ရထားေပၚမွာ ေတြ ့ရတာေတြ

က်မက ကားမေမာင္းတတ္ေတာ့ ဘယ္သြားသြား ရထားေတြ၊ Tram ေတြ
သံုးရတာမ်ားပါတယ္။ ဒီကလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ရထားေတြ၊ Tram
ေတြသံုးတာမ်ားပါတယ္။ သြားရင္းလာရင္း ရထားေတြေပၚမွာ ေတြ ့ရတာ
ေလးေတြ ေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို ့ပါ။

က်မစီးေလ့ရွိတဲ့ရထားက အလုပ္ခ်ိန္၊ ေက်ာင္းခ်ိန္ဆိုေတာ့ အသြား၊အျပန္
အျမဲလိုလို ၾကပ္ပါတယ္။ ၾကပ္တယ္ဆိုေပမဲ့ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ေလးေတာ့ရပ္လို ့
ရပါေသးတယ္။ တခ်ိဳ ့ေတြက ရထားေပၚမွာ သူမ်ားကို ေနရာမေပးခ်င္ၾကဘူး။
မိမိေနရာ ေဘးကထိုင္ခံုအလြတ္မွာ ေက်ာပိုးအိပ္ေတြ၊ ပစၥည္းေတြခ်ထား
ၾကတယ္။ လူဘယ္ေလာက္ၾကပ္ၾကပ္သူတို ့ပစၥည္းေတြ ခ်ထားတာပဲ။
ေတာ္ရံုလူက ဖယ္ေပးပါလို ့မေျပာေတာ့ဘူး။ အလိုက္တသိ ဖယ္ေပးမယ္
ဆိုတာမရွိဘူး။ ေဘးမွာ မတ္တတ္ရပ္ေနသူရွိရင္ေတာင္ မသိသလိုပဲ။
တခ်ိဳ ့ကေတာ့ ခပ္တည္တည္နဲ ့ေနရာကပစၥည္းေတြဖယ္ေပးထို ့ေျပာတယ္။
ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ဖယ္ေပးပါတယ္။ တခ်ိဳ ့ၾကေတာ့ ထိုင္ခံု အလယ္မွာထိုင္တယ္။
ေဘးခံုမွာ ထိုင္လို ့ မရေအာင္ေပါ့။ ဒီအျပဳအမူကို ကေလးေတြေရာ လူလတ္ပိုင္း
ေတြမွာေရာေတြ ့ရတယ္။

တေန ့ကေတာ့ Tram ေပၚမွာ ကေလး ၂ ေယာက္က ၄ေယာက္ ထိုင္ခံုေနရာမွာ
ထိုင္ေနတယ္။ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတေယာက္ေရာက္လာၿပီးေနရာ အားလားလို ့ေမးေတာ့
ကေလးေတြက မအားဘူး သူတို ့မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းလာမွာလို ့ေျပာပါတယ္။
အမ်ိဳးသမီးႀကီး ထြက္သြားေတာ့ ေလွာင္ရီရီၾကတယ္။ ေဘးကလူႀကီးေတြကလည္း
ဒီကေလးေတြကို မဆံုးမ ၾကဘူး။ သူတို ့သူငယ္ခ်င္းမလည္းမလာပါဘူး။

တခါတေလၾကေတာ့ ေရွ့ကထိုင္ခံုေပၚမွာ ေျခေထာင္တင္ၾကတယ္။ ရထားလူေခ်ာင္ခ်ိန္ေပါ့။
တခ်ိဳ ့ၾကေတာ့သီတင္းစာေလးေတြခင္းၿပီးတင္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ ့ၾကေတာ့ ဖိနပ္ေတြနဲ ့။
အျမင္မေတာ္တဲ့သူကေျပာေတာ့ သူ ့ဖိနပ္က အသစ္ဆိုပဲ။

ဒီမွာ ေက်ာပိုးအိပ္ေတြေတာ္ေတာ္သံုးၾကတယ္။ တခ်ိဳ ့က ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္မရွိဘူး။
ေရွ့ကေနတက္သြားၿပီး ေက်ာပိုးအိပ္တရမ္းရမ္းနဲ ့ ေနာက္ကလူခမ်ာ သူ ့ေက်ာပိုးအိပ္ရဲ ့
ရိုက္ခ်က္ေတြ ခံေနရေသးတယ္။ သူကေတာ ့ဂရုေတာင္မစိုက္ဘူး။

အလုပ္ကျပန္လာခ်ိန္ဆို လူကလည္းပင္ပန္း၊ ရထားေပၚမွာ နဲနဲေလး အနားယူ
မလားမွတ္တယ္။ တခါတေလ ဖုန္းတဂြမ္ဂြမ္နဲ ့ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္
ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းေတြေျပာတဲ့သူအနားေရာက္လို ့ကေတာ့ လူကပိုပင္ပန္းသြားရတယ္။

ရထားေတြ၊ Tram ေတြ ေပၚ ေရာက္ရင္ လူေတြက ေရွ့ဆက္မတိုးၾကေတာ့ပဲ
အေပါက္၀မွာတင္ရပ္ေနၾကတယ္။ ေနာက္ကလိုက္ခ်င္တဲ့သူေတြခမ်ာ မတက္ရေတာ့ဘူး။
တခါတေလၾကေတာ့ ေရွ့တိုးေပးဖို ့ Tram ေမာင္းတဲ့သူကေျပာရွာပါတယ္။
သိပ္ဂရုမစိုက္ၾကပါဘူး။ က်မတို ့ ရန္ကုန္က ဘတ္စ္ကား စပယ္ယာေတြကို
ေျပးသတိရမိတယ္။ ဘာတဲ့ ၀ါသနာပါရင္ ကလို ့ေတာင္ရတယ္ဆိုပဲ။

အရင္ကေတာ့ လူႀကီးေတြက အျမင္မေတာ္ရင္ ေျပာေလ့ရွိတာေတြ ့ရတယ္။
လူငယ္ေတြက အေျပာမခံဘူး။ ျပန္ရန္ေတြ ့၊ ရိုင္းစိုင္းစြာတုန္ ့ျပန္၊ ေလွာင္ရီၾက၊
ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျပန္ရန္မူၾက ဆိုေတာ့ လူႀကီးေတြလည္း စကားနဲ ရန္စဲ
လုပ္ေနၾကတာေတြ ့ရတယ္။ ဘူတာေတြမွာ လူငယ္ေတြ၀ိုင္းရိုက္ၾကလို ့
ေဆးရံုေရာက္ၾက၊ အသက္ဆံုးၾကတာေတြ သတင္းေတြမွာေတြ ့ေနရေတာ့
လူေတြလည္း မ်က္စိပိတ္၊ ပါးစပ္ပိတ္ေနၾကေတာ့တယ္။ တေယာက္နဲ ့တေယာက္
ေလးစားမႈကေတာ့နဲလာတာအမွန္ပါပဲ။ လူႀကီးေတြကို ပမာမခန္ ့လုပ္လာၾကတယ္။

ေတြ ့တာေလးေတြေရးတာပါ။ က်မလည္း အသက္ႀကီလာၿပီဆိုေတာ့ အျမင္မေတာ္
တာေတြေျပာခ်င္လာတာေနမွာ။သတိထားမွ။

ဂ်ာမန္ တကၠသိုလ္ အေၾကာင္း

မအိစႏၵာ ေမးထားတဲ့ ဂ်ာမန္ တကၠသိုလ္ အေၾကာင္းေလးပါ။
က်မကိုယ္တိုင္ေတာ့ ဂ်ာမနီမွာတကၠသိုလ္ မတက္ဘူးေတာ့ ႐ွာေတြ ့သေလာက္
ပဲေရးလိုက္ပါတယ္။
DAAD ကေတာ့ ဖြံ ့ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံေတြကေက်ာင္းသားေတြကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
Scholarship ေပးေလ့ရွိပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက အစိုရ၀န္ထမ္းေတြ
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက DAAD Programme နဲ ့လာတက္ၾကတာပါ။
အခုေတာ့ အျပင္ကလူေတြလည္း ေလွ်ာက္ၿပီး လာတက္ေနၾကတာေတြ ့ရပါတယ္။
အေသးစိတ္ကိုေတာ့ ဒီမွာ ဖတ္ၾကည့္ရင္ ရပါလိမ့္မယ္။

တျခား ဂ်ာမန္ေက်ာင္းေလွ်ာက္တာနဲ ့ပတ္သက္တာေလးေတြပါ။
၁။ http://www.studyineurope.eu/study-in-germany/applications/how-to-apply
၂။ http://www.studyplaces.com/study-abroad/courses/Germany
၃။ http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_universities_in_Germany

တကၠသိုလ္ေတြမွာေတာ့ ဂ်ာမန္လို တက္ရတာရွိသလို၊ အဂၤလိပ္လို တက္ရတဲ့
ဘာသာရပ္ေတြလည္းရွိပါတယ္။ ဂ်ာမန္ဘာသာ နဲ ့တက္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့
Deutsche Sprachprüfung für den Hochschulzugang (DSH) ဆိုတဲ့
ဂ်ာမန္ ဘာသာစကားစစ္တဲ့စာေမးပြဲ ေအာင္ရပါမယ္။

Semester ေၾကးေတြကေတာ့ ျပည္နယ္ေတြအလိုက္ကြဲျပားပါတယ္။
ဒီမွာၾကည့္လို ့ရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာလည္း ဖတ္ၾကည့္လို ့ရပါတယ္။

ညီမေလး လျပည့္ရိပ ္ကိုေမးၾကည့္ရင္လည္းသိနိုင္ပါတယ္။

Fasting time

Karneval ျပီးသြားေတာ့ Fastenzeit ( Fasting time) အခ်ိန္ကိုေရာက္လာတယ္။
Aschermittwoch ကေန Ostern (Easter) အထိ ၇ပတ္ကေတာ့
ဂ်ာမနီမွာေတာ့ Fastenzeit အခ်ိန္ပါ။ ဒီဓေလ့က ေတာ့ ခရစ္ယန္
ဘာသာကဆင္းသက္လာတာပါ။ က်မတို ့ ဗုဒၶဘာသာေတြ ၀ါတြင္း
ဥပုသ္ေဆာက္တည္ၾကသလိုမ်ိဳးေပါ့ေလ။ ခရစ္စမတ္ ပြဲအခ်ိန္ကစၿပီး
အစားေကာင္းအေသာက္ေကာင္းေတြစားေသာက္လာၾကတာ။
ဒီ Aschermittwoch (၁၇.၁.၂၀၁၀) လည္းၿပီးေရာ အစားအေသာက္ေတြ
ၿခိဳးၿခံၾကရတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ ဒ ီကာလအတြင္းမွာ အသားမစားၾကဘူး။
အခ်ိဳေတြ၊ အရက္၊ ေကာ္ဖီ၊ ႏို ့ထြက္ပစၥည္းစတာေတြကို ေရွာင္ၾကတယ္။
အခုေတာ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မလုပ္ၾကေတာ့ဘူး။ တခ်ိဳ ့ကေတာ့
ဒီကာလမွာအခ်ိဳ ေတြ( သၾကားလံုး၊ေခ်ာကလက္၊ ) ေလာက္ေတာ့ေရွာင္
ၾကတယ္လို ့သိရပါတယ္။ ရုပ္ရွင္ၾကည့္တာ။ သီခ်င္းနားေထာင္တာ၊
တီဗီၾကည့္တာေတြလည္းေရွာင္ၾကတယ္လို ့ေျပာပါတယ္။

တခ်ိဳ ့ၾကေတာ့လည္း ခရစ္စမတ္ပြဲ ကေန ေဆာင္းတတြင္းလံုး အဆီအစိမ့္
ေတြစားလာၿပီး၊ ဒီရာသီေရာက္မွ Diet လုပ္ၾကတယ္တဲ့။
တခိ်ဳ ့ စာေစာင္ေတြမွာ Fastenzeit ( Fasting Time) menu ေတြေတြ ့ရတယ္။
က်မအရင္အလုပ္လုပ္တဲ့ေဆးခန္းကဆိုရင္ Fasting Seminar ေတာင္ေလ့ရွိတယ္။
က်မတို ့စားေသာက္ထားတဲ့ အစားအစာေတြထဲက က်န္ေနတဲ့ အဆိပ္အေတာက္
ေတြကို Fasting လုပ္ေပးျခင္းနဲ ့ ထုတ္ပစ္လို ့ရတယ္လို ့ဆိုပါတယ္။ Fasting လုပ္
ျခင္းနဲ ့အဆိပ္ထုတ္တဲ့ အေၾကာင္းစာအုပ္ေတြလည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
ေတြ ့ရတယ္။ စိတ္၀င္စားဖို ့ေကာင္းပါတယ္။
က်မေတာ့လိုက္မလုပ္ျဖစ္ေသးဘူး။

Rosenmontag.....narri narro

ဒီေန ့ကေတာ့ က်မတို ့ေနတဲ့ ဂ်ာမနီေတာင္ပိုင္းမွာ Rosenmontag
လို ့ေခၚတဲ့ Karneval ပြဲေန ့ပါ။ Karneval, Fastnacht နဲ ့ Fasching
ဆိုၿပီး ေဒသကိုလိုက္ၿပီးေခၚေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဂ်ာမနီေျမာက္ပိုင္းကေတာ့ ဒီပြဲကို
က်င္းပေလ့မရွိပါဘူး။ဒီပြဲကို ႏွစ္တိုင္း ၁၁ရက္၊ ၁၁လပိုင္း၊ ၁၁နာရီ မွာစၿပီး Aschermittwoch ျဖစ္တဲ့
လာမယ့္ ဗုဒၶဟူးေန ့မွာၿပီးပါတယ္။ ပြဲရဲ ့ အ႐ႈိန္ အျမင့္ဆံုးအခ်ိန္ကေတာ့ ဒီေန ့
တနလာၤေန ့ Rosenmontag ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန ့မွာ ေက်ာင္းေတြပိတ္ပါတယ္။
တခ်ိဳ ့အလုပ္ေတြလည္းပိတ္ပါတယ္။ တေန ့လံုးမပိတ္ရင္ေတာင္ ေန ့လည္
ဆိုပိတ္တာပဲ။ ဘတ္စ္ေတြ လည္း ေန ့လည္ ၁ နာရီကေနညေန ၅နာရီေလာက္
္အထိ မေမာင္းၾကဘူး။လမ္းေပၚမွာ မနက္ထဲက ၀တ္ခ်င္တာေတြ၀တ္ၿပီးေလွ်ာက္သြားေနၾကတာ။
မ်က္ႏွာေတြလည္းလိမ္းလို ့ခ်ယ္လို ့ေပါ့။ေန ့လည္ ၂ နာရီ ေလာက္ကစၿပီး စီတမ္းလွည့္လည္ပြဲကို စပါတယ္။
ၿမိဳ ့တိုင္းမွာ Fasching အဖြဲ ့ေလးေတြရွိတယ္။ ကိုယ့္ၿမိဳ ့မွာ ပြဲလုပ္ရင္ တျခား
အနီးအနားကၿမိဳ ့ေတြက အဖြဲေတြကို ဖိတ္ၾကၿပီး စီတမ္းလွည့္လည္ပြဲ လုပ္ၾကတယ္။
ၿမိဳ ့တိုင္းဟာ သူ ့ေန ့နဲ ့သူ ပြဲေလးေတြလုပ္ၾကတယ္။

က်မက ပြဲၾကည့္ရတာ၀ါသနာပါေတာ့ သြားၾကည့္တာပဲ။ Thomas ကေတာ့
ေျမာက္ပိုင္းသားပီပီ စိတ္မ၀င္စားဘူး။

ဒီႏွစ္ကေတာ့ ႏွင္းေတြက လမ္းမေပၚမွာရွိေနတုန္း၊ ရာသီဥတုကလည္း
ေအးေတာ့ က်မတို ့ၿမိဳ ့မွာ သိပ္မစည္ကားဘူး။

မလုအတြက္

narri narro

cheese fondue

အရက္မပါပဲ လုပ္တဲ့ cheese fondue လုပ္နည္းေတြ ့တာနဲ ့စမ္းလုပ္
ၾကည့္တာပါ။ ၂ ေယာက္စာ အခ်ိဳးခ်ၿပီး လုပ္လိုက္ရပါတယ္။
Thomas ကေတာ့ Buttermilk နဲနဲမ်ားသြားတယ္လို ့ေျပာပါတယ္။

cheese fondue for 6 people

400g Emmentaler Cheese
400g Gruyere Cheese
500 ml Buttermilk
200g Frischkäse (Fresh Cheese)
1 Clove of Garlic
2 EL Speisestärke (Cornstarch)
Salt and pepper
Muskat(Nutmeg) powder
2 Baguette (ေသးေသးလွီးထားပါ)

2 EL Speisestärke ကို Buttermilk နဲနဲနဲ ့ေဖ်ာ္ထားပါ။
Buttermilk ကို မီးေအးေအးနဲ ့ႀကိဳပါ။ Frischkäse ထည့္ပါ။
ၾကက္သြန္ျဖဴ ေထာင္းထားတာထည့္ပါ။ cheese ေတြကို တေျဖးေျဖးခ်င္းထည့္ပါ။
အဆက္မျပတ္ေမႊေနပါ။ ေဖ်ာ္ထားတဲ့ Speisestärke ကိုထည့္ပါ။
ေမႊေနပါ။ ဆား၊ င႐ုပ္ေကာင္း၊ ဇာလိပ္ဖို သီး အမႈန္ ့နဲနဲစီထည့္ပါ။
လိုခ်င္တဲ့ အျပစ္ အက်ဲရရင္ စားလို ့ရပါၿပီ။
လွီးထားတဲ့ Baguette ေလးေတြနဲ ့တို ့စားလို ့ရပါၿပီ။
သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး စကားတေျပာေျပာနဲ ့ စားရင္ ေပ်ာ္စရာေကာင္း
ပါတယ္။

အေဟာင္းနဲ ့အသစ္

ဒိေန ့ youtube ထဲမွာ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ ့ က်မတို ့ေနတဲ့ ၿမိဳ့ Bad Krozingen
ရဲ ့ပံုေလးေတြ သြားေတြ ့တယ္။

ဒါကေတာ့ ၿမိဳ့လည္က ဘူတာရံု ေဘးက ေနရာ အေဟာင္းေနရာပါ။




ဒါကေတာ့ အထက္ကျမင္ခဲ့ရတဲ့ ေနရာမွာ အေဆာက္အဦးသစ္ေတြေဆာက္ၿပီးလို ့
ဖြင့္ပြဲလုပ္တဲ့ ေန ့ကပံုပါ။



ကြာျခားတာကေတာ့ ေအးေဆးၿငိမ္သက္တဲ့ သဘာ၀ ျမင္ကြင္းကေန ေခတ္မီ တဲ့ အျမင္သစ္
ကိုေျပာင္းသြားတာပါပဲ။

Schokoladen Fondue

Schokoladen Fondue လုပ္စားတဲ့ခြက္ေလးကို လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့

Gavina က ခရစၥမတ္လက္ေဆာင္ေပးထားတာနဲ ့ ဒီေန ့လုပ္စားျဖစ္ပါတယ္။

käsefondue /cheese fondue ကေတာ့ မလုပ္စားျဖစ္တာၾကာပါၿပီ။

အရက္ မပါတဲ့ cheese fondue က ပ်က္တာမ်ားတာနဲ ့ မလုပ္ျဖစ္တာပါ။

Schokoladen Fondue လုပ္တာကေတာ့ လြယ္လည္းလြယ္၊ တခါတေလ

အခ်ိဳေလးစားခ်င္စိတ္ရွိတဲ့အခါ ျမန္ျမန္လုပ္စားလို ့ရပါတယ္။

လိုအပ္တာကလည္း မမ်ားပါဘူး။

Sahne 100ml ကို မီးအလယ္ေလာက္နဲ ့အပူေပးၿပီး။ ေခ်ာကလက္ 200g

ကိုခပ္ေသးေသးဖဲ့ထဲ့ၿပီး ေခ်ာကလက္ ေပ်ာ္သြာရင္ fondue ခြက္ထဲထဲ့႐ံုပါပဲ။

တို ့စားဖို ့ကေတာ့ နာနတ္သီ၊ ပန္းသီး၊ ငွက္ေပ်ာသီး စတာေတြကို အေနေတာ္တုန္း

ထားပါ။ ၿပီးမွ ခရင္းေလးေတြနဲ ့ထိုးၿပီး တို ့စားရံုပါပဲ။

မဂၤလာရွိၾကပါေစ။

ငယ္ငယ္တုန္းက အလိမၼာ၀တ္အသင္းမွာ ဆရာဦးသစ္ဆန္းလြင္
သင္ေပးခဲ့တဲ့ ၃၈ ျဖာမဂၤလာ လိုရင္းေဆာင္ပုဒ္ ဆိုတာေလးပါ။
၁။ လူမိုက္ေရွာင္မဂၤလာ ၊
၂။ လူလိမၼာေပါင္း မဂၤလာ ၊
၃။ ပူေဇာ္ထိုက္သူ ပူေဇာ္ မဂၤလာ - အဲ့ဒါမဂၤလာ ၃ ျဖာ။

၄။ သင့္ရာေန မဂၤလာ၊
၅။ ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈျပဳမဂၤလာ၊
၆။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ထိန္း မဂၤလာ - အဲ့ဒါမဂၤလာ ၃ ျဖာ။

၇။ အၾကားအျမင္မ်ား မဂၤလာ၊
၈။ အတတ္ပညာသင္ မဂၤလာ၊
၉။ က်င့္၀တ္ေလ့လာ မဂၤလာ၊
၁၀။ စကားလိမၼာ မဂၤလာ - အဲ့ဒါမဂၤလာ ၄ ျဖာ။

၁၁။ မိဘလုပ္ေကြ်း မဂၤလာ၊
၁၂။ သားမယားခ်ီးေျမွာက္ မဂၤလာ၊
၁၃။ အလုပ္အျပစ္ကင္း မဂၤလာ - အဲ့ဒါမဂၤလာ ၃ ျဖာ။

၁၄။ ေပးကမ္းလွဴဒါန္း မဂၤလာ၊
၁၅။ တရားသျဖင့္က်င့္ႀကံ မဂၤလာ၊
၁၆။ ေဆြမ်ိဳးခ်ီးေျမွာက္ မဂၤလာ၊
၁၇။ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ မဂၤလာ - အဲ့ဒါမဂၤလာ ၄ ျဖာ။

၁၈။ မေကာင္းမႈေ၀းေ၀းေရွာင္ မဂၤလာ၊
၁၉။ မေကာင္းမႈ အေတြ ့ေရွာင္ မဂၤလာ၊
၂၀။ အရက္ေသစာေရွာင္ မဂၤလာ၊
၂၁။ တရားမေမ့မဂၤလာ - အဲ့ဒါမဂၤလာ ၄ ျဖာ။

၂၂။ ရိုေသကိုင္း႐ွိဳင္း မဂၤလာ၊
၂၃။ ႏွိမ့္ခ်က်ိဳးႏြံ မဂၤလာ၊
၂၄။ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ မဂၤလာ၊
၂၅။ ေက်းဇူးသိတတ္ မဂၤလာ၊
၂၆။ တရားနာ မဂၤလာ - အဲ့ဒါမဂၤလာ ၅ ျဖာ။

၂၇၊ သည္းခံမဂၤလာ၊
၂၈။ နာခံလြယ္ မဂၤလာ၊
၂၉။ သူျမတ္ဖူးေမွ်ာ္မဂၤလာ၊
၃၀။ တရားေဆြးေႏြး မဂၤလာ - အဲ့ဒါမဂၤလာ ၄ ျဖာ။

၃၁။ အာ႐ံုမလိုက္စား မဂၤလာ၊
၃၂။ အက်င့္ျမတ္ပြားမ်ား မဂၤလာ၊
၃၃။ အရိယာသစၥာသိျမင္ မဂၤလာ၊
၃၄။ နိဗၺာန္ မ်က္ေမွာက္ျပဳ မဂၤလာ - အဲ့ဒါမဂၤလာ ၄ ျဖာ။

၃၅။ ေလာကဓံမတုန္လႈပ္ မဂၤလာ၊
၃၆။ ၀မ္းမနဲ မဂၤလာ၊
၃၇။ မမက္ေမာ မဂၤလာ၊
၃၈။ ေဘးမရွိ မဂၤလာ - အဲ့ဒါမဂၤလာ ၄ ျဖာ။

ဒီမွာလည္းၾကည့္လို ့ရပါတယ္။

ကိုယ့္အႀကိဳက္ (ေပါက္ သိေစဖို ့)

ေပါက္ ေရ ကိုယ့္အႀကိဳက္ ကိုေရးလိုက္အံုးမယ္ေနာ္။

ထမီဆိုတာငယ္ငယ္ ကတည္းက က်မတို ့ရင္းႏွီးလာၾကတာပါ။ မွတ္မိစရာေတြ
လည္းအမ်ားႀကီးေပါ့။ က်မ ၄ ႏွစ္သမီးအရြယ္ေလာက္က ထမီ၀တ္၊ ေဒါက္ဖိနပ္
စီး၊ ပုသိမ္ထီးေဆာင္းၿပီး႐ႈိးအေပးေကာင္းလို ့ ခလုပ္တိုက္၊ နဖူးေပါက္ဖူးတယ္။
အခုထိနဖူးမွာ အမာရြတ္႐ွိေနတုန္း။

ေက်ာင္းမွာ (၅)တန္းေရာက္ေတာ့ ထမီစ၀တ္ရတယ္။ လူကကေလးပဲရွိေသးတာ
ဆိုေတာ့ အေဆာ့ကမက္တယ္ေလ။ ထမီနဲ ့ဆိုေတာ့ ေျပးရလႊားရတာ သိပ္မေကာင္း
ျပန္ဘူး။ ဒီေတာ့ေက်ာင္းသြားရင္ စကတ္ေလးထည့္သြားတယ္။ မနက္ေက်ာင္း
မတက္ခင္ နဲ ့ေန ့လည္ထမင္းစားခ်ိန္ဆင္းရင္ စကတ္လဲဲၿပီး ကစားတာပဲ။
အဲ့ဒီတုန္းက ေခတ္စားတဲ့ကစားနည္းက သာေရကြင္းခုန္တာေလ။
စကတ္ေမ့လာတဲ့ေန ့ဆို ထမီကြဲေအာင္ ေဆာ့ဘူးတယ္။

ငယ္ငယ္က ပိန္ပိန္ရွည္ရွည္ဆိုေတာ့ အဖြားက ထမီ၀တ္ေစခ်င္တာ။ အေမ
ကေတာ့ဂါ၀န္လွလွေလးေတြ၀ယ္ေပးပါတယ္။ (၈)တန္းေလာက္ကစၿပီး
ေတာ့ ထမီပဲ၀တ္ျဖစ္တယ္။ ႀကီးတဲ့အထိပဲ။ မွတ္မိေသးတယ္။ သႀကၤန္ဆိုရင္
သူမ်ားေတြေဘာင္းဘီ၀တ္တာေတြ ့ေတာ့ က်မတို ့ညီအမေတြ ပိုးထၾကတယ္။
ဒါနဲ ့မခ်ိဳရယ္ က်မရယ္ ေဘာင္းဘီ တစ္ထည္စီ၀ယ္ျဖစ္ၾကေသးတယ္။

အလုပ္ထဲေရာက္ေတာ့ ထမီ၀တ္ရတာ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္လာတယ္။ ဆရာမ
ေပါက္စဆိုေတာ့ ထမီလွလွေလးေတြနဲ ့ဟုတ္ေနတာေပါ့။ တ႐ုပ္ဆင္လွလွ
ေလးေတြ၊ ခ်ိတ္လွလွေလးေတြ... လခထုတ္ရင္ သူငယ္ခ်င္းစႏၵီနဲ ့အတူ
လွည္းတန္းေစ်းေျပးၿပီး ထမီေတြေငးၾက၊ ၀ယ္ၾကတာမွတ္မိေသးတယ္။
ထမီေတြကလည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေပၚတယ္။ ပါတိတ္၊ ဘီဘဲ။ ေၾကာင္ျခစ္၊ ခ်ည္ထည္။
တရုတ္ထည္၊ ေရစိုလံုခ်ည္ဆိုတာေတာင္ရွိေသးရဲ ့၊

Thomas နဲ ့စေတြ ့ကတည္းက သူက ျမန္မာခ်ည္ထမီလွလွေလးေတြ၀တ္တာ
သေဘာက်တယ္။က်မ၀တ္တဲ့ထမီေတြထဲမွာ သူ ့အႀကိဳက္ေတြ ေျပာထားတယ္။
က်မ ဒီကို လာေတာ့သူ ့ႀကိဳက္တဲ့ထမီေလးေတြ ေရြးယူလာခဲ့တယ္။
ေရာက္စကေတာ့ ထမီပဲ၀တ္ျဖစ္တယ္။ အခုေတာ့ ေႏြေရာက္ရင္၀တ္ပါတယ္။
တရားသြားထိုင္ရင္၀တ္ျဖစ္တယ္။ ဒီက တရားထိုင္ၾကတဲ့ဘိုမေတြဆီမွာ
ထမီလွလွေလးေတြအမ်ား ႀကီးရွိတယ္။ က်မေငးယူရတယ္။

က်မႀကိဳက္တဲ့ထမီေလးေတြက ခ်ည္ထည္ ဒူးနားခ်ိတ္ေလးေတြ၊ မာဆ႐ိုက္ေလး
ေတြ ႀကိဳက္တယ္။ သူတို ့ေတြက ထသြားထလာ၀တ္လို ့ေကာင္းတယ္။
တရားထိုင္ရင္လည္း အဆင္ေျပတယ္။ တရုတ္ထည္ေလးေတြလည္း
ႀကိဳက္တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာထည္ေလာက္ မယဥ္သလိုပဲ။
အေရာင္ေတြထဲမွာေတာ့ အျပာေရာင္၊ အစိမ္းေရာင္၊ မီးခိုးေရာင္၊
ပုဇြန္ဆီေရာင္ႏုႏု ေတြႀကိဳက္တယ္။ အဲ့ဒီအေရာင္ေလးေတြမွာ အျဖဴခ်ိတ္၊
မီးခိုးခ်ိတ္၊ အ၀ါႏုခ်ိတ္၊ အနက္ခ်ိတ္ေလးေတြေဖာက္ထားရင္လွတယ္ထင္တာပဲ။
Thomas ကေတာ့ အ၀ါေရာင္တဲ့၊သူ၀ယ္ေပးရင္ အ၀ါပဲ။

ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ သိဂႌေရႊ၀ါ ကထမီေတြ သြားေငးရတယ္။ သူ ့ဆီမွာက
ပိုးခ်ိတ္ေတြဆိုေတာ့ အခါ၀ယ္ရင္ တစ္ထည္ပဲ၀ယ္ႏိုင္တယ္။ ပိုးခ်ိတ္
ၾကေတာ့ ဒီမွာသိပ္မ၀တ္ျဖစ္ဘူး။ ပြဲရွိမွ တစ္ႏွစ္တစ္ခါေလာက္ပဲ၀တ္ျဖစ္တာ။

အခုေပၚေနတဲ့ ဒူးနားခ်ိတ္ေတြက အရင္ကလို လႈိင္းပံုမဟုတ္ေတာ့ပဲ။ ပန္းေလးေတြ
အေရာင္ အရင့္အႏုေလးေတြ တြဲသံုးထားတာလည္း ၾကိဳက္တယ္။
ပတ္လည္ခ်ိတ္ ( အျပည့္ခ်ိတ္)ေတာ့မႀကိဳက္ဘူး။

က်မက ကြင္းထမီေတြပဲ၀တ္ေလ့ရွိတယ္။ မၿမဲမွာဆိုးရင္ အထက္ဆင္နဲ ့
ခ်ဳပ္ထားတဲ့ ခါးပတ္ေလးနဲ ့၀တ္လိုက္တယ္။ ခါးပတ္မွန္းမသိသာဘူးေပါ့။
ဒီတေခါက္ ဆိုင္ကေျပာတာနဲ ့ ခ်ိတ္တတ္တဲ့ ထမီခ်ဳပ္လာတယ္။
မႀကိဳက္ဘူး။ အက်င့္မရွိေသးလို ့နဲ ့တူပါတယ္။

က်မနဲ ့DHL

ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္က အိႏၵိယ၊ ဗုဒၶဂါယာ ေက်ာင္းက ဦးပဥၹင္းကို အေရးႀကီးတဲ့
စာရြက္စာတမ္းေတြပို ့စရာရွိတာနဲ ့ ရိုးရိုး Deutsche Post ကမထည့္ပဲ
DHL နဲ ့ပို ့လိုက္ပါတယ္။

စာတိုက္ကေျပာေတာ့ DHL နဲ ့ဆို ၂ရက္နဲ ့၃ရက္ပဲၾကာမယ္။ ပို ့ခက ( ၈၆) ယူ႐ို
ေပးရပါတယ္။ သာမန္စာပို ့နဲ့နို ့ရင္ ၇ရက္ကေန ၁၀ရက္ၾကာမယ္။ ဒါေပမဲ့
ပို ့ခက မွတ္ပံုတင္ထည့္ရင္ (၁၀) ယူ႐ို ေလာက္ပဲက်ပါတယ္။

က်မတို ့လည္း အေရးႀကီးတဲ့စာရြက္ေတြ အခ်ိန္မီေရာက္ ခ်င္တာနဲ ့ DHLနဲ ့
ပို ့လိုက္ပါတယ္။

အခု ၇ ရက္ရွိၿပီ စာက ေရာက္ေသးဘူး။ က်မတို ့လည္း တေန ့အခါ ၂၀ ေလာက္
Internet ကေန စာဘယ္ေရာက္ေနၿပီလဲဆိုတာ ၾကည့္ၾကည့္ေနရတာ
ဂဏန္း ၁၀လံုးရွိတဲ့ နံပတ္ေတာင္ အလြတ္ရေနၿပီ။
ဦးပဥၹင္း ကလည္းစာတေမွ်ာ္ေမွ်ာ္နဲ ့ေပါ့။ က်မလည္း စိတ္ေတြပူေပါ့။
အခ်ိန္မီေရာက္ပါ့မလား။ စာေပ်ာက္ၿပီလားေပါ့။

တစ္ခုခု၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေမွ်ာ္ရတာ အလြန္ပင္ပန္းတယ္လို ့
ထင္ပါတယ္။ က်မကိုယ္တိုင္ ေမွ်ာ္ရတာ၊ေစာင့္ရတာ မႀကိဳက္သလို၊ သူမ်ား
ကိုလည္း မေမွ်ာ္ေစခ်င္၊မေစာင့္ေစခ်င္ဘူး။

ဒီေန ့ေတာ့ Thomas က DHL ကိုဖုန္းဆက္ၿပီး ေျပာေတာ့တာေပါ့။
စာကေျပာတဲ့ရက္မေရာက္ဘူး။ စာဘယ္ေရာက္ေနလဲ။စသျဖင့္ေပါ့။
DHL ကလူေတြကလည္း စာဘယ္ကိုေလာေလာဆယ္ေရာက္ေနမွန္း
မသိၾကဘူး။ က်မတို ့စာေပ်ာက္ရင္...ဆိုၿပီးစိတ္ပူေနၾကတာ။
ဒါနဲ ့အိႏၵိယကိုဖုန္းဆက္ေတာ့ စာ ခုနကပဲေရာက္ၿပီတဲ့။
ေတာ္ပါေသးရဲ ့။
DHL ကလည္း ေျပာတဲ့ရက္(ေရာက္ရမဲ့ရက္) ထက္ေနာက္က်ၿပီးေရာက္လို ့
ပိုက္ဆံျပန္ေပးမယ္တဲ့။ ဘယ္ေလာက္ျပန္ရမလဲေတာ့မသိဘူး။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုေတာ့ က်မေပ်ာ္သြားၿပီ။