Raclette နဲ ့၂၀၁၁ ဆီသို ့

ဒီအခ်ိန္မွာ ကမၻာ့အေရွ့ပိုင္းမွာရွိတဲ့ႏိုင္ငံ တခ်ိဳ ့မွာ ႏွစ္သစ္ကိုၾကိဳဆိုခဲ့ၿပီျဖစ္ေပမဲ့
က်မတို ့က ၄ နာရီေလာက္ေစာင့္ရအံုးမယ္။ ႏွစ္သစ္ကူးအၾကိဳေန ့ Silvester
(New Year's Eve) ေန ့ကို ေရာက္ရင္ ငယ္ငယ္က ေမာင္ႏွမေတြစုၿပီး
ပြဲလုပ္ၾကတာကို လြမ္းမိပါတယ္။ အဲ့ဒီတုန္းကေတာ့ ေၾကးအိုး၊ေကာ္ျပန္ ့စိမ္း၊
ၾကာဇံေၾကာ္ေတြလုပ္စားေလ့ရွိတယ္။


ဒီမွာေတာ့ က်မတို ့အိမ္မွာ Silvester ဆိုရင္ Raclette လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။
Raclette အေၾကာင္းေတာ့ဒီေနရာမွာ ဖတ္ၾကည့္ရင္ပိုသိႏိုင္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ Thomas ရဲ ့အၾကိဳက္ပါ။ က်မက ခ်ိစ္နဲ ့မတည့္ေပမဲ့ ဒီေန ့ေတာ့
သူနဲ့အတူ လိုက္စားေပးပါတယ္။
လိုအပ္တာေတြကေတာ့ Raclette လုပ္စားတဲ့ ခ်ိစ္၊ အာလူးျပဳပ္၊ အသားျပား၊
စသျဖင့္မိမိစိတ္ကူးရသလို ထည့္စားလို ့ရပါတယ္။

Schinken (Ham) အတံုးေလးေတြပါ။

ွ

အသားျပားေလးေတြနဲ ့ သခြားသီးခ်ဥ္၊ ကညႊတ္၊ မႈိ၊ အာလူးျပဳပ္

Raclette ခ်ိစ္ျပားေတြပါ။

ကင္တဲ့ခြက္ထဲၾကိဳက္တာေတြထဲ့ၿပီးကင္စားရံုပါပဲ။

က်က္ရင္ပန္းကန္ထဲ့ သြန္ခ်ၿပီး စားရံုပါပဲ။

လြယ္လြယ္နဲ ့ စားလို ့လည္းေကာင္း၊ အခ်ိန္ ၾကာၾကာလည္း စားလို ့ရေတာ့
ဒီေန ့လို ေန ့မ်ိဳးမွာ လုပ္စားရတာ ေကာင္းပါတယ္။

မၾကာခင္ ႏွစ္သစ္ကိုေရာက္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကို
ႏွစ္သစ္မွာ က်န္းမာရႊင္လန္းၾကၿပီး လိုအင္ဆႏၵမ်ားျပည့္၀ၾကပါေစ... လို ့
ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။
Shinlay and Thomas

တိပိဋက ရြတ္ပြဲ ၂၀၁၀

ဗုဒၶဂါယာမွာက်င္းပတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ တိပိဋက ရြတ္ပြဲ က ဓါတ္ပံုတခ်ိဳ ့ပါ။
ဗုဒၶဂါယာခရီးအေၾကာင္းကို ဒီမွာေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
ႏိုင္ငံတကာ တိပိဋက ရြတ္ပြဲ ကိုေတာ့ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္က စတင္ၿပီး ႏွစ္စဥ္ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။

တိပိဋက စာအုပ္ေတြကို မဟာေဗာဓိဘုရား၀န္း အတြင္းမွာရွိတဲ့ မ႑ဳပ္ဆီကို
သယ္ေဆာင္လာၾကတဲ့ပံုပါ။ ျမန္မာ အဖြဲ ့ျဖစ္ပါတယ္။

ဖြင့္ပြဲေန ့က မ႑ဳပ္ထဲက ပံုပါ။

သီတဂူဆရာေတာ္ရဲ ့တရားပြဲပါ။

ျမန္မာမ႑ဳပ္မွာ ဗုဒၶဂါယာဆရာေတာ္ တရားေဟာတဲ့ပံုပါ။

ကေမၻာဒီးယား မ႑ဳပ္

သီရိလကၤာမ႑ဳပ္္

ထိုင္းမ႑ဳပ္

ျမန္မာဆရာေလးမ်ား

ဦးေသာမတ္စ္နဲ ့ျမန္မာေခါင္းေပါင္း :))

ပိတ္ပြဲေန ့အမွတ္တရ

ျမန္မာပဌာန္းပြဲ

Windbeutel လုပ္စားမလား။

တေန ့ကစမ္းလုပ္ၾကည့္ျဖစ္တာပါ။
လြယ္လြယ္ကူကူ၊ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ နဲ ့အရသာလည္းရွိပါတယ္။
အခ်ိဳလည္းသိပ္မပါေတာ့ ဆိမ့္ဆိမ့္ေလးနဲ ့စားလို ့ေကာင္းပါတယ္။
Windbeutel ကေတာ့ ဂ်ာမန္လိုေခၚတာပါ။ ျမန္မာလိုေတာ့ ဘယ္လိုေခၚတယ္
မသိပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္စားေကာင္းဖို ့အဓိကပါေလ။
အခု ၂၀ စာအတြက္ ( တ၀က္စာ လုပ္လည္းရပါတယ္။)
မုန္ ့သားအတြက္လိုတာေတြကေတာ့...
ေထာပတ္ 100 g
ဂ်ံဳမႈန္ ့ 250 g
ဆား အနည္းငယ္
ၾကက္ဥ ၾကီးရင္ ၅ လံုး၊ ေသးရင္ ၆ လံုး
ေရ 500 ml

ခရမ္ အစာအတြက္လိုတာကေတာ့
၂၅၀ ဂရမ္ စေတာ္ဘယ္ရီ၊ လိေမၼာ္သီး၊ သရက္သီ...မိမိၾကိဳက္ရာ
၂၅၀ ဂရမ္ Sahne ခရမ္
သၾကား စားဇြန္း ၂ ဇြန္း

ျပင္ဆင္ၿပီး အေပၚက ျဖဴးဖို ့သၾကားမႈန္ ့

မုန္ ့ဖုတ္တဲ့ Oven ကို 220°C ၾကိဳတင္ျပီးအပူေပးထားပါ။

ပထမ အိုးထဲမွာ ေရ ၊ ေထာပတ္၊ဆား တို ့ကို ထဲ့ၿပီး ဆူေအာင္တည္ပါတယ္။
ေထာပတ္ အရည္ေပ်ာ္သြား ရင္ ဇကာခ်ထားတဲ ့ဂ်ံဳ မႈန္ ့ေတြ ကိုတစ္ခါထဲထဲ့
ၿပီး သစ္သားေယာင္းမနဲ ့ေမႊပါတယ္။ မီးေလွ်ာ့ခ်လိုက္ပါ။ ဂ်ံဳေတြလံုးခဲလာၿပီး
အိုးမွာ အျဖဴေရာင္ အလႊာေလး ကပ္ လာရင္ ရပါၿပီ။
ဂ်ံဳလံုး ကို ခြက္တခုထဲထဲ့ပါ။ ၾကက္ဥ ေတြကို တလံုးစီေဖါက္ထဲ့လိုက္ ေမႊလိုက္
လုပ္ၿပီးထဲ့ေပးပါ။ ဂ်ံဳ သားနဲ ့ၾကက္ဥ ေရာသမသြားၿပီး ေခ်ာသြားတဲ့အထိ
ေမႊရပါမယ္။ ေမႊတဲ့ေနရာမွာ နဲနဲလက္၀င္ပါတယ္။

မုန္ ဖုတ္မဲ့ ဘန္းမွာ မုန္ ့ဖုတ္စကၠဴခင္းပါ။
ရလာတဲ့မုန္ ့သားေတြကို မုန္ ့ညွစ္တဲ့ အိတ္ ထဲကိုထဲ့ပါ။ က်မကေတာ့ ရိုးရိုး ပလတ္စတစ္
အိတ္ထဲထဲ့ၿပီး ေဒါင့္ခၽြန္းေလးကိုညွပ္လိုက္ၿပီး ညွစ္ယူပါတယ္။
မိမိလိုခ်င္တဲ့ အရြယ္ေလာက္ ( လက္မနဲ ့လက္ညႈိး တစ္၀ိုင္းခန္ ့) ညွစ္ ခ်ယူပါ။
တစ္ခုနဲ ့တစ္ခု နဲနဲခြာထားေပးပါ။


ဘန္းကို Oven အလယ္ ဆင့္မွာ ထဲ့ၿပီး မိနစ္ ၂၀၊ မိနစ္ ၃၀ ေလာက္ ၾကာေအာင္
ဖုတ္ပါ။ အရြယ္ၾကီးရင္ၾကီးသလို ဖုတ္ခ်ိန္ၾကာပါတယ္။
မုန္ ့ေလးေတြ ညိဳလာၿပီး အရြယ္ ၂ ဆ တက္လာရင္ ရပါတယ္။
မုန္ ့ဖုတ္ေနတုန္း ပထမ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ မွာ Oven ကို မဖြင့္ပါနဲ ့ မုန္ ့ပြမလာတတ္
သလို ၊ ေအးတဲ့အခါ ပြပြေလးမေနပဲ ျပန္ က်သြားတတ္ပါတယ္။

မုန္ ့က်က္ရင္ Kuchengitter မုန္ ့တင္တဲ့ ဇကာ ေပၚမွာတင္ၿပီး အေအးခံပါ။
သိပ္မပူေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ မုန္ ့ကို အလည္က ထက္ျခမ္းျခမ္းေပးပါ။


Sahne ခရမ္ နဲ ့သၾကားကို ေမႊစက္နဲ ့ခဲတဲ့အထိေမႊပါ။ ညွစ္တဲ့အိပ္ထဲထဲ့ၿပီး
ျခမ္းထာတဲ့ မုန္ ့ ေအာက္ၿခမ္းေပၚမွာ ညွစ္တင္ေပးပါ။ အသီးတင္ေပးပါ။
အေပၚလြာ အုပ္ပါ။ သၾကားမႈန္ ့ျဖဴးေပးၿပီးရင္ အဆင္သင့္ျဖစ္ပါၿပီ။
ဖုတ္ထားတဲ့ မုန္ ့သားေတြပိုေနရင္ ေရခဲေသတၱာထဲမွာ ခဲထားလို ့ရပါတယ္။

ပြဲေတာ္ညေန

ဒီေန ့က ခရစၥမတ္ အၾကိဳေန ့ပါ။ ဂ်ာမနီရဲ ့ ၂၀၁၀ခုႏွစ္ ခရစၥမတ္ပြဲ
စတဲ့ေန ့ပါ။ တကယ္ေတာ့ဒီပြဲက က်မနဲ ့သိပ္မရင္ႏွီးပါဘူး။ ဒီႏွစ္ေတာ့
အိမ္မွာ ဘာမွျပင္ဆင္မႈမရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ ့မေန ့ညေန ျမိဳ ့ထဲေရာက္ေတာ့
လမ္းမွာလူေတြကလက္ေဆာင္အ၀ယ္ထြက္ၾကတာၾကည့္ၿပီး ပြဲလမိုင္းကပ္လာပါတယ္။
ညဘက္ တီဗီမွာ ခရစၥမတ္သီခ်င္းေတြနားေထာင္ရင္ တက္တက္ၾကြၾကြျဖစ္လာပါတယ္။
ဒီေန ့မနက္ ႏွင္းေတြကလည္းက်ေတာ့ ခရစၥမတ္ ပြဲဟာ ပိုအဓိပၸါယ္ရွိလာတယ္။

က်မကေတာ့ တေန ့ခင္းလံုး ညေနစာအတြက္ျပင္ဆင္ေနပါတယ္။ ဘယ္သူမွ မရွိလည္း
အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး။ အဓိက က က်မကိုယ္တိုင္ သူမ်ားေတြပြဲက်င္းပတဲ့အခ်ိန္မွာ
ပါ၀င္ေနဖို ့ပဲလိုပါတယ္။

ဒီေန ့ညစာကို အရင္ႏွစ္ေတြက steak တမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ေလ့ရွိေပမဲ ့ဒီႏွစ္ေတာ့Thomas
မၾကိဳက္တဲ့ ဘဲသားလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဲကို ေပါင္းၿပီး ပဲငံျပာရည္၊ ပ်ားရည္တို ့နဲ ့ ့ံ
့ျပန္ႏွပ္ထားပါတယ္။ Polenta ၊ ဥနီ၊ ဘရိုကိုလီ၊ ေရႊဖရံုသီ တို ့နဲ ့တြဲစားဖို ့ပါ။


ဆလပ္ရြက္၊ဥနီ၊ေျပာင္းဖူးတို ့ကို ေရာၿပီး Salat လုပ္ထားပါတယ္။


အခ်ိဳပြဲကေတာ့ Windbeutel ကို ဗနီလာခရင္မ္ နဲ ့ လိေမၼာ္ျခမ္းေလးေတြနဲ ့ျပင္
ဆင္ထားပါတယ္။ ပထမအၾကိမ္းစမ္းလုပ္ၾကည့္တာပါ။ ေကာ္ဖီလည္းပါပါေသးတယ္။


ျမန္မာဆန္ဆန္ လက္ဖက္ပြဲေလးလည္းပါေသးတယ္။ လက္ဖက္ေျခာက္ကို
ႏွပ္ထားတဲ့ လက္ဖက္နဲ ့ ဒီမွာၾကံဖန္ထားတဲ့ အေၾကာ္ေလးေတြပါ။ ညဘက္
တီဗီၾကည့္ရင္းစားဖို ့ပါ။


ေသာက္စရာကေတာ့ စပ်စ္ေဖ်ာ္ရည္ပါ။ လက္ဘက္နဲ ့တြဲေသာက္ဖို ့ကေတာ့
Wintertee လုပ္ထားပါတယ္။
စားေနတုန္း တီဗီက ခရစၥမတ္သီခ်င္းေတြနားေထာင္ရင္း က်မရဲ ့ ခရစၥမတ္ အၾကိဳ
ညေနစာ ကို စားျဖစ္ပါတယ္။

ထမင္းစားၿပီးေတာ့ မိတ္ေဆြတခ်ိဳ ့ေပးထားတဲ့ လက္ေဆာင္ေလးေတြ ေဖါက္ျဖစ္ပါတယ္။
Brigitte က ဒီေန ့ဘာခ်က္ရမလဲ လို ့ေရးတားတဲ ့ျပကၡဒိန္ေလးေပးထားပါတယ္။
တေန ့တမ်ိဳး ဟင္းခ်က္နည္းေလးေတြနဲ ့ပံုေလးေတြပါပါတယ္။ က်မအတြက္ အလြန္
အသံုး၀င္ပါတယ္။ Danke Brigitte!!!



Gavina က အနံ ့ပါတဲ့ဖေယာင္းတိုင္ခြက္ေလးေတြနဲ ့ အေမႊးအနံ ့ထဲ့မီးထြန္း
ဖို ့ခြက္ေလးေပးပါတယ္။ အနံ ့အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းထြန္းေလ့ရွိတဲ့က်မအဖို ့ အေတာ္ပါပဲ။
Danke Gavina!!!



အလုပ္ကဆရာ၀န္ေတြကေတာ့ ေခ်ာကလက္အလံုးေလးေတြ ဆြစ္ဇလန္က တကူးတက
၀ယ္လာၿပီးေပးပါတယ္။ စားၾကည္ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း အရက္ေတြပါတာနဲ ့
ေဘးဖယ္ထားလိုက္ရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တကူးတက စီစဥ္ထားလို ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
Danke Chefs!!!!


အလုပ္မွာ အဟာရ ပညာေပးလုပ္သူကေတာ့ သူကိုယ္တိုင္လုပ္ထားတဲ ့ ကဒ္ေလးေပးပါတယ္။
ခ်စ္စရာေလးပါ။ Danke Andrea!!!


အိမ္နီးခ်င္းမိတ္ေဆြက ကဒ္ကေလးတခုအိမ္၀မွာ မနက္ကလာထားသြားတယ္။
Danke Fam. Göhring!!!


က်မတေယာက္ထဲက်င္းပတဲ့ ခရစၥမတ္ အၾကိဳညေလးကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ
ဲျပီးစီးသြားပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းတို ့လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ပြဲေတာ္ရက္ေတြနဲ ့ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ႏွစ္သစ္
ျဖစ္ပါေစလို ့ ဆုေတာင္းလွ်က္.........

စကား

စကားကိုခ်ိဳခ်ိဳသာသာ၊ ယဥ္ေက်းစြာေျပာတတ္ေစဖို ့ မိဘ၊ဆရာေတြက က်မတို ့
ငယ္ငယ္ကတည္းက သင္ျပေပးခဲ့ပါတယ္။ အရြယ္ရလာတာနဲ ့အမွ် က်မတို ့
ပတ္၀န္းက်င္ကေျပာတဲ့စကားေတြကို အတုယူၿပီးေျပာတတ္လာပါတယ္။
ေကာင္းတဲ့စကားေတြရွိသလို၊ နားေထာင္လို ့မသင့္ေတာ္တဲ့၊ နား၀င္မခ်ိဳေစတဲ့
စကားေတြလည္း ပါတာေပါ့။ အိမ္မွာျပန္ေျပာရင္ လူၾကီးေတြက မေျပာသင့္တဲ့
စကားေတြအတြက္ အက်ိဳးအေၾကာင္းနဲ ့ရွင္းျပၿပီး ေနာက္မသံုရန္ေျပာပါတယ္။

စကားအရာ အဂၤါေလးတန္ လို ့ေတာင္ဆိုၾကပါတယ္။
၁။ သုဘာသိတ - ေကာင္းစြာေျပာဆိုရျခင္း၊
၂။ ပီယဝါစာ - ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေျပာဆိုရျခင္း၊
၃။ သစၥာ - ေျဖာင့္မတ္တည္ၾကည္စြာ ေျပာဆိုရျခင္း၊
၄။ ဓမၼ - သဘာဝက်၍ လုိက္နာက်င့္ေဆာင္ႏုိင္ရန္ ေျပာဆိုရျခင္း

က်မဂ်ာမန္ စကားသင္ေတာ့လည္း ေက်ာင္းမွာ ယဥ္ေက်းတဲ့အသံုးအႏႈန္းေတြပဲ
သင္ခဲ့ရပါတယ္။ ေျပာလို ့မသင့္ေတာ္တဲ့စကားလံုးတခ်ိဳ ့ကို ၾကားသိခဲ့
ေပမဲ့ လူေရွ ့မွာ ေျပာသင့္တာမဟုတ္လို ့မေျပာခဲ့ပါဘူး။

ပတ္၀န္းက်င္မွာ စကားအရာ အဂၤါေလးတန္နဲ ့မညီပဲ ေျပာခ်င္ရာေျပာေနတဲ့
သူရွိခဲ့ရင္ သူ ့ဆီက ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း မရွိတဲ့စကားေျပာပံုဟန္ေတြ၊
စကားလံုးေတြ မသိမသာကူးဆက္လာႏိုင္ပါတယ္။ တဘက္ကလည္း
က်မတို ့လို ဘာသာစကား မကၽြမ္းက်င္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြအေနနဲ ့
ယဥ္ေက်းတဲ့အသံုးအႏႈန္းလား၊ ရိုင္းျပတဲ့အသံုးအႏႈန္းလားဆိုတာ
ခြဲျခားဖို ့ ခက္ခဲေစပါတယ္။

က်မလုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္တေယာက္က ဂ်ာမနီမွာေမြးတဲ့ အီတလီပါ။
သူက က်မနဲ ့၂ႏွစ္ပဲငယ္ပါတယ္။ သူ ့စရိုက္ အေျပာအဆိုနဲ ့က်မနဲ ့
သိပ္အဆင္မေျပပါဘူး။ သူ ့စကားေတြက နား၀င္ခ်ိဳ စရာမဟုတ္မွန္း
ေတာ့သိပါတယ္္။ ဒါေပမဲ ့ ၾကားပါမ်ားေတာ့ အိမ္မွာ ျပန္ သံုးမိတတ္ပါတယ္။
Thomas က ဒီစကားေတြဘယ္ကတတ္လာတာလဲ လို ့ ေမးေလ့ရွိၿပီး
မသံုးသင့္ေၾကာင္း၊ အဓိပၸါယ္က ဘယ္လို စသျဖင့္ ရွင္းျပေပးပါတယ္။

က်မေျပာခ်င္တာကေတာ့ အၾကားမ်ားေနတဲ့ပတ္၀န္းက်င္က စကားေတြ
ကို အတုယူေျပာၾကတဲ့အခါ အဓိပၸါယ္ေသခ်ာနားလည္ၿပီး မွ သံုးသင့္တယ္ဆိုတာပါပဲ။

က်မတို ့ရဲ ့ စကားယဥ္ေက်းခ်ိဳသာမႈ ကို ၾကည့္ၿပီး လူေတြက က်မတို ့ကို တန္ဖိုးျဖတ္ၾကသလို၊
က်မတို ့ကလည္း စကားယဥ္ေက်းခ်ိဳသာမႈ နဲ ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တန္ဖိုး ထားၾကရမွာပါ။

( ကိုထက္ေအာင္ရဲ ့ ခ်ိဳသာေသာစကားေလးမ်ား..အေရးယူေျပာပါခဲ့ရင္ ဖတ္ၿပီး က်မရဲ ့
အေတြ ့အၾကံဳ ေလးေရးျဖစ္တာပါ။)

Christmas Stress

ခရစၥမတ္ပြဲအခ်ိန္နီးလာတာနဲ ့အတူ ဂ်ာမနီက မိသားစုေတြလည္း
အလုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားၾကပါတယ္။ က်မ ေရာက္စက ခရစၥမတ္ပြဲနီးလာရင္
လူေတြက Stress ေတြမ်ားတယ္လို ့ျငီးၾကတာၾကားေတာ့ နားမလည္ခဲ့ဘူး။
ပြဲလုပ္တာပဲ ဘာလုိ ့Stress ရသလဲေပါ့ေလ။ ေတြးမိတာပါ။
အခုေတာ့လည္း တေျဖးေျဖး သူတို ့ေျပာတာကို နားလည္လာပါတယ္။

ခရစၥမတ္မေရာက္ခင္ ဒီဇင္ဘာလဆန္းေလာက္ကတည္းက မုန္ ့ေတြ
ဖုတ္ၾက၊ ခရစၥမတ္ရာသီနဲ ့အညီအိမ္မွာ ျပင္ၾကဆင္ၾက၊ လက္ေဆာင္ေတြ
ေပးဖို ့စဥ္းစားၾကနဲ ့အလုပ္ရႈပ္ေနၾကတာ။

အခု ပြဲေတာ္ခ်ိန္နီးလာေလေလ ပိုၿပီး အလုပ္ေတြမ်ားလာေလေလပါ။
မိသားစုေတြအတြက္ ဘယ္သူ ့ကိုဘာေပးမယ္။ အမ်ိဳးေတြ အတြက္က ဘာ၀ယ္မယ္။
လုပ္ေဖၚ ကိုင္ဖက္ေတြ အတြက္က ဘယ္လိုမ်ိဳး၀ယ္မယ္ စသျဖင့္ စဥ္းစား
ၿပီး အားတဲ့အခ်ိန္မွာ အေျပးအလႊား၀ယ္ၾကပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ စေန၊တနဂၤေႏြ ( တခ်ိဳ ့ျမိဳ ့ေတြမွာ တနဂၤေႏြ အထူးေစ်းေရာင္းေပးပါတယ္။)
္ေန ့ေတြဆို ဆိုင္ေတြမွာ လူေတြအျပည့္ပါ။ ေငြရွင္းတဲေနရာမွာတန္းစီေစာင့္
ရ တာကလည္းၾကာေသးတယ္။ ဒီႏွစ္ အလုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက
ခရစၥမတ္ အပိုေငြေပးၾကေတာ့ ၀ယ္အား ပိုမ်ားတယ္လို ေျပာၾကပါတယ္။
လူငယ္၊လူၾကီး အားလံုးလိုလို လက္ေဆာင္ေပးဖို ့အတြက္ ေစ်း၀ယ္ထြက္
ၾကပါတယ္။

လက္ေဆာင္ကိစၥၿပီးျပန္ေတာ့ ပြဲေတာ္ေန ့ဘာခ်က္ရပါ့မလဲဆိုၿပီး
စဥ္းစားၾကရျပန္ေရာ။ အဓိကေန ့ကေတာ့ ၂၄ ရက္ ဒီဇင္ဘာ။
အဲ့ဒီေန ့မွာ မိမိ ရဲ ့မိသားစုေတြဆံုေတြ ့ၿပီး အထူးတလည္ခ်က္ျပဳပ္စားၾက
ပါတယ္။ အခုလိုရက္မ်ိဳးမွာ ေမးေလ့ရွိတာက ဒီဇင္ဘာ ၂၄ ရက္ေန ့ညေန
ဘာခ်က္မွာလဲဆိုတာပါပဲ။

ခ်က္ေလ့ရွိတာကေတာ့ ဘဲငန္းသားဟင္း၊ သမင္သား စတဲ့ေကာင္းမယ္
လို ့ယူဆရတဲ့၊ ဒါမွမဟုတ္ မိသားစု အစဥ္အလာရွိတဲ့ ဟင္းေပါ့ေလ။
၀က္သား၊ အမဲသား၊ငါးေတြလည္း ခ်က္ၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ ့ကေတာ့
ၤFondu ၊ Raclette ( ခ်ိစ္ ၊ဒါမွမဟုတ္ အသား) ေတြလည္းလုပ္စားေလ့
ရွိပါတယ္။ အခ်ိဳပြဲေကာင္းေကာင္းလည္းပါသလို ၊သူတို ့ထံုးစံအတိုင္း
၀ိုင္ေကာင္းေကာင္းလည္းပါတာေပါ့။

အလုပ္ေတြမွာေတာ့ ဒီလို ပြဲေတာ္နီးခ်ိန္မွာ ခရစၥမတ္ ညစာစားပြဲေလးေတြ
လုပ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အလုပ္ရွင္က လက္ေဆာင္ေလးေတြလည္းေပးေလ့
ရွိပါတယ္။
တခ်ိဳ ့အလုပ္ေတြက ခရစၥမတ္အခ်ိန္ကေန ၊ ႏွစ္ဆန္းပိုင္း (ဇႏၷ၀ါရီ ပထမပတ္
အထိ) ပိတ္ၾကေတာ့ အခုအခ်ိန္မွာ အလုပ္မ်ားတဲ့အခ်ိန္၊ တဘက္ကလည္း
အလုပ္လုပ္ဖို ့စိတ္မပါတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။

တခ်ိဳ ့ၾကေတာ့လည္း ေဆာင္တြင္းေအးေအးၾကီးကေနလြတ္ရာကိုေျပးခ်င္ေတာ့
ခရီးေ၀းထြက္ၾကပါတယ္။ ခရီးအတြက္လိုအပ္တာျပင္ဆင္။ ႏွင္းက်လို ့ရထား
ေနာက္က်မလားလို ့ပူရတာနဲ ့၊ ေလယာဥ္မွထြက္ပါ့မလားလို ့ပူရတာနဲ ့။
စိတ္ပင္ပန္းၾကရပါတယ္။

ပြဲေတာ္နီးလာေတာ့ ခရစၥမတ္သစ္ပင္ ကိစၥလုပ္ရျပန္ေရာ။ ဒီႏွစ္ဘာအေရာင္ေတြနဲ ့
အလွဆင္မယ္။ ဘယ္လို လုပ္မယ္။ စဥ္းစားၾက၊ျငင္းၾကခုန္ၾက ....

ပြဲေတာ္ေန ့ ၂၄ရက္ေန ့ေရာက္ေတာ့ လူေတြဟာ ဒီႏွစ္ပြဲကို အေကာင္းဆံုး
ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့စိတ္အားထက္သန္မႈေတြနဲ ့ေပါ့။ အေ၀းကလူကလည္း
အိမ္ကို အခ်ိန္မီျပန္ေရာက္ဖို ့လမ္းမွာအေျပးအလႊား၊ အိမ္ကခ်က္တဲ့သူကလည္း
အရာသာအရွိဆံုး၊ အေကာင္းဆံုးလက္စြမ္းေတြျပ၊ အခ်ိန္မီက်က္ပါ့မလားစိတ္ပူရ၊

တခ်ိဳ ့ကေတာ့ စားေသာက္ဆိုင္မွာသြားစားလိုက္ပါတယ္။ ေကာင္းသားပဲ။
အိမ္မွာ တေယာက္ထဲဆို အဲ့ဒီေန ့က ပ်င္းစရာၾကီး၊ ဆိုင္မွာ ဆိုေတာ့တျခားသူေတြ
လည္းရွိေတာ့ အဆင္ကိုေျပေနတာပဲ။

စားေသာက္ၿပီးေတာ့ လက္ေဆာင္ေတြေပးၾက၊ ေဖါက္ၾက ... လိုခ်င္တာမဟုတ္၊
ရွိၿပီးသားျဖစ္ေန၊ တခါထဲ၂မ်ိဳးျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနျပန္၊ စိတ္လႈတ္ရွားစရာေတာ့ေကာင္း
သားပဲ။

လက္ေဆာင္ေတြထဲက မၾကိဳက္တာ၊မေတာ္တာ ရွိရင္ ပြဲေတာ္ၿပီးတဲ့အခါ ဆိုင္ေတြမွာ
ျပန္လဲလို ့လည္းရပါတယ္။

ဒီႏွစ္က်မက တေယာက္ထဲဆိုေတာ့ ေထြေထြထူးထူး စီစဥ္စရာမရွိပါဘူး။
ႏွစ္သစ္ကူးတဲ့ေန ့မွပဲ အတူးခ်ေပ်ာ္လိုက္ပါေတာ့မယ္။


ပံုကိုဒီေနရာကယူထားပါတယ္။
http://www.askloosdorf.at/neu/images/stories/allerlei/christbaum.jpg

အေဖၚမဲ့ခ်ိန္

ဒီေန ့ဆို အိမ္မွာတေယာက္ထဲျဖစ္ေနတာ ၃ ပတ္ရွိပါၿပီ။ Thomas က ဗုဒၶဂါယာ
က တိပိဋက ရြတ္ပြဲကိုသြားပါတယ္။ ဟိုမွာတစ္လၾကာမွာဆိုေတာ့ တစ္ပတ္ေတာ့
တေယာက္ထဲျဖစ္ေနအံုးမွာပါ။
သူမသြားခင္ကေတာ့ တေယာက္ထဲရွိေနခ်ိန္မွာ ေအးေအးေဆးေဆးေနလို ့ရတယ္။
က်မစားခ်င္တာေတြခ်က္စားမယ္ စသျဖင့္အားတတ္သေရာ အေတြးေတြနဲ ့ပါ။
တကယ္တမ္းၾကေတာ့ ပထမတစ္ပတ္ေလာက္ေတာ့ ဟုတ္ေနေရာ။

လုပ္စရာရွိတာကို လုပ္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ထလုပ္လိုက္၊ နားေထာင္ခ်င္တဲ့ျမန္မာ
သီခ်င္းေတြနားေထာင္လိုက္ ( က်မက ကိုသန္းႏိုင္တို ့၊ သန္းေဖေလးတို ့၊
ကိုတင္ထြဋ္တို ့ကို ၾကိဳက္ပါတယ္။ Thomas အတြက္က ပ်င္းစရာေကာင္းေနပါတယ္။)
အခ်ိန္ေတြက ခဏေလးကုန္သလိုပါပဲ။
စားခ်င္တဲ့ ၀က္နားရြက္သုပ္၊ ၀က္ေျခေတာက္စြပ္ျပဳပ္၊ ဘဲေပါင္း၊ ငါးေျခာက္ဟင္း
စတဲ့ သူမၾကိဳက္ပဲ က်မၾကိဳက္တဲ့ဟင္းေတြ ခ်က္စားျဖစ္ပါတယ္။

အျပင္သြားဖို ့ၾကေတာ့လည္း ရာသီဥတုက ေအးလြန္းေတာ့ အျပင္ကို ေတာ္ရံုနဲ ့
မသြားျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေတာင္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ ခရစၥမတ္ပြဲသြားလိုက္တယ္။
အင္ဒိုနီးရွားကသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ ့ပြဲလည္္း ေရာက္လိုက္ေသးတယ္။
စေနေန ့ဆို ျမိဳ ့ထဲလည္းပတ္လိုက္ပါေသးတယ္။

အဲ ၃ပတ္ေလာက္ေရာက္လာေတာ့ တေယာက္ထဲေနရတာနဲနဲသိသာလာပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ တနဂၤေႏြလိုေန ့မ်ိဳးမွာပါ။ အျပင္မွာ ဘယ္မွလည္းသြားစရာမရွိ၊ အလုပ္လည္း
မသြားရေတာ့ တေယာက္ထဲေနခ်ိန္ေတြမွာ အေဖၚကိုသတိရလာမိတယ္။

သူကလည္း ဗုဒၶဂါယာမွာ ဘုရားဖူးလိုက္၊ တရားထိုင္လိုက္၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း
ေ၀ယ်ာ၀စၥ လုပ္လိုက္နဲ ့အဆင္ေျပေနတယ္လို ့ၾကားရလို ့ စိတ္မပူရပါဘူး။
မႏွစ္ကသိခဲ့တဲ့ အစ္မကစာေရးလာပါတယ္။
ဦးေသာမတ္စ္ကေတာ့-- he's having a very very nice time with U Kosalla,
Monks... Myanmar Chefs in the kitchen, some Kalar(s) and Kalama(s).
စိတ္မပူပါနဲ့ ေန့တိုင္းျပံဳးလို့ရွြင္လို့ပါဘဲ က်ြန္ေတာ္အလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္-ေျပာပါ-
လို့ဆိုတယ္ေလ-
ဒါနဲ့တို့က ငရုတ္ဆံု နဲ ့ ျကည္ေပြ ့ကိုျပျပီး ေရွြအိက ဒီလိုေထာင္းတာ
ျကိဳက္တယ္လို့ေျပာေတာ့က်ြန္ေတာ္လည္းလုပ္ျကည့္မယ္တဲ့
ရယ္ရတယ္-
သူ အဆင္ေျပတယ္ၾကားသိရလို ့၀မ္းသာရပါတယ္။ စာေရးၿပီးသတင္းပါးတဲ့
မမ ကိုလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တေန ့ကေတာ့ ဖုန္းဆက္လာပါတယ္။
ငရုပ္သီးေထာင္းရင္းမ်က္စိထဲ၀င္သြားလို ့ သူ ့မွာ လဲက်ေတာင္သြားဆိုပဲ။
လူေတြက ဘယ္လက္မ်က္စိထဲသင္ရင္ ညာဘက္ေျခ ကိုေရေလာင္းရတယ္
ဆိုၿပီးလုပ္ေပးတယ္တဲ့။ သူ ့ရဲ ့အေတြ ့အၾကံဳေတြကိုေျပာျပရွာတယ္။

တိပိဋက ရြတ္ပြဲကို ျမန္မာပုဆိုးနဲ ့၊ဘုန္းၾကီးေပးတဲ့ ျမန္မာေခါင္းေပါင္းအ၀ါနုေရာင္
္နဲ ့သြားတယ္လို ့လည္းသတင္းၾကားရပါတယ္။ က်မကိုယ္တိုင္ေတာ့ ဓါတ္ပံုမျမင္
ရေသးပါဘူး။လွေနေတာ့မွာပဲ။
ဟိုမွာေတြ ့တဲ့ အိႏၵိယလူမ်ိဳးေတြကို သူက ျမန္မာလို ့ေျပာထားတယ္တဲ့။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္သူေပ်ာ္ေနတယ္ဆိုတာသိရလို ့လည္း၀မ္းသာရပါတယ္။

က်မမွာလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ Blog ထဲကသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့စကားေျပာလိုက္၊
Post အသစ္ေတြတင္ရင္ဖတ္လိုက္နဲ ့အခ်ိန္ကုန္မွန္း မသိလိုက္ပါဘူး။

ဒီမွာ ၂၄.၁၂.၁၀ ေန ့က Heiligabend (Christmas Eve) မိတ္ေဆြေတြက က်မ
တေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနမလား။ ဘာလုပ္ေနမွာလဲလို ့စိတ္မေကာင္းစြာေမးၾကပါတယ္။
ဂ်ာမနီမွာ အဲ ့ဒီေန ့က ခရစၥမတ္ပြဲရဲ ့အဓိကေန ့ပါ။ မိသားစုေတြအားလံုးဆံုၾကတဲ့
ေန ့ေပါ့။ က်မကေတာ့ က်မတို ့ဓေလ့လည္းမဟုတ္ေတာ့ သာမန္ရက္တရက္
လိုပါပဲ။ အဲ့ဒီေန ့ေတာ့ ဟင္းေကာင္းေကာင္းခ်က္စားလိုက္မွာေပါ့။

တေယာက္ထဲရွိေနခ်ိန္မွာ စာေရး၊ Chatting လုပ္၊ gtalk ေျပာၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္မ်ား
ကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြေၾကာင့္အနားမွာအေဖၚ မရွိေပမဲ ့
က်မတေယာက္ထဲအထီးက်န္ဆန္မေနပါဘူး။
တဘက္ကလည္း အေဖၚရဲ ့ တန္ဖိုးကိုနားလည္လာပါတယ္။
ဪ... အသက္ၾကီးလာေတာ့ ဘ၀ အေဖၚရဲ ့တန္ဖိုးကိုပိုသိလာတာနဲ ့တူပါတယ္။

ေၾကာက္စိတ္

တေန ့က အလုပ္နဲ ့ပတ္သက္ၿပီးေဆးစစ္ရပါတယ္။ က်မအလုပ္က လူနာေတြနဲ ့
အျမဲထိေတြ ့ေနရတာဆိုေတာ့ ကူးစက္ေရာဂါ ကူစက္မႈ ရွိမရွိ ေသြးစစ္ရပါတယ္။
ကာကြယ္ ေဆးထပ္ထိုးဖို ့လိုမလို ေသြးစစ္ရပါတယ္။

အလုပ္လုပ္ေနရင္ေတာ့သူမ်ားဆီက ေရာဂါကူးစက္မွာကို ေမ့ေမ့ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့
ရွိေနတတ္ၿပီး။ တကယ္ေဆးစစ္ေတာ့မွ ဘာမ်ားေတြ ့မလဲ။ ေရာဂါတခုခုမ်ား
ျဖစ္ေနမလား စတဲ့ ေၾကာက္စိတ္အေတြးေတြ၀င္လာပါတယ္။ က်မကိုကူးစက္
တာထက္ က်မကေန က်မေယာက်္ား၊က်မနဲ ့ေတြ ့ထိေနသူေတြမ်ား ကူးစက္
ကုန္မလားလို ့စိတ္ပူမိရေသးတယ္။အိမ္မွာကတေယာက္ထဲရွိေနခ်ိန္၊ ဖြင့္ေျပာဖို ့
သူကလည္းမရွိ။ အေတြးေတြက ဟိုေရာက္ဒီေရာက္။ ေနရထိုင္ရတာကမေပ်ာ္
၂ရက္ေလာက္ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ ့ပါ။

ဒီေန ့မနက္ အေျဖေတြရေတာ့မွ... သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ပါေတာ့တယ္။

ဒီမွာက အလုပ္ အမ်ိဳးအစားေပၚ မူတည္ၿပီး ၂ ႏွစ္၊၃ ႏွစ္ျခားတစ္ခါ စစ္ရပါတယ္။
စစ္တဲ့အခါမွာ ေဆးခန္းတိုင္းမွာစစ္လို ့မရပါဘူး။
occupational medicine ဆရာ၀န္ေတြဆီမွာပဲစစ္ေဆးရပါတယ္။
မိမိက ေဆးစစ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ မိမိရဲ ့အလုပ္ရွင္ကိုေျပာရပါတယ္။ သူကခြင့္ျပဳရင္
သြားစစ္လို ့ရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လိုလဲဆိုေတာ့ အလုပ္နဲ ့ပတ္သက္တဲ့ ေဆးစစ္မႈ
ျဖစ္လို ့အလုပ္ရွင္က ပိုက္ဆံေပးရမွာျဖစ္လို ့ပါ။ ေဆးစစ္ခ်က္နဲ ့ဘာေတြစစ္ေဆး
ခဲ့တယ္ဆိုတာေတာ့ အလုပ္ရွင ္မသိရပါဘူး။

Kinderpunsch

တခုတေလာ က်မတို ့ဆီမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးေအးပါတယ္။ ႏွင္းေတြက က်၊
ေနေရာင္က သိပ္မရနဲ ့ေနရထိုင္ရတာမေပ်ာ္ပါဘူး။ ဒီေန ့ေတာ့ ေနေရာင္ေလး
ကထြက္လာေတာ့ ဟိုနားဒီနား လမ္းေလးေလွ်ာက္ျဖစ္ပါတယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အခ်မ္းေျပ Kinderpunsch လုပ္ေသာက္ျဖစ္ပါတယ္။

အခုအခ်ိန္ ခရစၥမတ္ ရာသီမွာ ခရစၥမတ္ပြဲေလးေတြ ကိုျမိဳ ့တိုင္းနီးပါးမွာေတြ ့
ရပါတယ္။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ပြဲေစ်းေလွ်ာက္ၾကၿပီး ၀ိုင္ပူ (Glühwein) ဆိုင္ေတြ
မွာ အခ်မ္းေျဖၾကတာေတြ ့ရပါတယ္။


က်မတို ့ကေတာ့ အရက္မပါတဲ ့ကေလး Punch (drink) / Kinderpunsch
ကိုေသာက္ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေန ့ေတာ့ အိမ္မွာ Kinderpunsch လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။
4-6 ခြက္အတြက္ လိုအပ္တာေတြကေတာ့
0,5 L fruit tea
0,5 L Grape juice( စပ်စ္ရည္)
ပ်ားရည္ 3-4 စားဇြန္း
သစ္ၾကပိုးေခါက္ လက္တဆစ္ ခန္ ့
ေလးညွင္း ၂ ပြင့္
နာနတ္ပြင့္ ၁ပြင့္
လိေမၼာ္သီးတလံုး

ၾကိဳ ထားတဲ့ fruit tea နဲ ့စပ်စ္ရည္ ကို အိုးတလံုးထဲမွာ ေရာပါ။

ပ်ားရည္၊ သစ္ၾကပိုး၊ေလးညွင္း၊ နာနတ္ပြင့္တို ့ကိုထည့္ပါ။

လိေမၼာ္သီးကို ေရေႏြးေလးနဲ ့ေဆးၿပီး အကြင္းေလးေတြလွီးပါ။
ၿပီးရင္ တကြင္းကို ၈စိတ္ခန္ ့လွီးၿပီး အရည္အေရာထဲကို ထည့္ပါ။

အားလံုးေရာထားတာကို အပူေပးပါ။ ဆူေအာင္မတည္ရပါ။

ဒါဆိုရင္ ေဆာင္းတြင္းေအးေအးမွာ အခ်မ္းေျပေသာက္ဖို ့
အရက္မပါတဲ့ Kinderpunsch ရပါၿပီ။
ဓါတ္ဘူးထဲထဲ့ၿပီး လမ္းမွာေသာက္ဖို ့သယ္သြားလို ့လည္းရပါတယ္။

cookies ဖုတ္ၾကတယ္။

အရင္ႏွစ္ေတြကေတာ့ အိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲ ပဲ Christmas cookies
ေတြ ဖုတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ကိုThomas ကလည္း အိႏၵိယ ၊ ဗုဒၶဂါယာ
က တိပိဋက ရြတ္ပြဲကို သြားတယ္။ သူက ဟိုမွာ ၄ပတ္ၾကာမွာဆိုေတာ့
ခရစၥမတ္ျပီးမွျပန္ေရာက္မယ္။ ဒီေတာ့တေယာက္ထဲ မုန္ ့ေတြအမ်ားၾကီး
နဲ ့မျဖစ္ျပန္ဘူး။ အဲ့ဒါနဲ ့ပဲဒီႏွစ္ အိမ္မွာ cookies ေတြမလုပ္ေတာ့ပါဘူး။

ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ကေတာ့ မိတ္ေဆြတေယာက္အိမ္မွာ Christmas cookies
စုျပီးဖုတ္ၾကမယ္လိုဆိုတာနဲ ့၀ါသနာအရ သြားလိုက္ပါတယ္။
ကေလး၊လူၾကီးစုစုေပါင္း ၇ ေယာက္စုၿပီး မုန္ ့ေတြဖုတ္ဖို ့လုပ္ၾကပါတယ္။







ကေလးေတြကေတာ့ အဆင္သင့္ဖုတ္လို ့ရတဲ ့အထုပ္ေတြကို သံုးပါတယ္။
က်မတို ့လူၾကီးအုပ္စုကေတာ့ မုန္ ့ဖုတ္စာအုပ္ အကူအညီနဲ ့ လက္စြမ္းျပၾက
ပါတယ္။ တက္ညီလက္ညီနဲ ့ေန ့ခင္း ၃နာရီကစလိုက္တာ ည ၇နာရီမွျပီးပါတယ္။


စုၿပီးလုပ္ၾကေတာ့ စကားတေျပာေျပာနဲ ့အခ်ိန္က ကုန္မွန္းေတာင္မသိလိုက္ပါဘူး။
ေဆးေၾကာရွင္းလင္း စရာေတြလည္းခဏေလးနဲ ့ပဲျပီးသြားပါတယ္။
အျပန္ၾကေတာ့ မုန္ ့ေလးေတြခြဲေ၀ယူခဲ့ၾကပါတယ္။
ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ေန ့တေန ့ပါ။

SIXTH INTERNATIONAL TIPITAKA CHANTING CEREMONY

The Sixth International Tipitaka Chanting ceremony will be held
in Bodhgaya from December 2-12th 2010.

Senior monks and their followers from ten countries will come
together to chant from the Pali Tipitaka at the ancient Mahabodhi
Mahavihara temple in Bodhgaya, Bihar, India.

In 2010 the Sanghas of Laos and Bangladesh will organize
the event, bringing together an estimated 2000 monks from
the countries of Bangladesh, Cambodia, Laos, Indonesia, India,
Nepal, Myanmar, Thailand, Sri Lanka and Vietnam.

Travel information you can read here.

က်မနဲ ့အရက္ယဥ္ေက်းမႈ

ဂ်ာမနီမွာ ၾကံဳရတဲ့ သူတို ့ရဲ ့ယဥ္ေက်းမႈတခုပါ။ ဂ်ာမနီမွာ အရက္က
ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတြ ့ရပါတယ္။
Beer, Wine, Sekt (Sparkling wine), Schnaps....စံုလို ့ပါပဲ။
အရက္ကို ထမင္းစားပြဲေတြ၊ ဧည့္ခံပြဲေတြ၊ မိတ္ဆံုစားပြဲေတြ၊ ေမြးေန ့ပြဲ
ေတြ၊ ရိုးရာပြဲေတာ္ေတြမွာ ပံုစံအမ်ိဳူမ်ိဳးနဲ ့ဧည့္ခံေလ့ရွိပါတယ္။
၀ိုင္အသစ္ေပၚခ်ိန္ပြဲေတြ၊ ၀ိုင္ပြဲေတြ၊ ဘီယာပြဲေတြေတာင္က်င္းပၾကပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ေခ်ာကလက္ထဲ၊ ကိတ္မုန္ ့ထဲ၊ သၾကားလံုးထဲ၊ ဟင္းေတြထဲမွာလည္း
အရက္ကို အသံုးၿပဳၾကပါတယ္။

က်မတို ့အတြက္ေတာ့ မအပ္စပ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈလို ့ေျပာရမွာပဲ။ အရက္နဲ ့ွ
ဧည့္ခံၾကရင္ေတာ့ ယဥ္ေက်းစြာနဲ ့ျငင္းပယ္ရပါတယ္။ က်မ အရက္မေသာက္လို ့
အခ်ိဳရည္တစ္ခုခုေပးပါဆိုရင္ စီစဥ္ေပးပါတယ္။
တခ်ိဳ ့ကေတာ့ ဘာျဖစ္လို ့မေသာက္တာလဲလို ့ေမးၾကပါတယ္။ က်မ သီလေစာင့္
ထားလို ့ပါ လို ့ေျဖရင္ေတာ့ သူတို ့နားလည္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ က်မကေတာ့
က်မေသာက္ေလ့မရွိလို ့မေသာက္ပါလို ့ခပ္ျပတ္ျပတ္ျငင္းပါတယ္။
ရင္းႏွီးတဲ့သူဆိုရင္ေတာ့ ဘာသာေရးေၾကာင့္လို ့ေျပာျပပါတယ္။

တခ်ိဳ ့ကေတာ့မေသာက္ဘူးလို ့ျငင္းရင္ အားနာဖို ့ေကာင္းတယ္လို ဆိုပါတယ္။
မိမိယံုၾကည္ခ်က္၊ခံယူခ်က္ တစ္ခုကိုေတာ့ အားနာမႈေၾကာင့္ မဖ်က္စီးႏိုင္ပါ။
သူတို ့ဘက္က ၾကည့္ေတာ့ သူတို ့ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုသလို က်မတို ့ဘက္က
ၾကည့္ေတာ့လည္း က်မတို ့ယဥ္ေက်းမႈ ေပါ့။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ေလးစားၾကရင္
က်မရဲ ့ျငင္းဆိုမႈကိုလက္ခံႏိုင္မွာပါ။

က်မ အရက္ရဲ ့ဆိုးက်ိဳးေတြကိုလည္း သူတို ့နဲ ့မေဆြးေႏြးပါဘူး။ အရက္
ေၾကာင့္ ဒီမွာ လူငယ္ေတြဘယ္ေလာက္ဒုကၡေရာက္ေနၾကတယ္ဆိုတာ
ျမင္ေတြ ့ၾကားသိေနတာပါပဲ။

က်မကိုယ္ေတြ ့အရေတာ့မေသာက္ဘူးလို ့ ျငင္းရင္လကၡံၾကပါတယ္။
ကိတ္မုန္ ့ထဲမွာလည္း အရက္ပါမပါေမးၿပီး ၀ယ္ပါတယ္။ ဧည့္သည္ အျဖစ္
သြားတယ္ဆိုရင္လည္း သံသယရွိရင္ ေမးလိုက္တာပါပဲ။

သူတို ့ဘက္က ဘယ္လိုပဲထင္ထင္ အဓိကကမိမိယံုၾကည္ခ်က္မပ်က္ေစဖို ့ပါပဲ။

ဘက္စံုကၽြမ္းက်င္သူ

ယခုေခတ္မွာနည္းပညာေတြ ေနရာတိုင္း မွာတအားတိုးတက္လာပါတယ္။

တိုးတက္လာတဲ့နည္းပညာေတြနဲ ့အတူက်မတို ့ရဲ ့ဦေႏွာက္ ကလည္း

လိုက္ေလွ်ာညီေထြတိုးတက္ေနရပါတယ္။ က်မ ဒီကို (ဂ်ာမနီကို)ေရာက္

ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးေလ့လာရတယ္၊သင္ယူရတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက

မေတြ ့ဘူး၊မသံုးဘူးတာေတြ ကိုနည္းမ်ိဳးစံုနဲ ့ႀကိဳးစားသင္ယူခဲ့ရတယ္။

(၁၀)ႏွစ္ေက်ာ္လာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးသိလာၿပီေပါ့ေလ။

ဒါေပမဲ့ဒီ(၁၀)ႏွစ္အတြင္းမွာပဲ သင္ခဲ့သိခဲ့တာေတြက ေခတ္မမီေတာ့ျပန္ဘူး။

ဆက္သင္ေနရျပန္ေရာ။


အရင္က ရထားလက္မွတ္၀ယ္ရင္ ဘူတာက ေကာင္တာမွာသြား၀ယ္ရံုပဲ။

ဘယ္လိုေျပာ၀ယ္ရမယ္ဆိုတာ က်မသင္ထားၿပီပါၿပီ။ ၀ယ္လည္း၀ယ္တတ္ေနၿပီ။

အခုေတာ့ ဘာတဲ့ Fahrkartenautomat လက္မွတ္ေရာင္းတဲ့စက္မွာ၀ယ္ရမယ္တဲ့။

တခ်ိဳ ့လက္မွတ္ေတြက စက္မွာပဲ၀ယ္လို ့ရသလို၊ စက္မွာ၀ယ္ရင္ေစ်းသက္သာ

ျပန္ေရာ။ အရင္တုန္းကရွိတဲ့ စက္ေတြကသာမန္ ရိုးရိုးစက္ေတြပါ။ အခုေနာက္ပိုင္း

စက္အသစ္ေတြ လဲလိုက္ေတာ့ က်မလည္းစက္အသစ္ကို ေလ့လာရေတာ့တာေပါ့။

အစပိုင္းေတာ့ ဟိုႏွိပ္ဒီႏွိပ္။ လိုခ်င္တာက မထြက္၊ မလိုခ်င္တာေတြထြက္လာ။

အေနာက္မွာေစာင့္ေနတဲ့လူေတြက စိတ္မရွည္။ က်မကႏိုင္ငံျခားသားဆိုေတာ့

စာမွဖတ္တတ္ရဲ ့လားလို ့ထင္ခ်င္ထင္မွာ။ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ္လိုခ်င္တာ

ရေအာင္ေတာ့ ႏွိပ္ရမွာပဲ။ ေစာင္ၾကပေစ။ က်မအလွည့္ေရာက္ေအာင္ လည္း

ေစာင့္ခဲ့ရတာပဲ။

တခ်ိဳ ့ဘူတာႀကီးေတြမွာေတာ့ ျပေပးတဲ့ သူေတြရွိတယ္။ သူတို ့က ေျပာရင္း

လုပ္သြားေတာ့ ဘာမွ မွတ္မိျပန္ဘူး။


ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဘူတာမွာရထားေစာင့္ေနတုန္း လက္မွတ္စက္ေတြမွာလူရွင္းရင္

ဟိုႏွိပ္၊ဒီႏွိပ္ နဲ ့ကိုယ္အျမဲ၀ယ္ရမယ့္ လက္မွတ္ ကိုအလြယ္တကူ၀ယ္လို ့ရေအာင္

က်င့္ရတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့တဆင့္တက္ၿပီး တျခားၿမိဳ ့ေတြအတြက္လက္မွတ္၀ယ္

ရင္ဘယ္လိုႏွိပ္ရမယ္။ အသြားအတြက္၊ အျပန္အတြက္၊ ထိုင္ခံု အတြက္၊ Special offer

ေတြ ဘယ္လိုရွာရမယ္....အခုေတာ့ က်မေတာ္ေတာ္ေလးကၽြမ္းက်င္သြားပါၿပီ။

ရထားအခ်ိန္စာရင္းေတြ၊ connection ေတြကို စက္မွာေတာင္မဟုတ္ပဲ Internet မွာ

ေတာင္ရွာတတ္ေနၿပီ။ဂ်ာမန္မီးရထားမွာေတာင္ လက္မွတ္ေရာင္တဲ့အလုပ္

လုပ္ရင္ရေလာက္ၿပီ။


ရထားေပၚမွာလည္းၾကည့္အံုးမလား။ အရင္က ရထားေပၚမွာ သူတို ့ေတြက

စာအုပ္ေတြဖတ္ၾကတယ္။ အရင္က က်မမွာ ခရီးသြားရင္စာမဖတ္တတ္ဘူး။

ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္၊ ဟိုေတြးဒီေတြးေပါ့။ ေနာက္ေတာ့က်မလည္း ခရီးသြားရင္

စာအုပ္ေလးနဲ ့။ စာဖတ္တာအက်င့္ေလးရလာတယ္။ အခု ေတာ့ေခတ္ကေျပာင္း

ေနၿပီ။ စာအုပ္ေခတ္ကေန MP3 တို ့၊ Netbook , Laptop, Notbook , iPad ,

ebook တို ့ေခတ ္ကိုေျပာင္းလာတယ္။


Intercity အျမန္ရထားေတြေပၚမွာ ဆို computer ေတြၾကီးပဲ။ က်မေတာင္

စာေရးရင္ စာရြက္ေပၚေရးရာကေန၊ Computer ေပၚမွာေရးေနတာၾကည့္။

ဒီေတာ့Computer နဲ ့ပတ္သက္လို ့နဲနဲပါးပါးသိသင့္တာသိရျပန္ေရာ။

Computer ေတြနဲ ့အလုပ္လုပ္ရတာေတာ့ေကာင္းပါရဲ ့၊ ျပသနာက

Password အလုပ္မွာ Computer ဖြင့္ဖို ့ုေတာင္ (၅)မ်ိဳးေလာက္မွတ္ေနရတယ္။

အသက္ကရလာၿပီဆိုေတာ့ တခါတေလမွားႏွိပ္မိေသးတယ္။ က်မလည္း

နံပတ္ေတြ၊ Password ေတြကို မွတ္ရင္း ဥာဏ္ေကာင္းလာမလား။ ဒါမွမဟုတ္

ေမ့တတ္တဲ့ေရာဂါမ်ား ျဖစ္ေတာ့မလားပဲ။


အရင္ကက်မတို ့ခရီးသြားမယ္ဆိုရင္ Travel Agent ဆီသြား၊ သူနဲ ့တိုင္မင္ၿပီး

ခရီးစဥ္ဆြဲ၊ ေလယာဥ္လက္မွတ္၀ယ္ေလ့ရွိတယ္။ အခုေတာ့ Internet မွာ

ဟိုႏွိပ္ဒီႏွပ္နဲ ့ေတာ္ေတာ္ေလးအလုပ္ျဖစ္သား။ ေစ်းသက္သာတဲ့ေလယာဥ္ေတြ၊

ဟိုတယ္ေတြ စိတ္ႀကိဳက္ရွာလို ့ရေနၿပီ။ ေခါင္းေတာ့ကိုက္တာေပါ့ေလ။မၾကာခင္

က်မေတာင္ Travel Agent ျဖစ္ေတာ့မယ္။


ရန္ကုန္မွာတုန္းက ဘဏ္ေတြဘာေတြနဲ ့မပတ္သက္ခဲ့ဘူး။ အေၾကာင္းမွမရွိတာ။

ဒီေရာက္ေတာ့ ပိုက္ဆံထုတ္တာ။ ေငြသြင္း၊ေငြလႊဲတာေတြ အတြက္ ဘဏ္နဲ ့ပတ္

သက္ရျပန္ေရာ။ Thomas ကသင္ေပးပါတယ္။ မလုပ္တတ္ေတာ့၇င္ေတာ့

ေကာင္တာ က ဘဏ္၀န္ထမ္းေတြဆီသြားအကူအညီေတာင္းရင္ အဆင္ကိုေျပလို ့။

အခုေတာ့ ဘဏ္ေတြလည္းေခတ္မီလာၿပီ။ စက္ေတြနဲ ့ေပါ့။ ေငြထုတ္တာ၊ေငြလႊဲတာ။

စတာေတြကို စက္ေတြမွာပဲလုပ္ရေတာ့တယ္။ ေကာင္တာမွာ လုပ္ခိုင္းရင္ ပိုက္ဆံ

ေပးရမွာ။ က်မကေတ့ကိုယ့္အားကိုကိုးေပါ့။ ဒီေတာ့ ေငြတခါလႊဲရင္

စက္ေရွ့ကေတာ္ေတာ္နဲ ့မခြာႏိုင္ဘူး။ နံပတ္ေတြမ်ားမွားရိုက္မလား၊ ေငြပမာဏ

မ်ားမွားရိုက္မလား.....စိုးရိမ္ေနတာနဲ ့အျပန္ျပန္စစ္။ ၾကာရင္ အစိုးရိမ္လြန္ေရာဂါ

မ်ားစြဲမလားထင္မိတယ္။ အခုဒါေတာင္ေခတ္မမီေတာ့ဘူး။ အခုတခါ Online Banking

တဲ့။ အိမ္ကေန အလုပ္ကိုျဖစ္လို ့။ က်မလည္း မၾကာခင္ ဘဏ္မွာ

သင္တန္းတက္စရာမလိုပဲ အလုပ္၀င္လုပ္ႏိုင္ေတာ့မွာ။။။


တေလာက က်မ အိမ္မွာအားကစားလုပ္ဖို ့အိမ္တြင္းစီးစက္ဘီးတစ္စီး၀ယ္တယ္။

ဆိုင္ကေရာင္းလိုက္တာက စက္ဘီးထဲ့ထားတဲ့ စကၠဴဘုံး တစ္ခု။ အိမ္မွာဖြင့္လိုက္

ေတာ့ အပိုင္းအစေတြ။ စက္ဘီးျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္ဘာသာကိုျပန္ ဆင္ရမွာတဲ့။

Thomas ကေတာ့ုမလုပ္တတ္ဘူးတဲ့။ ဒီေတာ့ က်မပဲ လက္စြမ္းျပရတာေပါ့။

Instruction စာရြက္ႀကီးေရွ့ခ်၊ ေခါင္းတကုတ္ကုတ္နဲ ့ဟိုတတ္၊ဒီတတ္၊ဟိုလွည့္၊

ဒီလွည္ နဲ ့စက္ဘီးက ေတာ္ပါေသးရဲ ့ၿပီးသြားလို ့။ အခုထိေတာ့ နင္းလို ့ရေန

ေသးတယ္။က်မက ေစ်းသက္သာတာကို၀ယ္တာကို။ အိမ္မွာလိုအပ္တဲ့ ပရိေဘာဂ

တခ်ိဳ ့ဆိုလည္း အိမ္ေရာက္မွ ကိုယ့္ဘာသာကို ျပန္ဆင္ရတာ။ အစေတာ့စိတ္ညစ္

မိတယ္။ ေနာက္ေတာ့လည္း ကြ်မ္းက်င္သြားတာပါပဲ။


ေနရာတိုင္းမွာ စက္ေတြ၊ခလုပ္ေတြပဲ ႀကီးစိုးေနတယ္။ အစကေတာ့ ခလုပ္တခုခု

မွားမ်ားႏွိပ္မိရင္ ဘာမ်ားျဖစ္မလဲလို ့စိုးရိမ္မိေသးတယ္။ အခုေတာ့ နဲနဲရိုးသြားၿပီ။

မွားလည္း မွားေပါ့ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။

နည္းပညာတိုးတက္မႈေတြေၾကာင့္ေနရာတိုင္းမွာ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးေနရတယ္။

အလုပ္ေတြမွာ လူအစားစက္ေတြသံုးၾကတယ္။ ၀န္ထမ္းေတြေလ်ာ့ၾကတယ္။

အလုပ္လက္မဲ့ေတြမ်ားလာတယ္။ အလုပ္ရွိတဲ့သူၾကေတာ့လည္း လုပ္ရတဲ့ အလုပ္ေတြက

ရွိသင့္တာထက္မ်ားလာတယ္။ ဒီေတာ့ စိတ္မရွည္ၾကေတာ့ဘူး။

ေဖါက္သည္ေတြအေပၚ အရင္လို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ရွင္းမျပခ်င္ေတာ့ဘူး။

ေနာက္မွာတန္းစီေနတဲ့ အလုပ္ေတြေပၚ အာရံုေရာက္ေနတယ္။

ဒီေတာ့ တေနရာရာသြားၿပီး၊ တခုခုလုပ္ရမယ္ဆိုရင္ အိမ္မွာကတည္းက

Internet မွာႀကိဳၾကည့္။ နားလည္ေအာင္ႀကိဳးစား။ ႏို ့မို ့ဆိုရင္ စိတ္မရွည္တဲ့

၀န္ထမ္းနဲ ့တိုးလို ့ဘာမွမသိဘဲ အမွားေတြျဖစ္ေရာ။

ဒီေတာ့တိုးတက္ေနတဲ့ေခတ္ႀကီးမွာ က်မ ဘက္စံုကၽြမ္းက်င္သူ ျဖစ္ေအာင္

ႀကိဳးစားေနရတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ဘာမွဆက္လုပ္လို ့ရမွာမဟုတ္ဘူးေလ။

ဂ်ာမန္ မနက္စာ ( German Breakfast)

တေန ့က ကိုညီလင္းသစ္ရဲ ့ မိသားစု မနက္စာ ဆိုတဲ့ Post ေလးကိုဖတ္ၿပီး
ေတာ့ Thomas ကိုေျပာျဖစ္ေသးတယ္။ က်မတို ့လည္း စေနတနဂၤေႏြ တေန ့ ေန ့
ေတာ့ ဂ်ာမန္ မနက္စာ စားရေအာင္လို ့... မနက္စာ ကိုက်မတို ့အတူတူမစားျဖစ္ၾကဘူး။
က်မက မနက္အေစာၾကီးအလုပ္ထသြား။ သူကအိပ္တုန္း။
စေန၊တနဂၤေႏြၾကေတာ့ က်မက ျမန္မာလိုစားျပန္ေတာ့... သူကလည္းျဖစ္သလိုပဲ
ေသေသခ်ာခ်ာျပင္ဆင္ၿပီးမစားျဖစ္ၾကပါဘူး။
ဒီတပတ္ေတာ့ က်မတို ့မိတ္ေဆြ စံုတြဲက မနက္စာ စားဖို ့ဖိတ္လာတာနဲ ့က်မ
ဆႏၵေလးျပည့္သြားပါတယ္။
က်မစားခဲ့ရတဲ့ ဂ်ာမန္မနက္စာမွာေတာ့ ေပါင္မုန္ ့(Brötchen) ၊ Brezel (Pretzel) ၊
နဲ ့ကိတ္မုန္ ့အခ်ိဳမုန္ ့ေတြကို ျပင္ဆင္ထားပါတယ္။ သူတို ့နဲ ့တြဲစားဖို ့ ေထာပတ္၊
ခ်ိစ္အျပား၊ အသားျပား ( Salami) နဲ ့အီတလီက stangensalami တို ့အျပင္ၾကက္ဥျပဳပ္နဲ ့
ယို Marmalade မ်ားလည္းျပင္ဆင္ထားပါတယ္။
ေသာက္စရာေတြကေတာ့ ေကာ္ဖီ၊ လက္ဖက္ရည္၊ အခ်ိဳရည္မ်ားပါပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး သစ္သီးမ်ားကိုခပ္ေသးေသးလွီးၿပီး ရိုးေဂါ့ နဲ ့ေရာထားတာလည္း
ပါေသးတယ္။

စားပြဲေပၚမွာ စားစရာေတြ အဆင္သင့္ျဖစ္ေတာ့ အိမ္ရွင္ အမ်ိဳးသမီးက
သူတို ့ခရစ္ယာန္ဘာသာ က မဂၤလာရွိတဲ့ စာပိုဒ္တစ္ပိုဒ္ ကိုဖတ္ပါတယ္။
ဘုရားကိုရွာတဲ့အခါမွာ အျပင္ဘက္မွာေလွ်ာက္ရွာေပမဲ့ မိမိ ဆီမွာသာေတြ ့
ႏိုင္ပါတယ္လို ့ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ က်မတို ့ဗုဒၶဘာသာအရေတာ့ တရားရွာ
ကိုယ္မွာေတြ ့လို ့ဆက္စပ္ေတြးၾကည့္မိပါေသးတယ္။

က်မတို ့က နားေထာင္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း တေယာက္နဲ ့တေယာက္ လက္ခ်င္းတြဲ
ၿပီး စားေကာင္းၾကပါေစလို ့ေျပာၾကပါတယ္။ ခ်စ္စရာ ဓေလ့ေလးတခုပါ။
ဲျပီးေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ဂ်ာမန္မနက္စာကို စားၾကပါတယ္။
မစားျဖစ္တာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ ဂ်ာမန္မနက္စာကို ေကၽြးေသာ မိတ္ေဆြစံုတြဲအား
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ီDanke für den netten Frühstückstisch....

ေဟာ္လန္ခရီး..

သူငယ္ခ်င္းတို ့ေနရာ

ရထားေတြ

ေလွ်ာက္လည္ၾကတုန္းက

အျပန္ခရီးမွာခဏနားၾကတုန္းမွာ

dropjes

Haring

nagelkaas

သူငယ္ခ်င္းရဲ ့လက္ရာမ်ား

ၿပီးခ့ဲတဲ့အပတ္က ေဟာ္လန္ကုိေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းမိသားစုရွိတဲ့
Oostervoorde ျမိဳ ့ေလးရွိရာကိုပါ။ က်မတို ့ေနတဲ့ေနရာကေန မနက္ ၇နာရီ
၁၉မိနစ္ကရထားစစီးၿပီး Oostervoorde ကို ညေန ၁၈ နာရီ၁၅ မိနစ္မွာေရာက္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းတို ့စံုတြဲက Rotterdam လာၾကိဳေနၾကပါတယ္။ မေတြ ့တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့
သူငယ္ခ်င္း တို ့စံုတြဲကိုေတြ ့ေတာ့၀မ္းသာရပါတယ္။

အဲ့ဒီေန ့က က်မေတာ္ေတာ္စိတ္လႈတ္ရွားေနတာပါ။ က်မ ခ်စ္တဲ့ Holland ကိုမေရာက္ျဖစ္တာ
ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ဂ်ာမန္ နယ္စပ္ကိုျဖတ္ၿပီးေဟာလန္ႏိုင္ငံထဲ၀င္လာတာနဲ ့ ေျပာင္းလဲ
သြားတဲ့ အိမ္ပံုစံေတြ ကိုသတိထားလာမိပါတယ္။ ေဟာလန္မွာ ျပဴတင္းေပါက္က်ယ္က်ယ္
နဲ ့ အခန္းစီးေတြဘာေတြ ကာထားတာမရွိတဲ့ အိမ္ေတြ ကိုက်မသိပ္ၾကိဳက္ပါတယ္။
ရထားေတြကလည္း အျဖဴအနီ အေရာင္ေတြကေန၊ အ၀ါ အျပာအေရာင္ေတြေျပာင္းသြားတယ္။
ရထားေပၚကေၾကညာတဲ့အသံကလည္း ေဟာ္လန္စကား...၊ ေတာင္ထူတဲ့ေနရာမွာေနတဲ့
က်မ ကေျမျပန္ ့တဲ့ ေဟာလန္ရဲ ့ျမင္ကြင္းကို သေဘာက်ပါတယ္။

ခရီးစကတဲက ေဟာလန္မွာ က်မ စားခ်င္တာေတြ၊လုပ္ခ်င္တာေတြကို Thomas အား ေျပာထား
ၿပီးသားပါ။ ရတဲ့ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္းမွာ က်မစားခ်င္တာေတြ အားလံုးရဖို ့ၾကိဳးစားဖို ့ သူ ့ခင္မ်ာ
လည္းစိတ္လႈတ္ရွားေနေလရဲ ့။

က်မတို ့Rotterdam ေရာက္ေတာ့ က်မစားခ်င္တဲ့ Petatt (အာလူးေခ်ာင္းေၾကာ္) ကိုသူ ၀ယ္
ေကၽြးပါတယ္။ ေဟာ္လန္က Petatt met Majonese ကို က်မတို ့ႏွစ္ေယာက္စလံုး သိပ္ၾကိဳက္
ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး က်မသူငယ္ခ်င္းနဲ ့အတူ အာရွဆိုင္ကိုေရာက္ပါတယ္။ ေဟာ္လန္က အာရွဆိုင္က
က်မေနတဲ့ ျမိဳ ့ေလးကဆိုင္ထက္ အရမ္းၾကီးၿပီး ပစၥည္းေတြလည္းစံုပါတယ္။
ေဟာ္လန္မွာက်မသြားခ်င္တဲ့ေနရာထဲမွာ အာရွဆိုင္လည္းပါတာေပါ့။
သူငယ္ခ်င္းအိမ္ေရာက္ေတာ့ ေဟာ္လန္ပံုစံအိမ္ေလးနဲ ့ေဟာလန္ေလွကားေလးကိုစေတြ ့ ရပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းက အုန္းႏို ့ေခါက္ဆြဲခ်က္ထားပါတယ္။ က်မတို ့လည္း ဆာဆာနဲ ့
တ၀စားလိုက္ၾကပါတယ္။

ေနာက္ေတာ့ Thomas ကေဟာ္တယ္ျပန္၊ က်မက သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ တည္းပါတယ္။
ေနာက္ေန ့ကေတာ့ Thomas ရဲ ့ေမြးေန ့ပါ။ မေတြ ့တာၾကျပီျဖစ္တဲ့ က်မေယာင္းမ
က က်မတို ့ကို လာေတြ ့ပါမယ္တဲ့။ ၀မ္းသာရသလို စိတ္လႈတ္ရွားမိပါတယ္။
အဲ့ဒီေန ့မနက္က မိုးရြာတဲ့ၾကားကပဲ က်မသူငယ္ခ်င္းက ျမိဳ ့၀န္းက်င္ကိုလိုက္ျပေပးပါတယ္။
ေနာက္ က်မနဲ ့Thomas စက္ဘီးေလွ်ာက္စီးျဖစ္ၾကပါတယ္။
ေဟာလန္ေရာက္ရင္ Duinen မွာ စက္ဘီးစီးရတာကို က်မတို ့ၾကိဳက္ၾကပါတယ္။
အိမ္ရွင္သူငယ္ခ်င္းကလည္း Thomas ေမြးေန ့အတြက္ အထူးခ်က္ျပဳပ္စီမံထားပါတယ္။
က်မတို ့ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးစားေကာင္းလိုက္တာ။ တံု ့ယမ္ဟင္းခ်ိဳ၊ ရွမ္းလိုခ်က္ထားတဲ့ ၾကက္
သားဟင္း၊...ဗိုက္ကားသြားပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေရ...ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေနလည္ေစာင္းေတာ့ က်မ၊ Thomas ရယ္ က်မသူငယ္ခ်င္းရယ္ စက္ဘီးစီးၿပီး
ေလွ်ာက္လည္ၾကပါတယ္။ သိပ္လွတ့ဲကမ္းေျခကိုလည္းေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကံေကာင္းစြာနဲ ့
အဲ့ဒီီအခ်ိန္မွာ ေနပူေနပါတယ္။ အလြန္ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။

ညေနေစာင္းေတာ့ Thomas မိတ္ေဆြ အိမ္ ခဏသြားပါတယ္။ ေဟာလန္လူမ်ိဳးေတြရဲ ့
ေဖၚေရြမႈကို ခံစားရပါတယ္။
ညစာကို သူငယ္ခ်င္းခ်က္ထားတဲ့ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာဟင္းေတြနဲ ့တ၀စားၿပီး စကားေတာင္မေျပာႏိုင္ပဲ
အိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။

ျပန္မဲ့မနက္က်ေတာ့မနက္စာ က်ိဳင္းတံုရွမ္းေခါက္ဆြြဲ ကိုစားၿပီး အျပန္ခရီးကိုစခဲ့ပါတယ္။

Utrecht ကိုေရာက္ေတာ့ Thomas ကသူ၀ယ္ခ်င္တဲ့ dropjes ကို၀ယ္၊ က်မစားခ်င္တဲ့
Haring ဆိုင္ကိုေျပး၊ တထိုင္ထဲ စား၊ လမ္းစားဖို ့ပါ ပါဆယ္ထုပ္၊ မုန္ ့ႏွစ္နဲ ့ေၾကာ္ထားတဲ့
ငါးေၾကာ္၀ယ္။ ရထားေစာင္းရင္းစား။ က်မတို ့လြမ္းရတဲ့ nagelkaas (ေလးညွင္းနဲ ့လုပ္ထား
တဲ့ခ်ိစ္) ကို အပါ၀ယ္ရေသးတယ္။ Chocomel ကလည္း မ၀ယ္မျဖစ္၀ယ္ရေသး။
စာအုပ္ဆိုင္ကေန ေဟာ္လန္ ဟင္းခ်က္နည္းစာအုပ္လည္း၀ယ္ခဲ့ေသးတယ္။ သူငယ္ခ်င္း
ဆီမွာ အဂၤလိပ္လိုေရးထားတာေတြ ့ခဲ့တယ္။ ဒီမွာေတာ့ ဒတ္ခ်္ လိုေရးထားတာပဲရွိလို ့
ရွိတာပဲ၀ယ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ petatt ၀ယ္စားရင္းဘူတာမွာ ေဟာလန္သားေတြကို
ေငးခဲ့ပါတယ္။

Köln ကိုေရာက္ေတာ့ ၁နာရီခြဲေလာက္ အခ်ိန္ရတာနဲ ့ ၀ယ္လာတဲ ့Haring စား၊Chocomel
ေသာက္၊ သူငယ္ခ်င္းထဲ့ေပးလိုက္တဲ့ cookies စားရင္း ဟိုေငးဒီေငး အခ်ိန္ျဖဳန္းလိုက္ပါတယ္။

ရတဲ့ရက္တိုတိုေလးေပမဲ ့ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ခရီးစဥ္ေလးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ က်မတို ့ကို
လိုေလသင့္မရွိေအာင္ ခ်က္ျပဳပ္ျပဳစုေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းစံုတြဲ ကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
က်မလုပ္ခ်င္တာ၊စားခ်င္တာေတြကို စီစဥ္ေပးတဲ့ Thomas ကိုလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
က်မအတြက္ အမွတ္ရစရာေတြျပည့္ေနမဲ့ အားလပ္ရက္ ေလးျဖစ္ပါတယ္။