Monday 13 September 2010

ရန္ကုန္ကရက္မ်ား

ဒီႏွစ္ရန္ကုန္ျပန္တာ Thomas ပါလိုက္ပါတယ္။ သူကရန္ကုန္မေရာက္တာ၊အေမနဲ ့
မေတြ ့ရတာ ေလးႏွစ္ေလာက္ၾကာေနျပီ။ အေမက Thomas ကိုွေတြ ့ေတာ့
၀မ္းသာရွာတယ္။ က်မတို ့မိသားစု သံုးေယာက္ အတူတူ ေနၾကတာဒါပထမဆံုး
ပါ။ အရင္ကဆို အေမက သူ ့အိမ္မွာ က်မတို ့က ေန ့တိုင္းသြားလည္တာပဲရွိတာ။
အေမနဲ ့ Thomas က သိပ္ကို အဆင္ေျပၾကတာေတြ ့ရေတာ့က်မ၀မ္းသာရပါတယ္။
သူတို ့ႏွစ္ေယာက္သိပ္နားလည္မႈရွိၾကတယ္။ အစကေတာ့ အတူတူေနရတာ
အဆင္ေျပပါ့မလားလို ့ေတြးမိေနတာ။

အေမက ေတာ္ေတာ္ေလးသတိေမ့တတ္ေနၿပီ။ အေၾကာင္းအရာ အသစ္တခု
ကို ၃ရက္၄ရက္ေလာက္ အခ်ိန္ယူၿပီး မွတ္မိေအာင္ေျပာရတယ္။
အေၾကာင္းအရာအသစ္ေတြကိုလည္း တစ္ခါတည္းအမ်ားၾကီးေျပာလို ့မရပါဘူး။
အရင္တုန္းကအေၾကာင္းေတြကိုေတာ့ အားလံုးမွတ္မိပါတယ္။
က်မ Geriatrie မွာလုပ္တုန္းက အေမ ့လိုလူနာမ်ိဳးေတြၾကံဳခဲ့ဘူးတယ္။

အေမ့ကို ေရႊတိဂံု၊ဗိုလ္တေထာင္တို ့လိုက္ပို ့ေပးတယ္။ ညေနဆို က်မတို ့
၃ေယာက္ ဟိုနား၊ဒီနား လမ္းေလွ်ာက္ၾကတယ္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြသြား
ၾကတယ္။ ေပ်ာ္စရာေန ့ေလးေတြပါ။

က်မတို ့ေရာက္ၿပီး ၅ ရက္ၾကာတဲ့ေန ့မွာ Thomas ကဘုန္းၾကီး၀တ္ပါတယ္။
သားမရွိတဲ့ က်မအေမက Thomas ဘုန္းၾကီး၀တ္ေတာ့ ၀မ္းသာေနတာ။


ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကိုသြားမယ္ဘဲေျပာေနတာနဲ ့မၾကာခဏလိုက္ပို ့ေပးျဖစ္တယ္။
ဥဳးဇင္း က တစ္ရက္ အိမ္ၾကြလာ ၿပီး အေမ့ကို တရားေဟာတယ္။
က်မကဘာသာျပန္ေပါ့။ အဲ့ဒီေန ့က က်မအေဖဆံုးတာ တစ္လျပည့္တဲ့ေနပါ။
အေဖဆံုးတာ ၂၆.ရ.၂၀၁၀က်မ ဂ်ာမနီမွာရွိေနတဲ့ အခ်ိန္၊ဘယ္သူ ကမွ
(အေဖ့အမ်ိဳးေတြ) အေၾကာင္းမၾကားခဲ့ၾကဘူး။
က်မတို ့မိသားစုအေၾကာင္း ဒီမွာေရးဖူးပါတယ္
ဦးေသာမတ္စ္ဘုန္းၾကီး၀တ္ၿပီးမွ အေဖ့တူမအိမ္ က်မေရာက္ေတာ့မွ အေဖမရွိေတာ့
တာသိရတယ္။ ရက္ျပန္တြက္ၾကည့္ေတာ့ က်မ Freising ျမိဳ ့က ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း
မွာ ကုသိုလ္လုပ္တဲ့ေန ့ဟာ အေဖ ရက္လည္တဲ့ေန ့ျဖစ္ေနမွန္း တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္
သိလိုက္ရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မျပဳသမွ် ကုသိုလ္ေတြကို မိဘကို အမွ်ေ၀ေနၾကဆိုေတာ့
အေဖ့အတြက္ကုသိုလ္လုပ္ေပးတယ္လို ့ပဲ မွတ္လိုက္ပါတယ္။
အေဖဆံုးတာသိခ်ိန္နဲ ့တစ္လျပည့္ခ်ိန္ မွာ ဦးေသာမတ္စ္ဘုန္းၾကီး၀တ္ ေနတဲ့အခ်ိန္
ဆိုေတာ့ က်မတို ့မိသားစု အေဖအတြက္ အေကာင္းဆံုးေကာင္းမႈေတြနဲ ့ ကုသိုလ္
ျပဳ၊ အမွ်ေ၀ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
အေမ့ကိုေတာ့ အေဖမရွိေတာ့တဲ့အေၾကာင္းကို ၄ရက္ေလာက္အခ်ိန္ယူေျပာျပခဲ့ရတယ္။

ဘုန္းၾကီ၀တ္တဲ့ေန ့မွာ ဦးေသာမတ္စ္ရဲ ့ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူမ်ားက ၀ိုင္းၿပီး
ကူညီေပးၾကပါတယ္။ သူတို ့ေက်းဇူးေၾကာင့္ အဆင္ေျပစြာျပီးစီးခဲ့ပါတယ္။
ဘုန္းၾကီး၀တ္တဲ့ ရရက္မွာ ေန ့တိုင္း ဆြမ္းခ်ိဳင့္ပို ့ေပးၾက၊ လာေရာက္ကူညီေပးၾကတဲ့
ကိုသန္ ့ဇင္၊ ကိုအတြတ္၊ ရင္ရင္၊နီနီ၊ မတိုး၊ စုစု၊ ႏြဲ ့ႏြဲ ့၊မရင္ႏြဲ ့တို ့ကို
အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ဒီတစ္ေခါက္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့လည္းေတြ ့ျဖစ္တယ္။ တစ္ရက္မွာ မိန္းထဲက
ဦးခ်စ္မွာ ၂နာရီခြဲေလာက္ၾကာေအာင္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ထိုင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ငယ္ဘ၀အလြမ္းေျပေပါ့ေလ။
က်န္တာေတြေနာက္ေတာ့ဆက္ေရးပါမယ္။ အခုေတာ့ ...နားလိုက္ပါအံုူမယ္ရွင္။

18 comments:

Anonymous said...

ေၾသာ္..
မရွင္ေလးက ျပန္သြားတာကိုး..။
မသိလိုက္ဖူး။
အေဖဆံုးသြားတဲ့အတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး..။



ေပါက္

Anonymous said...

ဟိုတခါ ျပန္တုန္းက အေဖ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာၾကားတယ္ က်မသြားရင္ အေဖ့အတြက္ အေနွာက္အယွက္ ျဖစ္မွာ စိုးတယ္ဆိုလား ေျပာခဲ့တယ္ေနာ္။ စိတ္မေကာင္း စရာပဲ

Anonymous said...

ျပန္ေရာက္လာလို႔ ၀မ္းသာပါတယ္..အေဖဆုံးတဲ႔သတင္းအတြက္.....
Ich fühle mit dir. Nimm diese wenigen Worte für mehr.

Suenwelay

Anonymous said...

Sadhu... Sadhu...Sadhu, Uzin (U Thomas). You achieved the great noble days.
I meditated both with layman's cloth and with sasana robe. In my thought, meditating with noble robe is more effective for me, to neglect personal affairs and kama desire, and to concentrate in vipasana.

Anonymous said...

အေဖ႔အတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူးမရွင္ေလးရယ္။
မိသားစုပုံေလးေတြ႔ရတာၾကည္ႏူးစရာ။
ဦးေသာမတ္စ္က အရပ္တအားရွည္ေတာ႔
မရွင္ေလးတုိ႔ႏွစ္ေယာက္က ပုပုေလးေတြျဖစ္ကုန္တယ္။ း)
မရွင္ေလးအေမက သေဘာေကာင္းလားဟင္။
အေမ႔ကုိ ၾကည္႔ရတာ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတာပဲ။
ရန္ကုန္ျပန္ရင္ သြားလည္မယ္ေနာ္။
mm

လသာည said...

မရွင္ေလး..
အေဖဆံုးသြားတာ သိရလို႔ စိတ္မေကာင္းဘူး။ တိုက္ဆိုင္စြာ ကုသိုလ္ေတြလုပ္ျဖစ္ေနတာ တကယ့္ကို ထူးတဲ့အေၾကာင္းတရားေတြပဲေပါ့ေနာ္။

မရွင္ေလး ေမေမကို အခုမွျမင္ဖူးတယ္။ တကယ့္ကို မာန္မာနကင္းျပီး စိတ္ထားျဖဴစင္ ေအးခ်မ္းမယ့္ပံု..ေနာ္။ . မ်က္ႏွာေလးကေတာ့ မရွင္ေလးအတိုင္းပဲ..။

ဟုတ္ပ ဦးေသာမတ္စ္က အရပ္အရွည္ၾကီးပဲ...

စႏၵကူး said...
This comment has been removed by the author.
စႏၵကူး said...
This comment has been removed by the author.
စႏၵကူး said...

မမအေဖဆံုးသြားတာစိတ္မေကာင္းဘူး။
ပံုေလးေတြေတြ႔ရတာတစ္အားစိတ္ခ်မ္းသာတယ္။
မသိလို႕တစ္ခုေလးေမးခ်င္လို႕..ဦးေသာမတ္စ္ က ဦးဇင္း၀တ္တာ စိတ္ၾကည္ႏူးေနတဲ့ ပံုဘဲ။

Anonymous said...

Sadhu
Sadhu
Sadhu U Zin Thomas

rose of sharon said...

ရွင္ေလးအဖဆံုးသြားတဲ႔ အတြက္စိတ္မေကာင္းပါဘူး.. ရွင္ေလးအေမကိုၾကည္႔ရတာ ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္... ရွင္ေလးခင္ပြန္းက စိတ္ေကာင္းရွိပံုရတယ္... ရွင္ေလး က်န္းမာရႊင္လန္းပါေစ
ခင္တဲ႔
Rose

Anonymous said...

အမ ျပန္အလာကို ေမွ်ာ္ေနတာ။ အမအေဖဆံုးသြားေၾကာင္းသိရလို ့စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရ ပါတယ္၊၊ အမတို ့မိသားစု အတူူတူ ဘုရားဖူး ၾကရတာ လည္း ကုသိုလ္ တစ္မ်ိဳးပါဘဲ။ ခင္ပြန္းေကာင္း ရတဲ့ အတြက္ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။ ကုသိုလ္ေတြ အတြက္လည္း သာဓုေခၚသြားပါတယ္ရွင္။ သာဓု သာဓု သာဓုပါ။ ရန္ကုန္အေၾကာင္းေလးေတြလည္း အခ်ိန္ေပးနိုင္ရင္ ပို ့စ္တင္ပါအံုးေနာ္။ အလြမ္းေျပေပါ့။

ညိဳ

မီးမီး said...

အေဖအတြက္တကယ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္..
ကုသိုလ္အတြက္ သာဓုသာဓုသာဓု..
မရွင္ေလးတို့က တကယ္တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့.
ဘ၀ ပိုင္ရွင္ေတြပါဘဲ...

ဇြန္မိုးစက္ said...

အစ္မရွင္ေလးေရ... အေဖဆုံးသြားတဲ့အတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ အစ္မတုိ႔ျပဳလုပ္သမွ် ေကာင္းမႈအားလုံးအတြက္ အစ္မရွင္ေလးေဖေဖ တမလြန္ကေန သာဓုေခၚေနမွာပါ။

အစ္မတုိ႔မိသားစု ၃ေယာက္ကုိ ၾကည့္ရတာ စိတ္ေအးခ်မ္းတယ္။

ရန္ကုန္ေနာက္ဆက္တြဲပုိ႔စ္ေလးေတြ ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္။

မမိုး said...

အေဖဆုံးသြားတယ္ဆိုလို႕ တကယ္ပဲ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ရွင္ေလးေရ။ အေမ့ကိုပဲ တတ္နိုင္သေလာက္ျပဳစုရေတာ့မွာေပ့ါ။ ဦးေသာမတ္ဘုန္းၾကီး၀တ္တာေရာ ရွင္ေလးကုသုိလ္ေကာင္းမွဳ႕ ျပဳတာေတြေရာ သာဓု ၃ၾကိမ္ေခၚတယ္ေနာ္။

Shinlay said...

လာလည္ၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

Moe Cho Thinn said...

အေဖ ဆုံးသြားတယ္ ၾကားလို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ တိုက္တိုက္ဆုိင္ဆိုင္ ကုသိုလ္ျပဳ အလွဴလုပ္ခ်ိန္ျဖစ္လို႔ သာဓုေခၚပါတယ္။ မရွင္ေလး အမ်ိဳးသားကို စိတ္ထဲက ေက်းဇူးလဲတင္၊ ခ်ီးလဲ က်ဴးမိပါတယ္။ အေမနဲ႔ ဇနီးကို စိတ္ခ်မ္းသာေစတဲ႔အတြက္ပါ။ မုဒိတာ ပြားပါတယ္။

ျမစ္ေခ်သူ said...

အစ္မအေဖအတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူးအစ္မ ဘယ္သူမွ အသိမေပးပဲ ကုသုိလ္လုပ္ေနတဲ့ခ်ိန္နဲ ့တိုက္ဆိုင္သြားတာ အစ္မရဲ ့ကုသိုလ္ပါပဲ

ပံုေတြၾကည့္ျပီးစိတ္ခ်မ္းသာလိုက္တာ အစ္မက အေမေတာ္တူတယ္ ရိုးရိုးယဥ္ယဥ္ေလး အမ်ိဳးသား ကလည္း ပုဆိုး၀တ္ထားတာ ျမန္မာစစ္စစ္အတိုင္းပဲ သင္ကန္း၀တ္နဲ ့လည္း ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းတယ္။

ဒီမိသားစုပံုေတြ ၾကည့္ရတာ အရမ္းစိတ္ခ်မ္းသာဖို ့ေကာင္းတယ္။ အစ္မအတြက္၀မ္းသာတယ္။