ႏႈတ္ဆက္ပြဲေလးလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ သူ ဒီကိုလာတုန္းက က်မနဲ ့အတူတူ
ေလယာဥ္တစ္စီးထဲ။ သူက က်မတို ့နားက ျမိဳ ့မွာေနပါတယ္။ အျမဲတမ္းမေတြ ့ျဖစ္ၾကေပမဲ့
အေၾကာင္းရွိရင္ေတာ့ ေတြ ့ၾက၊ေျပာၾက၊စားၾကနဲ ့ေပါ့။ အခုလိုသူျပန္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့
လည္း စိတ္ထဲမွာ ၀မ္းနည္းသလိုပါပဲ။ ေတြ ့၊ၾကံဳ၊ဆံု၊ကြဲ .... ေလာကဓမၼပါပဲေလ။
က်မတို ့ရန္ကုန္ျပန္ေတာ့လည္းေတြ ့ျဖစ္မွာပဲ၊ အခုလို အင္တာနက္ဆက္သြယ္ေရး
ေကာင္းေနတဲ့ေခတ္မွာ ဆက္သြယ္ရတာပိုအဆင္ေျပပါတယ္ေလ... ၀မ္းနည္းစိတ္ကို
ေျဖေတြးလိုက္ပါတယ္။
ညီမ.. .. .. ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ေသာ အနာဂတ္ ကိုရရွိ၊ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစလို ့ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။
ေထြေထြထူးထူး မဟုတ္ပါဘူး။ ေခါက္ဆြဲျပဳပ္ပါ။
အခ်ိဳပြဲ ကေတာ့ မုန္ ့လံုးေရေပၚ
4 comments:
saa kaunde, but only 5 pieces of Mont lon jee paw left for me , (because I am late)
Oh,U Ko Ko Naing,
If I was the guest ,nothing will left for you :)))
meemee
Dear Akogyi Thomas,
I want you to share your dhamma thoughts and experiences to the audience. Can you write it down for Burmese readers, with the help of Ma Shin Lay's translation?
Hi ma,
Pls share how to make mote-lone-yay-paw. I'd like to make it.
Thanks so much.
Regards,
Amy:)
Post a Comment