စက္ေတြမွာပဲလုပ္ရေတာ့တယ္။ ေကာင္တာမွာ လုပ္ခိုင္းရင္ ပိုက္ဆံ

ေပးရမွာ။ က်မကေတ့ကိုယ့္အားကိုကိုးေပါ့။ ဒီေတာ့ ေငြတခါလႊဲရင္

စက္ေရွ့ကေတာ္ေတာ္နဲ ့မခြာႏိုင္ဘူး။ နံပတ္ေတြမ်ားမွားရိုက္မလား၊ ေငြပမာဏ

မ်ားမွားရိုက္မလား.....စိုးရိမ္ေနတာနဲ ့အျပန္ျပန္စစ္။ ၾကာရင္ အစိုးရိမ္လြန္ေရာဂါ

မ်ားစြဲမလားထင္မိတယ္။ အခုဒါေတာင္ေခတ္မမီေတာ့ဘူး။ အခုတခါ Online Banking

တဲ့။ အိမ္ကေန အလုပ္ကိုျဖစ္လို ့။ က်မလည္း မၾကာခင္ ဘဏ္မွာ

သင္တန္းတက္စရာမလိုပဲ အလုပ္၀င္လုပ္ႏိုင္ေတာ့မွာ။။။


တေလာက က်မ အိမ္မွာအားကစားလုပ္ဖို ့အိမ္တြင္းစီးစက္ဘီးတစ္စီး၀ယ္တယ္။

ဆိုင္ကေရာင္းလိုက္တာက စက္ဘီးထဲ့ထားတဲ့ စကၠဴဘုံး တစ္ခု။ အိမ္မွာဖြင့္လိုက္

ေတာ့ အပိုင္းအစေတြ။ စက္ဘီးျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္ဘာသာကိုျပန္ ဆင္ရမွာတဲ့။

Thomas ကေတာ့ုမလုပ္တတ္ဘူးတဲ့။ ဒီေတာ့ က်မပဲ လက္စြမ္းျပရတာေပါ့။

Instruction စာရြက္ႀကီးေရွ့ခ်၊ ေခါင္းတကုတ္ကုတ္နဲ ့ဟိုတတ္၊ဒီတတ္၊ဟိုလွည့္၊

ဒီလွည္ နဲ ့စက္ဘီးက ေတာ္ပါေသးရဲ ့ၿပီးသြားလို ့။ အခုထိေတာ့ နင္းလို ့ရေန

ေသးတယ္။က်မက ေစ်းသက္သာတာကို၀ယ္တာကို။ အိမ္မွာလိုအပ္တဲ့ ပရိေဘာဂ

တခ်ိဳ ့ဆိုလည္း အိမ္ေရာက္မွ ကိုယ့္ဘာသာကို ျပန္ဆင္ရတာ။ အစေတာ့စိတ္ညစ္

မိတယ္။ ေနာက္ေတာ့လည္း ကြ်မ္းက်င္သြားတာပါပဲ။


ေနရာတိုင္းမွာ စက္ေတြ၊ခလုပ္ေတြပဲ ႀကီးစိုးေနတယ္။ အစကေတာ့ ခလုပ္တခုခု

မွားမ်ားႏွိပ္မိရင္ ဘာမ်ားျဖစ္မလဲလို ့စိုးရိမ္မိေသးတယ္။ အခုေတာ့ နဲနဲရိုးသြားၿပီ။

မွားလည္း မွားေပါ့ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။

နည္းပညာတိုးတက္မႈေတြေၾကာင့္ေနရာတိုင္းမွာ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးေနရတယ္။

အလုပ္ေတြမွာ လူအစားစက္ေတြသံုးၾကတယ္။ ၀န္ထမ္းေတြေလ်ာ့ၾကတယ္။

အလုပ္လက္မဲ့ေတြမ်ားလာတယ္။ အလုပ္ရွိတဲ့သူၾကေတာ့လည္း လုပ္ရတဲ့ အလုပ္ေတြက

ရွိသင့္တာထက္မ်ားလာတယ္။ ဒီေတာ့ စိတ္မရွည္ၾကေတာ့ဘူး။

ေဖါက္သည္ေတြအေပၚ အရင္လို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ရွင္းမျပခ်င္ေတာ့ဘူး။

ေနာက္မွာတန္းစီေနတဲ့ အလုပ္ေတြေပၚ အာရံုေရာက္ေနတယ္။

ဒီေတာ့ တေနရာရာသြားၿပီး၊ တခုခုလုပ္ရမယ္ဆိုရင္ အိမ္မွာကတည္းက

Internet မွာႀကိဳၾကည့္။ နားလည္ေအာင္ႀကိဳးစား။ ႏို ့မို ့ဆိုရင္ စိတ္မရွည္တဲ့

၀န္ထမ္းနဲ ့တိုးလို ့ဘာမွမသိဘဲ အမွားေတြျဖစ္ေရာ။

ဒီေတာ့တိုးတက္ေနတဲ့ေခတ္ႀကီးမွာ က်မ ဘက္စံုကၽြမ္းက်င္သူ ျဖစ္ေအာင္

ႀကိဳးစားေနရတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ဘာမွဆက္လုပ္လို ့ရမွာမဟုတ္ဘူးေလ။

ဂ်ာမန္ မနက္စာ ( German Breakfast)

တေန ့က ကိုညီလင္းသစ္ရဲ ့ မိသားစု မနက္စာ ဆိုတဲ့ Post ေလးကိုဖတ္ၿပီး
ေတာ့ Thomas ကိုေျပာျဖစ္ေသးတယ္။ က်မတို ့လည္း စေနတနဂၤေႏြ တေန ့ ေန ့
ေတာ့ ဂ်ာမန္ မနက္စာ စားရေအာင္လို ့... မနက္စာ ကိုက်မတို ့အတူတူမစားျဖစ္ၾကဘူး။
က်မက မနက္အေစာၾကီးအလုပ္ထသြား။ သူကအိပ္တုန္း။
စေန၊တနဂၤေႏြၾကေတာ့ က်မက ျမန္မာလိုစားျပန္ေတာ့... သူကလည္းျဖစ္သလိုပဲ
ေသေသခ်ာခ်ာျပင္ဆင္ၿပီးမစားျဖစ္ၾကပါဘူး။
ဒီတပတ္ေတာ့ က်မတို ့မိတ္ေဆြ စံုတြဲက မနက္စာ စားဖို ့ဖိတ္လာတာနဲ ့က်မ
ဆႏၵေလးျပည့္သြားပါတယ္။
က်မစားခဲ့ရတဲ့ ဂ်ာမန္မနက္စာမွာေတာ့ ေပါင္မုန္ ့(Brötchen) ၊ Brezel (Pretzel) ၊
နဲ ့ကိတ္မုန္ ့အခ်ိဳမုန္ ့ေတြကို ျပင္ဆင္ထားပါတယ္။ သူတို ့နဲ ့တြဲစားဖို ့ ေထာပတ္၊
ခ်ိစ္အျပား၊ အသားျပား ( Salami) နဲ ့အီတလီက stangensalami တို ့အျပင္ၾကက္ဥျပဳပ္နဲ ့
ယို Marmalade မ်ားလည္းျပင္ဆင္ထားပါတယ္။
ေသာက္စရာေတြကေတာ့ ေကာ္ဖီ၊ လက္ဖက္ရည္၊ အခ်ိဳရည္မ်ားပါပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး သစ္သီးမ်ားကိုခပ္ေသးေသးလွီးၿပီး ရိုးေဂါ့ နဲ ့ေရာထားတာလည္း
ပါေသးတယ္။

စားပြဲေပၚမွာ စားစရာေတြ အဆင္သင့္ျဖစ္ေတာ့ အိမ္ရွင္ အမ်ိဳးသမီးက
သူတို ့ခရစ္ယာန္ဘာသာ က မဂၤလာရွိတဲ့ စာပိုဒ္တစ္ပိုဒ္ ကိုဖတ္ပါတယ္။
ဘုရားကိုရွာတဲ့အခါမွာ အျပင္ဘက္မွာေလွ်ာက္ရွာေပမဲ့ မိမိ ဆီမွာသာေတြ ့
ႏိုင္ပါတယ္လို ့ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ က်မတို ့ဗုဒၶဘာသာအရေတာ့ တရားရွာ
ကိုယ္မွာေတြ ့လို ့ဆက္စပ္ေတြးၾကည့္မိပါေသးတယ္။

က်မတို ့က နားေထာင္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း တေယာက္နဲ ့တေယာက္ လက္ခ်င္းတြဲ
ၿပီး စားေကာင္းၾကပါေစလို ့ေျပာၾကပါတယ္။ ခ်စ္စရာ ဓေလ့ေလးတခုပါ။
ဲျပီးေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ဂ်ာမန္မနက္စာကို စားၾကပါတယ္။
မစားျဖစ္တာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ ဂ်ာမန္မနက္စာကို ေကၽြးေသာ မိတ္ေဆြစံုတြဲအား
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ီDanke für den netten Frühstückstisch....

ေဟာ္လန္ခရီး..

သူငယ္ခ်င္းတို ့ေနရာ

ရထားေတြ

ေလွ်ာက္လည္ၾကတုန္းက

အျပန္ခရီးမွာခဏနားၾကတုန္းမွာ

dropjes

Haring

nagelkaas

သူငယ္ခ်င္းရဲ ့လက္ရာမ်ား

ၿပီးခ့ဲတဲ့အပတ္က ေဟာ္လန္ကုိေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းမိသားစုရွိတဲ့
Oostervoorde ျမိဳ ့ေလးရွိရာကိုပါ။ က်မတို ့ေနတဲ့ေနရာကေန မနက္ ၇နာရီ
၁၉မိနစ္ကရထားစစီးၿပီး Oostervoorde ကို ညေန ၁၈ နာရီ၁၅ မိနစ္မွာေရာက္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းတို ့စံုတြဲက Rotterdam လာၾကိဳေနၾကပါတယ္။ မေတြ ့တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့
သူငယ္ခ်င္း တို ့စံုတြဲကိုေတြ ့ေတာ့၀မ္းသာရပါတယ္။

အဲ့ဒီေန ့က က်မေတာ္ေတာ္စိတ္လႈတ္ရွားေနတာပါ။ က်မ ခ်စ္တဲ့ Holland ကိုမေရာက္ျဖစ္တာ
ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ဂ်ာမန္ နယ္စပ္ကိုျဖတ္ၿပီးေဟာလန္ႏိုင္ငံထဲ၀င္လာတာနဲ ့ ေျပာင္းလဲ
သြားတဲ့ အိမ္ပံုစံေတြ ကိုသတိထားလာမိပါတယ္။ ေဟာလန္မွာ ျပဴတင္းေပါက္က်ယ္က်ယ္
နဲ ့ အခန္းစီးေတြဘာေတြ ကာထားတာမရွိတဲ့ အိမ္ေတြ ကိုက်မသိပ္ၾကိဳက္ပါတယ္။
ရထားေတြကလည္း အျဖဴအနီ အေရာင္ေတြကေန၊ အ၀ါ အျပာအေရာင္ေတြေျပာင္းသြားတယ္။
ရထားေပၚကေၾကညာတဲ့အသံကလည္း ေဟာ္လန္စကား...၊ ေတာင္ထူတဲ့ေနရာမွာေနတဲ့
က်မ ကေျမျပန္ ့တဲ့ ေဟာလန္ရဲ ့ျမင္ကြင္းကို သေဘာက်ပါတယ္။

ခရီးစကတဲက ေဟာလန္မွာ က်မ စားခ်င္တာေတြ၊လုပ္ခ်င္တာေတြကို Thomas အား ေျပာထား
ၿပီးသားပါ။ ရတဲ့ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္းမွာ က်မစားခ်င္တာေတြ အားလံုးရဖို ့ၾကိဳးစားဖို ့ သူ ့ခင္မ်ာ
လည္းစိတ္လႈတ္ရွားေနေလရဲ ့။

က်မတို ့Rotterdam ေရာက္ေတာ့ က်မစားခ်င္တဲ့ Petatt (အာလူးေခ်ာင္းေၾကာ္) ကိုသူ ၀ယ္
ေကၽြးပါတယ္။ ေဟာ္လန္က Petatt met Majonese ကို က်မတို ့ႏွစ္ေယာက္စလံုး သိပ္ၾကိဳက္
ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး က်မသူငယ္ခ်င္းနဲ ့အတူ အာရွဆိုင္ကိုေရာက္ပါတယ္။ ေဟာ္လန္က အာရွဆိုင္က
က်မေနတဲ့ ျမိဳ ့ေလးကဆိုင္ထက္ အရမ္းၾကီးၿပီး ပစၥည္းေတြလည္းစံုပါတယ္။
ေဟာ္လန္မွာက်မသြားခ်င္တဲ့ေနရာထဲမွာ အာရွဆိုင္လည္းပါတာေပါ့။
သူငယ္ခ်င္းအိမ္ေရာက္ေတာ့ ေဟာ္လန္ပံုစံအိမ္ေလးနဲ ့ေဟာလန္ေလွကားေလးကိုစေတြ ့ ရပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းက အုန္းႏို ့ေခါက္ဆြဲခ်က္ထားပါတယ္။ က်မတို ့လည္း ဆာဆာနဲ ့
တ၀စားလိုက္ၾကပါတယ္။

ေနာက္ေတာ့ Thomas ကေဟာ္တယ္ျပန္၊ က်မက သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ တည္းပါတယ္။
ေနာက္ေန ့ကေတာ့ Thomas ရဲ ့ေမြးေန ့ပါ။ မေတြ ့တာၾကျပီျဖစ္တဲ့ က်မေယာင္းမ
က က်မတို ့ကို လာေတြ ့ပါမယ္တဲ့။ ၀မ္းသာရသလို စိတ္လႈတ္ရွားမိပါတယ္။
အဲ့ဒီေန ့မနက္က မိုးရြာတဲ့ၾကားကပဲ က်မသူငယ္ခ်င္းက ျမိဳ ့၀န္းက်င္ကိုလိုက္ျပေပးပါတယ္။
ေနာက္ က်မနဲ ့Thomas စက္ဘီးေလွ်ာက္စီးျဖစ္ၾကပါတယ္။
ေဟာလန္ေရာက္ရင္ Duinen မွာ စက္ဘီးစီးရတာကို က်မတို ့ၾကိဳက္ၾကပါတယ္။
အိမ္ရွင္သူငယ္ခ်င္းကလည္း Thomas ေမြးေန ့အတြက္ အထူးခ်က္ျပဳပ္စီမံထားပါတယ္။
က်မတို ့ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးစားေကာင္းလိုက္တာ။ တံု ့ယမ္ဟင္းခ်ိဳ၊ ရွမ္းလိုခ်က္ထားတဲ့ ၾကက္
သားဟင္း၊...ဗိုက္ကားသြားပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေရ...ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေနလည္ေစာင္းေတာ့ က်မ၊ Thomas ရယ္ က်မသူငယ္ခ်င္းရယ္ စက္ဘီးစီးၿပီး
ေလွ်ာက္လည္ၾကပါတယ္။ သိပ္လွတ့ဲကမ္းေျခကိုလည္းေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကံေကာင္းစြာနဲ ့
အဲ့ဒီီအခ်ိန္မွာ ေနပူေနပါတယ္။ အလြန္ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။

ညေနေစာင္းေတာ့ Thomas မိတ္ေဆြ အိမ္ ခဏသြားပါတယ္။ ေဟာလန္လူမ်ိဳးေတြရဲ ့
ေဖၚေရြမႈကို ခံစားရပါတယ္။
ညစာကို သူငယ္ခ်င္းခ်က္ထားတဲ့ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာဟင္းေတြနဲ ့တ၀စားၿပီး စကားေတာင္မေျပာႏိုင္ပဲ
အိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။

ျပန္မဲ့မနက္က်ေတာ့မနက္စာ က်ိဳင္းတံုရွမ္းေခါက္ဆြြဲ ကိုစားၿပီး အျပန္ခရီးကိုစခဲ့ပါတယ္။

Utrecht ကိုေရာက္ေတာ့ Thomas ကသူ၀ယ္ခ်င္တဲ့ dropjes ကို၀ယ္၊ က်မစားခ်င္တဲ့
Haring ဆိုင္ကိုေျပး၊ တထိုင္ထဲ စား၊ လမ္းစားဖို ့ပါ ပါဆယ္ထုပ္၊ မုန္ ့ႏွစ္နဲ ့ေၾကာ္ထားတဲ့
ငါးေၾကာ္၀ယ္။ ရထားေစာင္းရင္းစား။ က်မတို ့လြမ္းရတဲ့ nagelkaas (ေလးညွင္းနဲ ့လုပ္ထား
တဲ့ခ်ိစ္) ကို အပါ၀ယ္ရေသးတယ္။ Chocomel ကလည္း မ၀ယ္မျဖစ္၀ယ္ရေသး။
စာအုပ္ဆိုင္ကေန ေဟာ္လန္ ဟင္းခ်က္နည္းစာအုပ္လည္း၀ယ္ခဲ့ေသးတယ္။ သူငယ္ခ်င္း
ဆီမွာ အဂၤလိပ္လိုေရးထားတာေတြ ့ခဲ့တယ္။ ဒီမွာေတာ့ ဒတ္ခ်္ လိုေရးထားတာပဲရွိလို ့
ရွိတာပဲ၀ယ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ petatt ၀ယ္စားရင္းဘူတာမွာ ေဟာလန္သားေတြကို
ေငးခဲ့ပါတယ္။

Köln ကိုေရာက္ေတာ့ ၁နာရီခြဲေလာက္ အခ်ိန္ရတာနဲ ့ ၀ယ္လာတဲ ့Haring စား၊Chocomel
ေသာက္၊ သူငယ္ခ်င္းထဲ့ေပးလိုက္တဲ့ cookies စားရင္း ဟိုေငးဒီေငး အခ်ိန္ျဖဳန္းလိုက္ပါတယ္။

ရတဲ့ရက္တိုတိုေလးေပမဲ ့ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ခရီးစဥ္ေလးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ က်မတို ့ကို
လိုေလသင့္မရွိေအာင္ ခ်က္ျပဳပ္ျပဳစုေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းစံုတြဲ ကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
က်မလုပ္ခ်င္တာ၊စားခ်င္တာေတြကို စီစဥ္ေပးတဲ့ Thomas ကိုလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
က်မအတြက္ အမွတ္ရစရာေတြျပည့္ေနမဲ့ အားလပ္ရက္ ေလးျဖစ္ပါတယ္။

ဂ်ာမနီက Burn-out-Alarm

ဂ်ာမနီႏိုင္ငံက စိတ္က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ဆရာ၀န္မ်ားတင္ျပထားတဲ့ ေဆာင္းပါး
တပုဒ္ကိုဖတ္ျပီး ဒီ Post ကိုေရးျဖစ္တာပါ။ ဂ်ာမနီနဲ ့ ဖြံ ့ျဖိဳးၿပီးစက္မႈႏိုင္ငံ ေတြမွာ
အျဖစ္မ်ားလာတဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျပသနာေတြ ကိုေျဖရွင္းႏိုင္ဖို ့နည္းလမ္းကို
တင္ျပထားပါတယ္။

ဂ်ာမနီမွာ စိတ္နဲ ့ပတ္သက္တဲ့ေရာဂါေတြ၊ လူမႈေရးဆိုင္ရာ ျပသနာေတြ
တေျဖးေျဖးမ်ားလာတာ ေတြ ့ရပါတယ္။ တႏွစ္ကို ၃၀ ရာႏႈန္းေလာက္တက္
လာတာေတြ ့ရပါတယ္။ အမ်ားဆံုး ေတြ ့ ရတဲ့ ေရာဂါေတြကေတာ Depression,
anxiety Disorder, Psychosomatic, addiction တို ့ျဖစ္ ၾကပါတယ္။ WHO ရဲ ့
သံုးသပ္ခ်က္အရ ကမၻာေပၚမွာ၂၀၂၀ ခုႏွစ္မွာ Depression ဟာ ႏွလံုးေရာဂါ ၿပီးရင္
ဒုတိယ အမ်ားဆံုးေရာဂါ ျဖစ္လာပါမယ္လို ့ဆိုပါတယ္။ Heart Attack ကေန
mind collapse အေျခအေနကိုေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။

ဒီလို စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေရာဂါ၊ ျပသနာေတြေၾကာင့္ ႏိုင္ငံရဲ ့စီးပြားေရးထုတ္လုပ္မႈ
အပိုင္းမွာက်ဆင္းလာႏိုင္သလို၊ ကုသမႈစရိတ္ေတြ၊ နာမက်န္း ျဖစ္လို ့ေထာက္ပံ့
မႈစရိတ္ေတြ၊ အခ်ိန္မတိုင္မီ ပင္စင္ေပးလိုက္ရတဲ့ စရိတ္ေတြ တက္လာပါလိမ့္မယ္။
ဂ်ာမနီမွာ နာတာရွည္ေရာဂါ တခုခုျဖစ္ေနသူေတြအတြက္ က်န္းမာေရးအာမခံ
ကုမၸဏီမ်ားကတစ္ႏွစ္ခြဲ ၾကာေအာင္လစာရဲ့ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္ ့ေပးထားပါတယ္။

Barmer Krankenkasse (က်န္းမာေရး အာမခံ ကုမၸဏီ) ရဲ ့တင္ျပခ်က္အရ
၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ ေနမေကာင္းလို ့ ခြင့္ယူတဲ့သူေတြထဲမွာ စိတ္မက်န္းမာလို ့ခြင့္
ယူၾကသူေတြက ၁၇ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိတယ္လို ့သိရပါတယ္။ စိတ္နဲ ့ပတ္သက္တဲ့ေရာဂါ
ေတြဟာ အသက္မျပည့္ ခင္ပင္စင္ေစာေစာေပးလိုက္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္း
တစ္ခုျဖစ္လာပါတယ္။ ၂၀၀၉ ခုမွာ အသက္မျပည့္ခင္ ပင္စင္ ယူၾကတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြ
အားလံုးရဲ ့ ၃၂ ရာႏႈန္း ၊ အမ်ိဳးသမီးေတြအားလံုးရဲ ့ ၄၄ ရာႏႈန္း ဟာ စိတ္နဲ ့ပတ္သက္တဲ့
ေရာဂါေတြ ေၾကာင့္ပင္စင္ယူၾကရသူေတြျဖစ္ပါတယ္။

အစိုးရရဲ ့စာရင္းအရ ၂၀၀၈ ခုမွာ စိတ္က်န္းမာေရးအတြက္ အသံုးျပဳလိုက္ရတဲ့
ကုန္က်မႈ စရိတ္ဟာ ယူရို ၂၈.၇ မီလီယံ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၂ ခု စာရင္းနဲ ့ယွဥ္လိုက္ရင္
၂၃ ရာႏႈန္း တက္လာတာ ေတြ ့ရ ပါတယ္။
စိတ္ေရာဂါ ျဖစ္ပြားမႈမ်ားလာေပမဲ ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဆရာ၀န္ေတြ၊ကၽြမ္းက်င္သူေတြ
ကနဲေနပါေသးတယ္။ လက္ရွိအေျခအေနမွာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဆရာ၀န္နဲ ့ကၽြမ္းက်င္
သူေတြ ဟာ မိမိတို ့ကုသေပးႏိုင္တဲ့ အေရအတြက္ထက္ ၃ဆ ကေန ၅အထိ
ပိုၾကည့္ေပးေနရပါတယ္။

ဒီလို စိတ္မက်န္းမာသူေတြ မ်ားလာရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြကိုလည္း ဆက္ၿပီး
ေဆြးေႏြး ထားပါတယ္။ လက္ရွိလူ ့အဖြဲ ့အစည္းမွာ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ ေနရာတိုင္းမွာ
မ်ားလာပါတယ္။ တစ္ဦးခ်င္းစီမွာ စိတ္ဖိစီးမႈအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေနၾကပါတယ္။ အလုပ္မွာ
မိမိလုပ္ႏိုင္တာထက္ပိုလုပ္ ေနၾကရတယ္။ အလုပ္ရွင္ေတြကအလုပ ္သမားဦးေရ ကိုေလွ်ာ့ခ်ၿပီးခ်ိဳးျခံလာၾကတာကို။
တိုးတက္ေနတဲ့ အတတ္ပညာနည္းပညာေတြကို အမီလိုက္ေနရတယ္။
ဒီလိုနဲ ့စိတ္ပင္ပန္း မႈေတြတေျဖးေျဖးမ်ားလာၿပီး၊ ျပန္လည္ အနားယူဖို ့အခ်ိန္
မေပးႏိုင္ၾကဘူး။

တဖက္မွာေတာ့ လူေတြဟာ အခ်င္းခ်င္း ထိေတြ ့မႈနဲလာၾကတယ္။ လူမႈေရးရာ
အပိုင္းေတြမွာ ေလွ်ာ့နည္း၊အားနည္းလာၾကတယ္။ မိသားစုေတြဟာ အခ်ိန္ၾကရင္ တေနရာစီကိုခြဲထြက္သြားၾကတယ္။ ၿပိဳကြဲေနတဲ ့အိမ္ေထာင္ေရးေတြ မ်ားလာတယ္။
တျခား သူေတြအတြက္အခ်ိန္မေျပာနဲ ့ကိုယ့္အတြက္ေတာင္ အခ်ိန္မေပး
ႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။ လူေတြဟာ ဒီလိုနဲ ့တေျဖးေျဖး အထီးက်န္ဆန္လာၾကတယ္။
အလုပ္အကိုင္ေတြအရ ဟိုေျပး၊ဒီေျပး၊ ဟိုေျပာင္း ဒီေျပာင္းနဲ ့ မိမိရဲ့မိတ္ေဆြ
အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ ့ေတြ ့ဆံုခင္မင္ခြင့္ နဲလာတာေတြ ့ရပါတယ္။
Internet, email, Facebook ေတြမွာပဲေတြ ့ၾက၊ေျပာၾကတာမ်ားေနပါတယ္။

ေနာက္အေၾကာင္းကေတာ့ လူေတြဟာ အျပင္ပန္း ရုပ္၀တၳဳ တိုးတက္မႈေတြ
ေနာက္လိုက္ေနၾကၿပီး မိမိရဲ ့အတြင္းစိတ္ျငိမ္းခ်မ္းမႈကို ေမ့ေနၾကပါတယ္။
မန္ေနဂ်ာတေယာက္ရဲ ့ေငြဘယ္ေလာက္ရွာ ႏိုင္တဲ့ ဘယ္လို လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္မႈ
ေတြရရွိတယ္ ဆိုတာေတြနဲ ့သူ ့ရဲ ့ေအာင္ျမင္မႈကိုတိုင္းတာၿပီး တကယ္တမ္းသူ ့ရဲ ့
အလုပ္မွာ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ရွိမရွိကို မၾကည့္ၾကပါဘူး။
လူေတြဟာလိုခ်င္တာေတြမ်ားလာၾကၿပီး အဲ့ဒီလိုခ်င္မႈေနာက္ကို လိုက္ၾကပါတယ္။
လိုခ်င္မႈေၾကာင့္ ေပးဆပ္လိုက္ရတဲ့စိတ္ဖိစီးမႈေတြကို လစ္လ်ဴရႈထားၾကပါတယ္။

ဒီအခ်က္ေတြေပၚမူတည္ၿပီး စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာဆရာ၀န္မ်ားရဲ ့ေဆြးေႏြးခ်က္ကေတာ့
လူ ့အဖြဲ ့ အစည္းရဲ ့လူေနမႈပံုစံကို ေျပာင္းလဲပစ္ဖို ့ လိုလာၿပီလို ့ ဆိုပါတယ္။
ဒီလိုေျပာင္လဲလာဖို ့ဟာ လူတိုင္းမွာတာ၀န္ရွိပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ က်မစဥ္းစားမိတာက
က်မတို ့ငယ္ငယ္က သင္ၾကား၊ မွတ္သားဖူးတဲ့ ေရာင့္ရဲ တင္းတိမ္ မဂၤလာဆိုတာပါ။
လူတိုင္းလူတိုင္း အစအစ အရာရာ မွာ ေရာင့္ရဲ တင္းတိမ္ႏိုင္ၾကမယ္ဆိုရင္...
စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို ရၾကမွာပါ။
Protect me from what I want....... Thomas တခါက ၀ယ္လာတဲ့ ပို ့စ္ကဒ္
က စာသားေလးပါ။
ေလာဘနဲ ၿပီးတင္းတိမ္ေရာင့္ရဲ ႏိုင္ဖို ့ သတိေပးေနတဲ့စာတမ္းေလးပါ။

စိတ္ခ်မ္းသာစြာနဲ ့ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။